Dagur - 29.07.1995, Síða 4

4 - DAGUR - Laugardagur 29. júlí 1995
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 60, AKUREYRI,
SÍMI: 462 4222 • SlMFAX: 462 7639
ÁSKRIFT M. VSK. KR. 1500 Á MÁNUÐI • LAUSASÖLUVERÐ M. VSK. KR. 125
RITSTJÓRAR: JÓHANN ÓUFUR HALLDÓRSSON, (ÁBM.),
ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON, (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
AÐRIR BLAÐAMENN: GEIR A. GUÐSTEINSSON, HALLDÓR ARINBJARNARSON,
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavlk vs. 464 1585, lax 464 2285),
SÆVAR HREIÐARSSON,(lþróttir),
LJÓSMYNDARI: BJÖRN GISLASON
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRIMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI: HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI462 5165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
Stórt hagsmunamál
fyrir ferðaþjónnstuna
Það leikur enginn vafi á því að samkeppnin um ferða-
mennina harðnar ár frá ári. Gistirými hefur aukist
verulega á síðustu árum og jafnframt hefur aukin
áhersla verið lögð á afþreyingarþáttinn. Vandamálið
sem ferðaþjónustan glímir hins vegar við ár eftir ár er
að ferðamannatíminn er of stuttur. Fjárfestingin sem
lagt er í er of mikil miðað við nýtingu gistirýmis.
Nú er það svo að ferðaþjónustuaðilar hafa reynt
ýmislegt til þess að lengja ferðamannatímann og þeim
hefur vissulega orðið nokkuð ágengt. Hins vegar þarf
meira að koma til.
Fram kom í viðtölum Dags við ferðaþjónustuaðila á
Norðurlandi fyrr í sumar að þeir teldu afar nauðsyn-
legt að auka beint flug milU Akureyrar og útlanda.
Bentu þeir á góðan árangur af beinu flugi milli Zurich í
Sviss og Akureyrar, sem svissneska ferðaskrifstofan
Saga Reisen stendur fyrir, en fullyrða má að það hafi
fært umtalsvert fjármagn inn í ferðaþjónustu á Norð-
urlandi.
Eins og áður segir hefur samkeppnin um ferða-
mennina harðnað verulega og þær raddir heyrast æ
oftar að reynt sé með öllum ráðum að halda erlendum
ferðamönnum á suðvesturhorninu. Skýringin er ein-
föld; hagsmunaaðilarnir vilja auðvitað reyna að ná
eins miklum fjármunum út úr ferðamönnunum og
mögulegt er. Það er því deginum ljósara að suðvestur-
horn landsins hefur ótvíræða yfirburðastöðu gagnvart
erlendum ferðamönnum vegna millilandaflugvallarins
í Keflavík. Þess vegna er ósköp eðlilegt að ferðaþjón-
ustuaðilar á Norðurlandi telji brýnt að auka beint
millilandaflug til Akureyrar.
Aðstaðan í flugstöðinni á Akureyri til þjónustu við
millilandaflug hefur hins vegar ekki verið upp á marga
fiska, en með viðbyggingu við flugstöðina, sem nú er
farið að styttast í að verði tilbúin, mun þetta breytast
mjög til betri vegar og því ber að fagna.
Undanfarin ár hafa verið fjölmargar ferðir í beinu
flugi milli Akureyrar og borga í Evrópu, einkum á ír-
landi og í Skotlandi, og nær undantekningalaust hefur
verið mikil ásókn í þær. Ekki er því óeðlilegt að menn
velti fyrir sér hvort ekki grundvöllur fyrir beinu áætun-
arflugi einu sinni í viku yfir sumarmánuðina milli Ak-
ureyrar og eins áfangastaðar í Evrópu, t.d. Kaup-
mannahafnar.
I UPPAHALDI
„Fæddur KA-madur“
Aþessum tíma ársins er
fjöldi fólks í sumarfríi, að
koma úrfríi eða aðfara í
frí. Tómas Ingi Olrich al-
þingismaður, uppáhaldið okkar í
dag, er einn af þeim mönnum sem
sjaldan komast í sumarfrí enda er
þingmennskan ekkert 9-5 starf.
Tómas er Akureyringur í húð
og hár og fœddur KA-maður eins
og hann segir sjálfur. Hann gekk í
Barnaskóla Akureyrar, fór síðan í
miðskóladeild í Menntaskólanum á
Akureyri og að því loknu í mennta-
skólanám þar, en hann lauk stúd-
entsprófi 1963. Tómas var í Há-
skóla Islands í hálft ár og lœrði
þar frönsku, ensku og sagnfrceði,
en komst að þeirri niðurstöðu að
hann myndi ná betri árangri í
frönsku nteð því að lcera í Frakk-
landi, auk þess sem hann langaði
til að kynnast öðrum menningar-
heimi. í Frakklandi dvaldi hann
ncestum sjö ár, sneri þá heim,
fullnuma í frönsku og hófað kenna
við Menntaskólann, þar sem hann
starfaði í rúm tuttugu ár, þar aftíu
sem aðstoðarskólameistari. Árið
1991 var hann kosinn á þing fyrir
Norðurlandskjördœmi eystra og
hefur setið þar síðan.
Tómas er kvœntur Nínu Þórð-
ardóttur, bókasafnsfrœðingi, en
hún starfar sem fulltrúi við Ríkis-
úh’arpiö á Akureyri.
Hvaða matur er í mestu uppáhaldi
hjáþér?
Snöggsteikt lamb.
Uppáhaldsdrykkur?
Vatnið og svo drckk ég mikla
mjólk.
Hvaða heimUisstörffinnst þér
skemmtilegust/leiðinlegust?
Ég verð að segja að heimilisstörf
eru hvorki leiðinleg né skemmtileg.
Tómas Ingi OLrich
Stundar þú einhvetja markvissa
hreyfmgu eða líkamsrœkt?
Já, ég syndi eða hleyp flesta daga
og lyfti lóðum á vetuma. Svo
stunda ég knattspymu líka og fer
stundum á skíði.
Ert þú í einhverjum klúbb eða fé-
lagasamtökum?
Sjálfstæðisflokknum, Skógræktar-
félagi Eyfiróinga og KA.
Hvaða blöð og tímarit kaupir þú?
Morgunblaðið, Dag, DV, News-
week og Nationa! Geographic.
Hvaða bók er á náttborðinu hjá þér?
Heródótus, sem var grískur sagn-
fræðingur.
íhvaða stjörnumerki ert þú?
Ég er vatnsberi.
Hvaða hljómsveitltónlistarmaður er
í mestu uppáhaldi hjá þér?
Ég hlusta mest á klassíska tónlist.
Þar af em Mozart, Fauré, Debussy
og Chausson.
Uppáhaldsíþróttamaður?
Ég stunda íþróttir en horfi lítið á
þær og á engan uppáhalds íþrótta-
mann.
Hvað horfir þú mest á í sjónvarpi?
Fréttir.
Hver er uppáhaldsteiknimyndaper-
sóna þín?
Þær em tvær; Högni Hrekkvísi og
Hersir.
Á hvaða stjórnmálamanni hefurðu
mest álit?
Það er nú svolítill dagamunur á
því, en Davíð stendur upp úr.
Hver er að þínu mati fegursti staður
á íslandi?
Hvanndalaberg fyrir utan Ólafs-
fjörð.
Hvar vildirðu helst búa ef þú þyiftir
að flytja búferlum nú?
Ég bý eiginlega bæði á Akureyri
og í Reykjavík og það er mér alveg
nóg.
Hvaða hlut eða fasteign langarþig
mest til að eignast um þessar mund-
ir?
Vandað sumarhús.
Hvemig vilt þú helst verja frístund-
um þínum?
Við aö rækta skóg, lesa góóa bók
eða hlusta á tónlist.
Ætlarðu að taka sumaifrí?
Það hefur lengi verió á dagskrá,
en ég veit ekki hvað veróur úr
því.
Hvað cetlarðu að gera um helgina?
Um helgina stendur til að vinna
útivinnu; fara í skógræktarferð
með Verði, og vinna í garðinum.
MEÐ MOR6UNKAFFINU
ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON
Grilltækni og blíðuhót
Ég hef átt í nokkrum erfióleikum með að ná
tökum á grilltækninni og ég er aö velta fyrir
mér hvort ég eigi ekki aó drífa mig á nám-
skeið. Sú athöfn að grilla var tiltölulega ein-
föld og ánægjuleg meóan ég einbeitti mér
að litlu handstýrðu gilli með grillkolum, en
eftir að ég, eins og bróðurpartur þjóðarinn-
ar, komst að því að ég væri ekki maður með
mönnum nema að eiga eitt stykki gasgrill-
tryllitæki, þá hefur grillvertíðin reynst mér
töluvert snúin.
Mér hefur gengið nokkuð vel með fisk-
inn, en þegar kemur að feitu íslensku fjalla-
lambi kámar gamanið. í byrjun er þetta ekk-
ert mál, en síðan tekur fitan að flæða niður á
kolin og við það eflist eldurinn, svalimar
hjá mér fyllast af sóti og reyk, reykskynjar-
inn byrjar að væla, bömin fyllast skeífingu
og kötturinn fær taugaáfall. Og því miður
enda þessi ósköp oftar en ekki á því að á
borð eru bomar fremur dökkleitar grill-
sneiðar, allt að því brunarústir, en vegna
þess að það er sumar og það er órjúfanlegur
hluti sumarsins að grilla, þá lætur fjölskyld-
an sér þetta vel líka og borðar meó bestu
lyst. Og sigurinn er fyrst unninn þegar son-
urinn hrósar föður sínum fyrir það að hafa
með snarræði tekist að forða blokkinni frá
því að verða eldi að bráð!
Annars verð ég aó segja Borgnesingum
til hróss aó ég keypti héma á dögunum
grillkjöt sem þar hefur verið útbúið eftir
kúnstarinnar reglum. Það reyndist mér
nokkuð vel. Reykskynjarinn hélt sig á mott-
unni, þannig að fitan var með minnsta móti.
Reyndar keypti ég þetta kjöt vegna þess að
mér fannst vöruheitið einstakt, nefnilega
„mjaðmasneiðar“. Nú er ég ekki alveg með
þaó á hreinu hvar mjaðmir er að finna á
fjallalömbunum, en áreiðanlega hafa þær
alltaf verið þar, án þess að ég, fáfróður
sveitapilturinn, hafi haft um það minnstu
hugmynd.
Karlmennska
Ég hef veitt því athygli að karlmönnum er
gjaman fengið það hlutverk að grilla. Nú er
mér gjörsamlega hulin skýringin á þessu, en
líklega er litið svo á að þetta teljist til klass-
ískra karlmennskuverka.
I helgarblaði Dags um síðustu helgi var
gluggað í bókina „Aðlaðandi er konan
ánægð“ sem var í þá daga einskonar
„kvennafræðari". Þetta er gagnmerkt rit og
mér er til efs að sambærileg bók hafi komið
út hér á landi.
í framhaldi af því að hér hefur verið rætt
um karlmennsku og hlutverk karlmannsins í
nútíma samfélagi, er ekki úr vegi aó skoða
hvað þessi „kvennafræðari“, sem er 50 ára
gamall, hefur um samskipti kynjanna að
segja.
Ég staldra fyrst við kafla sem nefnist
„Það sem hrífur“, en þar er því lýst ná-
kvæmlega hvemig konur karlmenn kjósa.
Hér er sýnishom úr bókinni, einskonar orð-
sending til kvenna: „Karlmenn kjósa heldur
konu, sem er kvenleg, en hina, sem er áber-
andi fegruð og nýtízkuleg. Þeim geðjast að
hári, sem er mjúkt á að líta, hreint og gljá-
andi. Þeim líkar vel varalitur, en mislíkar,
að hann sé eins og klessuverk. Þeir kunna
vel við venjulega liti; blátt, ljósrautt, mar-
ínublátt, rautt, en þeir kunna illa við áber-
andi litasamsetningar. Þeir kunna vel við
fallega hatta, helzt frekar stóra, en þeir
kunna illa við einkennilega lagað filt eða
strá, sem þeim finnst skrítið og fara illa.
Þeir kunna vel vió föt, sem fara vel og dylja
það ekki, að þér eruð kvenvera. En þeir
kunna illa við gróf og fyrirferðarmikil föt,
sem hylja allt vaxtarlag. Þeir vilja fyrir
hvern mun losna við að sjá í gegn það, sem
innan klæða er, eins og mjaðmabelti og líf-
stykki. Þeir vilja ekki sjá lafandi hlýra (sem
tala sínu máli) og falda. Þeir kunna vel við
fallega fótleggi. Sumir kunna bezt við þá
gilda, aðrir granna; en enginn maður kann
við sokka, sem eru í fellingum, eða með
„kálfsfætur", skökkum saumum.
Þegar maður, sem lítur á yóur, hefur virt
fyrir sér andlit yðar og klæðaburð, veitir
hann athygli svipbrigðum yðar. Vitandi eða
óafvitandi athugar hann, hvort þér eruð „lif-
andi“ vera, röskleg á að líta.
Þau áhrif, sem hann verður fyrir, næst
allra fyrstu sýn, eru undir fjöri yðar og rösk-
leika komin. Með fjöri á ég ekki við ung-
meyjaleg látalæti og fliss, heldur lífsfjör,
blátt áfram, frjálslega framkomu, sem ber
vott um lífsþrótt, lifandi áhuga og greind.“
Svo mörg eru þau oró úr bókinni „Að-
laóandi er konan ánægð“ og það dylst eng-
um aó hér er stóri sannleikur á ferðinni. Og
til að undirstrika enn frekar skilaboó bókar-
höfundar til kvenna kemur eftirfarandi fram
í bókinni:
1. Drekkið ekki áfengi, svo aó þér veróió
kennd eða ástleitin.
2. Sýnið manninum ekki nein blíðuhót, þó
sakleysileg séu. Það kann aó misskiljast
og er rangt gagnvart manninum.
3. Verið ekki kæruleysisleg í orðum eða
gróf, til þess að sýna, hve „veraldarvön"
þér séuð.
4. Verið ekki í einrúmi meó manninum, far-
ið ekki í heimsókn til hans í einkaherbergi
hans, eða ferðalag með honum einum.
5. Látió yóur ekki í kjass og kossa, meö
þeim lyktum, að veröa móðursjúk og
móðguð, er maöurinn heldur yóur fúsa til
fylgilags við sig.
6. í stuttu máli sagt: Lofió ekki meiru en þér
viljið efna.