Dagur - 15.02.1992, Qupperneq 9

Laugardagur 15. febrúar 1992 - DAGUR - 9
UNGLINGASÍÐAN íris Guðmundsdóttir
f myndlistinni
í Myndlistaskólanum á Ak-
ureyri er nú starfrækt
myndlistardeild sem er
byggð upp með því sjónar-
miði að hún sé undirbún-
ingur fyrir þá sem hafa hug
á að halda lengra og setjast
í fornámsdeild. Ég heimsótti
skólann og fékk sérlega góð-
ar viðtökur bæði hjá kenn-
urum og nemendum. Ég
tók tali Katrí Gísladóttur 15
ára og Katrínu Árnadóttur
14 ára. Katrí sem er finnsk-
ættuð er búin að vera meira
og minna á myndlistarnám-
skeiðum síðan hún var 2ja
ára en Katrín síðan hún var
5 ára.
Þegar ég hitti stelpurnar voru
þær að mála sjálfsmynd. Þær
byrja á að teikna myndina með
kolkrít og mála síðan með eins
eðilegum litum og mögulegt er.
Erfiðast af öllu í myndlistinni
finnst þeim að teikna fólk því þær
segja að það sé vandasamt að ná
réttum svip og hlutföllum.
- Er heimanám í myndlist?
Katrín: „Nei, það er ekki
skylda en það er mjög gott að æfa
sig heiina og undirbúa sig fyrir
næsta tíma. Mér finnst tíminn oft
ganga betur ef ég er búin að
ákveða fyrirfram hvað ég ætla að
gera og undirbúa það eitthvað?
- Þwfið þið að lœra litahring-
inn?
Katrí: „Nei, við lærunt hann í
myndmenntatímum í skólanum.
Hér lærum við unt heita og kalda
liti en við þurfum ekki að læra þá
alla í einu heldur lærast þeir smátt
og smátt.“
- Getur hver sem er teiknað, er
teiknikunnátta meðfœdd?
Katrín: „Ég held að hver sem
er geti teiknað, það er áhugi og
æfing sem skiptir mestu máli.
Hugmyndaflug hefur líka mikið
að segja og ntér finnst nauðsyn-
legt að vera frumlegur því þá
verða myndirnar skemmtilegri.“
Katrí: „Ég held að það skipti
líka miklu máli að þora að prófa,
þá held ég að hver sem er geti gert
ágæta mynd.“
- Eruð þið djarfar og með
fjörugt hugmyndaflug?
Katrí: „Nei, ekki nóg, en það
er um að gera að reyna.“
- Hefur kennarinn áhrif á stíl
nemenda?
Katrín: „Nei, hann leiðbeinir
okkur út frá okkar eigin stfl.“
- Hafið þið gert eitthvað
skemmtilegt í skólánum fyrir utan
listsköpun?
Katrí: „Já, í fyrra fórunt við á
vinabæjamót til Lahti í Finnlandi
þar sem við vorum í eina viku í
finnskum myndlistarskóla. Þar
voru, auk Finnanna, krakkar frá
öðrunt löndum og það var gaman
að sjá livað þjóðirnar eru ólíkar í
myndum sínum. Mér fannst þetta
alveg meiriháttar ferð. Við fórum
líka og skoðuðum gullsmíðaskóla
og margt fleira spennandi."
- Hvað með framtíðina. Haldið
þið að þið verðið myndlistarkonur?
Katrín: „Það verður að koma í
ljós. Ég hugsa að ég verði alltaf
eitthvað viðloðandi myndlistina
en hvort ég legg hana fyrir mig
veit ég ekki enn. Ég á eftir að
hugsa málið."
Katrí: „Það er svo erfitt að
segja. Ég er enn svo ung og það
er svo margt sem getur breyst en
ég hugsa að ég komi alltaf til með
að hafa áhuga fyrir myndlist."
Friðrik Haraldsson ketnur
alla leið frá Sauðárkróki til
að nema myndlist. Hann er
á fyrsta ári í fornámsdeild.
- Hvað er það sem dregur þig
alla leið til Akureyrar í skóla?
„Það er enginn myndlistarskóli
Friðrik Haraldsson vinnur ötullega
að verkefni sínu í þrívíddarform-
fræöi.
á Sauðárkróki og þar sem ég hef-
alltaf haft gaman af því að teikna
þá ákvað ég að slá til.“
- Nú veit ég að skólanum er
skipt í deildir, í hvaða deild ert þú?
„Fyrsti veturinn í fomámi er í
rauninni undirbúningur fyrir það
sem seinna kemur. Það þurfa allir
að taka það sama á fyrsta árinu,
sama á hvaða svið fólk ætlar, því
þá er verið að byggja upp grunn-
inn. Við erum búin að vera í hlut-
teikningu, fjarvídd, litafræði,
formfræði og erunt núna að byrja í
þrívíddarformfræði. Þetta eru allt
nauðsynlegir þættir fyrir allar þær
listbrautir sem boðið er upp á.
Það er mjög gott að byrja á grunn-
inum, sérstaklega fyrir fólk eins
og mig sem hefur aldrei lært neitt
í sambandi við myndlist. Ég stefni
á grafíska hönnun og hef því tekið
námskeið í því utan venjulegs
skólatíma til að undirbúa mig fyr-
ir næsta vetur. Það sem mig lang-
ar til að gera í framtíðinni er að
fara í auglýsingateiknun því ég
held að það eigi vel við mig.“
- Er félasgslíf í skólanum?
„Nei, en við förunt stundum
saman út að skemmta okkur. Það
er sjaldan sem við förum öll sam-
an því það er svo mikið af fjöl-
skyldufólki liéma sem kemst ekki
alltaf með.“
Anna Ingibjörg Hallgrínisdóttir og stalla hennar Svandís Björk Jóhannsdóttir.
Anna Ingibjörg Hallgrímsdóttir er 13 ára og er nýbyrjuð á myndlistar-
deildinni, reyndar er þetta hennar fyrsti tími. Það er ekki langt síðan hún
flutti heim til íslands eftir að hafa búið í rúm 11 ár í Danmörku með for-
eldrurn sínum. Hún segir að hún hafi aldrei heyrt um svona skóla í Dan-
mörku og að þar viti hún ekki til að myndlist sé kennd í skólunum.
Þetta eru því hennar fyrstu skref í myndlist og henni finnst þetta áhuga-
vert. Hún er að teikna eftir uppstillingu í fyrsta skiptið og fyrinnyndin er
epli í skál, kaffikanna, sítrónur og planta. Henni finnst þetta erl'itt og
segir að hún hafi átt von á því að fyrsti tíminn yrði auðveldari, en henni
finnst þetta skemmtilegt. Þegar hún lýkur við að teikna myndina kemur
að því að hún þarf að lita hana með olíukrít en hún segist ekki vera farin
að hugsa svo langt.
Erum stöðugt oð undirbúo okkur
Nína, Anna Elín, Sólveig, Hulda, Eydís og Laufey að bíða eftir að komast í næstu æflngu.
Um síðustu helgl var haldið í
íþróttahöllinni „Skrúfumót“ í
frjálsum fimleikum. Alls voru það
8 félög víðs vegar að af landinu
sem kepptu til úrslita. Keppt var á
trampolíni, hesti, dýnu og gólfi og
verðlaun voru veitt fyrir saman-
lagða einnkunn. Héðan frá Akur-
eyri kepptu 6 ungar og efnilegar
stúlkur. Pær eru Eydís Pórarins-
dóttir, Laufey Steindórsdóttir,
Anna Elín Björnsdóttir, Sólveig
Haraldsdóttir, Hulda Steingríms-
dóttir og Jónína Guðmundsdóttir,
allar 16 ára að undanskilinni Sól-
veigu sem er 15 ára. Þær eru bún-
ar að æfa fimleika frá 3 árum til 6.
Mótið kom vel út fyrir þær þó þær
hefðu viljað standa sig betur. Lauf-
ey hreppti 2. sætið, Hulda það 4.
og Jónína það 5. Pær féllust á að
hitta mig daginn eftir mótið þegar
mesta álagið var liðið hjá.
- Jœja stelpur, til hamingju með góðan
árangur ígœr. Hvernig líður ykkur ídag?
Solla: „Alveg rosalega þreytt. Ég rétt
komst heim til mín í gær og sofnaði eins
og steinn. Þetta var svo langur dagur, við
vorum að frá kl. 11 í gærmorgun og til kl.
8.30 í gærkvöldi.“
- Nú keppið þið í frjálsum fimleikum.
Hvað varð um gömlu góðu fimleikana þar
sem keppt var á tvíslá, jafnvœgisslá og
öðrum áhöldum? Eruð þið ekki með nein
áhöldfyrir utan hestinn og trampolínið?
Hulda: „Nei, en við æfum á dýnu og
gólfi. Frjásir fimleikar eru nýlegt form og
við erum einungis í þeim núna, þó höfum
við flestar æft áhaldafimleika. Héma á
Akureyri eru það bara yngri stelpumar
sem æfa samkvæmt eldra forminu."
- Hvað œfið þið oft í viku?
Eydís: „Við æfum 4 daga í viku, 3 klst.
í senn. Ef æfingamar væru fleiri þá yrðum
við að láta skólann sitja á hakanum og það
vill engin okkar gera. Þetta er líka alveg
nóg, ég er ekki viss um að ég myndi nenna
þessu ef æfingarnar yrðu fleiri.“
- Eruð þið alltaf 6 sem œfið og keppið
saman?
Laufey: „Já, við þurfum í rauninni að
halda hópinn því á mótinu sem verður fyr-
ir sunnan í næsta mánuði er keppt í hópum
og þá mega ekki vera færri en 6. Þá er
mjög slæmt ef ein stendur sig ekki vel því
hún dregur allan hópinn niður í einkunn.
Við erum sem betur fer allar mjög jafnar
svo við vonum að við komum sterkar út úr
mótinu í næsta mánuði.“
- Hvað eru mörg mót á ári?
Anna Elín: „Þau eru 4. Það er eitt Ak-
ureyrarmót, Jólamót, Skrúfumót og
Trompmót sem Laufey nefndi hér áðan.
Við erum stöðugt að undirbúa okkur fyrir
mót, semja æfingamar og þessháttar. Við
fáum uppgefnar skylduæfingar en við
þurfum að semja í kringum það sjálfar og
það getur verið erfitt og mikil vinna.“
- Hvernig líður ykkur fyrir mót?
Þær eru sammála um að þær séu frekar
taugaspenntar sem er ekki gott því þá
gengur þeim verr en annars. Þær eru lang-
an tíma að undirbúa sig fyrir hvert mót en
segjast ekki þurfa að auka æfmgamar eða
breyta um mataræði.
- Haldið þið samhandi fyrir utan fim-
leikana?
Nína: „Já og nei. Við hittumst oft eftir
æfingu og förum stundum saman á ball en
eigum samt allar okkar vini. Við hittumst
náttúrulega svo oft í viku að það nægir
okkur eiginlega.“
- Hvernig finnst ykkur umfjöllun um
fimleika ífjölmiðlum vera?
Þær urðu mjög æstar yfir þessari spum-
ingu. Þeim finnst umfjöllunin vera hlægi-
lega léleg og til dæmis ætlar ríkissjónvarp-
ið ekki að sýna myndir frá þessu móti, þó
segja þær að þetta sé íslandsmót.
- Skyldi þetta ekki vera nógu merkileg
íþróttagrein????
- En œtla stelpurnar að halda áfram?
Þær segjast ekki vera búnar að ákveða
sig en þær ætla að klára veturinn og hugsa
málið í sumar. Meðalaldur í fimleikum
hérlendis er ekki hár og þær segjast ekki
nenna að vera langtum elstar og þurfa að
keppa við miklu yngri stelpur. Áhugann
fyrir íþróttinni vantar ekki, en það er
spuming hvenær tími sé kominn til að
hætta. Svona segjast þær hafa hugsað í
fyrra en allar haldið áfram svo það er
aldrei að vita hvemig málin þróast.
Hver veit nema þær komi til með að
þjálfa nýjar og ungar stjömur í framtíð-
inni!!!