Þjóðviljinn - 02.06.1953, Blaðsíða 1

Kosningaskrifstofa
Sósíalistaflokksins í Ilai'nar-
fiirði að Strandgötu 41 er opin
alla daga kl. 10—22, símí
9551. Kjörskrá liggur þar
frammi, en kærufrestur reun-
ur út 6. þ. m.
1951
Ríkissíjórnin œtlar aS selja óverkaSan fisk á hraklegu yerÓi á sama fima
og eftirspurn eftir fullverkuSum fiski er meiri en nokkru sinni fyrr
Blaðið Verkamaðurinn á Akureyri birtir s.l. föstudag mjög athyglisverða frásögn um leyni-
samningana við brezka auðmanninn Dawsou, en íslenzku samningsaðilarnir hafa til þessa ekki
fengizt til þess að greina neitt frá þeim kjörum sem íslendingum er ætlað að una. Blaðið skýrir
þaiuiig frá:
Verð það sem samið hefur verið um er 50 shillingar fyrir hvert kitt af
þorski. Síðasta veturinn sem íslenzku togararnir seldu afla sinn í Englandi
var verðið oftast 60-72 shillingar fyrir kittið. Verð bað sem Dawson á að
greiða er þannig 20-30% lægra en algengasta söluverð á þorski var vertíðina
1951. Togaraeigendur telja að vart sé hægt að gera ráð fyrir hærri aflasöl-
um með þessu verði en 9000-9500 sterlingspund í söluferð nýsköpunartog-
ara, en þeir herma að það sé a.m.k. 1000 sterlingspundum minna en svarar
tilkostnaði í meðallangri veiði- og söluferð.
Eins og kunnugt er liafa her-
námsblöðin gumað miög af
brezka auðkýfingnum Dawson
og samningunum við hann, lion-
um hefur verið lýst sem upp-
reisnarmanni gegn hinu harð-
svíraða útgerðarauðvaldi Bret-
lands, hann hefur verið talinn
bandamaður íslendinga við að
brjóta löndunarbannið o s. frv.
Það var aðeins eitt sem aldrei
mátti nefna: verðið sem íslend-
ingar fengju. O.g nú er ljóst af
hverju þetta stafaði. Verðið er
langt undir margyfirlýstu fram-
leiðsluverði á togarafiskinum og
stórkostlegt undirboð á brezka
markaðnum.
Þetta atferii er þeim mun
furðulegra sem aðstæðumar til
sölu á íslenzkum fiski eru betri
en nokkru sinni fyrr. Nýlokið
er mestu aflaleysisvertíð seinni
tíma, bæði við Noreg, Færeyjar
og í Norðursjó, — og einmitt þá
hleypur ríkisstjórifin til og ætl-
ar að selja gæðabezta fisk sem
fáanlegur er langt undir algengu
markaðsverði og óhjákvæmilega
með stórri meðgjöf með hverjum
togarafarmi, meðgjöf sem eflaust
á isvo að vinna upp með nýjum
sköttum á íslendingum.
Einmitt nú var tækifærið fyr-
ir íslendinga að ná stórfelldum
árangri í afurðasölumálum. Nú
átti einmitt að nota tækifærið- til
þess að framleiða úr togaraafl-
anum ósvikna og verðmæta gjaid
eyrisvöru í þá markaði sem
Norðmenn geta engan veginn
fullnægt vegna aflabrests og
nota þannig þessi mikilvirku
framleiðslutæki til þess að skapa
þúsundum verkamanna og
kvenna lífvænlega atvinnu næsta
vetur.
— ★ —
Undanfarið liefur eitt hneyksl-
ið rekið annað í afurðasölumál-
unum:
í vor var ríkisstjórnin staðin
að því að hafa flutt út skemmd-
an og gallaðan freðfisk til Aust-
urríkis og Tékkóslóvakíu.
- í síðustu viku rakti Þjóðvilj-
inn hin stórfelldu hneykslismál
í sambandi við Esbjergsölumar.
Degi siðar skýrði Þjóðviljinn
svo frá að ríkisstjórnin fyrirliug-
aði að selja Norðmönnum 10—12
þús. tonn af óverkuðum salt-
fiski til þess að þeir gætu ftill-
verkað hann, skapað atvimiu
innanlands, haldið mörkuðum
sínum og fu lnægt liinni geysi-
legu eftirspurn á heimsmarkaðn-
um.
Þet.ta eru aðeins þrjú nýjustu
og ferskustu dæmin í langri og
ófagurri sögu. Það hefur verið
stefna rikisstjórnarinnar síðustu
árin að færa framleiðsluna nið
ur á nýlendustig. Það hefur ver-
ið stórlega takmarkað og stund-
um bannað ,að frysta fisk og
salta, en hins vegar hefur verið
heimilt að sjá öðrum þjóðum
fyrir hráefnum. Tilgangurinn
með þessum athöfnum hefur
verið sá að losa íslenzkt vinnu-
afl til hernámsframkvæmdanna.
Viðskiptin við Dawson virð-
ast eiga að vera nýjasta
afrekið i þessari öfugþróun, og
niðurboðin virðast vart skýrð
með öðru en því að Thorsararn-
ir — sem önnuðust leynisamning-
ana — eigi þar einhverra ann-i
ai'legra hagsmuna að gæta, einsl
og á öðrum sviðum afurðasölu?*
málanna.
---------------------------1
Alpélaii birtir nýja gerl 1
skáldsögunnar iim £gil rauða !
í stað lögregluhandtöku eiga rifstjérar Þjóðviljanst
nú að vera bjargvætfir áhafnarinnar! j
, ............ -.. ■

Rhee setur Bandarikjasfjórrt
stólinrt fyrir dyrnar *
Vill aS USA og SÞ ábyrgist að ekki verSi
hlufast fil um sfriS hans á hendur N-Kóreu
Alþýðublaðið 22. maí 1953.
Það var fyrst eftir að einn skipverja hafði sagt rit-
stjórum Þjóðviljans frá_þcssu hneyksli, við daufar undlr
tektir þeirra, að ráðið var í senda skipverjum viðbótarfé
og koma þeim í fæði á hóteli, heldur en að missa sjó-
mennina af skipinu. ]
$
Alþýðubiaðið 31. maí 1953.
Lofar að þá muni hann láta af andstöðu við vopnahléstillögur USA,
en lætur jafnframt lýsa yfir að skotið verði á indverska hermenn
sem koma til Kóreu ef samið verður á grundvelli þeirra
Eisenhower forseti kallaði í gærmorgnn saman
á skyndifund Öryggismálaráð Bandaríkjanna og
yfirmenn hers, flota og flughers til að ræða svar
Syngmans Khee við beiðni hans um* að stjórn
Suður-Kóreu léti af andstöðu sinni við vopnahlés-
tillögur bandarísku samningamannanna í Pan-
munjom.
Ef frásögn Réuterfréttastof-
unnar af innihaldi svarsins er
rétt, en það má telja víst, er
engin furða., þótt Eiseahower
forseti hafi þótzt, tilneyddur að
kveða saman í skyndi þá menn,
sem mestu ráða nú um stefnu
Bandaríkjanna. Syngman Rhce
lofar- í svari sínu, að sögn
Reuters, að háetta öllu andófi
gegn síðustu tillögum Banda-
ríkjanna, ef eftirfarandi skil-
yrðum sé fullnægt:
1. Strax og voþnaMé hefur
veriS samíð og gengið frá
máhun alira stríðsfanga.
hverfi líandaríkjamenn og
ailar aðrar þjóðir sem her-
nienn eiga í Kóreu, beggja
'egna vígstöðvanna, á burt
með hér ssnn.
2. Bandaríkin og SÞ á-
byrgist í saineiningu, að
ekki verði reynt að konia í
veg fyrir að Syngman Rhee
„sameíni“ allt Iandið undir
sinni stjórn.
3. Bandarílun geii hern-
aðarbandalag \ ið stjérn Suð-
urKóreu og veiti lienni aíla
þá hernaðar- og efnahags-
hjáíp, scu: liún þarfnast.
Fi'éttaritari Reuter.s segir, að
í Washingto-n sé bent á, að 2.
FramhaJd á 5. síðu.
Hannibal Valdimarsson hefur nú heykzt á því að halda til'
streitu þvættingsbombu sinni um að ritstjórar Þjóðviljans hafi
látið lögregluna taka fastan skipverja af Agli rauða, sem hafi
kvartað undan aðbúðinni þar, (þótt hann skorti enn manndóm
lil þess að biðjast afsökunar. I stórum forsíðuramma í fyrradag
er ekki minnzt einu orði á neina lögregluhandtöku, heldur kemur
allt í einu alveg ný útgáfa á málinu:
„Það var fyrst eftir að einu skipverja hafði sagt ritstjórum
Þjóðviljans frá Jiessu hneyksli, við daúfar undirtektir þeirra, að
ráðið var í að senda sltipverjum viðbótarfó og koma þeiin í fæði
á hóteli“.
Mikill æsingur og lögregluhandtaka hefur nú breytzt í „daufar
undirtektir" sem eru þó ekki daufari en svo að mennirnir fá
á samri stund mat á hóteli og peninga!!
Við þetta þarf litlu að bæta. Aðeins skal frá því skýrt, að
þessi nýja frásöga um athafnir ritstjóra Þjóðviljans er einnig
alger skáldskapur ; þeir hafa hvorki haft þessi né önnur afskipti
af málefnum Egils rauða!
En nú er eftir að ,sjá hvað hinu málefnasnauða skáldi við
Hvcrfisgötu dettur næst í hug