Dagur - 01.07.1987, Blaðsíða 6

6 - DAGUR - 1. júlí 1987
Blaðamenn Dags
voru á ferð um
fíngeyjarsýslur á
dögunum. Það var
blíðskaparveður og
vom þeir í
kaffidrykkju og
jólakökuáti á
einum
bóndabænum, sem
og mörgum öðrum
í þessari ferð. Þar
bar margt á góma
eins og gengur og
gerist, og meðal
annars það, að í
nágrenninu byggj
ungur bóndi sem
fengist við
hundarækt. Þetta
vakti sannarlega
áhuga þeirra og var
ákveðið að freista
þess að heimsækja
hann og forvitnast
um þessa iðju.
Gunnar Einarsson bóndi á Daðastöðum, sem ræktar fjárhunda.
Paö fyrsta sem við rákum aug-
un í var, að ekki komum við að
hefðbundnu hliði á afleggjaran-
um að bænum heldur torkenni-
legum vír sem strengdur var yfir
veginn. Við giskuðum á að þetta
væri rafmagnsgirðing, og tókum
ekki aðra áhættu en að stökkva
yfir og skilja bifreiðina eftir.
Bærinn heitir Daðastaðir og er
við nálguðumst hann fótgang-
andi, tóku að streyma að ótal
hundar, svo okkur varð um og ó.
Þeir reyndust hættulausir. voru
bara að heilsa gestum að góðum
hunda sið. Hávaxinn maðurgekk
á móti okkur sem reyndist vera
bóndinn og hcita Gunnar Einars-
son. Hann reyndist fús til þess að
segja okkur frá sér og sínu
áhugamáli sem ekki er nýtt af
nálinni.
Langaði alltaf
að verða bóndi
Gunnar er uppalinn í Hafnar-
firði, en sagði að sig hefði alltaf
langað til að verða bóndi og fara
út í sauðfjárrækt. Hann sagði
þetta þráhyggju hjá sér. Hann
flutti að Daðastöðum fyrir fimm
árum. íbúðarhúsið, sem hann
segir það ljótasta í sveit á Islandi,
byggðu víst þrír hugsjónamenn
Hundarnir á Daðastöðum eru
nú fimmtán að tölu og er nauð-
synlegt að hafa þá svo marga til
að halda kyninu við. Gunnar not-
ar sjálfur aðeins fjóra hunda til
fjárrekstrar, en það eru þeir
Blakki, Ringo, Lars og Roy, sem
reyndar er líka aðalhundurinn að
sögn Gunnars. Hundurinn Roy
og tíkin Lars eru líka aðal forfeð-
urnir.
Varðandi þjálfun á hundunum
sagði Gunnar, að það væri ekki
svo ýkja erfitt að temja þá, ef
menn virkilega reyna og hafa
áhuga á því. Tamningin byggist
aðallega á umbun og aga, en auk
þessa hafa hundarnir mjög gam-
an af því að fá að vinna, svo hún
er í sjálfu sér umbun fyrir þá. Til
að byrja með, eru hundarnir lok-
aðir inni, á meðan sauðfé er
heima, því meðan þeir eru
ótamdir, eiga þeir til að gelta að
fénu og gera það sem þeir ekki
mega. Það má ekki skamma þá
fyrir þetta, því þá myndu þeir
ekki skilja hvenær þeir mega, og
hvenær ekki, þegar að þjálfun
kæmi og væru því ónýtir. Gunn-
ar er rétt að ljúka við smíði girð-
ingar við hundakofann, svo hann
geti hleypt þeim út þegar þarf, en
hann hefur ekki áður haft svona
aðstöðu fyrir þá. Hann sagði
- Gunnar Einarsson, bóndi á Daðastöðum, sem verður með fjárt
Einn af forfeðrum hundanna á Daðastöðum, sem allir eru af svokölluðu
landamæra-collie kyni.
sem ætluðu að stunda þar sam-
yrkjubúskap, en flosnuðu upp.
Gunnar hefur þar nú fimm
hundruð ær, fjóra hesta, eina kú,
tíu kálfa og tuttugu fullorðnar
gæsir, auk hundanna fimmtán.
Hann hafði ýmislegt út á niður-
skurð til bænda að setja, sagðist
sjálfur hafa farið út í margra
milljóna fjárfestingar á fjárhús-
um, sem hann síðan nýtti aðeins
að % hluta.
Okkur lék forvitni á að vita
hvar hann Iærði þá kúnst að
temja hunda, og reyndist hann
hafa dvalið í Ástralíu og á Nýja-
Sjálandi, og unnið þar á sauðfjár-
búum. Þar vaknaði áhuginn og
þar lærði hann að temja fjár-
hunda. Áður en hann flutti í
sveitina, vann hann sem vörður
við landgræðslugirðingu á
Reykjanesi og byrjaði þar með
einn hund sér til aðstoðar.
Fyrir tíu árum flutti hann síðan
inn fjóra hunda af skosku fjár-
hundakyni sem heitir landamæra-
collie, eða „border-collie".
Aðspurður um hvort ekki sé erf-
itt að fá leyfi til að flytja inn
hunda. sagði hann að leyfi
fengist, eigi að nota hundana í
ákveðnum tilgangi eins og sem
hasshunda, leitarhunda eða fjár-
hunda.
Ekki mjög erfítt að temja
Fjárhundar eins og þeir sem
Gunnar hefur, eru hjarðhundar
og gæddir þeim hæfileikum að
halda fjárhópnum saman og að
þeir gelta ekki við vinnu. Þeim er
kennt bæði að reka og halda sam-
an hóp.
aðspurður, að geysilega dýrt sé
að fóðra þá. Hann notar aðallega
refafóður, og hefur stundum selt
hvolpa, til að hafa upp í kostnað
við fóðrunina.
Vildi að fleiri hefðu áhuga
Gunnar segist ekki þjálfa hund-
ana til þess að selja þá, þeir séu
svo dýrir vegna vinnunnar sem
liggur í tamningunni, að enginn
myndi hafa efni á að kaupa.
Hann hefur aftur á móti selt
áhugasömum mönnum hvolpa,
og leiðbeint þeim við tamningu.
Þeim sem hafa reynt þetta, hefur
gengið vel, að sögn hans. En að
hans mati, er áhugi fyrir fjár-
hundum ekki nægilega mikill. í
Skotlandi er t.d. mjög algengt að
haldnar séu keppnir og sýningar
á fjárhundum, og er það draumur
Gunnars að þetta verði tekið upp
hér á landi. Hann segir, að hafi
þetta ekki tekist þegar hann
verður kominn á efri ár, myndi
hann vilja fara aftur erlendis og
stunda það í ellinni að fylgjast
með og stunda keppnir með fjár-
hunda.
Á Landsmóti Ungmennafélags
íslands sem haldið verður á
Húsavík dagana 9.-12. júlí nk.,
mun Gunnar verða með þrjá af
fjárhundum sfnum, og ætlar að
láta þá sýna hvernig farið er að.
Petta er spennandi nýjung sem
eflaust á eftir að vekja töluverða
athygli.
„Roy hægri!“
Á meðan að viðtalið fór fram,
vorum við umkringd hundun-