Dagur - 28.03.1990, Blaðsíða 6

6 - DAGUR - Miðvikudagur 28. mars 1990
Létt yfir mannskapnum hjá Hraðfrystihúsi Ólafsflarðar hf. þegar Dagur leit þar við á dögunum:
„Þad getur verið rómantískt að vinna í fiski“
Hraðfrystihús Ólafsfjarðar hf. var mikið í fréttun-
um á sl. ári og þá yfirleitt í tengslum við fjárhags-
lega endurskipulagningu og uppstokkun í rekstri.
Seinnipart árs 1988 átti frysting í Ólafsfirði í mikl-
um erfiðleikum og afli dugði ekki til að halda uppi
fullri atvinnu í þáverandi tveim frystihúsum á
staðnum, Hraðfrystihúsi Ólafsfjarðar og Hrað-
frystihúsi Magnúsar Gamalíelssonar hf.
Að sögn Stefáns Arnar er unn-
ið eftir svokölluðu sérvinnslu-
kerfi með einstaklingsbónus.
Ekki hefur enn sem komið er
verið farið út í að setja upp
flæðilínu. „Við höfum mikið velt
þessu fyrir okkur, en við höfum
ekki séð beinan ávinning af flæði-
línunni," sagði Stefán Örn. Hann
sagði ekki þar með sagt að menn
vildu ekki reyna að bæta vinnslu-
línu hússins eins og kostur væri.
„Það stendur til að stoppa vinnsl-
una í einn mánuð í sumar og
leggja Ólafi Bekk á meðan og
þann tíma verður einhverju
breytt í salnum. Ekki er að fullu
mótað hvað það verður."
Starf yfirverkstjóra er fjöl-
breytilegt. Hann heldur, ef svo
má að orði komast, utan um
framleiðsluna, tekur m.a.
ákvarðanir um pakkningar og
leitast við að alltaf sé nægilegt
hráefni til vinnslu.
„Stöndum mest í sömu
sporunum allan daginn“
Það er líf og fjör inni í vinnslu-
salnum þegar Stefán Örn greinir
okkur frá leyndardómi þorskflak-
anna. Létt er yfir mannskapnum,
enda föstudagur og helgi fram-
undan. Við vindum okkur að
einni bráðhressri frystihúsakonu,
Sigrúnu Ingólfsdóttur, og spyrj-
um hana hversu lengi hún hafi
mundað kutann yfir gegnumlýst-
um frystihúsbekknum. „Þú getur
reiknað það út,“ sagði hún. „Ég
er 43 ára núna og byrjaði að
vinna hér 14 ára görnul."
Sigrún sagðist kunna vel við að
vinna í frystihúsi, fiskurinn væri
engu síðri en vinna á saumastofu
eða í verslun. „áá, það getur ver-
ið rómantískt að vinna í fiski,“
sagði Sigrún. „Það hafa margir
dregið sig saman í frystihúsun-
um,“ sagði hún og hló. „Nei, ég
náði ekki í manninn minn hér í
frystihúsinu, hann er kennari,"
bætti hún við.
Sigrún sagði að því væri ekki
að neita að frystihúsavinna væri
einhæf. „Þessu fylgir mikil
vöðvabólga og hreyfingarnar eru
einhæfar. Við stöndum mest í
sömu sporunum allan daginn og
skerum. Það hlýtur að fara illa
með herðarnar.“ Sigrún sagði
það bót í máli að fyrir kaffitím-
ana væri brugðið snældum í
segulbandið með leikfimiæfing-
um frá Magnúsi Ólafssyni,
sjúkraþjálfara á Akureyri. Gall-
inn væri hins vegar að lítil endur-
nýjun hefði orðið á snældunum
og konurnar því orðnar heldur
leiðar á æfingunum. Nauðsynlega
þyrfti að fá fleiri spólur frá Magn-
úsi með nýjum æfingum. „Magn-
ús kom hér og tók myndir af okk-
ur við vinnu og útbjó æfingar eft-
ir því sem hann taldi henta fyrir
okkur.“
Góður andi meðal
starfsfólks
Að sögn Sigrúnar er góður andi
meðal starfsfólks Hraðfrystihúss-
ins. „Það er náttúrulega alltaf ein
og ein sem aldrei er ánægð. En
samkomulag er gott. Yfirmenn-
Bylgja Friðþjófsdóttir.
Stefán Örn Stefánsson.
Sigrún Ingólfsdóttir.
irnir vilja allt fyrir okkur gera og
þeir taka tillit til ábendinga frá
okkur. Til dæmis er fundur þeirra
og trúnaðarmanns okkar einu
sinni í viku.“
Húsunum var báðum lokað og
starfsfólk fór á atvinnuleysisskrá.
Fjárhagslegir erfiðleikar voru
miklir og sýnt þótti að fyrsta
skrefið út úr ógöngunum væri að
ná fram viðhlítandi hagræðingu í
rekstri. Stjórnendur fyrirtækj-
anna settust niður og eftir marg-
an og langan fundinn náðist sam-
komulag um sameiningu frysti-
húsanna. Opinberir sjóðir,
Atvinnutryggingasjóður, Hluta-
fjársjóður og Byggðastofnun
komu að málinu og 28. mars á
síðasta ári tóku hjólin að snúast
aftur undir merki Hraðfrystihúss
Ólafsfjarðar hf.
Allar klær úti
með öflun hráefnis
Vinnsla á síðastliðnu ári gekk vel
og með útsjónarsemi tókst að ná
í það mikið hráefni að enginn
dagur féll úr. Með 10% skerð-
ingu á þorskafla er Ijóst að róður-
inn þyngist í ár. Annar ísfisktog-
ari Ölafsfirðinga, Ólafur Bekkur
ÓF-2 leggur upp afla sinn hjá
Hraðfrystihúsinu. Skipið hefur
1450 tonna þorskkvóta á yfir-
standandi ári, 585 tonn af karfa
og 450 tonn af grálúðu. í þessum
tölum er gert ráð fyrir tilfærslum
á milli ára. Þá má Ölafur Bekkur
veiða ýsu og ufsa utan kvóta.
Þrátt fyrir að þröngt verði með
hráefni á árinu líta stjórnendur
fyrirtækisins björtum augum
fram á veginn. Stefán Örn Stef-
ánsson, yfirverkstjóri, segir að
menn verði að hafa úti allar klær
með að fá hráefni til vinnslu þá
daga sem ekki er fiskur úr Ólafi
Bekk. Þá er setið stfft við símann
og hringt í allar áttir í von um að
fá nokkur tonn til vinnslu. Stund-
um heppnast að ná í fisk, stund-
um ekki. Erfiðar samöngur við
Ólafsfjörð yfir vetrarmánuðina
gera erfitt fyrir með aflamiðlun.
Menn binda vonir við að lang-
þráð Múlagöng bæti úr þessu.
Stefán Örn segir að gert sé ráð
fyrir að þurfi að minnsta kosti um
3000 tonn til þess að tryggja
vinnslunni nóg hráefni.
Sérvinnslukerfi með
einstaklingsbónus
Uppistaðan í vinnslu Hraðfrysti-
hússins á síðasta ári var þorskur
og mest var unnið í 5 og 10 punda
pakkningar fyrir Bandaríkja-
markað.
í frystinguni eru nú um 45 heil
störf. Konur eru þar í meirihluta,
um 35 í fullu starfi. Jafnan er
unnið í átta tíma, en á álagstím-
um er unnið lengur.
Sigrún kvaðst bjartsýn á gengi
Hraðfrystihúss Ölafsfjarðar hf.
„Þetta verður bara að ganga,“
sagði hún.
Bylgja Friðþjófsdóttir sagðist
hafa byrjað að vinna hjá HÓ í
janúar sl. og hafði þá ekki unnið
úti í fimm ár. „Hjá mér er félags-
skapurinn stór hluti af þessu, að
sýna sig og sjá aðra,“ sagði
Bylgja. Hún sagðist eiga þrjú
börn, sem dönsk aupair-stúlka
passaði eftir hádegið þegar hún
væri í vinnunni. „Ég réð hana í
gegnum Vettvang," útskýrði
Bylgja. „Ég get ekki neitað því
að ég var svolítið kvíðin, en þetta
hefur gengið vonum framar. Það
voru smá tungumálaerfiðleikar
fyrst, en núna getur hún talað
íslensku við börnin." óþh
Hraðfrystihús Ólafsfjarðar hf.