Þjóðviljinn - 24.12.1936, Blaðsíða 8

Þjóðviljinn - 24.12.1936, Blaðsíða 8
8 Meródes í Betlehen Þeirar kristnir menn minnast jólanna i tilefni af þyi að boðberi manukærleika og íriðar vseri fæddur, þá muna þeir um Ieið eftir skuggrahliðinni í sambandi við þann ntburð, fyrstu tilraun harðstjóranna til að eyðlleggja þann vísi, sem þeir óttuðust að myndi kollvarpa riki þeirra, riki ranglætis ogr kúgunar. Þessi grimm- úðlega ofsókn >oru barnomorðln, scm Heródes konungrur lét framkvæma í Betlehem. Nú um þessi jól eru svipaðir atburðir að gerast f einu landi Evrópu, Spáni. Þegar harðstjórornir, sem öldum saman hafa misþyrmt spöusku þjóðinni, sjá að þjóðin rfs upp gegn þeim og sviftir þá völduin á löglcgan og friðsamlegan hátt, — þá gera þeir uppreisu og reyna að uppræta með eldi og kæfa I blóði það rlki frelsls og bræðralags, sem spanska þjóöin ætlar að reyna að skapa. Elnliver hryllllcgastl atburðurinn 1 þessum ofsóknum harðstjóranna eru morð þeirra á saklausum börnum Madridborgar, framkvæmd af þýskum og itölskum flugmönnum 1 flugyólum, sem Hitler og Mussolini hafa sent með viðeigandl drápstækjum. Hlð heimsfræga mélverk Eubens: Barnamorðin I Betlehem. ÖLIN eru komin, »Hátíð friðarins« — ot? Franco, Hitler 02: Mussolini heyja á Spáni blóðuga styrj- cld gegn alþýðu landsins, gegn yfirgnæf- andi meiri hluta spönsku þjóðarinnar. »Hátíð fagn,aðarins« — og á mcðan drynja fallbyssur fasistanna við Madrid og leggia í rústir hvert verkamanna- hverfið af öðru. »Hátíð glcðinnar« — og á meðan gráta þúsundir e’ginkvenna og mæðra a.f sorg e'tir fallna rstv'ni, er féllu í hinu heilaga varnarstr'ði germ uppreisn landráðamanna, íhaldsmanna og fasista á Spáni. »Hátið barnanna« — og á meðan sveima ]iýskar og ítalskar flugvélar yf-, ir Madridborg og myrða með loft- sprengjum sínum þúsundir saklausra barna. Megum við ekki vera í friði einmitt núna? Er ekki ástæðulaust að vera að minna olckur á þessar óþægilegu stað- reyndir á sjálfum jólunum? Þannig spyr hinn saddi borgari. Nei, islenskir verkamenn og milhstétt- arfólk! fiinmitt nú ber oss skylda til þess, ef til vill fremur en nokkru sinni endranær, að draga þessa hluti fram í dagsljósið- Einmitt á bakgrunni jóla- gleðinnai' hljótum vér að sjá hörmungar spönsku al þýðunnar skýrar, átakanleg- ar en nnk kurn, tíma annars. Og vér verð- um að siá þær! Vér verðum að vakna, áður en það er um seinan, áður en ó- vættur fasismans ræðst að sjálfum oss og leiðir yfir oss svipaðar hörmungar. Vér venðum að læra að þekkja .þennan grímuklædda, hræsnandi vágest, sem ber nafn Krists á vörunum, á meðan hann fremur sín blóðugu barnamorð, sem þyL’st ætla að bjarga kristindóm- inum og leiðir yfir heilar þjóðir tor- tímingu og d,auða. Blaðamaðurinn Georges Soria hefir gefið eftirfarandi lýsingar á hinum hryllilegu loftárásum á Madrid — árás- um, sem engan hernaðarlegan tilgang gátu haft, en voru gerðar í þeim til,- gangi einum að' skelfa íbúana og hefna sín fyrir ósigrana á vígstöðvunum: » . .• Ég sit í einu sjúkrahúsi Madrid- horgar, ásamt hinuan kunna rithöfundi Michael Kolzov. Við erum að heimsækja franska andfasiscta, sem særst hafa í nndangengnum orustum. Hálfrökkur ríkir í sjúkrahúsinu, öll ljós eru dregin niður til hálfs. I fjarlægð heyrast tveir dimmir sprengjudynkir • . . Skyndilega sést skært Ijós á himnin- u,m, og við heyrum sruðið í flugvélum fasistanna. ógurleg sprenging kveður við, og sjúkrp.húsið leikur á reiðiskjálfi. Glamrandi strauanur af glerbrotum steypist úr öll,um gluggum. Hinir tveir særðu menn gátu ekki hrært legg eða lið. Sprengjan hafði falhð niour í tæp- lega 100 metra fjariægð frá sjúkrahús- inu. Hættan virtist vera hjá liðin að þessu sinni- En Iitl.u síðar kom annað reiðarslag, sem hristi og skók húsið. Sprengjan hafði fallið talsvert miklu nær. Alt þetta gerðist á örfáum sekúnd- um, sem virtust heil eilífð. Og nú kvað við hávaði á öllum göngum sjúkrahúss- ins. Hinir særðu þustu út úr öllum sjúkrastofum, höltruðu niður stigana. Allir skunduðu í ofboði niður á við, ofar. í kjallarann- Enginn vildi vera eftir á efri hæðúnum. Hver, sem gat hrært sig, einfættir menn og fárveikir leituðu..

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.