Dagur - 30.06.1987, Síða 5

30. júní 1987 - DAGUR - 5
- Hvernig hefur ykkur svo
verið tekið hér á Siglufirði?
„Okkur var mjög vel tekið,
það er óhætt að segja að það hafi
verið tekið ofsalega vel á móti
okkur. Upphaflega var aðeins
óskað eftir einni eða tveimur
fóstrum en við sóttum þetta
margar um og höfðum það í
gegn. Þá eru líka meiri möguleik-
ar að eftir 2-3 ár verði einhverjar
eftir. Við sitjum sem fastast og
ætlum í það minnsta að gefa
staðnum séns í eitt ár.“
„Skemmtilegir krakkar“
Kristlaug viðurkenndi að þetta
Siglufjarðarmál hefði skapað
dálítil leiðindi í Fósturskólanum
því vegna samstöðu þeirra sex
varð ein útundan sem búin var
að sækja um á Siglufirði og varð
hún að vonum svekkt með þessi
málalok.
„Hún hvatti okkur til að sækja
um, en við ákváðum síðan að
halda hópinn, allar eða engin, og
þar eð hún var nokkuð örugg
með að fá stöðuna varð hún
skiljanlega svekkt yfir þessu. Mér
finnst óskaplega leiðinlegt að hún
skuli ekki hafa komist líka. Mér
finnst hún yndisleg og skemmti-
leg stelpa og örugglega æðislegt
að vinna með henni.“
Við lögðum þetta mál á hilluna
og fórurn aðeins í ættfræðina. Ég
spurði Kikku hvort einhver
þeirra væri frá Siglufirði og svar-
aði hún því til að engin af þeim
hefði búið á Siglufirði en nokkrar
gætu rakið ættir sínar þangað.
Meðal annars var afi Kristlaugar,
Anton Ásgrímsson, mætur Sigl-
firðingur.
- Hvað eru svo mörg börn
hérna? Hefurðu tölu á öllum
þessum skara?
„Já, já. Þau eru alls 95, en
skiptast fyrir og eftir hádegi
þannig að það eru milli 40 og 50 í
einu hérna.“
- Er heimilinu þá ekki skipt í
nokkrar deildir eftir aldri?
„Ekki eftir aldri. Ég er á móti
því að flokka þau eftir aldri,
þetta eru blandaðar deildir, en
það eru þrjár leikskóladeildir og
ein dagheimilisdeild. Upphaflega
átti þetta bara að vera leikskóli
en síðan voru veittar undanþágur
á undanþágur ofan þar til hér var
komin ein dagheimilisdeild.
Þetta er alveg ágætis barnaheim-
ili og skemmtilegir krakkar."
Reykjavík upp á sömu laun af
fyrrgreindum ástæðum.
„Mig langar svo að mála húsið
hvítt að utan, svart þak og svart
meðfram gluggum,“ gall allt í
einu í Kristlaugu. Þar með
spunnust nokkrar umræður um
húsið og hugsanlega fegrun þess.
Stelpurnar voru sammála um það
að húsið væri orðið ansi lélegt og
of mörg börn væru fyrir þetta
pláss. Því til sönnunar var ég
teymdur inn í húsið og leiddur í
allan sannleikann um fataklef-
ana, deildirnar og þar fram eftir
götunum.
„Þetta er búið að vera bráða-
birgðahúsnæði í 13 ár og deildirn-
ar eru orðnar ansi litlar og
ópraktískar,“ sagði Kristlaug.
Við gengum inn í eldhúsið og ég
spurði hvort heimilið væri með
matráðskonu sem fæddi allan
hópinn. Fannst það dálítið fjar-
stæðukennt með tilliti til stærðar
eldhússins. Það kom líka á dag-
inn að heimilið fær mat frá hótel-
inu en helst vildu þær geta komið
því þannig við að eldamennskan
færi fram á staðnum.
Draumurinn um
nýtt húsnæði
Kaffið bragðaðist vel og maður
fór að kynnast fóstrunum og öðru
starfsfólki heimilisins. Hræðslan
sem gagntók mann í upphafi var
nú óralangt í burtu og satt að
segja eru þær lýsingar kannski
örlítið ýktar og kannski er það
ekki fallega gert því „Hálfsann-
leikur oftast er/ óhrekjandi lygi“
eins og Stephan G. kvað forðum.
Einnig verður að hafa það í huga
sem Einar Ben. sagði: „Aðgát
skal höfð í nærveru sálar." Þeir
vissu hvað þeir sungu þessir
kallar.
Jæja, á Barnaheimilinu við
Hlíðarveg vinna 13 starfsmenn, 6
fóstrur og 7 ófaglærðir
starfsmenn. Stöðugildin eru 12
en þrír starfsmanna eru í hálfum
stöðum. Kristlaug og Brynja
Svavarsdóttir, sem einnig er
bæjarfulltrúi, sögðu að draumur-
inn væri að byggja nýtt barna-
Þröngt mega sáttir sitja
„Úff, það er' svo heitt,“ dæsti
blaðamaður þegar hér var komið
við sögu. Blásandi bað ég þó
Kristlaugu að skýra þetta betur
með „skemmtilega krakka“ og
hvort mikill munur væri á þessum
börnum og þeim sem hún hefði
kynnst í Reykjavík þegar hún var
að læra. Þá sagðist hún ekki geta
hugsað sér að vinna sem fóstra í
Reykjavík, þar væri miklu meira
stress. Börnin stressuð, foreldrar
og starfsfólk líka. Á Siglufirði
væri miklu rólegra og mann-
eskjulegra umhverfi og mun
skemmtilegra að vinna með
börnunum þar. Þau væru lífsglöð
og opin, ekki með allar byrðar
heimsins og áþján á herðum sér
eins og stundum virtist loða við
börnin í Reykjavík.
Aðspurð sagði hún að launin
væru eilítið hærri en í Reykjavík,
en þar starfa lægstlaunuðustu
fóstrur landsins, og við bættist að
þær fengu að halda hópinn. Einn-
ig væri húsaleigan sanngjörn en
hún sagði það hefði ekki komið _______________
til greina að ráða sig á dagvist í Brynja Svavarsdóttir (sitjandi) og Rristlaug Sigurðardóttir (í ballelt stellingu) píra augun ísúiskininu á Siglufírði.
heimili og að sá draumur væri
ekki mjög fjarlægur.
Meiningin er að hefja fram-
kvæmdir við nýtt barnaheimili
næsta vor fáist fjárveiting til
þeirra mála. Þá mun öll starfsem-
in, leikskóladeildir og dagheimil-
isdeild,. flytja þangað og gamla
húsið lágt niður sem barnaheim-
ili. í nýja heimilinu er gert ráð
fyrir eldhúsi þannig að hér verður
um sjálfstæðari stofnun að ræða.
Þar til þessi mál komast á hreint
ætla stelpurnar að láta sér líða vel
í gamla húsinu og reyna að gera
börnúnum dvölina sem ánægju-
legasta. Eru þetta ekki göfug
markmið?
Hætta ber leik
þá hæst hann stendur
Ekki hafði ég brjóst í mér að
tefja starfsfólkið öllu lengur enda
börnin mörg og kröfuhörð á
stundum. Einhver var farinn að
gráta, kannski hefur slest upp á
vinskapinn hjá smiðunum og
hamrarnir látnir tala. Hætta ber
leik þá hæst hann stendur, segir
málshátturinn en í Ijós kom að
smiðirnir voru allir ógrátandi og
hinir hressustu. Hins vegar hafði
lítil stúlka dottið og þarfnaðist
huggunar sem hún og fékk í rík-
um mæli. Þrátt fyrir elli og ýmsa
fylgifiska hennar er Barnaheimil-
ið við Hlíðarveg hið notalegasta,
þar ríkir góður andi og ég er ekki
frá því að börnin þar séu
skemmtilegri en jafnaldrar þeirra
í Reykjavík.
Starfsfélagi minn var nú kom-
inn aftur og sá hve ég var í góðu
yfirlæti og þáði því kaffibolla.
Spjallið hélt áfram um stund en
fleiri verkefni biðu fróðleiks-
þyrstra blaðamanna þannig að
við þökkuðum fyrir okkur,
kvöddum og héldum á braut út í
heim atorku og framkvæmda sem
Siglufjörður vissulega er um
þessar mundir, a.m.k. kom bær-
inn okkurþannigfyrirsjónir. SS
„Skemmtilegir krakkar," segir Kristlaug um siglfirska æsku. Þessi tvö una sér hið besta með vörubílana og víst er
að nóg er af efninu til að moka upp á þá. Myndir: ehb