Þjóðviljinn - 18.11.1951, Blaðsíða 6

»***.
6) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 1S. nóvember 1951
40. DAGUR t
Þegar hún var farin inn í húsið, kom Clyde á vettvang og
virti húsið fyrir sér með mikilli athygli. Hvað var móðir hans
að gera þarna inn? Hvern var hún að finna? Hann skildi ekkert
í þessari ofboðslegu forvitni sinni, en síðan hann þóttist hafa
rekizt á Estu hafði hann haft óljóst hugboð um að þetta stæði
í einhverju sambandi við hana. Það voru brófin, hundrað doll-
ararnir, leiguherbergið í Montrose stræti.
Skáhallt andspænis húsinu í Beaudry stræti var stórt og
viðamikið tré, bert og lauflaust í vetrarnæðingnum, og skammt
frá því var símastaur, svo skammt frá að þau höfðu sameigin-
legan skugga. Þarna á bak við gat hann staðið óséður og virt
fyrir sér hina ýmsu glugga, á framhliðinni og gaflinum, á
fyrstu og annarri hæð. Fyrir innan einn gluggann á framhlið-
inni sá hann móður sína á stjái eins og hún ætti þar heima.
Og andartaki síðar sá hann sér til mikillar undrunar að Esta
kom að öðrum glugganum og lagði pakka í gluggakarminn.
Hún virtist aðeins klædd í léttan morgunslopp eða vera með
sjal um herðarnar. I þetta skipti skjátlaðist honum ekki. Hann
hrökk við þegar hann sá að þetta var hún og móðir hans var
þarna inni hjá henni. Hvað hafði hún gert af sér, fyrst hún
þurfti að dyljast á þennan hátt þegar hún kom aftur? Hafði
maðurinn hennar, maðurinn sem hún hafði hlaupizt á brott með,
yfirgefið hana?
Hann var svo forvitinn að hann ákvað að bíða andartak fyrir
utan, ef móðir hans kynni að koima út aftur og þá ætlaði hann
sjálfur að líta inn til Estu. Hann langaði svo mikið að sjá
hana aftur — komast að raun um hvað allur þessi leyndar-
dómur átti að þýða. Hann beið og var að hugsa um hvað hon-
um hefði alltaf þótt vænt um Estu og hvað það væri undarlegt,
að hún væri þarna í felum á þennan leyndardómsfulla hátt.
Eftir klukkustund kom móðir hans út og nú virtist karfan
vera tóm, því að hún hélt léttilega á henni í hendinni. Og eins
og áður horfði hún varfæmislega í kringum sig. Andlitssvipur
hennar var fjarrænn og þó áhyggjufullur eins og hann var
þessa dagana — annars vegar var trúin og hins vegar efa-
blandinn kvíði.
Clyde horfði á eftir henr.i suður Beaudry stræti í áttina að
trúboðinu. Þegar hún var komin úr augsýn, snéri hann sér við
og fór inn í húsið. Eins og hann hafði búizt við voru þama
mörg leiguherbergi og á sumum hurðanna stóðu nöfn leigjend-
anna á bréfspjöldum. Hann vissi að Esta var í suðaustur-
herberginu á efri hæðinni, svo að hann fcarði þar að- dyrum. Og
ekki bar á öðru. Fyrir innan heyrðist létt fótatak og eftir ör-
litla bið, sem gaf til kynna einhvem undirbúning, vom dyrnar
opnaðar lítið eitt og Esta gægðist út — fyrst rannsakandi og
síðan gaf hún frá sér undrunar og fagnaðaróp. Varúðin og
undrunin urðu að víkja og henni varð Ijóst að hún stóð augliti
til auglitis við Clyde. Og hún opnaði dymar upp á gátt.
„Nei, Clyde," hrópaði hún. „Hvernig gastu fundið mig? Ég
var einmitt að hugsa um þig.“
Clyde faðmaði hana að sér og kyssti hana. Um leið tók hann
eftir því — og honum brá illa í brún — að hún hafði breytzt
mikið. Hún var horaðri — fölari — augun innfallin og hún var
sízt betur klædd en hún hafði verið þegar hann sá hana síðast.
Hún virtist taugaóstyrk og niðurdregin. Hið fyrsta sem honum
datt í hug var, hvar maður hennar væri. Hvers vegna var hann
ekki þarna? Hvað hafði orðið um hann? Þegar hann virti hana
betur fyrir sér, tók hann eftir því að það var óvissa og hik í
svip* hennar, enda þótt hún væri fegin komu hans. Munnur
hennar var hálfopinn, reiðubúinn til að brosa við honum og
bjóða hann velkominn, en það var kvíði og órólei'ki í augum
hennar.
„Ég átti ekki von á þér,“ bætti hún við um leið og hann
sleppti henni. „Hittirðu ekki —“ Svo þagnaði hún, eins og hún
hefði verið í þann veginn að tala af sér.
„Jú, einmitt — ég sá mö.mmu," svaraði hann. „Þess vegna
—oOo-oOo-oOo— —oOo— —oOo-oOo-oOo—
BARNASAGAN
Himinbjargar saga
6. DAGUR.
Um morgjninn var Blákápa snemma á fótum.
Gekk hún að sæng Sigurðar og spyr hann gjör
um hans hagi. Sagði hann henni hið ljósasta af
sínu efni og fyrir hverja orsök hann var þar kom-
inn. Blákápa bagoi um stund og heldur með á-
hyggiusvip. Eítir bað mælti hún:
„Mikil eru vandræði þín, Sigurður," segir hún,
„hvernig sem þú færð úr ráðið. Skil ég gjörla,
hvert þér er vísað. Hér skammt frá hefur ráðið ríki
kóngur ágæíur. Hann átti dóttur við drottningu
sinni, sem hét Ingigerður, og hélt hún eina skemmu
með átján meyjum, sem henni bjónuðu, sem allar
voru dætur tiginna manna.
Nú bar svo til, að drottning andaðist. En skömmu
eftir andlát hennar kom þar í ríki ein jómírú harla
fögur sýnum, sem þó reyndar var hið versta tröll.
Enginn vissi, hvaðan hún kom. Svo gekkst kóngi
hugur fyrir fríðleik hennar, að hann tók hana sér
til drottningar, cg var það mest í móti skapi Ingi-
gerðar kóngsdóítur. Gaf hún sig lítt að stjúpu sinni,
og fyrir þá sök lagði hún á hana fjandskap mikinn,
og eitt sinn kom hún til skemmu Ingigerðar cg
lagði á hana, að hún skyldi verða að hinni mestu
íröllkonu og allar þær skyldu tröll verða og drepa
föður sinn og eyða hans ríki. Eftir það hvarf hún
í burt, og hefur enginn síðan til hennar spurt.
Veizlusalir
Leikhúskjallarinn verður ledgður út í vetur
fyrir SfnæiTi og stærri veizlur og samkvæmi eftir
því sem við verður komið. —
Nánari upplýsingar í síma 81436 kl. 2—3 •
og eftir kl. 8. —
LeikimskiaMartsm.
Dtboð
Tilboð óskast í hitalögn í hluta af byggingu
Fiski- og Fiskiðnaðardeildarinnar. Útboðslýsingar
og teikningá sé vitjað á skrifstofu Halldórs H.
Jónssonar, arkitekts, Hverfisgötu 4.
Byggingarneind Fiski ©g
FiskiðnaðardeiMarmnar.

D
A
V
1
S k á k
Framhald af 5. síðu.
16 Hel—e2! Bc8—k4
Þessi sóknarleið er betri en Rxh3t,
eða Bxh3. Tartakower bendir á
Rr4 ok er sá leikur sennilega
svipaður að gæðum og leikur
Marshalls.
17 h3xg4 Bd6—h2t
18 Kgl—fl Bh2—g3
19 He2xf2 --- Dh4—hlf
20 Kfl—e2 Bg3xf2
20.-—Dxel, kemur einnig til greina,
en ekki er rúm til að rekja þá
leið hér.
21 Bcl—d2!
22 Df3—h3
23 Ke3—d3
24 Kd3—e2
25 Dh3—f3
Bf2—h4
HaS—e8f
Dhl—flf
Bh4—f2
Dfl-gl
Capablanca hefur bent á, að hér
á svartur betri leið: 25. — He2
26. Ra3! Hxd2t 27. Kxd2 28. Dxt2
Dxb2t 29. Rc2 c5 30. Bd5 og
Jivítur á örðuga leið fyrir hönd-
um ef hann ætlar sér sigur.
26 Bdö! cð
27 dxc5 Bxc5
28 (>4 BdS
29 a4 a-5
Ef til vill var Hec8 betri leikur,
því að nú verður b-peðið frjálst.
30 axb5 axb4
31 Ha6 bxcS
32 Rxc3 Bb4
33 b6 Bxc6
34. Bxc3 h6
35 b7 He3
Nú tilkynnti Capahlanca mát í 5.
leik.
38 Bxf7t Hxf7
37 b8Dt Kii7
38 Hxh6t Kxbíi
39 DhSt -----
40 Dh5 mát.
Drotthingin illa fjarri
1 skák milli Sveins Kristinssonar
og Kristjáns Sylveríussonar náði
Sveinn betri stöðu út úr byrjun-
inni, en munurinn var ekki ýkja
mikill þegar ‘drottning Kristjáns
lagði af stað í leiðangur yfir á
drottningarvæng Sveins. Tilgang-
ur hans er mér ekki ljós, en af-
leiðingarnar létu ekki standa á
sér. Þremur leikjum seinna var
þessi staða komin fram:
Kristján
co 1 1
£> ■ m jp k i
co i tn /. . ■ m
m Í úú fe jf ;
á ffj§ ffj n 1 WM
00 - J§ m
<M 1 im
rH és £ ■ m W
ABCDEFGH
Sveinn
Sveinn lék nú 29. Dh5^e5 og
hótar þá sýnilega 30. Hal. Krist-
ján tryggði drottningunni undan-
komu með Ha8—b8, en þá kom í
ijós að Sveinn hafði fleira á
prjónunum:
30 Rc5xe6!
Hvítur hótar nú bæði Dxg7 mát
og Hxc8t. Kristjáni féllust hendur
og hann lék f7—f6 sem jafngildir
uppgjöf. Hann gat varizt nokkuð
með Dxclt, Hxcl, Hxclt, Kg2, fxe6,
DxB8t, en taflið er tapað.
Það er ekki oft að mönnum
hefnist jafn snögglega fyrir yfir-
sjónir sínar og þarna.
Kvæði Péhiis fzá
Grafardai
Framhald af 0. síðu.
aldur fram á ægilegri morðöld.
Og yfir mörgum kvæðum þessa
íslenzka dalamanns er einhver
einkennilegur blær sem ósjálf-
rátt leiðir hug manns að þeim
sonummiiljónaborganna sem
á þeirri sömu öld báru heim
úr lífi sínu brot ein fyrir vaxtað
pund — sprengjubrot í höfðinu
í staðinn fyrir hamingju í
hjartanu. Pétur Beinteinsson
hefði staðizt hvítadauðann leng-
ur ef lieimsstríðið hefði ekvn
lika geisað í brjósti hans. En
hann mætti völdum lífsi og
djiuða altýgjaður. Hann var
gæddur mikilli ljóðgáfu, sterk-
um lífsvilja, heitum hug. Hann
var persónuleiki. Þess vegna
heldur hann ennþá velli.
B.B.