Dagur - 16.07.1987, Blaðsíða 2

2-DAGUR-16. júlí 1987
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLÁG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SlMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 520 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 50 KR.
RITSTJÓRAR:
ÁSKELL ÞÓRISSON (ÁBM.)
BRAGI V. BERGMANN
BLAÐAMENN:
ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, EGGERTTRYGGVASON, EGILL BRAGASON,
GESTUR KRISTINSSON (Blönduósi vs. 95-4070 hs. 95-4368),
HELGA JÓNA SVEINSDÓTTIR, INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR
(Húsavík vs. 41585 hs. 41529), KRISTJÁN KRISTJÁNSSON,
RÚNAR ÞÓR BJÖRNSSON, STEFÁN SÆMUNDSSON,
VILBORG GUNNARSDÓTTIR,
ÞÓRHALLUR ÁSMUNDSSON (Sauðárkróki vs. 95-5960 hs. 95-5729)
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRÍMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
leiðari_____________________________________
Háttalag sem hæfir
ekki sjálfetæðri þjóð
Hótanir um að Bandaríkjamenn muni beita íslend-
inga viðskiptaþvingunum ef þeir síðarnefndu hætti
ekki hvalveiðum í vísindaskyni, hafa skotið mörg-
um skelk í bringu, enda verulegir hagsmunir í húfi.
Mikill meirihluti þjóðarinnar hefur fram til þessa
fylkt sér að baki íslenskum stjórnvöldum og stutt
stefnu þeirra í hvalveiðimálinu í einu og öllu. Með
þeim samþykktum sem Bandaríkjamenn knúðu í
gegn á fundi Alþjóða hvalveiðiráðsins á dögunum
virðist sem þeim hafi tekist að rjúfa þá þjóðarein-
ingu sem hér hefur ríkt um þetta mál.
Svo sem fram hefur komið er í tillögu Bandaríkja-
manna gert ráð fyrir að svipta ríkisstjórnir aðildar-
ríkjanna því ákvörðunarvaldi sem þær hafa hingað
til haft um eigin vísindarannsóknir og færa það í
hendur pólitískra fulltrúa Alþjóða hvalveiðiráðsins,
sem hafa engar fræðilegar forsendur til að byggja
ákvörðun sína á. Hvað íslendinga varðar hafa þess-
ar rannsóknaráætlanir verið unnar af færustu sér-
fræðingum sem völ er á. Auk þess eru vísindamenn
sammála um nauðsyn slíkra rannsókna.
í 8. grein stofnsamnings Alþjóða hvalveiðiráðsins
segir orðrétt:
„Þrátt fyrir önnur ákvæði þessa stofnsamnings,
getur ríkisstjórn sérhvers aðildarríkis veitt ein-
hverjum þegni sínum sérstaka heimild til þess að
taka, drepa eða meðhöndla hvali til vísindalegra
rannsókna, með skilyrðum sem viðkomandi ríkis-
stjórn aðildarríkis telur nauðsynleg um fjölda hvala
og önnur atriði. Taka, dráp og meðhöndlun hvala
samkvæmt þessari grein skal vera undanskilin öðr-
um ákvæðum þessa stofnsamnings."
í sömu grein er einnig að finna ákvæði um skyldu
viðkomandi ríkisstjórna til að miðla öllum upplýs-
ingum um rannsóknirnar til Alþjóða hvalveiðiráðs-
ins. Tillaga Bandaríkjamanna gengur augljóslega í
berhögg við 8. grein stofnsamningsins og þess
vegna var íslenska sendinefndin á móti tillögunni.
Hugleiðingar Halldórs Ásgrímssonar sjávarútvegs-
ráðherra um að forsendur fyrir aðild íslendinga að
ráðinu séu brostnar eru af sama toga spunnar.
í sjálfu sér hafa tillögur þær sem samþykktar voru
takmarkað gildi en hljóta fyrst og fremst að skoðast
sem viljayfirlýsing Alþjóða hvalveiðiráðsins. Hins
vegar geta Bandaríkjamenn reynst okkur skeinu-
hættir því gildandi lög þar í landi veita bandaríska
utanríkisráðuneytinu vald til að dæma um hvort
hvalveiðar íslendinga brjóti í bága við samþykktir
Alþjóða hvalveiðiráðsins. Ef sú verður niðurstaðan
geta Bandaríkjamenn beitt okkur viðskiptaþving-
unum.
Full ástæða er til að óttast hugsanlegar refsiað-
gerðir Bandaríkjastjórnar. Þarlend stjórnvöld hafa
margsýnt að þau víla það ekki fyrir sér að beita aðr-
ar þjóðir efnahagsþvingunum til að láta þær lúta
vilja sínum — jafnvel þótt málstaðurinn sé hæpinn.
Við megum þó ekki hlaupa upp til handa og fóta,
láta röksemdarfærslur lönd og leið og lúta vilja
erlends ríkis í einu og öllu af einskærum ótta. Slíkt
háttalag hæfir ekki sjálfstæðri þjóð. BB.
viðtal dagsins.
„Húsavíkurbær hefur aldrei
verið fallegri,“ sagði Guðni
Halldórsson framkvæmda-
stjóri landsmótsnefndar rétt
fyrir mótið og fleiri tóku í sama
streng. Þó margir hafi lagt
hönd á plóginn við að fegra
bæinn fyrir landsmótið er hlut-
ur bæjarstarfsmanna á Húsa-
vík stærstur, en þeir hafa unn-
ið af miklu kappi undanfarnar
vikur. Guðmundur Þorgríms-
son bæjarverkstjóri og Sig-
mundur Þorgrímsson aðstoð-
arverkstjóri eru í viðtali
dagsins.
- Guðmundur, hvað gerðu
bæjarstarfsmenn fyrir lands-
mótið?
„Það væri nær að spyrja um
hvað við gerðum ekki. Við þurft-
um að gera allt sem við erum
vanir að gera að vorlagi og svo
þurfti að gera mikið meira vegna
landsmótsins, laga til íþrótta-
svæðið, þekja fleiri hektara og
ljúka öllu á skemmri tíma héldur
en venjulega. Þegar nær dró
landsmótinu þurfti að koma fyrir
sorpílátum og setja upp snyrting-
ar á tjaldstæðunum. Við gerðum
okkur ekki grein fyrir hversu
mikið fyrirtæki þetta var fyrr en
að þessu kom.“
- Sigmundur, hvað tók undir-
búningurinn langan tíma, hvað
unnu margir og hve mikið?
„í tvo og hálfan mánuð hefur
verið mikil kvöld- og helgar-
vinna. Til að byrja með vorum
við með þennan kjarna sem er í
vinnu allt árið en þegar fór að
nálgast mótið bættust alltaf fleiri
og fleiri við og undanfarinn mán-
uð hefur verið mikil vinna hjá öll-
um starfsmönnum. Það var mikil
pressa fyrir 17. júní, þá var unnið
til sjö um morguninn við að
ganga frá lóð íþróttahallarinnar
fyrir vígsluna.“
- Guðmundur, hvað stendur
eftir af þessum framkvæmdum að
loknu mótinu?
„Það stendur allt saman eftir
nema snyrtingarnar og lagnirnar
á tjaldstæðunum. En öll þöku-
lögn stendur eftir og það er gífur-
lega mikið sem við fáum í bæinn
sem við hefðum ekki annars
fengið núna, t.d. er mikill munur
að sjá fráganginn við Héðins-
braut og sundlaugina, þetta hefði
ekki verið gert á svona stuttum
tíma nema vegna mótsins.“
Guðmundur t.v. og Sigmundur verkstjórar hjá Húsavíkurbæ.
„Stemmningin
alveg stóikostleg “
- segja Guömundur og Sigmundur
verkstjórar hjá Húsavíkurbæ
- Nú eru samt eftir kaflar sem
mætti laga betur, haldið þið að
þegar fólk sér hvað bærinn er
orðinn snyrtilegur að það komi
metnaður upp til að gera enn bet-
ur og að það verði drifið í að
lagfæra þetta?
„Já, ég hugsa það,“ svaraði
Sigmundur. „Það voru margir
sem tóku kipp vegna landsmóts-
ins og fóru að laga til hjá sér.“
Guðmundur bætti við: „Það má
segja að þetta sé í fyrsta skipti
sem við bæjarstarfsmenn fáum
viðurkenningu fyrir okkar starf,
hvar sem við komum er talað um
hvað bærinn líti vel út, hvað allt
gangi vel og að mikið sé unnið.
Venjulega er svolítið hnýtt í
bæjarvinnuna, það má varla
krakki setjast niður svo ekki sé
talað um að svona hafi bæjar-
starfsmenn það.“
- Var mikil vinna hjá ykkur á
sjálfu mótinu?
„Við vorum stöðugt með tvo
menn á viðgerðarvakt fyrir snyrt-
# Skemmdar-
verk
•
Undarleg er sú fíkn manna
sem kölluð er skemmdarfíkn.
Þetta er hvöt sem brýst út og
bitnar á ótrúlegustu hlutum
og er tilgangurinn óskiljan-
legur. Um síðustu helgi
fundu einhverjir dónar hjá
sér löngun tll þess að ráðast
á fjörutíu tré í Vaðlareit og
fletta af þeim trjáberkinum
með þeim afleiðingum að
trén eru ónýt. Það hefur legið
mikil og erfið vinna bak við
þetta verk svo mikið hefur
verið á sig lagt. Hefði verið
nær, að láta vinnugleðina
njóta sín á annan hátt í það
minnsta þannig að gott leiddi
af.
Ekki var nóg um að lagst væri
á trén, heldur var um sömu
helgi lagst til atlögu við
skúra, er börn í skólagörðun-
um höfðu nýlokið við að
byggja. Þegar saklaus börn
fá ekki einu sinni að vera í
friði, er of iangt gengið. Þeir
fúlu menn sem hér áttu í hlut
hljóta að vera sjúkir á sál.
# Skotgleði
- Skemmdarverk á vegamann-
virkjum hafa einnig verið til
umfjöllunar upp á síðkastið.
Eitt af því sem athygli vekur
varðandi þá umræðu, eru
umferðaskilti sem notuð hafa
verið sem skotmörk byssu-
glaðra manna. Óhugnanlegt
er til þess að hugsa, að menn
sem framkvæma þessa hluti
skuli hafa byssuleyfi. Sé
hittni þeirra ekki betri en það,
að þeir þurfi að æfa hana
þegar á vettvang er komið
með því að miða á mannvirki
er vænlegra að þeir haldi sig
heima þar sem minni hætta
stafar af þeim. Það er nefni-
lega aldrei að vita hvar skot
sem geigar getur lent.
Sama má svo segja um þá
sem ráðast á neyðarskýli og
fá útrás fyrir óeðli sitt, þetta
allt eru menn sem að mati
S&S eru matur geðlækna og
taki þeir til sín sem eiga.