Dagur - 11.08.1990, Blaðsíða 13

Laugardagur 11. ágúst 1990 - DAGUR - 13
poppsíðon
Sitt sýnist hverjum um tónleikahald vinsældapoppara:
Ekta eða ekki ekta
Alltaf annaö slagið vakna upp
umræður um tónleikahald hinna
ýmsu vinsældapoppara og þá
iðulega vegna þess að a.m.k.
sumir þeirra sigla undir fölsku
flaggi í þeim efnum með því að
hafa undirleikinn af bandi bakatil
sem síðan er sungið ofan í. Upp
á síðkastið hafa síðan verið
brögð að því að jafnvel söngur-
inn hafi líka verið af böndum
þannig að viðkomandi tónlistar-
fólk hreyfir einungis varirnar og
læst syngja. Tónlistarfólk á borð
við Madonnu, Depeche Mode,
New Order, Kylie Minogue, Ban-
anarama, Bobby Brown, New
Kids on the block og Milli Vanilli
hafa öll verið ásökuð um notkun
banda baksviðs að meira eða
minna leyti í Bandaríkjunum, en
þar í landi er þetta hitamál þessa
dagana. Hafa þrjú ríki Bandaríkj-
anna nú í hyggju að setja lög
sem að minnsta kosti nái yfir
notkun banda með söngnum, en
þessi ríki eru New York, New
Jersey og Kalifornía. Hvað ann-
an undirleik varðar þykir málið
vera flóknara þar sem um mis-
munandi mikla notkun er að
ræða, eða allt frá þar sem ein-
ungis er um uppteknar bakraddir
aö ræða til þess að hreinlega allt
sé upptekiö fyrirfram, og því erfitt
aö setja þar lög alfarið um. Að
sögn þeirra manna sem hafa
með lagagerðina í ríkjunum
þremur að gera, þá sé löngu
tímabært að lög séu sett um
þessi efni þar sem æ algengara
sé að tónleikagestir t.d. aðdá-
endur Madonnu, kvarti yfir því að
það sem þeir ætluðu að sjá væri
ekki lifandi tónlist heldur eitthvað
allt annað. Viöbrögð tónlistar-
fólksins sjálfs og talsmanna
þeirra hafa verið misjöfn, t.d.
segir talsmaður Depeche Mode
að einu böndin sem hljómsveitin
noti séu til mögnunar á bassa og
trommuleik í einstaka tilfellum,
ásakanir um frekari notkun
banda séu hins vegar ekki réttar.
Madonna hefur aftur á móti
viðurkennt að í sumum lögum
sínum á tónleikum sé notast við
upptökur en alls ekki í öllum.
Annars hvað Madonnu varðar
geta þeir sem sáu hana í beinni
útsendingu á Stöö 2 dæmt fyrir
sig sjálfir en þar fór óneitanlega
ekki mikið fyrir hljóðfæraleikur-
um, svo mikið er víst.
Depeche Mode. Að eigin sögn engin plathljómsveit.
Hitt og þetta
The Fall
Það er óhætt að segja að Adam
hafi ekki verið lengi í Paradís hjá
Manchestersveitinni frægu The
Fall. Eftir að hafa komist á beinu
brautina á ný fyrr á þessu ári
dundu vandræðin yfir á tónleika-
ferðalagi hljómsveitarinnar um
Ástralíu. Virðist sem forsprakk-
inn Mark E. Smith hafi rekið tvo
meðlimi, þau Marciu Scofield
hljómborðsleikara og gítarleikar-
ann Martin Brananah, úr hljóm-
sveitinni vegna áhuga þeirra á
öðrum verkefnum ótengdum The
Fall og vegna annarra ágrein-
ingsefna. Er framtíð hljómsveit-
arinnar óljós af þessum sökum
en þó virðist sem hún muni starfa
Mark E. Smith búinn að reka tvo
meðlimi The Fall.
eitthvað áfram til að uppfylla
gerða samninga um tónleikahald
og þá án nýrra meðlima í stað
þeirra burtreknu.
Steve Vai
í framhaldi af sögusögnum um
brotthvarf gítarleikarans Steve
Vai úr Whitesnake og Poppsíðan
sagði frá fyrir hálfum mánuði,
hefur nú Vai sjálfur nánast stað-
fest að hann hyggist yfirgefa
hljómsveitina. Hann segist
reyndar ekki vera endanlega
búinn að taka ákvörðun um að
hætta en vegna góðra viðbragða
við sólóplötu hans og ýmissa
hluta sem hann er ekki sáttur við
varðandi Whitesnake, sé líklegt
að hann hætti. Ef sú verður raun-
Steve Vai verður með Whitesnake í
Reiðhöllinni.
in er þó engin ástæða fyrir aðdá-
endur Vais sem hyggjast sjá
hann með Whitesnake í Reiðhöll-
inni, að örvænta, því það verður í
fyrsta lagi að loknu Monster of
Rock tónleikaferðalaginu sem til
greina kemur að hann hætti en
tónleikarnir hér (sem verða
tvennir) eru aö því er best er vit-
að hluti af því.
Prefab Sprout
í tvö ár hefur ekkert heyrst frá
gáfumannapoppsveitinni Prefab
Sprout. En nú hefur þögnin verið
rofin og er nýkomið út nýtt lag
með hljómsveitinni sem heitir
Looking forAtlantis. Ný breiðskífa
sem gengur undir vinnuheitinu
Jordan: The Comeback mun koma
út seinna á árinu og þá er áætlað
að hljómsveitin fari í tónleikaferð
en það hefur hún ekki gert í fimm
ár.
Rósirnar spretta þessi ósköp,
runnarnir vaxnir mér í axlir,
bráðum springa þær út og taka
við af bóndarósinni sem hefur
sungið sitt síðasta. Dverghjart-
að er hætt að slá, eldliljan fallin.
Biðukollan bærir hærurnar í
andvaranum.
I garða sem bæjarbúar hafa
sett stolt sitt í að koma upp
vantar stundum tilgang finnst
eigendunum annan en að vera
augnayndi. Þess vegna hafa
menn og einkum konur tekið
fagnandi þeim sið aö efna til
blóta í þessum görðum og kalla
grillveislur. Við höfum komist að
því hér á norðlægum slóðum
trekks og vindbelgings að ein
skemmtilegasta aðferð til að
eyðileggja mat sé að grill’ann.
Þessi matseld er tengd kvenna-
baráttunni góðu sem beinist aö
því að gera karlmenn nothæfa
með einhverjum hætti eða að
hafa þá til heimilisbrúks á fleiri
sviðum. Að grilla úti er víða um
heim talið karlmannsverk, eins
konar hetjudáð. Þar með losna
konur við eldamennsku í þess-
um tilfellum.
Þetta fer oftast fram með svo-
felldum hætti: Afkáraleg húfa er
sett ofan á karlinn og fáránleg
svunta framan á hann. Hvorugt
mundi hann taka í mál að bera
innan dyra. Síðan er sett glas í
hægri hendina á honum og grill-
kol í þess til gerða málmkrús
fyrir framan hann. Nú er hellt í
glasið og yfir kolin til þess gerð-
um vökvum báðum eldfimum.
Eftir þá athöfn er grillhetjan til-
búin að berjast við eld, rok,
rigningu, lambakjöt og aðfinnsl-
ur. Grilltími lambakjöts er síðan
mældur í glösum.
Á fyrsta glasi auðnast lang
oftast að kveikja í kolunum og
þeim síðan leyft að fölna dálítið
í friöi meðan skálað er við gest-
ina. Þegar karlar meðhöndla
mat með þessum hætti þykir
nefnilega sjálfsagt að bjóða til
vitnum að hann nú fái hrós og
klapp og aðdáun fyrir að vera
svona húslegur að gera þetta
fyrir konuna sína. Hinir karlarnir
verða þá gjarnan dálítið
umkomulausir. Það er hluti af
skemmtuninni. Þeir reyna þó að
koma með háværar athuga-
semdir og leiöbeiningar til þess
nú að týnast ekki alveg.
Þegar nú kolin eru orðin
öskugrá og föl er kallað á
lambakjötið. Það kemur að
vörmu spori og er sett á til þess
gerða grind yfir kolunum. Þá
æsist leikurinn. Fita er eldfim og
hún drýpur á glóandi kolin úr
fjallalambakjötinu. Þá er nú
karlmaðurinn í essinu sínu og
kominn verulega niður í þriðja
glas. Hann berst nú hetjulegri
baráttu við síkvika elda og log-
andi lærissneiöar eða lambarif
og er hvorutveggja á lofti sam-
tímis kjötið og vatnsúðarinn.
Þetta er hápunktur athafnarinn-
ar og hafa nú allir safnast í
kring að dást að hreystilegum
tilburðum grillhetjunnar. Ekki er
óalgengt að í þessum atgangi
skekkist húfan verulega eða
sígi niður fyrir augu og að kvikni
í svuntuhorninu. Þegar um síðir
búið er að slökkva í fitunni er
kjötiö orðið óþekkjanlegt og
ekki lengur hæft til manneldis.
Þá er sest að borðum og veisl-
an nær hámarki þegar menn
kroppa I svarta steikina án þess
að borðana. Enda er það ekki
hægt og var aldrei ráö fyrir því
gert. Þegar hér er komið sögu
er hafgolan að ná sér á strik og
skúraleiðingar á næstu grösum.
Menn flýja nú gjarnan í húsa-
skjól og laumast í ísskápinn að
gá hvort ekki finnst eitthvað æti-
legt á heimilinu.
Það er svo af kokknum að
segja að eftir fyrstu fitueldana
er honum nokkuð sama hvað
gerist. Hann slekkur þorstann
og eldana á víxl og nýtur frægö-
ar og aðdáunar þegar hann
hrekst inn eftir karlmannlega
baráttu við brunnið lambakjöt,
óblíð náttúruöfl, sviöið hár og
ótryggt jafnvægisskyn.
Svona veislur í byrjun sum-
ars enda oft með heitstrenging-
um um að efna nú til samsætis
fyrir alla götuna eða jafnvel
hverfið eða ættina. Ef af verður
eru nokkrir lambsskrokkar
skaðbrenndir í eldi áöur en
gestir setjast að hálfvolgum
pylsum með engu. Konur
skemmta sér að jafnaði best í
grillveislum. Þær standa
álengdar, hvetja menn til dáða,
fylla í glasið, henda brunnum
lambarifjum jafnóöum og þau
koma af grillinu, brosa elsku-
lega og hella síðan upp á kaffið
sem einatt verður eini æti
maturinn í veislunni.
Morguninn eftir svona garð-
veislur er svo saga útaf fyrir sig
sem ekki verður rakin hér. Hitt
er hins vegar ekkert launung-
armál að marga sunnudags-
morgna má sjá föla grilleigin-
menn með garðslönguna eða
sláttuvélina að þjösnast um lóð-
ina. Þeir tóku það ekki upp hjá
sjálfum sér.
En þótt bóndarósin hafi verið
svona snemmbær í ár er arfinn
ennþá upp á sitt besta og held-
ur áfram að eigna sér kartöflu-
garðinn. Ég sló garðinn sunnu-
dagsmorguninn er var. Frú
Guðbjörg stóð brosandi i dyr-
unum að fylgjast með. Hún
hafði verið að hreinsa grillið frá
því kvöldið áður.
Kr. G. Jóh.