Þjóðviljinn - 24.06.1953, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 24. júní 1953 — ÞJÓÐVILJINN — (T
Gunnar M. Magnúss:
ekki afkvæðum
flokka rié klofni
Kæru íslendingar, samherjar.
Áttunda apríl í vetur var
sent ti'l þjóðarinnar ávarp til
þess 'að kalla saman til ráð-
stefnu fulltrúa frá hinum mikla
fjölda félaga, sem höfðu sam-
þy-kkt í ýmsum myndum and-
mæli geign helstefnu hernaðar-
ins á' Islandi.
. Við 15 sem undir ávarpið rit-
uðum, vorum úr ýmsum stöð-
u-m o,g stéttum, spurðum aldrei
hvert annað um stjórnmála-
skoðanir, við höfðum aðeins
eitt sameiginlegt mikilvæ-gt á-
hugaraál og hétum -að fcakia sam-
vi-nnu við -hvern þann m-ann,
h'vert það íél.ag eða hvern þann
flokk, sem vildfc st-anda með
okkiur í -hinni nýiu Jrelsisbar-
átt-u, skapa þjóðarei-ning-u geg-n
erlendum her í la-ndinu og ge-gn
stofnun innlends he-rs, en beita
sér fvrir uppsc-gn herverndar-
.samnings-ins undir kjörorðunum
um friðlýsingu fslands, — frið-
úr við lalliar þjóðir, — og blása
iífi í allsherjar þjóðernisvakn-
ingu til endurheimtar réttinda
úr höndum hersins og íslenzkra
forsvars-manna hans.
Þótt skamm-ur væri tími til
stefn-u forást þióðin vel við, svo
,að til þjóðarráðstefnunna-r
mættu á þriðja hundrað full-
trúar frá 54 félö-gum.
Ráðstefnan stóð 5.—7. maú
Þann 5. voru tvö ár liðin frá
því Bj-arni Benediktsson undir-
xifcaði að þjóðinni fomspurðri
heirverndarsamninginn svo-
nefnda og b-að um herlið grátt
fyr-ir jár-num inn í Landið. Þann
7. voru -liðin tvö ár frá því
þjóðin stóð sem þrum-ulostin,
er bandarísku hermönn-unum
var skellt ú-r flugvélunum nið-
ur á islenzka grund.
Tveg-gja ára saga hersins á
íslandi er saga hörmulegrar og
hættulegr-ar niðurlægingar rík-
isstjóimar, sem fyrir dollara
þjó-n-ar erlendu herveldi, sem
s.tjórnað er iaf fyrirhyggj-u
vopnasala m-eð hershöfðingja í
æðsta sessi, — ríkisstjórn-ar-
flokka, er svo -sem í algerri
Qfurölvun só-ar lífsstundum
æskunnair í -landinu, glepur og
svivirðir blóm-a þjóðarin-nar, og
varpar á glæ lífi kynslóðarinn-
-ar svo- gifurlega, að á spjöldum
sögunnar blasa v.ið „heillar
þjóðar erfiljóð“, verði ekki við
■spor.nað í tíma og stjórnart-aum-
airnir dregnir úr höndum hinna
forblinduð-u.
Tvíbýli íslendinga við
Bandaríkjamenn sem stefna að
því -a-ð reisia framtíðarborg á
Reykjanesskaga -ber mik’.ar
hættur í sk-auti. Bandaríkja-
mönnum myndi fjölga jaf-nt og
þétt og ýmis þjóðernisv-anda-
mál steðja að. Ég hef k.vnnzt
slík-um vandnmálum. 1937 var
ég á vegum Landamærafé’iags-
i,ns danska við landamæri
Þýzkalands og Suður-JólI-ands.
Þar stendur ein,n bærinn á
landamærunum, svo -að öðrum
megin götu var þýzkt, hinum
megin danskt, jafnvel sum hús
skiptust á landamæ.runum.
Þarna þurfti mikla varfæir-ni til
vináttu við allar þióðir og trún-
að við málstað Islands.
í wágrannialöndum okkar o-g
á vesturlöndum yfirleitt hefur
risið alda gc-gn Atlantshafs-
bandalaginu og yfirráðastefnu
Bandafíkjann-a. Sýna þetta
gl-eggst kosningar undanfar.ið á
ítalíu og í Frakklandi, og and-
spyrnuhreyfing sú sem risi-n er
í N-oregi og hefur blaðið Öri-
entering að mál-gagni. Þá hafa
Breta-r hug á að hrista -af sér
bandaríska okið. Þ^ssi alda
-gegn Atlantshafs-bandalaginu
styirkir okkar ands-pymuhreyf-
ingu. Takmark okkar er að
samein.a -a.lla krafta þjóðarinn-
ar til hins milda áfcaks.
• Ráðstefnan 'gerði margar mik-
ilvægar ályktanir. Þ.ær vor-u
sendar útvarpinu en ekki birt-
ar. Fyrir hönd andspy.muhreyf-
ingarinnar, — þjóðfrels-isbaráitt-u
íslendinga víti ég bér með
fréttaþjónustu útvai'psi-ns. Á
s-a-raia timia v-ar margra metra
lön-g-um áamþykkt-um Sjálfstæð-
isflokksins skellt miskunnar-
laust kvöld eftir kvöld vfir
landslýðinn.
Eina ályktun ráðstefnunnar
tel ég irétt að lesa -hér. Hún er
á þessa lund:
þess að halda lífvænlegri sam-
búð. Þetta var á veldistíma
Hitlers. Til þess að hafa fr-ið
fy-rir áróðiri Þjóðveria o% ná
sættum voru dærr.i þess að
hjón létu sum börn. sin í þýzka
skóla, en önnul' í dansk-a. í
þýzku skólunum v-ar bcrnunum
innrættur þýzk-ur andi, and-
stætt við dönsku skóiana. Þegar
bömin komu á heimilið varð
afleiði.ngin sú, að hver höndin
var upp á móti anna-rri, bróðir.
móti systur, börn móti foreldr-
um og ævar.andi sundrung festi
rætur inhan fjölskvldunnar.
Óskum við slíkra aðfaa'a, a
Islandi? Viljum við selja B-anda-
ríkj-amönnum annað barnið af
tveimur á heimili, ofnrselja
æskuna undir bandarískan áróð
ur og vei'knað, sem miðar að
því að grafa undan sjálfstæði
þjóðarinnar og spil’a hamingju
hen-nar.
Þjóðarráðstefnan tókst í höí-
uðatriðum með ágæt-um. Þav
rikti æskufögnuð'Jir cg trú á
sigur þess máls. e-r vifi berj-
umst fyrir. Við vorúm oft 500
s-aman, samstillt og einhu-ga, og
stundum -greip djúpstæð hrifn-
ing a.’.la viðstad-da. Við létum
gera merkið Þvcræing. sem
tákn okkar i haráttunni. Það
hefu-r sögulega þýðingu. Einar
Þveiræinjgyr nafnaði ekki vin-
áttu konungs, en \didi ekki
ka-upa þá viináítu fyri-r afral
lands i hendur erlen-ds þjóð-
höfðingja. — Við vilium vin-
áttu við Bandaríkjamenn svo
sem al-lar aðrar Þ'óð' r, en við
viljum ekki kaupa þá vináttu
m.eð 1-andsafsali.l viljum hvorki
gefa þeim, leig'a þei.m né
seljia þeim land til afnota,
hvonki fyrir hemaðarbæki-
stöðvar oig víghmður né til
annars. Slerkg okkar táknar því
AÐALBJÖKG SIGUBÐARDÓTTÍK:
Aðalbjörg Sigurðaidóttir, einn helz,ti forustumað-
ur andspyrnuhreyfingarinnar gegn her í landi,
birtir grein l>á seni hér fer á eftir í Keili, mál-
gagni stuðningsmanna Finnboga Rúts Vaidimars-
sonar. Þjóðviljanum þykir rétt að þessi ágæta
grein komi fleirum fyrir sjónir, því þar er í
settu og skýru máli rakio hverjum örlögum
kosningaúi'slitin geta valdið.
Það er stundum talað um ör-
lagastundir í lífi einstakling-
anna, þegar oltið getur á úr-
slitum einnar stundar um lán
eða ólán langrar framtíðar.
Slíkar örlagastundir eru einnig
til í lífi þjóðanna, og ein slík
rennur yfir ísland n. k. sunnu-
dag, þegar gengið verður til
alþingiskosninga fyrir næstu
fjögur ár. Ég er ekki í vafa ura
það, að á þessum kosningum
veltur framtíð fslands um ófyr-
irsjáanlega eða ef til vill alla
l'ramtíð. Á þeiin getur það oltið,
hvort íslendingar eiga framveg-
is aö vera sérstök þjóð, meö eig-
in tungu og þ.ióðareinkennum,
eða týnast að fullu í þjóðarhafið
bandaríska. Á þeim veltur það,
hvort halda á áfrani á ólicilla-
brautinni með betlipólitík,
landsafsali og undirlægjuhætti
gagnvart er’.endum stjórnar-
völdum, cða hvort þjóðin á að
vera íslenzk og rnuna sjálfstæði
sitt og baráttu fyrir því meira
cn cinn dag á ári — 17. júní.
Nú er ég auövitað ekki svo
b.jartsýn að ég haldi, að liægt sé
að steypa frá öllum völdum í
einum kosningum, gömlum,
mosagrónum flokkum, sem
hafa i höndum scr meginið af
þeim áróðurstækjum, sem völ
er á í landinu, og geta á marg-
víslegan hátt komið í veg fyrir
að raddir andstæðinganna heyr-
ist. En svo bjartsýn er ég aftur
á rnóti, að ég þykist þess full-
viss að svo mikið þurfi ekki til,
til þess að flokkar ríkisstjómar-
innar taki til nýrrar athugunar
alta afstöðu sína til herveldis
þess, sem þeir hafa fengið ból-
stað í Iandinu. Ef það sýnir sig
í kosningunum, að kjósendur
viljá láta stinga við fæti, vilja
elcki sífeklléga aukið lier-lið hér
á landi, ekki ný og ný landsaf-
„Ráðstefnan leggur áherzlu á
það, -að kosningabai'-átta sú,
sem fram -unda-n er, mótist af
viðhorfum -almennings til hers
í landi o-g stofnun ' in.nie.nds
he-rs, — það er með eða móti
her á fs’jandi. Andspyrn-uhreyf-
ingin beinir því til allna fylgj-
e.nda si-nna að kjósa þá ein-a
frambjóðendur, -sem með starfi
sínu -utan þings c-g inn-an hafa
sýnt að treysta. má að starf-I
■samkvæmt stefnu andspyrnu-
ihreyfingiarinnar, en takmark
hennar er: Uppsöm herverndar-
samningsins og ós-leitilegt starf,
er miði að því að Istend segi
sig úr Ail-ants-h'afsbandaliaginu.
Jafnfr-amt fordæmir ráð-stefn-
an al’.an klofnin-g meðal þeirra,
sem enu gegn her í landi, þar
eð slíkt eykur aðei-ns styrk for-
svarsmanna hersins.
Ráðsteínan vill í þessu sam-
bandi skor,a á þá menn, sem
stand-a að útgáfu blaðsins
•Firjáls þióð o3 nrú hafa stofnað
Þjóðvar-narflokkinn, -að ein-s
angra sig ek-ki írá hinni stóru
meginfvlki-ngu andstæðinga her-
námsins11.
Að igefn-u ti-lefni vil ég taka
skýrt fram að .andspyrnuhreyf-
Framhald á 11. síðu.
söl með gögnum og gæðum, ekki
eyðileggingu aívinnuvega lands-
ins vegna vinnu landsmanna við
stóraukin hervirki, þá mun
koma hik á stjórnarvöldin, bæði
innleiid og útlend og tími vinn-
ast til frekari andmæla. Minnki
ekki fylgi stjórnarflokkanna í
þessum kosningum, þýðir lítið
að kvarta á eftir, þá eru örlög
íslands ráðin, líklega fyrir fullt
og allt.
Máli mínu til stuðnings, að
ekki sé þýömgarlaust að mót-
mæla yíirganginum, nefni ég
dæmið um Vatnsleysustrandar-
bændurna, sem ráku skotæf-
ingaliðið af böndum sér, og ég
nefni íslenzku lögregluna við
Keflavíkurflugvallarhliðið, sem
lét ekki sinn rétt, rétt landsins,
þótt þeir ættu að mæta vopnuð-
um hermönnum. í bæði skiptin,
og þau fáu skipti er eitthvað hef
ur áunnizt gagnvart útlending-
unum og yfirgangi þeirra, var
það fólkið sjálft en ekki for-
svarsmenn þess og yfirvöld, sem
tóku af skarið og unnu sigrana.
Ég minnist þess, þegar Kef-Iavík-
ursamningurinn var til umræðu
á Alþingi fyrir nokkrum árum.
að Stefán .Tóliann, þá formaður
Alþýðuflokksins, lét svo urn
mælt, að ekki þyrfti aS hafa á-
hyggjur af löggæzlu eða því að
ekki yrði staðið við samninga.
við okkur á Keflavíkurflugvelli,
þar sem það mál væri í höndum
Guðm. í Guðmundssonar sýslu-
manns. Hvað finnst yður, Suður-
nesiamenn, eruð þið ánægðir
með eftirlitið og löggæz’.una?
Ánægðir með ykkar hlut?
Þeiin spurningum, sem hér
hafa verið bornar fram eisdð
þið affi svara á kjördegi. Viljið
þið styrkja hersetuflokkana
með afkvæoi ykkar, viljið þið
láta ríkisstjórnina afhenda út-
lendingum meira af iand; ykkar
og trúið þið Guðmundi í. fyrir
því að rek\ réttar ykkar gagn-
vart þeim? Ef ekki, bá kjósið
þið Finnboga Rút Valdimarsson,
sem frá upphafi hefur verið
heiil og ötull baráttumaður fyr-
ir þeim rétti lands og þ.ióðar,
sem engin sjálfstæð þjóð má
semja af sér.