Dagur - 26.08.1989, Side 4

4 - DAGUR - Laugardagur 26. ágúst 1989
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÖSTHÓLF 58, AKUREYRI, SÍMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 1000 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 90 KR.
GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMETRA 660 KR.
RITSTJÓRI: BRAGI V. BERGMANN (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI: EGILL H. BRAGASON
UMSJÓNARMAÐUR HELGARBLAÐS: STEFÁN SÆMUNDSSON
BLAÐAMENN:
ANDRÉS PÉTURSSON (íþróttir),
BJÖRN JÓHANN BJÓRNSSON (Sauöárkróki vs. 95-35960),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 41585),
JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON,
STEFÁN SÆMUNDSSON, VILBORG GUNNARSDÓTTIR,
LJÓSMYNDARI: KRISTJÁN LOGASON
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRlMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI:
HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
SÍMFAX: 96-27639
Ferðaþjónusta
í flársvelti
Ferðaþjónusta er vaxandi atvinnuvegur hér á landi.
Þótt þessi atvinnugrein velti milljörðum króna ár
hvert, hefur hún einhverra hluta vegna alltaf verið
hornreka í kerfinu. Stjórnvöld hafa aldrei viðurkennt í
verki að þjónusta við ferðamenn sé alvöru atvinnu-
grein. Þetta viðhorf kemur greinilega fram í fjárveit-
ingum til þeirra aðila sem annast skipulag þessarar
atvinnugreinar.
Þorleifur Þór Jónsson, ferðamálafulltrúi Iðnþróunar-
félags Akureyrar, vekur athygli á þessu fjársvelti til
yfirstjórnar ferðamála í viðtali í blaðinu í dag. Hann
fullyrðir að stefnumörkun sé ekki fyrir hendi í ferða-
málum hér á landi og skilningur stjórnvalda lítill. Orð-
rétt segir Þorleifur Þór: „Ferðamálaráð er gelt, ferða-
málasamtökin gagnslaus vegna fjárskorts og því lend-
ir kostnaðurinn á sveitarfélögunum sem eru litlu betur
sett." Að sögn Þorleifs er meginvandinn í íslenskri
ferðaþjónustu sá að við ráðum ekki við þann fjölda
sem kemur til landsins en aukningin hefur verið um
10% árlega um margra ára skeið. „Þetta hefur vaxið
það mikið að ég tel þetta hreinustu geggjun. Árið
1970 komu um 52 þúsund ferðamenn til landsins. Árið
1980 voru þeir 66 þúsund en nú eru þeir orðnir um 130
þúsund. Við ráðum ekki við að veita öllum þessum
fjölda þá þjónustu sem er nauðsynleg og æskileg. Ekki
meðan Ferðamálaráð fær ekki meira fjármagn og ekki
meðan svo lítill skilningur ríkir á undirbyggingunni,"
segir Þorleifur ennfremur í viðtalinu.
Þessar ásakanir ferðamálafulltrúa Iðnþróunarfélags
Akureyrar í garð Ferðamálaráðs og stjórnvalda eru
vissulega alvarlegar. En því miður eru þær í veiga-
mestu atriðum réttmætar. Það tómlæti sem stjórnvöld
hafa sýnt ferðaþjónustunni í verki er bæði óskiljanlegt
og óafsakanlegt. Samkvæmt lögum hefði Ferðamála-
ráð átt að fá 100 milljónir króna til ráðstöfunar á þessu
ári en fékk 28 milljónir. Ferðamálasamtök landshlut-
anna, sex að tölu, fengu eina milljón til skiptanna.
Þessir aðilar hafa því ekki fjárhagslegt bolmagn til
nauðsynlegrar skipulagningar og framkvæmda.
Kostnaður vegna ferðaþjónustu í hverjum landshluta
lendir því að verulegu leyti á sveitarfélögunum á
hverjum stað. Það er ekki við Ferðamálaráð að sakast
í þessu efni. Ráðið hefur nýtt vel það fjármagn sem
það hefur fengið, en býr sem fyrr segir við algert fjár-
svelti. Sömu sögu er að segja af ferðamálasamtökum
landshlutanna.
Eitt besta dæmið um tómlætið gagnvart þessari ört
vaxandi atvinnugrein er sú staðreynd að Eyjafjarð-
arsvæðið er eina svæðið á landinu þar sem svo mikil
áhersla er lögð á ferðamál að þar er ráðinn maður í
fullt starf til að sinna þeim. Annars staðar hafa tíma-
bundnar ráðningar eða ráðningar í hlutastarf verið
látnar duga. Er ekki kominn tími til að leyfa ferðaþjón-
ustunni að njóta sannmælis? Þessi atvinnugrein þarf
ekki einungis á stórauknu fjármagni að halda, til að
forðast algerar ógöngur. Hún þarfnast ekki síður skiln-
ings og viðurkenningar fjárveitingarvaldsins, sem
þarf að sýna það í verki að ferðaþjónusta sé metin að
verðleikum. BB.
kvikmyndarýni
"jUmsjón: Jón Hjaltason
Það var aldrci nein spurning um að þessi tvö, Kim Myers og James Wilder,
myndu á endanum ná saman.
þjóðgarðínum
hvað henni mun í raun og veru
hlotnast í hjónasænginni. En það
er gott mannval í þjóðgarðinum
og stúlkan lætur ekki sitt eftir
liggja að kippa þessu í liðinn.
Það er raunar eitt megin-
einkenni þessarar myndar að
leikstjórinn teflir í sífellu fram
andstæðum. Þarna eru mjög vit-
grannir gaurar og aðrir mun bet-
ur gefnir, gamalt fólk og ungt,
áhyggjulausir og áhyggjufullir,
undirlægjur og hetjur, vondir
menn og góðir. Höfuðáherslan er
lögð á þetta síðasttalda and-
hverfupar. Þjóðgarðurinn segir í
raun tvær sögur, aðra af keppn-
inni sjálfri og hina af unga
manninum sem vill verja heim-
kynni sín fyrir kaldsinnuðum
stóriðjuhöldi. Báðir þessir kaflar
byggja á baráttu hins hreina og
góða við hið óhreina og illa.
Vondu mennirnir eru verulega
vondir og þeir góðu snyrta væng-
ina af og til.
En yfir öllu þessu svífur
áhyggjuleysi bandaríska ung-
lingsins, sem er að vísu svolítið
eldri en íslenskir sálubræður
hans, lífið er engin þrautaganga
og sigurinn fellur hinum réttvísu í
skaut. Og víst er um það að loka-
niðurstaða Þjóðgarðsins hryggir
engan bíófara þó vissulega megi
á stundum efast um aðferðirnar,
sem stúlkurnar þrjár velja, til að
fá þessa niðurstöðu.
Borgarbíó sýnir:
Þjóðgaröurinn (State Park).
Leikstjórinn: Kafal Zielinski.
Höfundur handrits: Darrel Fetty.
Helstu lcikendur: Kim Myers, Isabelle
Mejias, James Wilder og Jennefer Inch.
Entertainment 1987.
Þjóðgarðurinn er garhanmynd
um unglinga sem eyða nokkrum
dögum úti í náttúrunni þar sem
jarðargróðurinn blómgast um
Ástir í
leið og ástin. Þrjár vinkonur
halda sem leið liggur í þjóðgarð
nokkurn. Fyrir dyrum stendur
einhverskonar þríþrautarmót. Há
peningaverðlaun eru í boði, og
ein stúlknanna, Kim Myers, ætlar
sér að taka þátt og sigra. Foreldr-
ar hennar eru nýlega orðnir
gjaldþrota og því verður hún að
vinna til verðlaunanna ef hún ætl-
ar að láta draum sinn rætast um
að komast í háskóla. Vinkonur
hennar hvetja hana til dáða en
önnur þeirra, Isabelle Mejias, er
í þann veginn að giftast draunta-
prinsinum. Gallinn er bara sá að
hún hefur aldrei verið fjöllynd í
ástamálum. Hana vantar því all-
an samanburð til að átta sig á því
Húsavík:
Með brauð tfl bra-bra
Þær voru á leiðinni í Skrúð-
garðinn á Húsavík til að færa
öndunum brauð þegar þær
mættu blaðamanni. Onnur er
átta ára, heitir María Krist-
jánsdóttir og ók hinni í kerru,
því hún var að passa Heiði Sif
Heiðarsdóttur sem er tveggja
ára. Heiður Sif brosti mikið
og fallega og María var til í að
ræða um lífið og tilveruna.
Atvinnumálin eru yfirleitt
ofarlega á baugi og við byrjuð-
um á þeim.
- Ertu í vist?
„Já.“
- Ertu að passa allan daginn?
„Ég fæ að ráða því. Ég er bara
svona að labba með hana úti.“
- Færðu gott kaup?
„Já, ég fæ svona hundraðkall,
eða eitthvað svoleiðis.“
- Er gaman að passa?
„Já.“
- Er þetta fyrsta vinnan þín?
„Ég er búin að vinna svona í
fimm - eða átta daga.“
- Komið þið oft til að gefa
fuglunum?
„Eiginlega alltaf. Það er
gaman.“
- Heldurðu að sumarið sé að
verða búið?
„Já, það fer að verða búið.“
- Hlakkarðu til að fara í skól-
ann aftur?
María Kristjánsdóttir og Heiður Sif Heiðarsdóttir.
„Já, það er skemmtilegt í
skólanum."
Það var varla stætt á því að láta
endurnar bíða lengur eftir svona
góðum gestum og brauðbitanum
sínum, svo ungu dömunum var
þakkað fyrir spallið og þær
kvaddar. Þær héldu inn í Skrúð-
garðinn til að njóta sumarsins.
IM