Dagur - 01.12.1992, Qupperneq 4

4 - DAGUR - Þriðjudagur 1. desember 1992
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI, SÍMI: 96-24222
ÁSKRIFTKR. 1200ÁMÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ KR. 110
GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMNETRA 765 KR.
RITSTJÓRI: BRAGI V. BERGMANN (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
BLAÐAMENN:
GEIR A. GUÐSTEINSSON, HALLDÓR ARINBJARNARSON (íþróttir),
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 96-41585),
JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON,
ÓLI G. JÓHANNSSON, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON,
SIGRÍÐUR ÞORGRÍMSDÓTTIR (Sauöárkróki vs. 95-35960, fax 95-36130),
STEFÁN SÆMUNDSSON, ÞÓRÐUR INGIMARSSON
LJÓSMYNDARI: ROBYN ANNE REDMAN
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
SÍMFAX: 96-27639
Blásið í herlúðra
Ríkisstjórnin hefur varpað öllum hugmyndum
um nýja þjóðarsátt fyrir róða. Með umdeild-
um efnahagsaðgerðum hefur hún brotið allar
brýr að baki sér og á ekki afturkvæmt í vin-
samlegar viðræður við aðila vinnumarkaðar-
ins. Til marks um þetta er m.a. tónninn sem
fulltrúar á nýafstöðnu þingi Alþýðusambands
íslands sendu forsætisráðherra og ríkisstjórn
hans sl. föstudag. í ályktun, sem samþykkt
var með lófataki, mótmælir ASÍ-þingið
„ómerkilegum dylgjum forsætisráðherra og
fullyrðingum um að í tillögum Alþýðusam-
bandsins hefðu falist meiri álögur á launafólk
en fram kemur í hinum illræmdu ráðstöfunum
stjórnvalda sem nú liggja fyrir,“ eins og það
er orðað í ályktun þingsins. Fullyrt er að til-
lögur ASÍ hefðu þvert á móti skilað launafólki
bættum kaupmætti. „...ráðstafanir ríkis-
stjórnarinnar rýra kaupmátt allra og rjúfa þá
sátt sem hingað til hefur ríkt í þjóðfélaginu.
Ríkisstjórnin ein ber ábyrgð á afleiðingum
þessara afglapa sinna,“ segir ennfremur í
ályktuninni.
í ofangreindri ályktun eru stór orð látin
falla í garð núverandi ríkisstjórnar. Hins veg-
ar verður ekki betur séð en að þau séu full-
komlega réttmæt. í fyrsta lagi ákvað ríkis-
stjórnin upp á sitt einsdæmi að hafna þjóðar-
sáttarleiðinni. Hún hafði ekki einu sinni fyrir
því að láta verkalýðshreyfingu, vinnuveitend-
ur og stjórnarandstöðu vita að viðræðunum
væri lokið. Þess í stað tilkynnti forsætisráð-
herra um fyrirhugaðar efnahagsaðgerðir
ríkisstjórnarinnar í beinni útsendingu ljós-
vakamiðla. Eftir á að hyggja hafði ríkisstjórn-
in líklega aldrei áhuga á víðtæku samráði um
efnahagsaðgerðirnar. Minna má á að for-
sætisráðherra brást ókvæða við fyrstu fregn-
um um „nýjar þjóðarsáttarviðræður aðila
vinnumarkaðarins “ og sagði að slíkar viðræð-
ur færu ekki fram með vitund og vilja stjórnar
sinnar. í annan stað stráir forsætisráðherra
salti í sárin með tilhæfulausum fullyrðingum
á borð við þá, sem Alþýðusambandsþingið
mótmælti svo kröftuglega. Slík framkoma
æðsta manns ríkisstjórnarinnar gerir einung-
is illt verra.
í ályktun Alþýðusambandsþingsins um
kjara- og efnahagsmál eru launþegar hvattir
til að brýna verkfallsvopnið og vera tilbúnir til
að draga það úr slíðrum. Ljóst er að friðurinn,
sem ríkt hefur á vinnumarkaðinum, er úti og
tími átaka runninn upp. Stærstu launþega-
samtökin hafa þegar blásið í herlúðra. BB.
Verslunin Sólrún á Árskógssandi:
„Þjónustan við bátana
stærri þáttur en okkur grunaði“
Til skamms tíma var verslunar-
rekstur í Árskógshreppi ein-
göngu í höndum Kaupfélags
Eyfírðinga, sem rak verslun á
Hauganesi allt þar til þrjár
konur tóku á leigu verslunar-
húsnæði Kaupfélagsins og reka
þar verslun í dag. En á
Árskógssandi hefur einnig ris-
ið verslun, Sólrún, og þar eru
konur við stjórnvölinn rétt eins
og á Hauganesi.
Verslunin hófst 1. júlí 1989 og
er í eigu útgerðar- og fiskverkun-
arfyrirtækisins Sólrúnar hf. sem
gerir út línubátana Sólrúnu og
Þyt. Þar er opið alla daga vikunn-
ar, en um helgar er þó ekki opn-
að fyrr en nær dregur hádegi.
Einn af eigendunum, Ingibjörg
Þorsteinsdóttir, hefur séð um
daglegan rekstur en haft sér til
aðstoðar þjár konur sem skipta
með sér afgreiðslustörfunum í
hálfs dags vinnu. En hvenær
vaknaði sú hugmynd að hefja
rekstur matvöruverslunar?
„Það hefur lengi verið rætt um
það að opna verslun hér á
Árskógssandi og fyrir tveimur
áratugum var Kaupfélagið að
velta þeim möguleika fyrir sér en
aldrei varð neitt úr þeim hug-
myndum, en Kaupfélagið rak
verslun á Hauganesi og ég býst
Verslunin Sólrún stendur við veginn
til lífæðar sveitarinnar, hafnarinnar.
Jónína Halldórsdóttir gaf sér tíma tii að h'ta upp úr afgreiðslustörfunum.
við að þeim hafi þótt það yfrið
nóg hér um slóðir. Framan af
versluðu íbúar Árskógssands
mikið á Hauganesi, enda var
vegakerfið þá ekki eins gott og
snjómokstur aðeins einu sinni í
viku og því ekkert annað að fara
til innkaupa á nauðsynjavörum.
En með bættum samgöngum dró
úr þeirri verslun og hún færðist til
Akureyrar. í nokkur ár var hér
rekin SHELL-sjoppa og þar var
hægt að fá ýmislegt smávægilegt
auk olíu og bensíns en sú verslun
lagðist af fyrir nokkrum árum.
Ferðamannastraumurinn til
Hríseyjar liggur hér um hlaðið og
því fannst okkur tilvalið að veita
þessa þjónustu hér á staðnum og
auk þess skapar verslunin ein-
hverja atvinnu og ekki veitir af á
þessum síðustu og verstu tímum.
Ég gæti trúað því að yfir sumar-
tímann væri verslun ferðamanna
meiri en heimamanna," segir Ingi-
björg Þorsteinsdóttir
„Einn þáttur í þessum verslun-
arrekstri okkar hefur orðið meiri
en okkar grunaði í upphafi en
það er sala á „kosti“ til skipa og
báta. Hér eru þrír bátar yfir 100
tonn að stærð og aðrir smærri og
útgerðir þeirra kaupa allar sínar
nauðsynjavörur hér. Þessi aukna
velta gefur okkur möguleika á að
auka fjölbreyttnina í vöruvali og
eins hef ég veitt þá þjónustu
endurgjaldslaust að fara til Akur-
eyrar til að kaupa þær vörur sem
ekki hafa verið hér til staðar.
í fyrravetur lönduðu bátarnir
héðan í Ólafsvík og Þorlákshöfn
og var fiskurinn sóttur þangað og
fluttur norður á bílum. Þegar bíl-
inn fór vestur eða suður tók hann
kostinn með sér þannig að við
misstum aldrei tengslin við þessa
báta. Þeir hringdu í okkur þegar
þeir voru á landleið eða tíman-
lega áður þannig að þetta gekk
mjög vel og ég held að báðir aðil-
ar hafi verið ánægðir með þennan
gang mála.“
Það er því auðheyrt að versl-
unin Sólrún á Árskógssandi er
komin til að vera. GG
Tónlist
Kirkjukór Sauðárkróks 50 ára
Kirkjukór Sauðárkróks er fimm-
tíu ára á þessu ári. í tilefni af
þeim tímamótum efndi kórinn til
tónleika í Sauðárkrókskirkju
laugardaginn 28. nóvember.
Stjórnandi kórsins er Rögnvaldur
Valbergsson, organisti.
Efnisskrá kórsins var fjöl-
breytt. Flutningur hans var yfir-
leitt öruggur. Raddbeiting
almennt góð og afar lítið um
þvingaða tónmyndun. Þó kom
slíkt fyrir til dæmis í lagi Sigfúsar
Halldórssonar, Við tvö og
blómið, við ljóð Vilhjálms frá
Skáholti.
Helsti gallinn í flutningi kórs-
ins er nokkur órói í styrk þannig
að áferð söngsins verður dálítið
ójöfn; einstakir raddflokkar eiga
það til að taka sig út úr. Hins veg-
ar er lítið um það, að einstakir
kórfélagar skeri sig úr kórnum.
Geta kórsins kom skemmtilega
fram í flutningi hans á Maíljóði,
madrigal eftir Thomas Morley,
við ljóð eftir sr. Hjálmar
Jónsson. Vald söngfólksins á tón-
haldi kom einnig vel fram í fal-
legum og jöfnum bakröddum,
svo sem í Hallarfrúnni eftir Jón
Björnsson við ljóð Davíðs
Stefánssonar og Ave María eftir
Sigvalda Kaldalóns við ljóð
Indriða Einarssonar. Af þessum
verkum og fleirum er ljóst, að
kórinn er allvel á vegi staddur og
ætti að geta tekið að ígrunda
flutning stærri verkefna, svo sem
messa, einkum ef unnt yrði að
efla hann nokkuð af ungum rödd-
um til styrkar því vana söngfólki,
sem nú skipar hann.
Þrír einsöngvarar komu fram á
tónleikum Kirkjukórs Sauðár-
krókskirkju. Sigurdríf Jónatans-
dóttir söng einsöng með kórnum
í lögunum Hallarfrúin, sem þegar
er getið, og Harmljóð eftir Jón
Björnsson við ljóð Kristjáns frá
Djúpalæk. Sigurdríf er í veru-
legri framför sem söngvari. Enn
er röddin þó dálítið óstyrk og
söngkonan feimin við að beita
henni af þrótti, en blær hennar er
tekinn að nóta sín.
Ingveldur Hjaltested flutti
fjögur einsöngslög og einnig Ave
María Kaldalóns með kórnum.
Flutningur Ingveldar var fjörleg-
ur og fullur sönggleði. Henni
tókst vel að túlka anda laganna
og að ná leikrænum tilþrifum,
sem lyftu flutningi. Á nokkrum
stöðum á hæstu tónum virtist
röddin bresta lítillega, en að öðru
leyti var hún styrk og full jafnt á
veikum sem sterkum söng.
Jóhann Már Jóhannsson flutti
fjögur einsöngslög og einnig lagið
Vor eftir Pétur Sigurðsson við
ljóð Friðriks Hansens með
kórnum. Jóhann Már fór á kost-
um og söng af þrótti og öryggi.
Reyndar var líkt og einhver
spenna í flutningi hans á vöggu-
vísunni Sofðu, sofðu góði og þar
skorti nokkuð á mýkt. í þrótt-
meiri verkum var Jóhann Már
hins vegar í essinu sínu og eins í
dúettum, sem hann söng með
Ingveldi Hjaltested í lögunum
Smaladrengurinn og Smalastúlk-
an eftir Skúla Halldórsson og
Hríslunni og læknum eftir Inga
T. Lárusson, þar sem hann og
Ingveldur Hjaltested nutu sín og
gerðu bæði afar skemmtilega.
Undirleikarar á tónleikum
Kirkjukórs Sauðárkróks voru
Rögnvaldur Valbergsson og Sól-
veig Einarsdóttir. Rögnvaldi hef-
ur verulega aukist ákveðni í
undirleik, þó að enn mætti hann
vera heldur meira afgerandi og
styðja betur kór eða einsöngvara.
Sólveig er einnig fumlaus og
öruggur undirleikari, en leikur
hennar er dálítið blæbrigðalítill
og skortir nokkuð í lipurð.
Kirkjukórar hafa ætíð haft
miklu hlutverki að gegna í
íslensku tónlistarlífi. Um tíma
minnkaði áhugi manna á þeim
verulega, enda höfðu þeir sem
næst eingöngu kirkjusöng með
höndum. Á þessu hefur orðið
breyting á nokkuð mörgum síðari
áratugum. Kirkjukórar hafa í
vaxandi mæli tekið að flytja veiga-
meiri kirkjuleg verk og einnig
aðrar tegundir tónlistar. Þeir
hafa efnt til sjálfstæðra tónleika
og þannig aukið vægi sitt í tónlist-
arlífi byggða sinna. Allt er þetta
af hinu góða og í góðu samræmi
við þá fortíð, sem kirkjan og
kirkjulegt starf á í menningarlífi
þjóðarinnar.
Haukur Ágústsson.