Dagur - 21.10.1989, Blaðsíða 2

2 - DAGUR - Laugardagur 21. október 1989
Aðsúgur í kjörbúð
Hallfreður
Örgumleiðason:
Góðan daginn, ágætu lesend-
ur. Nú er Islenskum dögum
loks að ljúka hjá kaupfélaginu
okkar. Sem sannur íslendingur
hef ég auðvitað ekkert á móti
kynningarátaki á íslenskum
vörum og ég ætlaði að vera
allra manna duglegastur við að
kaupa íslenskt þessa daga.
Reyndar hef ég alltaf lagt mig í
líma við að kaupa íslenskar
vörur þegar ég hef haft efni á.
þeim og sérstaklega ber ég mig
eftir norðlenskum vörum.
Þannig hélt ég tryggð við
Braga kaffi, Lindu nammi,
Sana gos, hreinlætisvörur frá
Sjöfn og fleira þau fjögur ár
sem ég var búsettur í Reykja-
vík. í ljósi þessa taldi ég að
það yrði auðvelt að sniðganga
innfluttar vörur í nokkra daga,
en heyrum hvernig innkaupa-
ferðin gekk fyrir sig fyrsta
daginn.
Ég skondraði um kjörbúð-
ina með innkaupakörfuna.
Smjör, ostur, mjólk, mysing-
ur, fiskur, salernispappíer,
handsápa, já, já, allt íslenskt.
Þetta var ekkert mál. Að vísu
veit ég ekki alveg hvað er
íslenskt við þennan salernis-
pappír. Ekki er hann búinn til
úr íslenskum trjám! Jæja, ég
þurfti líka að kaupa einhvern
morgunmat. Ósjálfrátt teygði
ég mig eftir Cheerios pakka en
kippti að mér hendinni þegar
ég heyrði háværar ræskingar
fyrir aftan mig. Hvað átti ég þá
að borða í fyrramálið? Ég leit
flóttalega í kringum mig og
þreif síðan einn Corn Flakes
pakka þegar enginn sá til.
Þetta var kannski ekki nein
stórsynd því önnur hlið pakk-
ans var með íslenskunt nrerk-
ingum. Þar stóð Kornflögur.
Ef til vill er Corn Flakcs að
hálfu íslenskt.
Eftir því sem leið á innkaup-
in komst ég í meiri vandræði.
Ég gat ekki hugsað mér að
kaupa Ora bakaðar baunir og
stakk því dós af Heinz í körf-
una. Pakkasósan var erlend,
sömuleiðis tómatsósan,
sinnepið og niðursoðnu svepp-
irnir. Ávextirnir voru að sjálf-
sögðu allir fluttir inn frá suð-
lægum löndum. Varla á maður
að neita sér um ávexti þótt þeir
séu ekki íslenskir? Því meira
sem ég keypti þeim mun hærra
varð hlutfallið af erlendum
vörum. Það var ekki laust við
að fólk liti mig hornauga þegar
það kjagaði fram hjá mér með
fulla körfu af alíslenskum
vörum, hvort sem þær voru
dýrar eða ódýrar, vondar eða
góðar.
Þegar ég kom að kassanum
varð fjandinn fyrst laus. Kassa-
daman gerði aðsúg að mér og
neitaði að afgreiða mig.
„Það eru íslenskir dagar hjá
KEA,“ hreytti hún út úr sér og
horfði á mig með ægilegu
augnaráði. Dauðaþögn ríkti í
kjörbúðinni. Síðan fóru konur
að stinga saman nefjum og
karlarnir voru hörkulcgir á
svip.
„Ég kaupi helling af íslensk-
um vörum,“ sagði ég mér til
málsbóta. „Maður kemst bara
ekki hjá því að kaupa einstaka
erlent vörumerki. Þau eru
stundum betri og þar að auki
geta íslendingar ekki framleitt
allar vörutegundir."
„Betri! Þetta er bara gamla
útlendingasnobbið. Það er
ekkert fínna að kaupa erlent,
góði minn. Og ef einstaka
vörutegund er ekki framleidd á
íslandi þá geturðu sleppt því
að kaupa hana. Til hvers
þarftu þetta?“ spurði hún og
hélt á pakkasásunni miííi.
tveggja fingra eins og hún væri
með úldna bekkjarýju, „Þú
getur búið til ágæta sósu úr
íslensku smjörlíki, hveiti,
vatni, mjólk, salti og sósulit.“
„Heyrðu, gálan þín,“ sagði
ég og var nú orðinn reiður út af
þessu nöldri. „Ég kaupi bara
það sem mér sýnist."
Stúlkan rak upp óp og kall-
aði á verslunarstjórann sem
kom að vörmu spori. Það fór
kurr um kjörbúðina. Stjórinn,
sem var alla jafna vingjarnleg-
ur maður með vel snyrt skegg,
þusti nú til mín úfinn og reiði-
legur. Með nokkrum vel völd-
unr orðunr gerði hann mér
skiljanlegt að ég væri ekki
velkominn í þessari verslun.
Ég fór því tómhéntur út en ;
lýðurinn klappaðiTýrir versl-
unarstjóranum. Og ég sem
fékk ekki einu sinni að smakka
lýsið á vörukynningunni. Þetta
er hneyksli og ég ætla að klaga
í Kristján Ólafsson hjá Neyt-
endasamtökunum þegar hann
kemur til Akureyrar í dag.
Bless á meðan.
Hallfreður komst í klípu þegar hann reyndi að kaupa íslenskar vörur í kjörbúðinni. Þær erlendu lentu óvart í inn-
kaupakörfunni lijá honuin og þá varð Ijandinn laus.
Árur og orkustöðvar
Heilsupósturinn
Umsjón: Sigurður Gestsson og Einar Guðmann
Hér í heilsupóstinum hefur áður
verið talað um samband orku-
stöðva líkamans og sjúkdóma og
það hvernig svokallaðar stíflur í
þeim valda sjúkdómum. Þess
vegna væri ekki úr vegi að skoða
aðeins betur eðli líkamans þegar
farið er að kanna hann út frá
hinni svokölluðu áru og orku-
stöðvum. Það lítur út fyrir að vís-
indi nútímans séu smám saman
að viðurkenna meira og meira
það sem fyrir stuttu var flokkað
undir trúarbrögð eða jóga og átti
sér enga efnislega sönnun á til-
veru sinni. Það má meðal annars
þakka því að nú er hægt að taka
myndir af árunni sem sanna til-
veru hennar og það að orku-
stöðvarnar eiga sér allar efnislega
hliðstæðu í líkamanum. Þcss
vegna getur verið forvitnilegt að
velta fyrir sér kenningum jóga og
dulspekinga sem að jafnaði
útskýra orsök sjúkdóma út frá
h'kamlegum sem og andlegum
orsökum.
Orkustöðvarnar eru sjö og eru
rhiðstöðvar orku í Ijósvakalíkam-
anum. Þær líta út eins og disk- eða
kúlulaga hringiður sem geta verið
breytilegar eftir einstaklingum.
Nænrt fólk getur séð þær og hægt
er að þjálfa sig upp í að finna fyr-
ir þeiin. Þær hafa því hlutverki að
gegna að taka á móti og senda
orku á milli efnislíkamans og
hinna svokölluðu ytri líkama
árunnar sem eru þrír. Þeir eru
Ijósvakalíkaminn, geðlíkaminn
og orsakalíkaminn. Sveiflustig
efnislíkamans er hægast en or-
sakalíkaminn hefur hæsta sveiflu-
stigið. Saman mynda líkamarnir
fjórir orkusvið eða svokallaða
áru sem skyggnt fólk getur lesið
úr og þess vegna getur sumt fólk
sagt til um af hvaða sjúkdómi
einhver ákveðinn maður þjáist
með því einu að skoða áruna.
Það er til dæmis fyrir tilstilli geð-
líkamans að við getum skynjað
hvort fólk er í góðu eða slæmu
skapi og finnum á okkur eins og
sagt er hvort einhverjir hafi verið
að rífast í því herbergi sem við
komum inn í.
Hver og ein orkustöð samsvar-
ar einhverjum ákveðnum kirtli
eða taugahnoðu og stjórnar
ákveðnum hluta líkamans og hef-
ur ákveðin andleg áhrif. Þannig
samsvarar þriðja augað til dæmis
heiladinglinum sem oft er kallað-
ur yfirkirtill innkirtlakerfisins.
Þriðja augað er miðstöð innsæis
og hæfileikans til að geta séð
samhengi á milli flókinna hluta
auk þess sem það er uppspretta
dulskyggnihæfileika. Þessi stöð
er vissulega mismunandi sterk
eftir einstaklingum, en næsta
stöð fyrir neðan hana er hálsstöð-
in sem er miðstöð tjáningar og
sköpunargáfu. Hálsstöðin segir
til um hve auðvelt maðurinn á
með að gera sjálfan sig skiljan-
legan og koma því í orð sem
hann er að hugsa og hafði áður
séð með þriðja auganu, þ.e.a.s
innsæinu.
Flestir kannast sjálfsagt við að
hafa búið yfir einhverri þekkingu
eða hugmynd sem þeir hafa sjálf-
ir skilið til fullnustu en hafá ekki
getað sagt frá henni vegna þess
hve erfitt hefur verið að koma
henni í orð. Skemmd eða hömlun
á starfsemi einhverrar ákveðinn-
ar orkustöðvar hefur í för með
sér takmörkun á starfsemi þeirra
líkamshluta sem hún hefur áhrif
á. Með þetta í huga er hreint ekki
undarlegt að maður sem dag eftir
dag er stressaður og taugaspennt-
ur skuli uppskera alla þá kvilla og
sjúkdóma sem hann sáði fyrir.