Dagur - 24.09.1994, Síða 6

6 - DAGUR - Laugardagur 24. september 1994
Pétur Steingrímsson með veggspjaldið og spiiin sem gefln hafa vcrið út og myndir af flugunum hans prýða.
„Mérfinnst að menn eigi að rœkta garðinn sinn og halda
sigfrá öllu stressi, “ segir Pétur Steingrímsson í Laxár-
nesi. Pétur fœddist í torfhœ í Nesi, sonur Steingríms
Baldurssonar, bónda og skálds og konu hans Sigríður Pét-
ursdótturfrá Síreksstöðum í Vopnafirði. Nú býr Pétur í
Siglufjarðarhúsi, sem hann reisti á tveimur mánuðum
1979, ásamt konu sinni Önnu Maríu Aradóttur, sem kom
*
upphaflega frá Finnlandi. Og þau hjónin hafa rœktað
garðinn sinn og rúmlega það þvíþau hafa gróðursett tíu
þúsund trjáplöntur í 30 hektara lands. Anna María hefur
m.a. rœktað upp birki af finnsku frœi. íhúsinu þeirra
eru blómstrandi plöntur í tugavís, þrifleg tík og kelinn
kettlingur. Hvert horn ber þess merki að íbúamir eru að
dunda við eitt og annað þegar tóm gefst til. Dundið hans
Péturs hefur vakið athygli og aðdáun og það víða erlend-
is, en hann hnýtir laxaflugur og hefur hlotið verðlaun fyr-
ir þá iðju sína. Veggspjöld og spil hafa verið gefin út með
myndum afflugum Péturs. Blaðamaður Dags settist í
stofu með Pétri, var boðið í nefið ogfékk að skoðafallegu
flugurnar hans meðan Anna María sultaði grœnmeti úr
gróðurhúsinu frammi í eldhúsinu.
„Það var ekki byggt steinhús í Nesi fyrr en
1937. Það var þó af vanefnum gert því þá var
kreppa og erfitt um alla hluti. Peningaseðil sá
ég ekki fyrr en eftir fermingu. Peningamir sá-
ust ekki, það voru bara vöruskipti. Vinnu var
ekki að fá en við krakkamir áttum svolítið
innlegg og gátum tekið út það sem okkur
langaði, keypt okkur vasaljós eða eitthvað
smálegt. Við vomm fjögur systkinin, þrjár
systur."
Geymir vísurnar
Öll hafa systkinin erft skáldagáfuna, en það er
kannski fleira sett saman en almenningur fær
að sjá.
„Það kemur fyrir að manni dettur ýmislegt
í hug, en það má ekki láta það fara. Þetta er
svona allavega. Ég sé ýmislegt skoplegt vió
náungann sem ekki er kannski æskilegt að
fari lengra. Góðar eru þær ekki, en mundu
fara víða.
Ég á góðar minningar frá uppvaxtarárun-
um í torfbænum og var hinn reiðasti þegar átti
að flytja í nýja húsió, vildi ekkert fara þang-
að. Vió systkinin lásum geysilega mikið og
svo voru menn að kveðast á. Þaó voru kennd-
ar vísur. Ég var ungur þegar ég gerði fyrstu
vísuna, var eitthvað að kafa snjó austur í mó-
um og það var mikil hláka og krapasull. Ég
gerði eitthvað um það en man ekki vísuna.
Það var alltaf nógur matur í Nesi en ekki
mikið um nýmeti, því þaó var ekki hægt að
geyma mat í frosti eins og nú. Ég gerði tölu-
vert af því unglingurinn að skjóta fugl til mat-
ar og veiða á stöng.“
Mannshár ekki fiskið
Arið 1985 fékk Pétur I. verðlaun fyrir flugu
sem hann hannaði og hnýtti, hún heitir Klara.
Hann hannaði þá sex stórar klassískar fjaöra-
flugur og hefur síðan hannað margar flugur,
bæði til að veiða á og til skrauts. Pétur hefur
hnýtt flugur fyrir erlenda áhugamenn, m.a. 60
flugu safn fyrir einn Ameríkana.
Gefið hefur verið út veggspjald meö
myndum af 54 flugum sem Pétur hefur hnýtt.
Pétur hefur líka skrifað skýringar með mynd-
unum en þær hafa ekki enn verió gefnar út.
Myndimar hafa einnig verið notaðar á spil
sem gefin eru út af Laxakorti hf. Spilin komu
út í júlí og þeim verður dreift víða. Flugumar
á myndunum eru margar eftir gömlum upp-
skriftum, sumar frá byrjun síðustu aldar.
Nokkrar flugur hefur Pétur hannað sjálfur og
þær heita kvenmannsnöfnum, og telur Pétur
að vel veiðist á nöfnin.
Pétur hefur steypt flugur í glært plast, gert
þannig muni sem hægt er að nota sem minja-
gripi. Salan var ekki nóg til að standa undir
framleiðslunni því plastefnið var dýrt að sögn
Péturs.
- Hvaó er skrýtnasta efni sem þú notar í
flugurnar? Þarftu kannski að eltast við rauð-
hærðar stelpur til aó ná þér í lokk?
„Skrýtnasta efnið er sennilega páfagauks-
fjaórir sem notaóar eru í hom á gömlu flug-
umar. Þessar fjaðrir eru dálítið merkilegar.
Kötturinn fer nú stundum á borðið hjá mér
því ég nota svart kattahár mikið og líka hár af
hundinum. Hundshár er gott en það þarf að
velja það rétt, svo er hárið stundum litað.
Mannshár er ekki gott í flugur.
Fæ hana hjá kunningjum
Ég ætlaði einu sinni að reyna að selja flugur
og fór með þær í verslun á Akureyri. Þeir tóku
vel í að skoða framleiðsluna og báðu mig að
skilja þær eftir. Síðan var fenginn frægur
veiðimaður til að meta og taka út vinnuna. Þeir
hringdu úr búðinni nokkrum dögum seinna og
sögðu að þeir tækju enga flugu frá mér, þær
væru ekki nógu góðar. Ég sagði að það næði
þá ekki lengra og sótti flugumar þegar ég fór
næst í bæinn. Nokkrum dögum seinna fékk ég
svo 1. og 3. verðlaun fyrir fluguhnýtingu hjá
Litlu flugunni: Viðurkenningar, veiðistöng og
staf. Ég hef samt ekki trú á að flugumar hafi
neitt batnað viö það þó kunningi minn segði
búðarmönnunum frá þessu og þeir héldu að
það gæti einhverju breytt.“
- Hefurðu getaó haft einhverja atvinnu af
fluguhnýtingunum?
„Ekki sem ég get kallað en ég þarf að eiga
flugurnar á sumrin. Ég starfa alfarið vió að
aðstoða veiðimenn og þá em flugumar bara
settar á ef þær eru líklegar til veiði, ekkert
spurt hvort borgað sé fyrir þær eða ekki.
Ég legg tugi þúsunda í efni í flugumar á
ári. Ég er meira að þessu mér til gamans yfir
veturinn en til að selja. Dýrasta efnið er lík-
lega hliðarspeglaijiir, fasanafjaðrimar sem ég
nota í hliðarspegla. Það kostar einn hnakki af
því svona sex þúsund.“
- Er það kannski ónýtt aukabúgrein að
rækta fugla til fjaðraframleiðslu?
„Ég veit að hænsnaframleiðendur gætu selt
mikið af fjöðrum, því mikið er notaö af
hænsnafjöðrum og allt saman flutt inn. Eins
gætu kalkúnaframleiðendur selt drjúgt af
fjöðmm. En ég hef fengið marga hana hjá
kunningjum, hana sem þeir hafa gefió mér.
Það þarf að taka haminn af eftir kúnstarinnar
reglum.“
Að sjá hann taka
Er þeð ekki mikil kúnst að vita hvaða flugu
laxinn tekur?
„Jú, það er tölliveróur lærdómur. Ég var 8-
10 ára, smápjakkur þegar ég fór að veiða á
stöng. Ég notaði orm og spón um tíma en er
löngu hættur því, finnst ekkert gaman að því.
Það er sérstaklega gaman að veiða á flotlínu,
þá kemur laxinn upp í yfirborð og sækir agn-
ið, maður sér hann taka. Laxinn er skynsam-
ur, gerir mun á lit og lögun og stærð á flugu.
Það er alls ekki sama hvað er sett fram, nema
þegar þú hittir á nýmnninn lax sem kemur
beint úr sjó, þá er gott að hanna flugu og fara
með hana því laxinn tekur allt. Þá verða flug-
umar frægar um leið. Þetta nota margir sem
hafa aðstöðu til. Ég hef ekki svona aðstöðu
héma, laxamir eru ekki það nýir þegar þeir
koma hingað.
Það er gaman að glíma við laxinn, hann
kann ýmislegt, reynir að fara fyrir steina og
nudda sundiíf gimió. Þó laxar sleppi særast
þeir ekki svo illa af flugu að það drepi þá, en
það geta þeir gert bæói af spón og ormi.“
- Þú hlýtur að kunna urmul af veiðisögum?
„Stærsti laxinn sem ég hef veitt var 33
pund. Hann fékk ég á gamla oddbrotna bamb-
usstöng. Það er mjög langt síðan og^á var
ekkert verið að skrá þyngdina á löxunum. Ég
var með hann í hálfan annan tíma á stönginni
og hefði aldrei náð honum nema fyrir það að