Dagur - 15.08.1991, Blaðsíða 12

Óhapp í Ólafsfirði:
Bifreið
rann á
Bamaskólann
- alls 120 metra leið
niður brekku
Það óhapp átti sér stað á
Ólafsfirði um miðjan dag á
þriðjudag að bifreið hrökk úr
gír á Túngötu og rann af stað
niður brekkuna. Bifreiðin fór
120 metra leið og hafnaði á
húsi Barnaskólans á Ólafsfirði.
Bifreiðin var mannlaus en
skemmdist mikið. Engin hætta
skapaðist vegna mannaferða.
Bifreiðin var glæný og í eigu
aðkomufólks sem var í heimsókn
á Túngötunni. Hún var búinn að
standa þar í um hálftíma þegar
hún rann af stað. Eitt vitni var að
ökuferðinni sem sá bifreiðina
fara á mikilli ferð og nánast
stökkva fram af brekkubrúninni.
Við lendingu læstust hjólin og
bifreiðin fór í boga að skólahús-
inu og hafnaði á suðurenda
hússins.
Hefði bifreiðin farið meter
sunnar hefði hún sloppið við
skólann en hefði hún farið tveim
metrum norðar hefði hún lent inn
um glugga að skólastofu þar sem
m.a. eru tölvur og fleiri dýrmæt
tæki. Við norðurenda Barnaskól-
ans voru múrarar að verki en
voru í kaffi þegar óhappið átti sér
stað. -bjb
Austurdalur:
Merkigilsár-
brú endurbyggð
í haust
Brúin yfír Merkigilsá í Aust-
urdal er afar illa farin enda
orðin hálfrar aldar gömul.
Brúin, sem er byggð úr timbri,
er eingöngu ætluð ríðandi og
gangandi umferð, eins og
kunnugt er, en hún er brotin
og talið næsta víst að hún muni
ekki hanga uppi öllu lengur
óviðgerð.
Endurbyggja verður brúna og
lagfæra grjóthleðslur sitt hvorum
megin árinnar. Töluverð umferð
er um Merkigil á sumrin, aðal-
lega er um að ræða hestamenn en
einnig gangandi fólk. Oftast er
Merkigilsá ófær hrossum, en hún
getur orðið mjög vatnsmikil. Því
er nauðsynlegt að brúin sé traust.
Pálmi Runólfsson í Hjarðar-
haga á sæti í Samgöngumála-
nefnd Skagafjarðarsýslu. Honum
var falið að útvega sjálfboðaliða
til verskins á sameiginlegum
fundi samgöngumálanefndar og
starfsmanna Vegagerðar ríkisins
á Sauðárkróki. Pálmi segir að til
greina hafi komið að Vegagerðin
útvegi efni það sem nota þarf.
Ætlunin er að hefja verkið seint í
sumar eða í haust, en það á ekki
að þurfa að taka nema nokkra
daga. „Annað er ekki að frétta af
málinu sem stendur, en ég tel að
ekki verði nein vandræði að fá
sjálfboðaliða til verksins,“, segir
Pálmi. EHB
Æ, œ!
Berjasprettan:
MiMð af blábeijum
og krækibeijuin
Berjasprettan er góð þessa
dagana. Þar sem blaðið hefur
spurnir af á Eyjafjarðarsvæð-
inu er mikið af bláberjum og
krækiberjum en minna af aðal-
bláberjum. Berjalönd eru nú
opnuð eitt af öðru fyrir almenn-
ingi, um viku fyrr en í fyrra.
Helga Jensdóttir í Stærri-Ar-
skógi á Árskógsströnd segist opna
berjalönd sín næstkomandi laugar-
dag. „Ástandið er sæmilega gott.
Aðalbláberin hafa látið dálítið á
sjá í kuldunum í vor en þetta er
misjafnt eftir því hvernig landið
liggur við sólu,“ segir Helga.
Svipaða sögu var að segja í
Svarfaðardal. Mikið er af bláberj-
um og talsvert um aðalbláber þeg-
ar hærra kemur í hlíðar. Bláberin
eru að verða vel sprottin en aðal-
bláber vantar nokkra daga góða
enn til að ná fullri sprettu. JÓH
Deilan um Fljótsdalslínu 1:
Stórskemmir Qallasín til Herðubreiðar og Öskju
segir Þorvarður Árnason landvörður
Stjórn Skipulags ríkisins fund-
ar ásamt forsvarsmönnum Nátt-
úruverndarráðs um lagningu
Fljótsdalslínu 1 í Mývatnssveit
í dag. Fram hefur komið að
Náttúruverndarráð dró leyfí
Landsvirkjunar til utanvega-
aksturs og mælinga á línuleið-
inni til baka. Forráðmenn
Landsvirkjunar líta svo á að
Náttúruverndarráð geti ekki
afturkallað leyfíð, þrátt fyrir
vilja Náttúruverndarþings um
að leggjast gegn lagningu há-
spennulínu á þessari leið.
Þorvarður Árnason, landvörð-
ur í Ásbyrgi, segir að nokkurs
misskilnings hafi gætt í fjölmiðl-
um varðandi fundarhöld land-
varða á Norðurlandi eystra sl.
föstudag. Landverðir fóru ekki í
verkfall til að mótmæla lagningu
Fljótsdalslínu 1, en héldu aðeins
fund í hádeginu og gengu annars
til starfa sinna. Málið snérist fyrst
og fremst um leyfi Landsvirkjun-
ar til utanvegaaksturs.
Að sögn Þorvarðar kom línu-
málið þó talsvert til umræðu á
fundinum, og var gagnrýnt að
Orkustofnun hefði látið setja nið-
ur mælistikur í friðuðu landi, sem
væru þar mjög til óprýði fyrir
utan það að ekkert leyfi var fyrir
slíku. Fundarmönnum virtist sem
umrætt leyfi væri veitt vegna
þrýstings frá Landsvirkjun, og að
það byggðist á einhverri skyndi-
ákvörðun. „Þetta leyfi var veitt á
skyndifundi framkvæmdastjóra
og formanns ráðsins, og senni-
lega hafa verið þarna einn eða
tveir meðlimir Náttúruverndar-
ráðs. Það er því greinilegt að
Landsvirkjun hefur þrýst á fram-
kvæmdastjóra ráðsins til að gefa
eftir, og þetta var gert með því að
fara bakdyramegin að hlutunum
og fá óformlegt leyfi fyrst form-
legt leyfi fékkst ekki,“ segir
hann.
Þorvarður gagnýnir mjög
óformleg leyfi sem Náttúru-
verndarráð hefur gefið ýmsum
aðilum, t.d. í Þjórsárverum.
„Þrátt fyrir friðlýsingu breytir
Landsvirkjun ekki sínum áætlun-
um,“ segir hann.
Fram hefur komið að Lands-
virkjun telur fimm sinnum dýrara
að leggja línuna í stokk en með
hefðbundnum hætti. Skipulag
ríkisins benti á þann möguleika
að leggja línuna í stokk á stöðum
þar sem háspennumöstur spilltu
útsýni, einkum við Öskju og
Herðubreið. Þorvarður segir að
sér finnist einkennilegt að á sama
tíma og verið sé að spá í að leggja
sæstreng til Bretlands fyrir millj-
arða króna megi ekki verja fé til
Spretta hefur verið einstaklega
góð bæði í túnum .og úthaga í
sveitum Skagafjarðar í sumar.
í Akrahreppi bíða bændur eft-
ir þurrki til að slá seinni slátt,
og er ekki nema einn bóndi í
hreppnum búinn að tvíslá.
Broddi Björnsson, bóndi í
Framnesi í Akrahreppi, segir að
stöðugt sé að verða algengara að
bændur slái tvisvar. „Menn eru
farnir að byrja sláttinn fyrr og því
er minna sprottið í fyrri slættin-
um. Þeir stefna á að tvíslá ein-
hvern hluta túna sinna. Menn
selja almennt ekki mikið hey, en
nota hey meira í sinn búpening
en áður, nota bæði minna af fóð-
urbæti og gefa hrossum miklu
meira en áður var. Seinni sláttur-
inn er alls staðar eftir á bæjunum
hér í kring, sumir eru byrjaðir en
urðu að hætta vegna rigninga.
Votviðrið tefur okkur núna, því
túnin eru orðin nógu sprottin
fyrir seinni sláttinn," segir
Broddi.
Stefán Jónsson, bóndi á
Grænumýri í Akrahreppi, náði
að slá seinni slátt og lauk við að
að leggja línu neðanjarðar á há-
lendinu. „Mér finnst skjóta
skökku við að ræða lagningu sæ-
strengs á sama tíma og menn
treysta sér ekki til að leggja há-
spennulínu í jörð á 50 til 60 kíló-
metra kafla. Kostnaður við að
leggja línur neðanjarðar fer
lækkandi. Landsvirkjun vill fara
þessa ákveðnu leið því það er
ódýrara en að fylgja Byggðalín-
unni. Þetta er fljótt að safnast
saman ef línan kostar 15 milljónir
á hvern kílómetra. En lína á
þessari leið skemmir fjallasýnina
til Herðubreiðar og Öskju og
koma heyi í hús 4. ágúst, áður en
rigningarnar brustu á. „Ég gæti
farið að slá í þriðja sinn en það
hvarflar ekki að mér, ég beiti það
bara,“ segir Stefán. „Sprettan
hefur verið framúrskarandi og
alveg einstök nú seinni hluta
sumars. Ég hef aldrei séð annað
eins gras, t.d. á Kílunum hérna
gjörbreytir öllu andrúmsloftinu á
svæðinu, eins og þessi náttúra sé
einskis virði," segir hann.
Þorvarður benti að lokum á að
sameining Jökulsár á Fjöllum og
Jökulsár á Brú til að mynda 50
ferkílómetra uppistöðulón á
Eyjabökkum væri að sínu mati
varhugaverð, en ein afleiðing
þess væri að vatnsmagn í Detti-
fossi minnkaði rnikið, súrefni
kæmist að berginu sem skapaði
hættu á veðrun, og næsta víst
væri að Fossarnir myndi gjör-
breyta um svip frá því sem nú er.
EHB
fydr neðan, en það er óræktað
svæði. í fyrri slætti kom ekki
dropi í hey hjá mér og sáralítið í
hána fyrr en allra síðast, og þá í
fáeina bagga í þrumuveðrinu sem
gekk hér yfir,“ segir hann.
Stefán byrjaði heyskap 11. júní
og var búinn að hirða þrítugasta
dag sama mánaðar. EHB
Einstakt heyskaparsumar í Skagafirði:
„Gæti farið að slá í þriðja siim“
- segir Stefán Jónsson á Grænumýri í Akrahreppi
Stefán Jónsson á Grænumýri segist aldrei hafa séð annað eins gras og í
sutnar.