Dagur - 03.03.1990, Blaðsíða 4

4 - DAGUR - Laugardagur 3. mars 1990
Hér lítur dagsins Ijós ný unglingasíða. /ítlunin er að hún verði fastur liður
í blaðinu, aðra hverja viku. Við umsjónarmenn hyggjumst fjalla um
unglinga og það sem þeir eru að gera. Þið lesendur megið gjarnan
koma óskum ykkar um efni til okkar, ef einhverjar eru. Bréf sendist tih
Dagur - Unglingar
Strandgötu 31, 600 Akureyri
í þessum fyrsta þœtti fjöllum við um nokkur nómskeið sem unglingum
standa til boða og spjöllum við nokkra krakka sem taka þótt í þeim.
„Hver hlutur tekur mikinn tíma...“
5 eru a
Nú í vetur var í fyrsta sinn haldið
málmsmíðanámskeið að tilstuðlan
Drafnar Friðfinnsdóttur. Námskeiðið
var fyrst haldið í Lundarskóla og nú
stendur sams konar námskeið yfir í
Síðuskóla. Leiðbeinandi er Kristín
Petra Guðmundsdóttir. Við hittum
að máli þœr Arneyju Ösp Vilhjálms-
dóttur, 12 ára, Katrfnu Vilhelmsdótt-
ur, 13 ára og Fríðu Aðalgeirsdóttur,
14 ára.
- Hvað er málmsmiðanám-
skeið?
„Á námskeiðinu lœrðum við að
búa til skartgripi. Við notum kopar,
messing og silfur, einnig er hœgt
að nota leir en það er ekki eins
vinsœlt. Kristín útvegar okkur efnið.“
- Hvers vegna fóruð þið á nám-
skeiðið?
„Við sáum það auglýst og fannst
það forvitnilegt. Pað var líka mjög
gaman og við lœrðum mikið.“
- Gerðuð þið mikið?
„Nei, maður kemst nú ekki yfir að
gera marga hiuti. Hver hlutur tekur
mikinn tíma. Fyrst þarf að klippa,
svo lóða og pússa og slípa. Stund-
um mistekst manni og þá þarf
maður að gera það sama aftur.“
- Hefur námskeiðið aukið
áhuga ykkar á skartgripagerð?
„Já. Það er líka gaman að kunna
þetta þótt maður œtli ekki að leggja
skartgripagerð fyrir sig. Það er að
vísu erfitt að búa hlutina til heima,
því þar hefur maður ekki þau tœki
sem til þarf, en ef maður notar leir
þá þarf maður engin tœki."
- Hvað bjugguð þið til?
„Eyrnalokka, hálsfestar og nœiur.
Við höfum gefið talsvert af þvf sem
við bjuggum til.“
- Mynduð þið fara aftur ef ykkur
byðist það?
„Já, það var svo œðislega
gaman."
Umsjón: Hlynur Hallsson
og Hildigunnur Þráinsdóttir
lutverk
Suthe
woosie
Jlark R<
ick. - Ai
15 Duflai
idarísk I
'4. - Dem
, af Chí
imsins st
öö, sem
aldrifjaöa c
leecham, s<
Jielgud. Sp
nynd með <
vöalhlutverk:
anHí^o Rorr
Krislín að leiðbeina Fríðu við skartgripagerð. Á innfeiidu myndinni eru þœr Arney
og Kalrín.
Ásdís og Ómar-. .Það er spilað eintómt diskó, það gengur náttúriega ekki."
Það er pönkið sem gildir
„Maður fœr meira sjálfelraust...“
Ásdís Eydal, 15 ára og Ómar Örn
Jónsson, 16 ára eru á plötusnúða-
námskeiði í Dynheimum. Leiðbein-
endur á því námskeiði eru þeir
Helgi Þór og Jón Andri. Ásdís og
Ómar svöruðu nokkrum spurning-
um okkar.
- Hvað lœrið þið á plötusnúða-
námskeiði?
Þau,- „Við lœrum á grœjurnar og
hvernig á að ganga frá og
umgangast plöturnar, hvernig á að
skipta um plötur og þess háttar. Og
svo auðvitað hvernig tala í hljóð-
nemann."
- Eruð þið búin að lœra mikið?
Þau: „Já, en það kemur betur í Ijós
þegar við tökum prófið í lok nám-
skeiðsins. Ef við náum prófinu fáum
við skírteini sem veitir okkur leyfi til
að spila í félagsmiðstöðvunum."
- Er þetta erfitt?
Ásdfs: „Nei, nei."
Ómar: „Nei, ekki fyrir mig. Pabbi
er nefnilega rafvirki og það hjálpar
heilmikið!"
- Hvers vegna fóruð þið á þetta
námskeið?
Ásdís: „Ég hef áhuga á þessu og
vildi fá skírteini til að geta spilað f
félagsmiðstöðvunum."
Ómar: „Ég hafði ekkert að géra!
Svo vil ég líka fá skírteini til að geta
spilað pönktónlist."
Ásdís tekur undir það og segist
vilja spila einhverja aðra tónlist en
þá sem spiluð er á opnum húsum.
- Hvað er spilað þar og hvað
viljið þið spila?
Þau: „Það er spilað eintómt
diskó. Það gengur náttúrlega ekki.
Það er bara pönkið sem gildir."
- Er pönk aftur að verða vinsœlt?
„Já, eða a.m.k. hjá okkur, og við
viljum komast að.“
- En vilja krakkarnir dansa við
svoleiðis músík?
Ómar: „Örugglega, þeir bara
kunna það ekki. Ég reyndi að
halda námskeið í þönkdansi í fyrra,
en það var því miður frekar drœm
þátttaka."
- Hlustið þið mikið á tónlist?
Þau: „Já, já, og eigum þó nokkuð
af plötum. Við hlustum á eiginlega
allt nema diskó. Pönk og nýbylgja
eru í mestu uppáhaldi.”
Ómar leggur sérstaka áherslu á
pönkið, greinilega mikill áhuga-
maður. Þau nefna hljómsveitir eins
og Clash, U2, Sykurmolana, íkarus,
Frœbblana, Q4U og Jonee Jonee.
- Þessar hljómsveitir sem þið
nefnduð síðast eru nokkuð gamlar.
Er hlustað á þœr ennþá?
Þau: „Já, já, og þœr eru alveg
jafn góðar og þessar nýju hljóm-
sveitir."
„Strákar eru kannski feimnari." Inga Jóna og Hulda sem eru á leiklistarnámskeiði.
„Ofsalega gaman að sauma...“
í Lundarskóla hafa staðið yfir
saumanámskeið í allan vetur undir
stjórn Ásu Jóhannsdóttur. Við
spjölluðum við þœr Gfgju Hjalta-
dóttur og Fanneyju Steinsdóttur. Þœr
eru báðar 12 ára og eru í 7. bekk.
Gígja er á sínu fjórða saumanám-
skeiði í vetur og Fanney á því
þriðja!
- Er svona gaman að lœra að
sauma?
Þœr: „Já ofsalega gaman. Við
lœrum sauma f skólanum, en það
er öðruvísi á námskeiðinu, miklu
skemmtilegra. Vélarnar hér eru
miklu betri og við fáum að sauma
það sem við viljum."
- Eruð þið búnar að sauma
mikið?
Þœr: „Já, já, alveg helling. T.d.
buxur, boli, peysur og vesti."
- Af hverju haldið þið að það
séu engir strákar á saumanám-
skeiði?
Þœn „Kannski nenna þeir ekki að
sauma. Þó vitum við að marga
stráka langar til að lœra það en
koma samt ekki. Sumir vilja fá sér-
„ Við vltum um marga stráka sem langar að lœra að sauma, “ sögðu þœr Gígja og
Fanney. Fyrir aftan þœr sjást stelpurnar á námskeiðlnu níðursokknar í saumaskap-
inn.
stakt saumanámskeið fyrir stráka."
- Eru þeir eitthvað feimnir við
ykkur?
Þœr: „Örugglega, en okkur finnst
alveg sjálfsagt að strákar lœri að
sauma eins og stelpur."
- Hvaða áhugamál eigið þið
önnur en að sauma?
Fanney: „Fótbolta, handbolta og
skíði. Ég spila mikið fótbolta á
sumrin."
Gígja: „Ég hef áhuga á hestum.
Svo spila ég líka stundum fótbolta
á sumrin."
Og svo segjast þœr fara á Opið
hús í Lundarskóla þegar tími gefst
til.
Og þá þökkum við þeim Gígju
og Fanneyju kœrlega fyrir spjallið
og þœr snúa sér aftur að sauma-
skapnum.
Leikklúbburinn Saga og Dynheimar
standa fyrir leiklistarnámskeiði nú
um þessar mundir. Þetta er í annað
skipti í vetur sem leiklistarnámskeið
er haldið í Dynheimum. Á nám-
skeiðinu eru tíu stelpur en aðeins
einn strákur. Leiðbeinandi er Sigur-
þór Heimisson. Við litum inn í Dyn-
heima sl. sunnudag og töluðum við
Ingu Jónu Þórisdóttur, 13 ára og
Huldu Steingrímsdóttur, 13 ára.
- Hvers vegna fóruð þið á leik-
listarnámskeið?
Þœr: „Við höfum áhuga á leiklist
og förum oft í leikhús. Svo þegar
námskeiðið var auglýst ákváðum
við að fara og prófa."
- Er gaman?
Þœr: „Já, ofsalega."
- Hvað lœrið þið?
Þœr: „Það er nú erfitt að lýsa því,
við förum í allskyns leiki og spuna."
- Haldið þið að það sé gott fyrir
unglinga að vera á svona nám-
skeiði?
Inga: „Já, maður fœr meira sjálfs-
traust held ég. Það er örugglega
gott fyrir krakka sem eru feimnir að
fara á svona námskeið."
- Haldið þið að krakkar á ykkar
aldri hafí mikinn áhuga á leiklist?
Þœr: „Það er nú auðvitað mjög
mlsjafnt. Það er þó nokkuð um það
að krakkar fari í leikhús."
- Af hverju eru svona fáir
strákar?
Inga: „Það er nú erfift að segja,
kannski eru þeir feimnari en stelp-
urnar og koma ekki þess vegna."
Hulda: „Kannski finnst þeim það
eitthvað barnalegt, en þeir hafa
örugglega ekki minni áhuga."
- Hafið þið leikið eitthvað?
Þœr: „Já í skólaferðalögum og á
bekkjarkvöldum og svoleiðis. Það
er alveg ferlega gaman."
- Ætlið þið að leggja leiklistina
fyrir ykkur?
Inga: „Mig langar svolítið til þess."
Hulda: „Ég veit ekki."
Við þökkum þeim Ingu og Huldu
kœrlega fyrir spjallið.