Dagur - 09.06.1995, Blaðsíða 4

4 - DAGUR - Föstudagur 9. júní 1995
LEIfDARI -
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 60, AKUREYRI, SÍMI: 462 4222
ÁSKRIFT KR. M. VSK. 1500 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ M. VSK. KR. 125
RITSTJÓRAR: JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, (ÁBM.),
ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON, (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
AÐRIR BLAÐAMENN:
GEIR A. GUÐSTEINSSON, HALLDÓR ARINBJARNARSON,
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 464 1585, fax 464 2285),
KRISTÍN LINDA JÓNSDÓTTIR, SÆVAR HREIÐARSSON (íþróHir).
UÓSMYNDARI: ROBYN REDMAN
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI:
HAFDIS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 462 5165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
SÍMFAX: 462 7639
í Degi í gær var fjallað um þá þróun sem orðið
hefur í fíkniefnaneyslu á Akureyri og benti
Daníel Snorrason, rannsóknarlögreglumaður,
á að nú þegar hafi álíka mörg fíkniefnamál
komið til kasta lögreglunnar í bænum eins og
allt árið í fyrra. Þessar staðreyndir hljóta að
gefa öllum sem á annað borð vilja láta sig
málið varða tilefni til að staldra við. Á þess-
um vettvangi hefur áður verið vikíð að fíkni-
efnavandanum og á það bent að sú þróun
sem verður í fíkniefnaheiminum í Reykjavík
er líkleg til að berast út um landið. Ekkert
bæjarfélag getur talið sig óhult. Stöðugt al-
varlegri afbrot á höfuðborgarsvæðinu undir-
strika að það er ekkert síður ástæða til að
vera á varðbergi út um landið og engin
ástæða er til að fuliyrða að fjarlægð frá höfuð-
borgarsvæðinu tryggi að fíkniefnaneyslan
breiðist ekki út. Mikilvægasti þátturinn í bar-
áttunni eru augu og árvekni almennings og
foreldrar spila þar stórt hlutverk, eins og
Daníel kom inná í viðtali við Dag.
„Foreldrar þurfa að fylgjast með börnum
sínum og unglingum og því sem er að gerast
í kringum þau. Það er mun heppilegra ef
hægt er að grípa strax inní og þó asnalegt sé
að segja það, er það hreinlega greiðasemi að
taka mann sem er að byrja í ffkniefnum, svo
hægt sé að taka strax á vandanum," sagði
Daníel í fyrmefndu viötali.
í augum margra tengist fíkniefnaneysla að-
allega fólki á aldursbilinu 20-30 ára en Daníel
benti í viðtalinu á að vaxandi sögusagnir séu
um að neyslan sé komin allt niður í yngri
skólana. Það gefur auga leið að foreldrar eiga
auðveldast með að fylgjast með þessum ald-
urshópi og samvinna þeirra með bömunura
og lögreglunni getur skipt sköpum.
„Þess vegna er mikilvægt að ná góðu sam-
starfi við almenning og fá hann til að vinna
með okkur og skýra okkur frá þvi sem heyrst
hefur og gerist. Jafnvel sögusagnir geta orðið
til þess að opna stór mál sem við höfum verið
að vinna í en vantað einhvern áherslupunkt,"
sagði Daníel Snorrason. Undir þessi orð er
óhætt að taka.
F RÍME RJ AÞÁTTU R
SIÓURÐUR H. ÞORSTEINSSON
Hin hraða þróun aldarinnar
Þess er oft getið, að við sem nú
lifum, höfum átt þess kost að upp-
lifa alveg ótrúlega hraða þróun,
ekki aðeins á tæknisviðinu, heldur
einnig á svo mörgum öðrum svið-
um. Sökum þessa datt mér í hug
að skoða í frímerkjaútgáfu fjar-
lægs Iands hvort svo væri ef til
vill um fleiri þjóðir og viti menn.
Landið sem varð fyrir valinu
var ríkið Bahrain. Þetta er ekki
stórt land. Þar ríkir Emírinn, Shaik
Isa Bin Salman AI Khalifa. Þótt
landið sé aðeins 622 ferkílómetrar
eru íbúar þar aðeins nokkuð fleiri
en hjá okkur, eða vel ríflega 400 á
hvern ferkílómeter.
Mál iandsins er arabíska og trú-
arbrögðin eru íslömsk. Þjóðhátíð-
ardagurinn er 16. desember.
Stjómarskrárbundið þingræði er
þarna allt frá 1973.
En snúum okkur nú að ífí-
merkjunum og því sem þau segja
okkur. Menntun var lögleidd í
landinu árið 1919. Þess var minnst
með útgáfu fjögurra frímerkja árið
1944, að 75 ár voru liðin frá þess-
ari mikilvægu ákvörðun. Voru þá
gefin út fjögur frímerki með mynd
af skóla, bók og penna og tveim
bömum. Þama er vitanlega einnig
nafn landsins og svo mynd af
þjóðhöfðingjanum, sem tíðkast
svo víða. Frímerkin eru að verð-
gildi, 50, 80, 150 og 200 Fils, en
svo nefnist einn þúsundasti af Ba-
hrainskum Dínara. Frímerkin em
svo prentuð í Oriental Press, sem
er í Bahrain. Frímerki þessi komu
út þann 19. nóvember 1944 og
voru teiknuð af Mahmood
Ghareeb, sem er Bahrainbúi. En
nú komum við að skemmtilegum
þætti. Þama eru upplög fn'merkj-
anna tilkynnt um leið og útgáfan
og upplag skólafrímerkjanna er
aðeins 125 þúsund stykki af
hverju þeirra.
Nokkru áður höfðu komið út
frímerki, eða nánar tiltekið þann
14. júlí 1994, sem sýndu hversu
langt þróun var komin í þessu
landi. Þetta var frímerkjaútgáfa til
að minnast þess að 25 ár vom lið-
in frá því að fyrsta jarðstöðin var
reist í Bahrain. Þarna er mynd af
jarðstöðinni með 4 stómm skerm-
um, mynd þjóðhöfðingjans og
nafni landsins. Enn er um fjögur
frímerki að ræða, auk þess með
sömu verðgildum og áður. Þá er
upplag frímerkjanna það sama og
einnig prentstaðurinn.
Við skulum ekki gleyma því, að
þama er land döðlupálmanna og
við fáum þá senda til að krydda til-
veruna, til dæmis á jólum. í Bahra-
in hafa menn þekkt döðlupálmann
og þar af leiðandi döðlumar einnig,
bæði þurrkaðar og ferskar.
Enn er um að ræða fjögurra frí-

§0
u

\ —'
SlAíf 0f BAHRAJN
Baráttan gegn lömunarveiki.
Sérstimpill vegna útgáfu frímerkj-
anna gegn lömunarveiki.
Skólaafmæliö.
Döðlupálmaútgáfan.
merkja samstæðu. Það má vissu-
lega segja að döðlupálmar séu al-
geng sjón um allan Arabaflóann,
en ekki síst í Bahrain. Þarna var
um að ræða sama upplag og áður.
Frímerkin hannaði Abbas A1
Mosawi, sem er innfæddur Bahra-
ini.
Þama er um þrjár útgáfur að
ræða, er segja okkur mikið um
sögu og þróun í landinu á þessari
öld og teygjast jafnvel um óþekkt-
ar aldir aftur í tímann eins og
döðlupálmaútgáfan.
Tökum enn eina útgáfu með,
en það er einmitt ein af þessum
nútímavandamálaútgáfum. Útgáfa
á heilsudegi heimsins getum við
kallað hana. Á betra máli, Dagur
heilbrigði, 1995 á vegum Samein-
uðu Þjóðanna. Þama var sá dagur
helgaður því að „Heimur án löm-
unarveiki, árið 2000“, nái fram að
ganga. Þá er vitanlega notað
merki Sameinuðu Þjóðanna, sem
myndefni merkisins auk nafns
lands og myndar þjóðhöfðingjans.
Þá er einnig merki S.Þ. í mynd frí-
merkisins.
Nú em aðeins gefin út þrjú frí-
merki með verðgildunum 80, 200
og 250 Fils. Frímerkin komu út
þann 22. apríl og upplag er 125
þúsund og prentun hjá Oriental
Press í Bahrain. Þarna er merki
baráttunnar hjá S.Þ. einnig í
stimpli þeim er notaður er á út-
gáfudegi.
Hom og píanó
Nokkuð óvenjulegir tónleikar
vom haldnir á Sal Tónlistarskól-
ans á Akureyri laugardaginn 3.
júní. Fram komu Emil Friðfinns-
son, hornleikari, og Þórarinn Stef-
ánsson, píanóleikari.
Franskt hom er ekki algengt
hljóðfæri á einleikstónleikum. Það
er erfitt og krefst mikillar ögunar
hljóðfæraleikarans, nákvæmni í
hlustun og þjálfunar í blæstri og
varabeitingu. Af málmblásturs-
hljóðfærum er það hvað við-
kvæmast fyrir hinum minnstu
göllum og þarf lítið til þess að
spilla tóni og áferð. Sé hins vegar
vel leikið á þetta hljóðfæri er það
eitt hið fegursta í sínum flokki,
tónn þess tjáningarríkur, fjöl-
breyttur og fagur og fylling hans
mjúk og aðlaðandi.
Emil Friðfmnsson hefur náð af-
ar langt á hljóðfæri sitt. Vald hans
á tónmyndun er mikil og eyra
hans næmt. Það kom sem næst
ekki fyrir, að brynni fyrir tón og
einungis í örfá skipti mátti heyra,
að tónn var ekki alveg í réttri hæð
og þá einkum í fyrsta verkinu á
tónleikunum, sem var Sónata í Es-
dúr op 28 eftir F. Danzi. Emil
flutti þetta síð-barrokkverk af ör-
yggi og næmni. Nákvæmni í tóni
og túlkun átti vel við anda verks-
ins og ekki síður blæ hvers kafla,
en þeir eru Adagio - Allegro,
Larghetto og Allgretto. Píanóleik-
ur Þórarins Stefánssonar var ekki
síður í anda tímabilsins. Ásláttur
hans var snarpur, svo að fram kom
dálítið sembalískur blær, sem féll
vel að.
í öðru verkinu á tónleikum
Emils Friðfinnssonar og Þórarins
Stefánssonar var annar blær. Það
var Reverie op 24 eftir A. Galz-
unov. Þetta er rómantískt verk,
sem gerir miklar kröfur til öndun-
artækni homleikarans. Emil stóðst
þær með prýði.
Þriðja verkið á efnisskránni,
sem var Villanelle eftir P. Dukas,
lék Emil ekki síður fagurlega. Það
er rómantískt og lagrænt, en legg-
ur fyrir hornleikarann fjölda
þrauta í hröðum tónagangi og
túlkunarblæbrigðum, sem gefa
verkinu prógrammískan blæ.
Fjórða verkið á efnisskrá horn-
leikarans var Adagio und Allegro
op 70 eftir R. Schuman. Þetta
rómantíska og dreymna verk flutti
Emil af næmni og tilfinningu, sem
gerði áheym vemlega ánægjulega.
Verkið er á margan hátt torvelt
einleikaranum og felur í sér bæði
viðkvæm tónbil og hraðan leik. í
þessu verki einu henti það í raun,
að tónn brynni fyrir í hominu, en
hraður tónagangur var ömggur og
markviss.
Píanóleikarinn, Þórarinn Stef-
TONLIST
HAUKUR Á6ÚSTS50N
SKRIFAR
ánsson, átti sinn stóra og vandaða
þátt í mótun og túlkun allra þess-
ara verka. Hann lék af yfirvegun
og natni og fylgdi hornleikaranum
í hvívetna.
Verk númer fimm, sex og sjö á
tónleikum Emils Friðfinnssonar
og Þórarins Stefánssonar voru
þrjár þjóðlagaútsetningar fyrir pí-
anó: Idylle eftir Sveinbjörn Svein-
björnsson, Rímnakviða op 2 nr. 4
eftir Jón Leifs og Ljósið kemur
langt og mjótt eftir Hafliða Hall-
grímsson.
Þessi verkaröð var skemmti-
lega til fundin og gaf gott tækifæri
til þess að nema mismunandi stfl
tónskáldanna: Rómantísk tök
Sveinbjarnar, fomlegan, hressileg-
an og á köflum örlítið grófan stfl
Jóns Leifs og fínlegan, ígrundandi
og tilbrigðakenndan vef Hafliða.
Þórarinn Stefánsson gerði verkun-
um öllum hin bestu skil og gaf
hverju þeirra þann blæ, sem
hæfði.
Lokaverk tónleikanna var En
Forét eftir E. Bozza. Þetta er nú-
tímaverk, sem býr yfir miklum
fjölda blæbrigða. Tónskáldið leit-
ar aftur eftir tónlistarsögunni og
bregður fyrir sig brag fornrar
kirkjutónlistar í bland við nútíma-
legri hljómaferð og stef. Flutning-
ur verksins var glæsilegur hjá báð-
um hljóðfæraleikurunum og birti
greinilega marghliða færni þeirra.
Þetta vom einkar ánægjulegir
tónleikar og væri sannarlega
skemmtilegt að mega eiga von á
þeim félögum aftur með nýtt úrval
verka fyrir horn á efnisskrá sinni.