Þjóðviljinn - 21.03.1953, Blaðsíða 6

S) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 21. marz 1953
þJÓÐVIUINN
. útgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósíalistafiokkurinn.
Ritstjórar: Magnús Kjartansson (áb.), Sigurður Guðmundsson.
Fréttastjóri: Jón Bjarnason.
Blaðamenn: Ásmundur Sigurjónsson, Magnús Torfi Ólafsson,
Guðmundur Vigfússon.
Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
Ritstjórn, afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg.
19. — Sími 7500 (3 línur).
Áskriftarverð kr. 20 á mánuði í Reykjavík og nágrenni; kr. 17
annars staðar á landinu. — Lausasöluverð 1 kr. eintakið.
Prentsmiðja Þjóðviljane h.f.
Samvöxnu tvíburarnir
Skyldi ekki hafa þyngzt brúnin á ýmsum æðstu monnum
Framsóknarflokksins er þeir opnuðu Tímann sinn í fyrradag?
Skyldi' ekki fínir, margkrossaðir menn, í viðhafnar-
stöðum SÍS og Áburðarverksmiðjunnar h.f.* hafa blrknað og
blánað er þeir litu í aðalmálgagn flokks síns, Framsóknarflokks-
jns, þennan dag? Að minnsta kosti virðist ritstjóra Tímans
hafa verið velgt óvenju vel undir uggum, í gær var fátið svo
mikið á ritstjórnarskrifstofum Tímans að það gleymdist að
setja fyrirsögn á leiðara blaðsins, og fjallar hann þó hvoiki
nm meira nó minna en flokksþing Framsóknarflokksins. Hitt
ska! að vísu játað að jafnvel ritstjóri með langa reynslu gæti
gefizt upp við að finna fyrirsögn á aðra eins ritsmíð.
Orsö'kin til margvíslegra taugatruflana í innstu hringum
Framsóknarflokksins þessa daga gæti m. a. verið þrídálka
fyrirscgn sem slæddist á æskulýðssíðu Tímans í fyrradag. Þar
blasti við undrandi lesendum feitletrað: „Allt er betra en íhaldið"
Það er neinilega ekkert'leyndarmál hér í Reykjavík, þó það
kurmi að hafa farið leynt úti um sveitir landsins, að Fram-
sóknarfloukurinn hefur verið í nokkurri samvinnu við íhaldið
hokkurn vegmn óslitið frá 1932. Það er heldur ekki leyndar-
mál hér í Reykjavík hvernig auðburgeisar Framsóknarflokks-
?ns hafa nátengzt auðklíkum íhaldsins svo að ekki verður
framar sundur skilið .Það er ekkert leyndarmál hér í Reykja-
vík að Framsókn og íhald hafa í innilegum faðmlögum unnið
verstu óþokkaverkin sem unnin hafa verið gegn alþýðu þess'a
Tands og þjóðinni allri, saman hafa þessir flokkar staðið að
hverri árásinni af annarri á lífskjör alþýðunnar og mannréttindi.
Saman og innilega sammála hafa Framsókn og íhald varpað
fyrir borð þeirri stefnu sjálfsbjargar og manndóms sem sósíal-
istar mótuðu á nýsköpunarárunum, og saman hafa Framsókn
og íhald tekið upp betlistefnu og ölmusupólitik í staðinn. Sam-
an og sammála hafa Framsókn og íhald dregið lokur frá hurð-
um lands og þjóðar, varpað hinni hefðbundnu hlutleysisstefnu
íslendinga á glæ og kallað erlendan her inn í landið á friðar-
tímum Saman og sammála hafa ráðherrar Framsóknar og
íhaldsins látið það viðgangast að þessi erlendi her hafi smánað
og svivirt Islendinga og íslenzk lög, farið í frekju og yfir-
gangi lengra en meira að segja smánarsamningar Framsóknar,
Ihalds og Alþýðuflokksins heimila. Saman og sammála hafa
ráðherrar og flokksstjórnir Framsóknar og Ihalds gert sam-
særi við stjórnarvöld Bandaríkjanna ura að þeim stórkostlegu
heraðgerðum sem fyrirhugaðar eru viða um landið, droifing á
spillingariire'ðrum bandaríska hersins út um landsbyggðina,
skuli frestað fram yfir kosningar, í þeirri von að fólkð láti
enn bíekkjast til fylgis við þá, við bandarísku flokkana, en
veiti þeim enn ekki þá ráðningu sem verðskuldað er. Saman og
sammála hafa ráðherrar Framsóknar og íhalds lagt á ráðin
um að vopna Heimdallarskrílinn í Reykjavík og kalla harin „inn-
lendan her“, enda þótt viðbragð þjóðarinnar gegn þeim á-
formum yrði slíkt, að bandalag Framsóknar og íhalds hafi
einnig talið sér hollt að framkvæmdum í því máli yrði frestað
fram yfir kosningar í sumar.
Samfylking Framsóknar og íhalds hefur starfað að miklu leyti
fyrir opnum tjöldum, yfir henni hvilir engin dularfull leynd.
Það eru þvi vægast sagt skoplegir tilburðir þegar ungur og
herskár Framsóknarmaður velur sér einmitt þessa daga til að
dusta rykið af hinu fleyga kjörorði Tryggva Þórhallssonar: Allt
er betra en íhaldið. Kjörorð þetta bregður einmitt miskunn-
arlausri birtu á þann Framsóknarflokk er svo geypilega hefur
svikið hugsjónir og vonir margra flokksmanna sinna um frjáls-
Tyndan og róttækan flokk íslenzkra bænda, að haan er í vit-
und þióðarinnar orðinn annar af samvöxnum tvíburum aftur-
baldsins í landinu, nærður af spilltu blóði auðburgeisa Reykja-
víkur, réttandi gíruga hönd eftir bandarískum blóðpeningum, |
bandarískri ölmusu, seljandi landsréttindi Islendinga fyrir !
baunadisk í líki umboðsgróða Vilhjálms Þórs og Co.
Haldi ritstjóri Tímans að samruni Framsóknarforustunnar í
Reykjavík við spilltustu auðklíkur höfuðborgarinnar se leyndar-
mál, myrkrum hulið, er hann sennilega eini Reykvlkingurinn
á þeirri slroðun. Og skyldu þeir margir, fulltrúarnir á flokksþingi
Framsóknar, sem ekki vita méð-sjálfum sé'r hvemig komið er
fyrir flokki þeirra?
Támamóf í stiómmélnm Jcxpcms
Fall s fjórnar Joshida þySir endalok auÓ-
sveiprar undirgefni viS Bandarikin
öllu eins og Joshida hefur
gert.
JJemaðarbandalagssamning-
urinn, sem Joshida gerði
við Bandaríkin samtímis því
að hernáminu var aflétt,
mæltist mjög illa fyrir í Jap-
an. Auðmenn borgamia og
lénsvaldið á landsbyggðinni,
sem enn hafa úrslitavald í
japönskum stjórnmálum þrátt
fyrir yfirskin borgaralegs lýð-
ræðisskipulags, studdu þó Jos-
hida til að gera hann. En jæg-
ar stefna hans fór að rekast
á japanska viðskiptahags-
muni kom lannað hljóð í
strokkinn. Bandaríkjamenn
heimtuðu að viðiskipti við
Kína yrðu takmörkúð sem
mest og Joshida hlýddi. Hann
telur Japan einskis annars
eiga úrkostar en að gerast
verkfæri Bandaríkjamanna í
Austur-Asíu. Stóratvinnurek-
endurnir, sem höfðu stutt
hann fram að þessu, eru á
annarri skoðun. Þeir vita að
Japan kemst ekki af þegar
til lengdar lætur nema þjóð-
in fái að skipta lá iðnaðar-
vörum sínum fyrir hráefni og
matvæli frá Kína og þeir sjá
ekkert því til fyrirstöðu að
tekin verði upp sjálfstæð, jap-
önsk utanríkisstefna.
^/^ndstaðan gegn utanríkis-
stefnu Joshida, óánægjan
yfir fylgispektinni við Banda-
ríkjamenn, varð það lím, sem
batt saman hina óskildu að-
ila, sem stóðu yfir höfuð-
svörðum Joshidastjómarinnar
um síðustu helgi. Vantraust-
tillöguna fluttu vinstrisósíal-
demókratar, hægrisósíaldemó-
kratar og Framsóknarflokkur
harðsvíraðasta afturhaldsins í
Japan í sameiningu. Á sveif
með stjórnarandstöðunni sner-
ust þrir tugir þingmanna
Frjálslynda flokksins, aftur-
haldsflokks Joshida, 1 van-
trausttillögunni er kom'zt svo
að orði að ríkisstjórnin hafi
„þráfaldlega virt þingið að
vettugi, fótumtreður lýðræð-
isreglur’og skortir viðeigandi
stefnuskrá fyrir sjálfstætt
Japan að fylgja við núverandi
aðstæður í 'heiminum". Um
síðasta atriðið segir William
Jorden, fréttaritari New Yorlc
Times í Tokyo 14. þ.m. að því
sé „auðsjáanlega beint gegn
Bandaríkjavináttunni, sem
Joshidastjórnin er sökuð um.
Andstæðing? r hans hafa nefnt
hann ,,Ba vidaríkja!epp“ og
einkum brnt á það hve fús-
lega ann lagar utanríkis-
stefnu Japans eftir vilja Vest-
urveldanna“.
J|apanir eru nú túnir að fá
nóg af slíku. Fleira var
það þó, sem stuðlaði að falli
stjórnarinnar. Leppmennskan
út á við olli auðvitað ólgu
innan'ands og Joshida var að
undirbúa hörð handtök gegn
andstuúiingum sínum þegar
þeir urðu fyrri til og bmgðu
fyrir hann fæti. Stjórnin hafði
lagt fram á þingi frumvarp
um afnám verkfallsréttar
Framhald á 11. siðu.
Haim er aS spéia rgél
Maðurinn, sem stendur þarna alvörugefinn við spólurokkinn er
að spóia nýspunnið rjól í danskri tóbaksverksmiðju.
ndanfarin fimm ár hefur
Shigeru gamli Joshida,
sem nú er á sjötugasta og
fimmta aldursári, virzt jarð-
fastur í forsætisráðherrastóli
Japans. En nú er hann fall-
inn og það sem varð honum
loks að fótakefli er eitt ill-
yrði, sem hann hreitti fram-
an í stjómarandstöðuþing-
mann í hita þingdeilu. Eiichi
Nishimura úr flokki sósíal-
demókrata hafði beðið Joshida
að segja álit sitt á ástand-
inu í alþjóðamilum og áhrif-
um þess á Japan ,,með yðar
eigin orðum sem japanskur
forsætisráðherra, ekki með
orðum Churchills og. Eisen-
howers. Hvei-svegna horfizt
þér ekki í augu við veruleik-
ann?“ „Allar yfirlýsingar mín
ar gef ég sem japanskur for-
sætisráðherra“, svaraði Jos-
hida og bætti við í lægri róm:
„Þvílíkur dóni!“ „Það eruð
þér sem emð dónalegur en
ekki ég“, mælti Nishimura.
„Ég bað yður að tala eins og
Japani í stað þess að standa
hér og vitna í Churchill". Þá
missti Joshida stjórn á skapi
sínu og sagði: „Bakajarno", er
þýðir nautheimski asni.
gtjórnarandstaðan rauk upp
til handa og fóta og bar
fram tillögu um vítur á for-
sætisráðherrann fyrir óþing-
legt orðbragð. Joshida bauðst
til að biðjast afsökunar en
það var ekki tekið til greina.
Með stuðningi nokkurra tuga
af hans eigin flokksmöimum
vítti Japansþing forsætisráð-
herrann og hefur slíkt aldrei
fyrr gerzt í landi morgunroð-
ans. Nokkrum dögum seinna
var svo borið fram vantraust
á stjórnarstefnu Joshida, það
var samþykkt fyrir réttri viku
og jafnskjótt lét Joshida rjúfa
þing og boða til nýrra kosn-
inga 19. apríl. Rofna þingið
var kosið 1. október í fyrra
svo að skammt gerist nú
kosninga milli þarna austur-
frá.
^Tið aðrar aðstæður en þær
sem nú eru í Japan hefði
eitt hrakyrði ekki verið ríkis-
E r l @ n d
téðindi
stjórn skeinuhætt en nú varð
það sá dropi, sem fyllti synda-
mæli Joshida svo út af flóðd.
Það varð áþreifanlegt merki
um ólguna undir niðri í jap-
önsku þjóðlífi. Hver sem úr-
slit kosninganna í næsta mán-
uði verða ber öllum kunnug-
um mönnum saman um það, að
gagnger bre.vting sé að vería
á japönsku stjómm'álalífi. —
Joshida var tákn þeirrar
stefnu, sem hinir slægvitru
Japanir ráku meðan land
þeirra var hernumið og
bandaríski hernámsstjórinn
haffii alræðisvald í hverju
því máli, sem honum sýndist..
Nú hefur auðsveipnin borið
þann árangur að Bandarikin
hafa gert friðarsamning vifi
Japan og afhent þjóðinni full-
veldi hennar á ný. Þá er þóss
engin þörf lengur að h’ýða
Bandaríkjamönnum í einu og