Dagur - 13.07.1995, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 13. júlí 1995 - DAGUR - 7
- Tómas og Ingunn gefa út plötu
Óhætt er að segja að það
sé ekki á hverjum degi
sem ungir, lítt þekktir
tónlistarmenn ráðast í
piötuútgáfu. Tómas Her-
mannsson og Ingunn
Gylfadóttir standa hins-
vegar í stórræðum þessa
dagana en þau eru við
upptökur á nýrri plötu
sem ber heitið „Endist
varia“ og áætlað er að
komi út nú í haust.
Við hittum þau hjúin að
máli í Hljóðlist, hinu
nýja stúdíói Kristjáns
Edelsteins, við Óseyri
á Akureyri.
Tómas er fæddur og uppalinn Ak-
ureyringur en er nú búsettur í
Reykjavík, þar sem hann starfar
hjá Tryggingamiðstöðinni h.f. en
Ingunn hefur lengst af verið búsett
í höfuðborginni.
Ingunn: Ég er fædd á Seyðis-
firði og ólst þar upp þangað til ég
var 10 ára en þá fluttist ég með
foreldrum mínum til Danmerkur
þar sem við bjuggum í tvö ár. Eft-
ir að við komum aftur heim til
Seyðisfjarðar ákvað mamma að
fara í nám í Reykjavík, þar sem
ætlunin var að búa aðeins í þrjú ár
en ég hef verið þar alveg síðan.
Ingunn byrjaði snemma að hafa
afskipti af tónlist og lærði á píanó
og gítar enda er tónlistaráhugans
ekki langt að leita en hún er dóttir
Gylfa Gunnarssonar, tónlistar-
kennara og liðsmanns hljómsveit-
arinnar Þokkabót.
Tónlistarbakgrunnur Tómasar
er ekki bundinn tónlistarskólum á
neinn hátt. „Ég hafði nú bara spil-
að í partíum og þess háttar en var
reyndar í hljómsveitinni Börtum,
eða Sideburns á ensku, og svo Við
á vellinum. Þessar hljómsveitir
spiluðu nú aldrei opinberlega en
Bartarnir létu þó búa til boli
merkta bandinu.“
Fyrir þrem árum kom Ingunn
norður til Akureyrar í sumarvinnu
og kynntist þar Tómasi sem hún
sagðist hafa fallið kylliflöt fyrir
við fyrstu sýn.
„Ég bjó hérna eitt sumar og
eina námsönn en ég var þá í námi
í dönsku við Háskóla Islands og
ætlaði að stunda mitt nám hér fyr-
ir norðan. Það fór hinsvegar svo
að mestur tími fór í að slæpast og
sofa. Síðan ákváðum við að flytja
suður þegar Tómas hafði útskrif-
ast úr Verkmenntaskólanum og ég
kláraði dönskuna og á eftir eitt fag
og lokaritgerð í heimspeki.“
Tómas: Við fluttumst suður
daginn eftir að ég útskrifaðist eða
öllu heldur daginn eftir að Nanna
Þórsdóttir leyfði mér að útskrifast.
Þegar við komum suður fór ég að
vinna hjá blaði sem nefndist
Sviðsljós og eftir að það fór á
hausinn fékk ég vinnu á Eintaki
en það fór sömu leið. Það gekk
vægast sagt erfiðlega að fá útborg-
uð laun og þetta tímabil var svolít-
ið erfitt, fjárhagslega. Svo fékk ég
loks vinnu hjá Tryggingamiðstöð-
inni, þar sem ég hef verið í um eitt
og hálft ár.
Aðdragandi plötunnar hefur
verið langur og segja má að hún
sé búin að vera í vinnslu meira og
minna í tvö ár.
Þegar þau höfðu verið saman í
nokkra mánuði sömdu þau lag
sem heitir Ég bý hér enn, sem
bróðir Tómasar, Friðfinnur Her-
mannsson, framkvæmdastjóri
sjúkrahússins á Húsavfk, samdi
texta við ásamt þeim. Þau sendu
lagið í undankeppni Landslagsins
á Stöð tvö en náðu ekki að komast
áfram. Þá sömdu þau annað lag
sem heitir Brenndar brýr, við texta
Odds Bjarna Þorkelssonar og
sendu bæði þessi lög í „Eurovisi-
on“ keppnina í útsetningum Krist-
jáns Edelstein, og þau komust
bæði í úrslitakeppnina.
Tómas: Þegar keppnin var bú-
in fylltumst við mikilli löngun til
að halda áfram að búa til Iög og
þó svo að það kunni að hljóma
klisjukennt þá er það bara þannig
að maður verður að koma þessu
frá sér og fá einhver viðbrögð við
því sem maður er að gera.
Ingunn: Það er líka eitt, að það
er svo gaman að sjá hvernig litlar
laglínur geta orðið að heilsteyptu
lagi.
Tómas: Þó maður eigi ein-
hverja hugmynd að lagi og búi til
einhvern ramma þá eru það auð-
vitað þessir menn sem eru að
vinna með okkur sem að gera lög-
in að því sem þau verða. Við höf-
um í raun verið að vinna lögin
með Kristjáni frá því að hann
keypti sér fyrsta tækið þangað til
núna, að hann er kominn með full-
komið og gott hljóðver. Hann á
allar útsetningar og spilar einnig í
lögunum.
Hverjir aðrir spila undir á
plötunni?
Tómas: Við erum með alveg
klassa spilara. Jóhann Ásmunds-
son leikur á bassa í sex lögum,
Jón Rafnsson tónlistarkennari hér
í bænum í einu lagi og Pálmi
Gunnarsson í hinum, svo spilar
Sigfús Óttarsson á trommur, Karl
Pedersen á slagverk, Kristján á
rafmagnsgítar og píanó, sjálfur
spila ég á kassagítar og Ingunn
syngur öll lögin. Reyndar getur
verið að ég syngi eitt lag en það
standa yfir deilur um hvort það
fær að fljóta með, Ingunn og
Krissi vilja hvorugt hafa það með,
en ég er harður á því að það sómi
sér vel.
Platan sem kemur út nú í októ-
ber mun innihalda 12-15 lög, öll
frumsamin.
Tómas: Við Ingunn eigum öll
lögin nema tvö en þau samdi
Krissi. Textana eiga þeir Sjón,
Oddur Bjarni Þorkelsson og
Sverrir Páll Erlendsson. Þorvaldur
Þorsteinsson, myndlistarmaður
héðan að norðan, á einnig nokkra
texta og þeirra á meðal er texti við
titillag plötunnar, Endist varla, en
Þorvaldur samdi meðal annars
barnaleikritið Skilaboðaskjóðan,
sem sýnt var við feikna vinsældir í
Þjóðleikhúsinu í fyrravetur."
Upphaflega átti platan að koma
út síðasta haust en af því varð
ekki.
Tómas: Við ætluðum bara að
klára þetta á einum mánuði en sá-
um fljótlega að það tekur miklu
lengri tíma að vinna svona mörg
lög og í dag erum við mjög ánægð
að hafa ekki gefið plötuna út þá
því við höfum haft góðan tíma til
að þróa lögin sem vonandi skilar
sér í meiri gæðum.
Utgáfa plötunnar verður að öll-
um líkindum í höndum þeirra
Tómasar og Ingunnar en þó hafa
þau ekki útilokað aðra möguleika.
Tómas: Við höfum ekki leyft
neinum útgefendum að heyra
þetta en sennilega gefum við þetta
bara út sjálf og fáum einhvern til
að dreifa.
Eins og flestir geta ímyndað
sér er mjög dýrt að standa í plötu-
útgáfu en þau hjúin segjast þó
ekki vera að fara út í mjög áhættu-
samt dæmi og þau gera sér full-
komlega grein fyrir hverjir koma
til með að bera ábyrgðina ef illa
fer.
Tómas: Þetta er mjög dýrt,
kannski ekki í samanburði við
aðrar plötur en fyrir okkur tvö er
þetta mjög dýrt og við gerum okk-
ur alveg grein fyrir því að við er-
um að taka áhættu.
Ingunn: Þetta er náttúrulega
bara spurning um að taka þessa
áhættu og fylgja henni eftir. Mað-
ur verður að vera raunsær og taka
því sem koma skal.
Tómas: Ef maður er með gott
efni í höndunum þá kaupir fólk
kannski plötuna svo maður verður
bara að standa og falla með því
sem maður er að gera.
Ingunn: Okkar fyrsta takmark
er að koma ekki út með tap og ef
það tekst erum við hæstánægð.
Tómas: Við gerum okkur al-
veg grein fyrir því að þetta verður
engin „hit“ plata en okkur finnst
hún góð og við erum sérstaklega
ánægð með textana. Það er mikil
vinna lögð í textana og vonandi
líkar fólkinu einnig við lögin.
- Er hægt að lýsa tónlistinni
sem verður á plötunni?
Tómas: Það er enginn rosaleg-
ur æsingur og platan er svona í ró-
legri kantinum, þó eru allskonar
lög inn á milli.
Ingunn: Það má kannski kalla
þetta svona nokkurskonar
stemmningsmúsík.
- Hvernig hafa viðbrögð vina
og ættingja verið við þessu brölti
ykkar?
Tómas: Við fengum ágæt við-
brögð eftir keppnina sem hvatti
okkur til að halda áfram.
Ingunn: Það var mjög gott að
það gekk vel í keppninni en við
höfum alveg haldið okkur við
jörðina. Aðaláhyggjurnar sem
fjölskyldan hefur eru fjárhagslega
hliðin. Það tók Tomma dálítið
langan tíma að sannfæra mig um
stíga skrefið til fulls en Tommi er
einfaldlega bara kaldari en ég.
Tommi: Hinsvegar var það
Krissi sem viðraði fyrst þá hug-
mynd um að gera plötuna. Við
vorum alltaf að láta hann fá lög og
vissum ekkert hvað við ættum að
gera við þau en við vorum að spá í
að reyna að koma einu til tveimur
lögum á safnplötu en upphaflega
ætluðum við ekki að gera heila
plötu.
Ingunn: Þetta hlýtur að vera á
allan hátt þroskandi og maður lær-
ir að þekkja sjálfan sig betur,
hvernig maður er undir álagi og
svoleiðis þannig að þetta er dálítið
próf fyrir mann.
Tommi: Við myndum aldrei
geta gert þetta ef við fengjum ekki
þá hjálp sem við fáum frá Krissa.
- Hefur öll þessi vinna í kring-
um plötuna reynt niikið á sam-
bandið?
Tommi: Við höfum alltaf verið
að gera eitthvað frá því við byrj-
uðum saman og þetta er bara
áhugamál okkar alveg eins og fólk
fer saman í golf, útilegur, skokk
o.s.frv.
- Hafið þið þá ntjög svipaðan
tónlistarsmekk?
Tommi: Já, ég myndi segja
það, nema hvað Ingunn hlustar
svolítið mikið á danska tónlist
sem ég þoli ekki.
- Hvernig er svo meiningin að
kynna plötuna?
Tommi: Mjög líklega kemur
Sævar Guðmundsson, Filmumað-
ur, til með að gera myndbönd við
eitt eða tvö laganna og við ætlum
auðvitað að fara á útvarpsstöðv-
arnar og reyna að kynna þetta fyr-
ir fólki og vonandi fáum við ein-
hverja spilun þar.
Ingunn: Auðvitað erum við að
taka svolítinn séns þar sem við er-
um hvorki að spila danstónlist eða
tónlist sem kæmi til með að ganga
á ballstöðunum en það er einmitt
það sem ungt fólk hlustar mest á í
dag og ungt fólk er sá hópur sem
kaupir mest af plötum. Þannig að
við erum bara hæfilega bjartsýn
og ekki með neina stóra drauma.
- Hvað með tónleikahald og
slíkt?
Ingunn: Við eigum von á barni
nú í byrjun nóvember þannig að
það gæti orðið svolítið erfitt en
það verður einfaldlega að koma í
ljós.
Tommi: Mig langar auðvitað
mest af öllu að spila hérna. Hérna
þekkir maður svo marga og það
væri gaman að sjá hvernig við-
brögð maður fengi.
- En hver eru framtíðaráform-
in, ætlið þið að halda áfram í tón-
listinni?
Tommi: Það er aðallega tvennt
sem skiptir okkur máli í nánustu
framtíð. Það er auðvitað það að
við erum að stofna fjölskyldu og
koma yfir okkur þaki, eins og ann-
að ungt fólk. Svo er það platan, en
auðvitað komum við alltaf til með
að gutla við tónlistina en á hvaða
plani verður bara að ráðast af því
hvernig gengur með plötuna. En
svo veit maður aldrei hvað gerist,
maður fær alltaf nýjar ruglaðar
hugmyndir. GH
Sigfús Óttarsson, Kristján Edelstein og Jóhann Ásmundsson hlýða á afraksturinn.