Þjóðviljinn - 20.05.1953, Blaðsíða 7

Þjóðviljinn - 20.05.1953, Blaðsíða 7
Miðvikudagur 20. maí 1953 — ÞJÓÐVILJINN — (7 -4—♦—♦— -♦■■■;♦---♦ " ♦,- -♦-»—♦---♦—♦—♦-- -♦---♦- ,■■♦■ ,.♦.♦ .♦, ■■ ♦. ♦ . ..♦—♦- Fyrstu greinina, sem ég skrifaði í Þjóðviljann undir fyrirsögninni Þjóðareíning gegn her í landi nefndi ég Ameríkubréf og tár. Hún birtist fimmtudag, 5. marz sl. Ég minntist jaar á vest- urflutningana, á útfararsögu landa okkar, þeirra, sem yf- irgáfu kalin tún skammt frá hveralæknum og kusu slétt- ur í stað fjalla og dala. Ég minnti á . harma þessara frænda okkar á amerískri grund, — þeirra, sem á kvöldin stóðu þöglir og renndu augunum í austur- átt, þar sem sólin reis yfir „íslandi hinu góða“. Og hversu tregaþrungið berg- raáluðu í sál þeirra orð skáldsins: — Ég á orðið ein- hvernveginn ekkert föður- land. Þeir, sem heima sátu á þjóðflutningatímunum vest- ur, hafa gefið núlifandi kyn- slóð stórt fordæmi og dýr- an arf. Þeir háðu harða bar- áttu við erfitt árferði, þeir tóku upp ný vinnubrögð til lands og sjávar, tileinkuðu sér véltækni, stofnuðu menn ingarsamtök, lyftu þjóðinni til almennra mennta, héldu sjálfstæðisbaráttunni áfram, drógu stjórnartaumana með jöfnu og þungu átáki úr höndum Dana, imnu hvern sigurinn af öðrum, veittu 1. desember langvarandi gildi, gerðu 17. júní að ljómandi veruleika og gáfu okkur landið stjórnarfarslega frjálst með stofnun lýðveld- isins. Þeir unnu þetta land ekki með blóðfórnum, held- ur með viljafestu og sam- heldni um rök, iþegar á reyndi. Þetta land verður ekki heldur unnið af okkur með blóðsúthellingum. En það er reynt að vinna það úr hönd- um ókkar með ísmeyginni vináttu fjármálavalds, dul- búnum yfirgangi hervalds, sem kállaður er vernd. — glepjandi ómenningaráhrif- um á æsku landsins og ihlut un á sviði metmingarmála, utanríkismála og stjórnmála innanlands. Fáeina íslendinga, sem nú stjórna landinu, hefur hent það böl að leiða her inn í land okkar á friðartímum. Þeim her fylgir herskari af bandariskum sendimösinum, sem heimta sífellt meiri af- not af landinu til flugvalla, vegagerða, hafnargerða, her- skipahafna og ýmissa ann- arra mannvirkja. Þeir stjórna nú þegar miklu gegn um fjárveitingar, ölmusu- gjafir, afurðasölu, menning- artengsl og utanríkisþjón- ustu. Þeir hafa lítilsvirt lög okkar án andstöðu íslenzkra stjórnarvalda, dregið margt af æskufólki okkar niður í skarnið og veitt ýmsa for- kólfa þjóðarinnar í möskva- þétt net stjórnmálalegra undirferla. Þeir eru að draga stjómartaumana úr liöndum íslenzkra forustu- manna, — þá stjórnartauma, sem forfeður okkar drógu úr höndum Dana. Næsta at- höfnin á að vera sú að setja okkur á bekk nýlenduþjóð- anna. Og þegar þar að kem- ur mun íslenzki fáninn gegn her í lanai : r| 9 hníga sjálfkrafa í hálfa stöng. 1 greinum mínum hef cg sagt frá staðreyndum um at- hæfi íslenzkra forsvars- manna, sem liafa beðið um hermenn og vítisvélar inn' í landið að 'þjóðinni fornspurðri :—• ég hef sýnt fram. á, hversu geigvænlega horfir og stefnir áfram, ef núvér- andi stjói’narvöld landsins fá enn um sinn að ráða á- tölu- og refsingarlaust af hálfu þjóðarinnar. Ég lyfti hulunni af ýmsum atburð- txm, sem sýna, að þegar her- mennirnir og forsvarsmenn hans íslenzkir standa nakt- ir frammi fyrir alþjóð eru þeir fyrri ískyggilegir, en hinir síðari sárlega aumkv- unarverðir. Hermennirnir fara um borg og byggðir ýmist sem stoltir yfirráða- herrar eða þeir ánast sem af glapar um helgidóma þjóð- arinnar, þeir seilast ino í einkalíf Islendinga, hæða þjóðerniskennd okkar og nota lítilsiglda ráðherra og ríkisstjóm til þess að smeygja á þjóðina fjötrum nýlenduþjóða. Ég óskaði eftir samvinnu við alla þá Islendinga, sem þrátt fyrir ágreining um önnur mál vilja sameinast gegn hernaðaryfirráðum í landi okkar og hva.tti alla landsmenn til þess að sam- einast í andspyrnuhreyfingu gegn hinum spilltu öflum með takmarkinu: Uppsögn herverndarsamningsins og ó- sleitilegri -baráttu þar til við höfum endurheimt sjálfstæði landsins. Ég fann mjög fljótt að inntak greina minna féll í góðan og frjóv- an jarðveg. Fyrr en varði tóku menn að tjá þörf sína til að leggja málstað íslands lið. Ég fékk bréf og ýmsar ágætar fregnir, sem sann- færðu mig æ betur og bet- ur að rétt væri stefnt og mik ill hluti alþýðu manna ætti enga ósk heitari en að fá að gerast virkir aðilar í hkini nýju frelsisbaráttu. Ég á- kvað þvi í samráði við ýmsa samherja að minnast h;nna döpru daga 5.—7. maí 1951, -— þegar herirni var svikinn inn í landið, — með því að boða til þjóðarráðstefnu 5. til 7. maí 1953 og gera þá dagá að sóknardögum og gleðidögum. Skyldi til þeii’r- ar i-áðstefnu boða alla þá aðila, sem hafa í einhverri mynd samþykkt andmæli gegn hernum. Þetta er hin fyrsta tilraun, sem gerð lief- ur verið til þess að sam- eina þjóðina um þessi mál. Ég fékk margt ágætt fólk til samstarfs og ráðagerða um þetta áform og 8. apríl var sent út til þjóðarinnar ávarp um þjóðareiningu gegn her i landi,. undirskrif- að af 15 manns, sem jafnan hafa lýst sig andviga hernað- arstefnunni. Við sendum á- varpið og bréf til ýmissa fé- laga og félagasambanda með ósk um að fulltrúar frá fé- lögunum yrðu sendir á ráð- stefnuna til.þess að. ræða um, hvernig „vinna skuli bug á hernaðarstefnunni, og hug- myndinni um stofnun inn- lends hers, en beita sér fyr- ir uppsögn herverndarsamn- ingsins undir kjörorðunum um . friðlýsingu Islaiids og frið við allar þjóoir. Ekkert skilyrði var setf um. val eða sköðanir fulltrúa að öðru leyti en því, að þeir hefðu einlægan samstarfsvilja sam kvæmt . markmiði ráðstefn- unnar. Þrátt fyrir það, að naumur tími var til stefnu mættu á ráðstefnunni á þriðja hundrað kosnir full- trúar frá 54 félögum. Auk þess mættu sem áhevrnar- fulltrúar á ráðstefnunni fjöl- margir samherjar okkar og var aðsókn stundum svo mikil að margir urðu frá að hverfa. Ráðstefna þessi tókst í höfuðatriðum með ágætum, svo að segja má að áhrif liennar hafa strax orðið mik il og heillavænleg. Þar ríkti æskufögnuður og örugg trú á Sigur þess málstaðar, sem við berjumst fyrir. Og hún samþykkti það kjörorð, sem öll þjóðin verður að taka afstöðu til: Með eða móti her á íslandi. Og fólk bar með sér áhrifin og eldmóð- inn út í borgina og út um landsbyggöina. Það er full- vissa mín, að þúsundir lands- manna ganga inn í raðir andspyrnuhreyfingarinnar til þess að gerast virkir þátt- takendur. Flestir þeir, sem skrifuðu undir ávarpið munu vera ut- antflokka; — þó er ég alls ekki fróður í þeim efnum, því að við ræddum stefnu- mál andspyrnuhreyfingarinn- a r aðeins á þeim grundvelli að , hefja samvinnu með hverjum þeim, einstaklingi eða flokki,. sem vildi sam- starf við okkur, án tillits til skoðana í öðrum málum. Að því er mig snerti, var öllum ljóst, hver var af- staða mín til þjóðmála al- mennt og flokkanna í land- inu. Ég héf verið í sam- vinnu við Sósíálistaflokkinn og var óflokksbundinn í framboði á vegum hans i Vestur-ísafjarðarsýslu í aukakosningunum sl. haust. Ég hef veitt flokknum fylgi frá stofnun hans 1938. Þar áður liafði ég lagt Alþýðu- flokknum lið, meðan hann var og hét, og vann upp fyrir hann varaþingmanns- sæti í V-ísafjarðarsýslu í kosningunum 1934. Ég vil lýsa yfir því, að í samvinnu Við Sétííaliistaflokkinn hcþ ég verið frjáls og óháður, svo sem bezt verður á kos- ið. Ég hef aldrei fengið nein fyrirmæli um málflutning á fundum eða í framboði, eng- ar kvaðir hafa verið á mig lagðar, ég hef ekki veriö sþurður, hvernig ég ætiaði að haga málflutmngi mínum, þaðaa af síður að ég hafi fengið fyrirskipanir frá Moskvu, svo að ég minnist á þann hlálega vesaldóm, sem liggur í grýluáróðri her- námsf lokka nna. Mitt mesta áhugamál, er endurheimt sjálfstæöis lands- ins. Ég álít, að öll framtíð og tilvera íslenzku þjóðar- innar byggist á þvi að við vinnum bug á hernacarand- anum og hrindum af hönd- um okkar erlendum og innlesidum forsvarsmönnum hans. Greinar mínar gegn hel- stefnu hernaðarins’ hef ég allar bift í Þjóðviljanum. Upp þeim. hefur and- spyrauhrSyfingin mótazt, — með tilsty.rk margra ágætra manna, —- en hún fer nú eldi um landið. Þegar ég nú tek boði Sósía'istaflokks- ins í 4. sæti á framboðslist- anum í Reykjavík. þá er það vegna þessa eina máls: anöspyrnunnar gegn hernað- arstefnu ríkisstjórnarinnar, :og undir kjörorðinu: Með eða móti her á Islandi. Með þessu veitist mér nú tæki- fæfi til þess.að hefja starf á nýjum vettvangi og vænti ég þsss, að það megi til heilla ver-ða. Það er mér eÍEinig gleðiefni, að égætur samstarfsmaður min.n i and- spyrnuhreyfingunni, Einar Gunnar Einarsson, lögfræð- ingur, hefur einnig tekið , sæti á listanum. Eiilar er óflokksbundinn og hefur ekki komiði fram á opinber- um vettvangi fyrr en hann hóf starf að undirbúnkigi þjóðarráðstefnunnar. Með framboði mínu skír- skota ég til liugsandi fólks, sem virðir þjóðerni sitt og tungu — og til æskunnar, sem á að erfa landið. Með þeesu fólki vil ég vinna og ganga undir merki Þveræ- ings í áttina til sigurs fyrir málstað Islands. I þessum kosningum hlýt- ur þjóðin að skipast í tvær fylkingar. I annarri eru þeir sem krefjast setu erlends hers í landinu. Það eru rik- isstjórnarflokkanir og angar þeirra. I hinni fylkingunni eru þeir, sem fordæma her og spillingu hans. Þar stönd- um við, sem krefjumst þess, að nú sé stungið við fótum, herverndarsamningnum sagt upp og að al’ur her hverfi úr landinu. Samhliða þessu sókn fyrir endurheimt rétt- inda okkar, þar til fyrirheit- ið frá 17. júní 1944 er orS- inn veruleiki. Kæru samherjar, göngum heil og glöð til starfs. G. M. M. S.:®i#ÍlÍplPk* *%> „Jí „s" iVö.. ii - srv Kongóbóndi á akri sírum. Margir bændur í nýlendu Belgíu, Kongó, hafa ekki önnur áhöld til að yrkja með jörðina en tréspýtur, 80 af hvérjúm 100 plægja með tréplógum. En á ukiiinum, sem útlendingar eða léns- herrar, sem lifa fyrir náð nýlertdustjórnarinnar, eiga, niá sjá dráttarvélar og önnur mtýzku landbúnaíartæki.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.