Þjóðviljinn - 06.08.1953, Blaðsíða 8

jB) — ÞJÓÐVILJINN — Finuntudagur 6. ágúst 1953
á JOSEPH STAROBIN:
iViet-Nam sækir fram til
;jáifstæðis og frelsis
Hernáthsliðið leg'gur stundum gaddavírsgirðingar umhveríis akr-
aná. Ef takast á að bjarga uppskerunni, verður að klippa gadda-
vírinn í suhdur, vinna á akrinum í náttmyrkri. Á hverri stundu
getur járðsprengja sprungið milli hrísjurtanna eða skothrið borizt
frá einhverjum vegamótum.
Og síðan verður að fela óhýdd hrísgrjónin fyrir rángjörnum
fcérmánhaflókkum. „Flýtið ykkur að skera upp og geymið upp-
skeruna vel,“ er eitt af baráttuorðum fólksins. Og þegar hermenn-
irnir koma, Jráfá þeir húsdýrin á brott með sér. „Við erum meira
að segja búnir áð kenna uxum okkar og kjúklingum að fela sig,
þegar gefið er merki um að hætta sé á ferðum,“ sagði ungur maður
við mig. Ég leit upp frá minnisblöðum mínum, sem ég skrifaði við
blaktandi steinolíuljós, til að sjá hvort hann væri að gera að
gamni sínu. Hann var grafalvarlegur.
Það er flðkið vandamál fyrir hvert þorp að verjast komu her-
msnnanna. i
Þeir koma fyrst og fremst til að ná í liða Ho Chi Minhs, í öðru
lági ungar konur, i þriðja lági hrísgrjónin og fjórða lagi húsdýrin.
Fyrsta lífsreglan í þessum þorpum er að haída verndarhendi yfir
liðana. Því að það eru þeir, sem hjálpa bændunum, þegar vinna
þarf á ökrunum og þeir kenna þeim nýjar áðferðir. Þeir aðstoða
við áveitukerfið og þeir koma á fót skæruliðaflokkum. Þeir eru
] ."rnin láta einnig til sín taka. Á myndinni sjást vietnömsk börn
i' tta körfur þær, sem borin eru í skotfæri og matvæli hundruð
I >metra gegnum frumskóginn og yfir hálendið til hermann-
i .j. á vigstöðvumim.
k arni frelsishreyfingarinnar, þeir skipuleggja og stjórna þarátt-
unni við leppstjórnina. Þeir verða að vera frjálsir ferða sinna og
þó óhultir þegar hætta er á ferðum. Það er þess vegna, að iðulega
e: u sett upp skilti í nálægð þorpanna með þessari áletrun: „Þeir
s.;m ekki geta þagað yfir Ieyndarmáli, mega ekki fara um okkar
borp.“
Enginn veit tölu á þeim gömlu konum sem heldur hafa þolað
pyndingar en ljóstra upp um felustað liða Ho Chi Minhs. Og
margar eru þær konur, sem falið hafa menn sem þær þekktu ekki
reift i köfa sínum eða jafnvél rúmi, til að bjarga lífi ungs skæru-
hða.
í þessu sambandi eru sagðar margar sögur af snarræði, hugrekki
óg fórnfýsi. T.. .., sem ég minntist á áðan, sagði mér tvær. Það var
vig nyrðri bakka Rauðár i héraði, þar sem þorpsbúar höfðu grafið
xeðanjarðarskýli handa leiðtogum sjálfstæðishreyfingarinnar.
FIMMTA GREIN
Isleiizka kmittspyrmuneim
vantar undirstöðu
Franskur herstjóri í nágrenninu vissi um þessi neðanjarðarskýli.
Héjnn sendi út herflokka, sem ráku oddmjóa staura niður í jörðina.
Ef jörðin lét undan, var allt svæðið í nágrenninu grafið upp. Nótt
eina lá sveitarforingi í Lao Dongflokknum og skæruliðaforingi í
einu slíku skýli. Oddmjór stjaki rakst niður um loftið- Skæruliða-
fcringinn setti þegar handlegg sinn undir stjakann, svo að óvin-
irnir héldu, að jörðin væri föst fyrir; stjakinn var dreginn upp,
íingimaðurinn þerraði af sér blóðið. Enn einu sinni .... hann setti
hægri handlegginn undir stjakann, og enn blæddi. í þriðja sinn
stakst stjakinn niður, bg enn var hann ttöðvaður.
Og svo er það sagan um Dien í þorpinu Gialuong í Bacninhfylki.
Hann og flokksleiðtogi földu sig í neðanjarðarskýli, sem óvinirnir
fundu. Hertnennirnir brutu upp inngangihn, en þeir voguðu sér
ekki inn í hellinn. Þeir ógnuðu litlum drang með skammbyssum
til að skríða inn í hellinn. Hellisbúar létu. ékkert á sér bæra og
drengurinn, sem hafði komið auga á þá, sltreið aftur út óg sagði,
að hellirinn væri tómur.
Áthugi maður nú aðstöðu eðaj
möguleika hvers einstaks leik-
manns til sjálfrar þjálfunarinn-
ar, sér maður að menn eru mis-
fljótir að nema leiknina. Þetta
getur m. a. stafað af likams-
byggingu mannsins, hæfileika til
að leika og siðast en ekki sízt
vilja til að æfia fullkomlega.
Eg kem hér að atriði, sem stöð
ugt er aðkallandi bæðj fyrir leik-
menn og félög. Undirstöðuþjálf-
unina verður að byrja meðal
þeirra yngri og smátt og smátt
verður að þyngia æfingarnar.
Eins og ég hef áður nefnt, verð-
ur undirstaðan að vera í lagi.
Hvað þá elztu viðvíkur kemur
til viðbótar, sem áður hefur
verið nefnt hér, en það er skipu-
leg þjálfun. En eitt verða allir að
muna: enginn er eða verður svo
góður, hvorki hvað leikni né
skipulag snertir, að hann þurfi
ekki stöðugt að æfa. Auk þess
verður hverium • og einum að
vera ljóst, að bæði líkamlegri og
andlegri þjáifun verður að halda
við. Löng stöðvun þjálfunar slapp
ar líkamskraft, með öðrum orð-
um vöðvakerfið, og ekki síður.
hæfileikann til að hugsa fljótt
og ákveða. Það er því auðveld-
ara að komast úr þjálfun en að
komast í þjálfun aftur. Aðeins
af þeirri ástæðu verða allir sem
leika knattspyrnu alltaf að halda
sér í þjálfún. Eitt atriði enn:
Það er staðreynd að knattspyrna
er flokksleikur, sem krefst sam-.
starfs milli leikmanna, er hefur
svo að segja úrslitaþýðingu fyr-
ir knattspyrnulið. Þess vegna má.
enginn svíkia.með því að mæta
ekki til æfinga. Því þó þeir telji.
sig miklu betri en félaga sina, þá,
er það andleg uppörfun fyrir þá
sem ekki eru komnir eins langt.
að allir mæti, og sýni að þeir
hafi skyldur við liðið sem slíkt.
Það er lélegt félagslyndi og lítill
skilningur á siðferðilegum verð-
mætum að sýna ekk; góðan fé-.
lagsanda. Það er vanmat á leik-
félögunum og ofmat á sjálfum
sér, sem ekki er af góðum toga,
og ekki sízt virðingarlaus fram-
komá fyrir þann, sem tekið hef-
úr að sér að stjórna félaginu og
æfingúm; framkoma sem getur
sáð fræi upplausnar, vegna vönt-
Unar á félagsanda og samheldni.
Víst er það frjálst framtak að
iðka íþróttir, en gangi maður í
félög og vilji maður keppa í
liði, verður að krefiast þeirrár
framkomu af hverjum og ein-
um, sem er til heiðurs íþrótt-
unum.
sónulega að temja s"ér það sem.
er nauðsynlegt. í margbrotnu
þjóðíélagi getur hver og einn
ekki gert það sem honum sýn-
ist. Það sama gildír í félagi eða
knattspyrnuliði. Fvrir því sem er
nauðsynlegt verður maður að
beygja sig, þrátt fyrir áð maður
álíti og telji að það bitni á per-
sónuleika hans. Þetta með „að
gera það sem mér sjálfum sýn-
ist“, s.ýnir aðeins, að hann skil-
ur alls ekki þýðingu s.amstarfs-
ins. Sterkasti og frjáls-asti þer-
sónuleikinn er ekki sá sem getið
var hér að framan, heldur ’ein-
mitt sá, sem skilur og viður-
kennir að vilji liðsíns verður að
koma fyrst og sétur sína eigin
persónu í annað sæti.
En til þess að koma þessu á,’
verður að starfa meira með'
yngri flokkunum. Það er þar
sem grundvöllurinn að sam-
heldni og. Þar með hlýðni, vérð-
ur að leggjast.
Til æfinga verða félögin að
hafa nae-gan tíma. Það er þvi
nauðsynlegt að köma því svo
fyrir að allir föstu .leikirnir fari
fram á laugardögum og sunnu-
dögum, svo að félögin fái hin
kvöldin ótrufluð til æfinga. Það
er félags-knattspyman, sem er
grundvöllurinn undir allar fram-
farir í knattspvmunni og flokks-
þjálfuninni verður að gefa
nægan tfma. Eiiis og það er nú
hér, trúflast allt starf innan fé-
laganna ög sjálf leikgetan
minnkar meðal þess fiölda sem
æfir. Það hjálpar lítið að hafa
20—25 menn sem á að þjálfa í
1—2 mánuði, ef hinir fá ekki
nauðs\-n!ég lækifæri til æfinga.
Annað átriði er líka, að enginn
veit hvaða éfni koma frám á
æfingatímabilinu, leikmenn sem
geta sýnt að þeir séu betri en
þeir útvöldu.
Það er m. a. i þessu sem
-„sjarminn‘‘ í íþróttunum kemur
fram. Allir eiga að haf.a mÖgu-
leika.
Erlender heimsóknir eru að
vísu góðar, en komi góð félög í
heimsókn íil að læra af þeim,
verða félögin að fá nægan tíma
til að drekka í sig þennan lær-
dóm. Það fekur líka sinn tíma,
og af beirrí ástæðu eiga ekki að
vera svo ipargar. heimsóknir að
það kom: niðúr á æfingatíma fé-
laganna.
Éndurskoðun á sjáífri leikja-
skránni og ieikjafyrirkomulaginu
virðist því knýjandi nauðsyn,
(Niðurlag). ‘
R. S.
Meistaramót Akureyrar í frjáls-
um íþróttum fór íram dagana 25.
til 28. júli. Heiztu úrslit voru
þessi:
100 m hlaup:
Leifur Tómasson KA 11,4 sek.
Skjöldur Jónsson KA 11,9 sek.
Hjalti Þorsteinss. K.A 12,7 sek.
200 m hilaup:
Leifur Tómasson KA 23,5 sek.
Haukur Jakobss. KA 25,2 sek.
Skjöldur Jónssón KA 25,4 sek.
.1 dag er ekki svo mikið rætt
um það sem nefnt er hiýðni eða
•agi. Fram hjá því er ekki hægt
að ganga, að ef menn ætla að
lifa i samfélagi hér á iörð verð-
ur að krefjast vissrar hegðunar
með reglum i ýmsum atriðum.
Hlýðni þýðir ekkert annað en
eiginleiki og vilji til Þess per-
400 m hlaup:
Leifur Tómasson KA 52,4 sék.
Haukur Jakobss. KA 55,7 sek.
Skjöldur Jónsson KA 58,4 sek.
800 m hlaup:
Haukúr Jakobsson KA 2:15,0.
Kristinn Bérgsson Þór 2:15,3.
1500 m hlaup:
Einár GúnniaúgSs. Þór '4:18,4.-
Kristinn Bergsson Þór 4:28,5.
Langstökk:
Leifur Tómasson KÁ 6,15 m.
Haukur Jakobsson KA 5,60 m.
Skjöldur Jónsson KA 5.45 m.
Þrístökk:
Páil Stefánsson Þór 12,15 m.
Haukur Jákobssbn KA 11,99 m.
Hplgi Valdimars$, KA 11,96 m.
Hástökk:
Leifúr Tómasson KA 1,61 m.
Helgi Valdim-arss. KA 1,56 m.
V-aigarður Sigurðss. Þór 1,56 m.
Stangarstökk:
Valgarður Sigurðsson Þór 3,35
m. 1— Ak. mét.
Páll Síeíánsson Þór 3,05 m.
Kúluvarp:
Óskár Eiríksson KA 11,55 m
Jóh. Gíísli Sölvas. KA 11,19 m
Kringlukast:
Óskar Eiríksson KA 35,53 m.
Jóh. Gisli SöiVas. KA 33,99 m.
Haukur Jakóbsson KA 30,60 m.
Spjótkast:
Haukur Jakobsson KA 46,90 m.
Páll Stefáhssön Þór 43,63 m.
Skjöldur Jónsson KA 42,53 m.
4x100 m Béðhlaup:
Sveit KA 47,8 sek.
Sveit Þórs 49,0 sek.
Finmtarþraut:
(’Finnska stigataflan)
Haukur Jakobsson KA 2595
(5,84 — 50,42 — 25,6 — 31,50
4:46,4).
Leifur Tómasson KA 2459 st
(6,29 — 34,75 — 23,9 — 29;68
5:00,0).
Páíl Stefánsson Þór 2194 st
(5,34 — 44,77 — 25,8 — 27,98
5:00,8).
.Knattspyrhúfélag Ákúréyr:
vann mótið méð 102 stigum. -
Íþróttaíéiagið Þór-fékk 36 stig.