Dagur - 10.08.1996, Síða 15

POPP
Laugardagur 10. ágúst 1996 - DAGUR - 15
MAÚNÚS CEIR ÚUÐMUNDSSON
EKKIMINNSTIVAFI
- NO DOUÐT ER EIN „HEITASTA" HUÓMSVEITIN í DAG
þeirrar um margt merku sveitar,
Nevermind, sem kom út 1991, að
þakka, því ekki aðeins hratt þessi
plata Grunge/rymrokkinu fyrst
fyrir alvöru af stað, heldur varð
Nevermind líka til þess og þá
kannski sérstaklega smáskífulagið
Smells Like Teen Spirit, að fram-
sækin rokktónlist fékkst að
einhverju marki spiluð í útvarpi.
Eins og margir vita sem vel
fylgjast með, er það einmitt nær
undantekningalaust skilyrði til
þess að ná athygli að einhverju
marki, að koma lagi í spilun á út-
varpsstöðvum, eða hitt að koma
myndbandi inn á stöðvar á borð
við MTV. Á þetta ekki síst við um
Bandaríkin.
Richie Sambora og Jon Bon Jovi
hvor öðrum.
í TILEFNI
DAGSINS
Félagarnir þrír frá Seattle í tríóinu
sérstæða, The Presidents Of The
United States Of America, þykja
með þeim skemmtilegri í rokkinu
og hafa jafnt og þétt aukið vin-
sældir sínar með fyrstu sam-
nefndu plötunni sinni, sem upp-
runalega kom út sumarið 1994.
Hefur sveitin verið á nær stans-
lausu tónleikaferðalagi mestan
þann tíma sem liðinn er frá útgáfu
plötunnar, en samt gefið sér tóm
inn á milli til að taka upp efni fyrir
nýja plötu. Aðalupptökurnar hafa
þó átt sér stað á undanförnum
sumarvikum í heimahljóðveri
þeirra félaganna í Seattle og mun
nú vinnunni, samkvæmt fregnum,
vera að mestu lokið. Litlum sög-
um fer enn af hvernig innihaldið
mun hljóma, en lögin voru ein 25
sem þeir Chris Bellew og félagar
höfðu úr að moða. Hyggjast þeir
einfaldlega kalla gripinn It, eða
„Það" í samræmi við sitt hljóm-
sveitarnafn hafa þeir forsetafélag-
ar svo ennfremur í huga það snið-
uga bragð að gefa plötuna út 5.
nóvember næstkomandi. Hvað er
svo svona merkilegt við þá dag-
setningu? Jú, svo skemmtilega vill
til að þennan dag fara forsetakosn-
ingarnar í Bandaríkjunum fram
milli sitjandi forseta, Bill Clintons
og áskorandans, öldungsins Ro-
berts Dole. Þarf varla að spyrja að
leikslokum í þeirri kosningu, en
hugmyndin hjá „hinum" forsetun-
um er sniðug og ansi góð í tilefni
dagsins.
Presidents Of The USA velja sér fínan dag fyrir útgáfu á nýrri plötu.
Þolinmæðin þrautir vinnur...
En þrátt fyrir að rymrokkið hafi á
sinn hátt opnað fleiri rokk- og
poppstefnum leið, beint og óbeint,
hefur það líka á vissan hátt reynst
vera viss Þrándur í Götu. Það hef-
ur nefnilega reynst sumum hljóm-
sveitum erfitt að fá „stóra tækifær-
ið" vegna þess að yfirbragð og
ímynd viðkomandi hafa verið OF
jákvæð og glaðlynd. Tónlistin hef-
ur verið fín og framsækin sem slík,
en textarnir ekki neikvæðir og
dökkir í samræmi við ríkjandi tíð-
aranda.
Þetta hefur þó sem betur fer
verið að breytast undir það síð-
asta, þrátt fyrir það að „Seattlefár-
ið" geysi enn. Sumar ágætar sveit-
ir sem virtust eiga framtíðina fyrir
sér hafa þó gefist upp á biðinni og
orðið undir í baráttunni. En um
eina af skemmtilegri og „heitari"
sveitum sumarsins þar vestra, sem
nú nýtur æ meiri vinsælda og
þetta á við, verður hins vegar ekki
annað sagt en að þolinmæðin hafi
Gróskan hefur sem kunnugt er
verið mikil í bandarísku poppi og
rokki nú síðustu árin og nánast
allt sem menn hafa tekið upp á
verið viðurkennt. Það sem áður
var skilgreint sem jaðar eða neð-
anjarðartónlist (á engilsaxnesk-
unni, Alternative eða Undergro-
und) er nú oftar en ekki flokkað
bara sem meinleysislegt popp, slík
hafa straumhvörfin verið. Má með
rökum halda því fram að þessi
straumhvörf séu Nirvana og plötu
No Doubt. Er einhver vafi á hver er „andlit" einnar umtöluðustu sveitar Bandaríkjanna um þessar mundir?
Punktar
í fyrsta lagi um aldamót
Bon Jovi, hin gríðarlega vinsæla
E-rokkhljómsveit, sem ekki
síst hefur verið vinsæl í Bret-
landi og Skandinavíu auk þess að
eiga dyggan aðdáendahóp hér-
lendis, mun að öllum líkindum
ekki senda frá sér nýja plötu fyrr
en um næstu aldamót. Ætla Jon
Bon Jovi og félagar að taka sér
tveggja ára frí þegar tónleikaferð
þeirra, sem nú stendur yfir, lýkur
í haust, en sinna þess í stað sínum
einkaverkefnum. Söngvarinn ætl-
ar m.a. að leika í bíómyndum og
gera allavega eina plötu undir eig-
in nafni og gítarleikarinn Richie
Sambora er í sömu hugleiðingum.
Er Sambora reyndar kominn með
ein 10 lög í sarpinn fyrir sína
plötu, sem hann hyggst svo vinna
með hraði í haust. Má búast við
útgáfu ef vel gengur snemma
vetrar. Hann hefur áður sent frá
sér eina aðra plötu, Stranger In
The Town 1991, sem þótti bara
þokkaleg.
Lagasafnið 5
Axel Einarsson tónlistarmaður,
upptökustjóri og rekstraraðili
fyrirtækisins Stöðin hefur í
nokkur ár staðið fyrir ansi
merkilegri hugsjónaútgáfu,
sem borið hefur samheitið
Lagasafnið. Hafa á þessum
plötum ungum og upp-
rennandi tónlistar-
mönnurn gef-
ist tækifæri
rneð litlum
tilkostnaðí
að koma sér
og sínu á
framfæri, sem
þeir ella hafa
ekki haft kost á.
Er slík útgáfa alltaf
virðingarverð og ber
að hampa henni. Nú
fyrir stuttu kom út fimmta platan
í þessari röð og inniheldur hún,
eins og hinar fjórar, fjölskrúðugan
hóp tónlistarmanna.
Áfram skal haldið
Þrátt fyrir snöggan dauðdaga
tímabundins hljómborðsleikara
og handtöku trommuleikarans
Chamberlins í kjölfarið, sem svo
var látinn fjúka, ætla stórstimin í
Smashing Pumpkins ekki að
leggja árar í bát heldur reyna að
bjarga því sem bjargað verður af
tónleikaferðalagi því sem sveitin
var í þegar ósköpin dundu yfir.
Mun að öllum líkindum trommari
Red Hot Chili Peppers, Chad
Smith, fylla skarð Chamberlins,
en það verður þó vart nema til að
Ijúka tónleikum um N-Ameríku.
Eyða þessar fregnir áhyggjum
fjölmargra aðdáenda Pumpkins
um að ferill hennar væri í hættu, í
bili a.m.k.
þrautir unnið allar, því það hefur
tekið hana tíu ár að öðlast viður-
kenningu. Er hér um að ræða
kvartettinn No Doubt frá Orange
County í Kaliforníu í Bandaríkjun-
um. Fyrr í sumar sló hún hressi-
lega í gegn með laginu Just A Girl
(er ísland þar m.a. engin undan-
tekning) og svo í kjölfarið með
plötunni Tragic Kingdom sem t.d.
hefur nú náð inn á topp tíu listans
í heimalandinu.
Hin nýja blondie?
No Doubt er skipuð þeim Adrian
Young trommara, Tom Dumont
gítarleikara, Tony Kanal bassaleik-
ara og svo hinni ljóshærðu og
þokkafullu söngkonu Gwen Stef-
ani og hefur sveitin sem fyrr sagði
verið til í um tíu ár. Mestan þann
tíma hefur þetta verið basl, reynd-
ar ánægjulegt á köflum, en oftar
ekki og eins og hjá svo mörgum
öðrum hefur dauðinn jafnvel kom-
ið við sögu. Á þar í hlut fyrsti
söngvari No Doubt, sem framdi
sjálfsmorð um einu eða tveimur
árum eftir að sveitin var stofnsett.
Það var annars bróðir Gwen,
hljómborðsleikarinn Eric sem
stofnaði hana og hálfpartinn dró
hana inn í sveitina þegar allt ann-
að virtist fullreynt. Hann hætti
hins vegar í framhaldinu líkt og
fleiri sem hafa komið við sögu No
Doubt. Þrátt fyrir að No Doubt sé
frá áðurnefndri Orange County,
sem einmitt hefur verið miðstöð
nýpönksins í Bandaríkjunum, m.a.
heimahagi risanna í Offspring, er
No Doubt aðeins að litlu leyti
bendluð við pönkið. Sveitin hefur
vissulega spilað með öllum hugs-
anlegum sveitum af því taginu og
auðvitað tekið inn sinn skammt af
áhrifum frá því, en tónlist No
doubt ber keim af áhrifum mun
víðar að, frá Skatónlistinni, sveit-
um eins og Madness og Specials
og frá rokksveitum á borð við
Kiss. „Við erum sannkallað
hljómasalat, áhrifin eru héðan og
þaðan. Annars er auðveldast að
kalla okkur einfaldlega popp-
hljómsveit, þótt við séum reyndar
ekki framleidd eftir uppskrift",
segir söngkonan Gwen í nýlegu
viðtali, aðspurð um hvernig No
Doubt hljómi. Til viðbótar þessu
og kannski ekki að ósekju, hefur
No Doubt svo verið líkt við hina
frómu nýbylgjupoppsveit Blondie.
Vilja margir meina að No Doubt sé
á góðri leið með að skapa sér svip-
aðan sess nú á tíunda áratugnum,
sem Blondie hafði á þeim níunda.
Það er rétt að báðar sveitirnar eiga
vissar rætur í pönkinu og líkt og
Debbie Harry söngkona Blondie,
er Gwen Stefani ljóshærð og lokk-
andi og syngur á lægri nótunum,
en það er allt of snemmt að full-
yrða um hvort No Doubt komist í
framhaldinu á viðlíka stall og
Blondie er óneitanlega á. Tónleika-
hald með Bush og Red Hot Chili
Peppers, þar sem tugþúsundir
gesta hafa tekið sveitinni með
mikilli hrifningu, lofa þó óneitan-
lega góðu um framhaldið. Því gæti
No Doubt hæglega verið á leið
með að verða ein af allra vinsæl-
ustu hljómsveitunum vestanhafs,
með ávísun á velgengni víðar um
heim.