Þjóðviljinn - 03.09.1946, Blaðsíða 3

Þriðjudagur 3. sept. 1946.
ÞJOÐVILJTNN
3
lltvarpsdálkurinn hér í l)hið-
inu liefur fallið niður yfir sum-
armánuðina, sumpart vegna fjar-
vista úr bæn-
um, en líka af|$ H3
hinu, að sum-j
ardagskrá út-j:
varpsins hefur;
ekki þótt gefaj
tilefni til þess,
að um hana'
væri skrifað að
staðaldri. Sumardagskráin hefur
verið næsta lík vetrardagskránni
nema hvað dregið hefur verið
úr liinu talaða orði. Hún liefur
ekki staðizt samkeppnina við
sólina og sumarið, hún hefur
liorfið í skuggann, og fólk hefur
verið óánægt með hana. Ekki
get ég þó fullyrt, að dagskráin
hafi verið lakari en undanfarin
sumur, Það sem að dagskránni
er, er í stuttu máli sagt, að hún
er of lilbreytingarlaus. Sumar-
dagskráin er eins og vetrardag-
skráin og. dagskráin í vetur
er eins og hún var í fyrravctur.
Fvrst eftir að núverandi útvarps
I
ráð tók til starfa, bar töluvertj
á nýbreytni í dagskránni, og
hún batnaði til muna, en hinj
síðari árin hefur dofnað yfir
henni aftur. Nýsköpunarandinn
hefur ekki orðið nógu endingar-
góður.
Þegar þetta hefur verið sagt,
er skylt að geta þeirra afsakana,
sem talsmenn útvarpsins hafa
fram að færa: Úlvarpið á að sjá
landsfólkinu fyrir dægradvöl og
áheyrilegri fræðslu á liverju ein-
asta kvöldi árið út og árið inn.
Það þarf enga smáræðis hug-
kvæmni til að filja í sífellu upp
á nýju efni og nýju formi, hafa
nýjabrum á hverju einu, sem!
flutt er. I annan stað erum við(
ekki nema 130 þúsund sálir ogj
næsta fámennur hópur, sem lagtj
getur af mörkum fyrsta flokks
útvarpsefni. 1 þriðja lagi er ^
jiessi sami hópur önnum kafinn
við alls konar skyldustörf. Marg-
ir þurfa jafnvel að vinna verk
tveggja. manna eða fleiri. 1
fjórða lagi tvístrast menn út um
allar jarðir um sumartímann,
sigla til útlanda eða týnast upp
i óbyggðir. Og kannski leyfist
lika sjálfu útvarpsráði og starfs
liði þess að létta sér einhvern
tíma upp eins og öðrum.
Allt er þetta nokkur rök og
þó ckki fullnægjandi. Til er út-
lendur málsháttur á þessa leið:
amma kölska dó úr afsökunar-
teysi. Iiér skal að þessu sinni
nefnt eitt atriði, sem liægt er
að minnstakosti að lagfæra: l’Jt-
. varpsráð er of naumt á fé til
. dagskrárinnar. Þetta á að visu
■ ekki jafnt við um allt útvarps-
efni, en að minnsta kosti erind-
in.'Það'er ekki við því að búast,
að raenn endist til að vinna fyr-
ir útvarpiö, meðan þeir hafa fjár
ÍÞRÓTTIR
Ritstjóri: FXÍMANNHELGASON
Guðriín L Símon-
ar syngur í Gamla
á
6. sept.
Austurbæingar unnu Vesturbæinga
með 2:1
Töluverður áhu.gi var fyrir
þessum leik, og sé það satt,
sem kvisaðist íyrir leikinn
að Austurbæingar ætluðu að
fylkja liði auste-n vallarins,
þá létu þeir ekki á sér standa-
Aftur á móti þótti mönnum
sem liðssöfnun Vesturbæinga
muni hafa gengið heldur treg
lega ef miða á við þann hóp
sem stóð vestan vallarins.
Stungu menn saman nefjum
um það, að ef til vill hefði
forustan bilað, ,.borgarstjórn-
in“ í vesturbænum hefði ekki
náð tökurn á liðinu. Þetta
varð þó til þess að allt varð
rólegt eftir leikinn, því álitið
var að Vesturbæingar hefðu
ekki árætt til orustu sakir
liðsmunar. Að vísu kom það
fram, að margir Vesturbæ-
Lið Vesturbæinga var jafn-
ingar hefðu verið austan vall- ara * sókn og vörn. Anton
arins, og þá sem liðhlaupar
eða þá hitt að þeir hefðu ekki
treyst sér að horfa og standa
móti golunni ailan leikinn.
Þótti sumum, sem heldur
væri hér um afturför að ræða
hjá þessum annars ágæta
stofni.
Leikurinn var yfirleitt
jafn. Þó lá heldur á Vestur-
bæingum til að byrja með, en
þó eru það Vesturbæingar,
sem gera fyrsta markið, og
gerði Ólafur Hannesson það
og nokkru áður átti hann
hörkuskot í stöngina. Bæði
lið.'n náðu oft nokkuð góðum
samleik og virtist samleikur
Austurbæinga yfirleitt virk-
ari en Vesturbæinga. Aftur á
móti voru framherjar Aust-
urbæinga óákveðnari fyrir
framan markið og fóru illa
með tækifæri, sem þeim buð-
ust. Austurbæingar jöfnuðu
á vítisspyrnu og sigurmarkið
kom seint í síðari hálfleik.
Vesturbæingar gerðu nú
harða atrennu en ekki tókst
að jafna. Hjá Austurbæingum
var vörnin betri helmingur-
inn. Sérstaklega Sveinn
Helga, Sigurður cg Hafsteinn,
Sæmundur og Iíermann voru
einnig nokkuð góðir. Haukur
réði ekki við Ólaf Hannesson
og var veikasti maður varn-
arinnar. Ari kunni ekki við
sig sem útherjh Jón Jónas-
son var of óákveðinn, og nær
ekki eins góðum leikjum í
blönduðu liði og með sínu
félagi. Snorri naut sín ekki
sem m'ðframherji, og breytt-
ist leikur liðsins eftir að hann
varð innherji cg náðu Þór-
hallur og hann stundum lag-
legum samleik og' skipting-
um, Kristján naut sín ekki
fyllilega sem innherji og þó
nokkru síður sem miðfram-
herji enda var Brandur ekk-
ert lamb að leika sér við-
varði það sem varið varð.
Birgir lék bakvörð og gerði
það að mörgu leyti með
prýði. Guðbjörn er í eins
góðri þjálfun og á undanförn-
um árum. Brandur virðist bú-
inn að ná sér eftir meiðsli, er
hann hlaut í sumar. Einar og
Gunnlaugur voru oft vel með |
og kvikir í staðsetningum. Ól-
afur Hannesson var hættu-
legasti maður framlínunnar
Ellert gerði margt ve.l en
Hafsteinn sá fyrir að hann
gerði ekki of mikið- Magnús
Ágústar var vinnusamur, en
ekki að sarna skapi virkur
með leik sinn. Haukur er
leikinn en er of fastheldinn
á knöttinn og fer með því- út
úr samhengi við meðleiks-
menn. Hörður veður of mikið
um og vantar meiri ró til að
fá það út úr leik sínum, sem
efni standa þó tiJ.
Flestir leikmannanna voru
þeir, sem fara eiga til Eng-
lands 18. þ. m. og vikið verð-
ur að á föstudag. Dómari var
Jóhannes Bergsteinsson-
Ársþing I. B. í. 1916
hagslegt tjón af því, miðað við
Annað ársþing íþrótta-
bandalags ísafjarðar fór fram
dagana 23.—24. febrúar sl.
Sóttu þingið fulltrúar frá:
Vestra, Herði, Skíðafél. ísa-
fjarðar, Valkyrju Ármanni
og U. M. F. Þróttur. U. M. F.
Bolungarvíkur og U- M. F.
Leiðarstjarnan sendu ekki
fulltrúa á þingið. Ýmis mál
komu fram og voru gerðar
margar samþykktir og fara
þær helztu hér á eftir;
1. Annað ársþing í. B. R.
telur mjög æskilegt að virkri
samvinnu verði komið á milli
íþróttasambandanna á Vest-
fjörðum, og vill skora á I. B.
í. að hafa forgóngu um þetta
mál, t- d. með því að boða til
fundar með stjórnum sam-
bandanna á komandi sumri.
2. Ársþingið skorar á stjórn
ina að vinna ótullega að öfl-
un kennslukvikmynda og
verði þær sýndar á Banda-
lagssvæðinu gegn vægu
gjaldi, einnig telur þingið
rétt að Bandalagið eignist
að viiuia fyrir aðra aðila. Fyrstal sýningarvél hið fyrsta.
skilyrði fyrir því, að útvarpið 3 þingið leggur t'.l við
geti dregið að sér beztu starfs-' stjórn í. B. í. að stofnað verði
kraftana, er náttúrlega það, að eitt sérráð fyrir knattspymu
það sýni, að það vilji gera sæmij0g handknattleik á þessu ári
lega við þá. A krepputínmm sarnkvæmt lögum 1 S. 1.
þóttu peningar naumast gefandi | 4. Þingið samþykkir að
fyrir aiulleg störf, en þess er aö kjósa 3ja manna skíðadags-
minnast, 'að þeir tímar eru liðn- ráð, er hafi á hendi fjáröflun
ir og koma vonandi aldrei aftur. næsta skíðadags og gera jafn-
því fé, er safnaðist síðasta
skíðadag'.
í ráðið voru kosnir: Daníel
Sigmundsson, Lárus Her-
mannsson og Óskar Halldórs-
son.
5. íþróttanefndin leggur til
að stjórn L B. I. beiti sér fyr-
ir því að haldið verði mót í
frjálsum íþróttum fyrir 3ja
flokk.
6. Þingið telur bráða nauð-
syn til þess að hafizt verði
handa um lagfæringu íþrótta-
vallarins og telur æskilegt að
stjórnin skipi nefnd hið
fyrsta, sem vinni að því í
samráði við vallarstjórn, að
hrinda þessu máli í fram-
kvæmd.
7. Ársþingið lýsir ánægju
sinni yfir því, að sundhöllin
sé tekin til starfa og vill
beina þakklæti sínu til allra
þeirra er unnið hafa að fram-
gangi málsins. í. B. í. væntir
góðs samstarfs við forráða-
menn Sundhallarinnar og ósk
ar þess að starfsemi hennar
megi verða öllum bæjarbúum
til heilla.
í stjórn Bandalagsins voru
kosnir: Böðvar Sveinbjarnar-
son formaður, meðstjóimend-
ur til tveggja ára: Jónas
Magnússon og María Gunn-
arsdóttif.
í héraðsdómstól voru kosn-
ir: Axel Þorbjömsson, Sverr-
ir Guðmundsson og Kjartan
G. A. I framt tillögur um styrk af , Ólafsson.
Ungfrú Guðrún Á. Símon-
ar, söngkona, dvelur um
þessar mundir hér í bænum,
svo sem getið hefur verið. Nú
fer að draga að því, að húni
hverfi héðan, en áður en hún
heldur suður á bóg'nn aftur,
ætlar hún að efna til scng-
■skemmtunar. Og verður það
á föstudaginn kemur í Gamla'
Bíó og mun Fritz Weischapp-
el verða við píanóið.
Viðfangsefnin eru m. a. arí-
ur úr óperum eins og ,Tosca‘.,
„La Bohéme“ og „Brúðkaup
Figaros“, þá eru sígauna-
söngvar og lög eftir fjögur
íslenzk tónskáid. enda er
lagaúrvalið prýðilegt.
Það munu vissulega marg-
ir gleðjast yfir þvi, að þessii
unga og vinsæla söngkona1
lætur nú til sín heyra opin-
berlega, enda muna reykvísk-
ir söngunnend ;r vel hinar,
mörgu og vel sóttu söng-
skemmtanir hennar á síðast-
liðnu ári og þá mun þeim:
seint úr minni hða yndisleg,
rödd hennar og túlkun á
Ijóði og lagi.
Um ársskeið hefur nú ung-
frú Guðrún dvalizt í Lundún-
um og sérstaklega lagt stundi
á konsertsöng við hina m:'klu
tónlistarstofnun, The Guild-
hall Scool of Music and
Drama. Lætur hún prýðilega
yfir veru sinni þar og mun
hún hverfa þar.gað aftur til'
frekara náms í konsert- og ó-
perusöng.
Allt frá því, er ungfrú Guð-
rún kom fyrst fram opinber-
lega, hafa Reykvíkingar
fylgzt með henni á þroska-
braut hennar, stig af stig,
og það munu þeir einnig,
gera framvegis Sönglista-
braut'n er bymum stráð, eins
og aðrar listabrautir, þótt
hún geti verið íögur og glæsi-
leg, og þarf þrek og þolgæði:
til að ganga hana. En Guð-
rúnu hefur mrðað vel áframi
og gleður það alla þá, er
unna fögrum og lýriskunr
söng á þessu landi.