Dagur - 22.10.1987, Síða 5

22. október 1987 - DAGUR - 5
Ingvi Rafn Jóhannsson.
Mynd: TLV
Raftækni:
„Ég sel þvottavélar sem
eru sannkölluð undratæki"
- segir Ingvi Rafn Jóhannsson
Raftækni var stofnað sem raf-
verktakafyrirtæki árið 1961 en
í núverandi horf, sem verslun í
Brekkugötu, komst Raftækni í
desember 1985. Eigandi er
Ingvi Rafn Jóhannsson og fjöl-
skylda hans og var Ingvi tekinn
tali á stilltum og björtum
morgni í september.
- Ertu hættur sem rafverk-
taki?
„Já, ég er nýlega hættur í
verktakastarfseminni en ég sé
ennþá um þjónustu. Ég geri auð-
vitað við hluti sem eru keyptir
hjá mér og jafnvel meira til.“
- Hvað selur þú svo í verslun-
inni?
„Ég er með raftæki og allt
þeim tilheyrandi. Pað má segja
að ég sé með allt frá rafhlöðum
upp í þvottavélar og stærstu kæli-
tæki. Ég er þó ekki með sjónvörp
enda eru þau frekar í sét verslun-
um. Þaö má kalla þetta sérversl-
un með rafmagnsvörur og ég legg
áherslu á góðar vörur og gott úr-
val og bind mig ekki við eitt
ákveðið merki. Ég vel úr, enda
vil ég ekki vera með merki sem
maður fær kannski í hausinn
aftur."
- Líkar þér vel í Miðbænum?
„Já, mér líkar vel liérna, en
mér finnst Akureyringar lengi að
taka við sér. Ég hef verið spurður
um það allt fram á þennan dag
hvenær ég hafi eiginlega flutt
hingað. Þetta er að vísu eitthvað
að breytast, fólk virðist loks vera
farið að gera sér grein fyrir því að
ég er kominn hingað."
- Ertu með einhverjar nýjung-
ar í raftækjum?
„Ég sel þvottavélar sem eru
sannkölluð undratæki. Þær heita
Eumenia og eru mjög litlar og
meðfærilegar. Þetta er ekkert
skrum heldur afbragðsvélar sem
þvo vel og eru notadrjúgar og
eyða litlu rafmagni. Ég byrjaði
að selja þessar vélar í apríl '85 og
er búinn að selja um 150 stykki.
Engin hefur bilað."
- Eitthvað að lokum?
„Já, ég get nefnt það að við
leggjum áherslu á að verðnterkja
allar vörur og höfum reyndar
fengið viðurkenningu fyrir þaö.
Mér finnst að það ætti ekki að
vera neitt launungarmál hvað
vörur kosta. Þetta er sjálfsögð
þjónusta við viðskiptavinina."
SS
Anna Bachmann í Hannyrðaversluninni Maríu. Mynd: tlv
með nýjungar líka eftir því sem
framleiðslan býður upp á.“
- Nú hef ég heyrt að það
standi til að rífa húsið. Er það
rétt?
„Já, það hefur reyndar staðið
til allt frá því að ég byrjaði. Nú er
ég hins vegar með bréf upp á það
að ég megi vera hér til 1. febrúar
næstkomandi. Eftir það verður
húsið örugglega rifið ef einhver
fæst til að byggja á lóðinni."
- Líkar þér vel í húsinu?
„Já, sérstaklega er staðsetning-
in góð. Miðbærinn er besti versl-
unarstaðurinn á Akureyri og mér
finnst voðalegt ef húsið verður
rifið.“
- Ert þú ekki líka með verslun
í Sunnuhlíðinni?
„Jú, ég keypti verslun þar."
- En hvað segirðu um við-
skiptavinina. Er þetta fastur
hópur?
„Ég hef nokkra fasta viðskipta-
vini en síðan er líka mikið um
ferðamenn, sérstaklega á sumrin.
Skólarnir kaupa líka mikið af
mér af prjóna- og útsaumsvörum
enda læra krakkarnir hannyrðir í
grunnskólanum."
- Þannig að landinn er ekki
hættur að prjóna?
„Nei, sem betur fer eru íslend-
ingar ekki hættir að prjóna." SS
Jón Bjarnason úrsmiður:
„Þróunin verður
sú að menn
skipta oftar um úr"
Jón Bjarnason úrsmið þekkja
flestir Akureyringar. Hann hóf
störf í greininni hjá föður
sínum, Bjarna Jónssyni, upp
úr 1950 og eflaust hafa hlutirn-
ir breyst mikið síðan. Gefum
Jóni orðið:
„Þegar ég byrjaði hjá föður
mínum kostaði gott úr mánaðar-
kaup. Nú kostar sams konar úr
innan við vikukaup. Þá voru öll
úr mekanísk og ódýrustu úrin
höfðu enga endingarmöguleika.
Nú má hins vegar fá ódýr kvarts-
úr í plastkassa, stundum kölluð
tölvuúr, sem geta gengið von úr
viti. Helstu breytingarnar hat'a
þannig orðið á gangverkinu, það
er orðið mun einfaldara og ódýr-
ara en verðmismunurinn liggur í
kassanum, sjálfri untgjörðinni."
- Nú hafa ódýru úrin sjálfsagt
gerbreytt starfsemi úrsmiða. Get-
urðu lýst helstu viðbrigðunum?
„Þegar tölvuúrin svokölluöu
komu til sögunnar tóku þau um
‘'■>ð bil helminginn af markaðin-
600 krónum og armbandsúr frá
unt 200 krónum. Þú sérð að það
borgar sig ekki að gera viö svona
ódýr úr."
- Eru komnar fram einhverjar
nýjungar varðandi armbandsúr-
in, að frátöldum þessum ódýr-
ustu?
„Já, til dæmis í svissnesku Tissot
úrunum. Ég fékk umboð fyrir
þau í vor, var þá búinn að vera
með þau til sölu í tvö ár. Tissot
framleiðir granítúrin sem mjög
eru í tísku núna. Einnig má nefna
nýja gullhúðun frá þeim sem ekki
er vottur af gulli í. Efnið er
skammstafað PVD og er fjórurn
sinnum harðara en stál. Svo var
ég að fá mjög vönduð úr sent
kosta innan við 2.000 krónur og
ég hugsa að þau eigi eftir að gera
stóra hluti á markaðinum.1'
- Er Akureyri nógu stór mark-
aður fyrir úrsmið?
„Nei, ekki eins og staðan er í
dag. Minn markaður er að miklu
leyti úti á landi líka. Það má
Jón Bjarnason, úrsmiður.
Mynd: TLV
um og sjálfsagt eru ódýrari teg- |
undirnar enn með sama markaðs-
hlutfall. Viðgerðarþjónustan
breyttist til muna, maður varð að
gera nógu lítið og vinna nógu
hratt til þess að viðgerðin borgaði
sig. Viðamiklar viðgerðir hafa að
mestu lagst niður en mér finnst
alltaf gaman þegar menn halda
upp á gömlu úrin sín. Til dæmis
var ég að gera við úrið lians
Sverris Ragnars sem cr frá 1929,
ég held að hann hafi fengið það
frá tengdaföður sínum, en úrið
gcngur vel ennþá."
„Inntlutningurinn hefur hrað-
vaxið," hélt Jón áfram. „Áður
var viögerðarþjónustan aðalmál-
ið og við vorum 4-5 í því starfi.
Nú sé ég einn um viðgerðirnar.
Það er miklu meiri sala í úrunum
núna."
- Er þróunin hliðstæð hvað
varðar vekjaraklukkurnar?
„Já, þróunin er sú sama. Það
er hægt að fá vekjaraklukkur frá
segja að Reykjavíkurmarkaður-
inn geri mér kleift að halda verð-
inu niðri. Ef hann væri ekki til
staðar gæti orðið erfitt að standa
í þessu. Til dæmis er að skapast
stór markaður fyrir úr í Hag-
kaup, það hefur mikið að segja."
- Að lokunt Jón, hvernig held-
urðu að þróunin veröi í þessari
starfsemi?
„Þróunin verður sú að menn
skipta oftar um úr, kaupa fleiri
en áður. Fólk kaupir kannski
vandað úr til að nota við hátíðleg
tækifæri en falleg úr eru oft dýr-
indis skartgripir. Síðan kaupir
það ódýrari úr til að nota í vinn-
una. Þessi þróun hefur verið að
eiga sér stað á undanförnum
árum en hún hefur verið mjög á
eftir hér á íslandi. Ég vil segja
það að lokum aö mér finnst úrið
endurspegla manninn og rnér
finnst að fólk þekki oft ekki nægi-
lega til úra sinna. Það verður að
hugsa vel um vönduð úr." SS
uerslanir í miabæ fikurEyrar