Þjóðviljinn - 09.08.1953, Blaðsíða 4

4) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 9. ágúst 1953
iistmálariain
SKáK
Ritstj.: Guðmundur Arnlaugsson
ÓkyrrS i skáksal
Spara — Spara — Spara — Spara
HVERGX mun horft á kappskákir
af iafnmörgum né af jafnmikilli
þekikingu og í Sovétrikjunum,
enda má aðgja að þar sé tafl-
ið þjóðaríþrótt. Ekki mun held-
ur víða jafn vel að áhorfendum
búið, þar fara stærstu skákþingin
fram í veglegum samkomusölum,
svo sem T j akofskí höll in n i eða
súlnahöllinni í Moskvu. Þar geta
eitt til tvö þúsund áhorfendur set-
ið i sætum sínum eins og í leik-
húsi og fylgzt með töflunum á
stórum sýningarborðum yfir leik-
sviðinu þar sem teflendúrnir sitja.
Vilji menn hreyfa sig má fara
fram í fremri salina, þar er boð-
ið upp á skýringar á skemmtileg-
ustu skákunum. Inni í aðalsalnum
sitja áhonfendur þögulir og íhug-
ulir, nema ef eitthvað óvænt ger-
ist, þá má heyra lágan klið fara
um salinn, og fallegum leikslokum
er stundum fagnað með lófaklappi.
Út af þessu brá þó aivariega á
síðasta skákþingi Sovétrikjanna.
Þar var einum leikslokum heilsað
með svo miklum kurr, að lá við
upplausn um tíma. Það var ekki
fyrr eii teflendumir höfðu sjálfir
komið fram að sýningarborðunum
og gert grein fyrir því, hvað fyrir
þeim vakti, er þeir sömdu jafn-
tefli eftir 16 leiki í glæfrálegri
stöðu, að öldurnar lægði og reiðin
breyttist í aðdáun. Þetta gerðist
í þriðju umferð mótsins í skék
milli ICortsjnoj og Boleslafskís. —
læikai- féllu svo:
c7—c5
Rb8—c6
•65xd4
®g8—f6
Rbl—c3 d7—d6
Bcl—g!5 él—e6
'Ddl-—d2 BÍ8—e7
0-0—0 0—0.
Þetta er Rauser-afbrigðið í’ Sikil-
eýjarleik. Boleslafskí hefur sýni-
legá ákveðið að fórna drottningar-
peðinu, annars hefði hann Ieikið
aT—a6.
0i Rd4—b5 - Dd8—a5
10' BgðxfS Be7xf6
11 Rb5xd6
12 f2—f4
Hf8—d8
eG—eö
í Helsinki var reynd önnur leið,
snjöll en þó eigi nógu góð: 12 —
Be7 13 e5 Rxe5 14 fxe5 Hxd6 15
exd6 Bg5 16 Bb5! Svartm- vinnur
að vísu drottninguna, en hún reyn-
ist helst til dýr.
13 Dd2—d5 Da5—c7
14 f4—f5 Rc6—d4
15 Rd6—b5 Dc7—a5
16 Dd5—c4 Bc8xf5!!
MAÐUR skrúfar frá útvarps-
tækinu sínu og hugsar að úr
iþrví nú sé frídagur verzlunar-
manna þá hljóti að vera eitt-
hvað skemmtilegt í útvarpinu,
og það er þá íslenzkur ráð-
herra að halda ræðu, en
manni skilst að hanti sé eink-
um að láta fólk heyra í sér
röddina, því að þetta er falleg
rödd, en ræðan er eins og þær
sem nemendur halda í skólum
af því að kennarinn hefur sett
þeim það hvimleiða verkefni
að halda ræðu, og nemandinn
hefur nagað blýantinn heila
kvöldstund og elckert vitað
hvað hann ætti að segja og
svo hefur hann fengið lánað-
an gamlan skólastíl og tekið
úr honum glefsu og glefsu
og bætt inn í einhverjum pír-
ingi frá sjálfum sér.
En þegar ráðherra heldur
ræðu í útvarp þá hlusta fleiri
en þegar nemandi heldur ræðu
í skóla, og margir halda jafn-
vel að þeir verði að taka
mark á ræðunni af því að þaö
er ráðherra sem talar og af
því að hann hefur svona fall-
egan hreim í röddinni. Og ég
verð að segja eins og er að
iþegar ég fer að hugsa um
það að þetta er þó ráðherra
þá get ég ekki að mér gert
að taka mark á orðum hans,
þó að ég sé alltaf að segja við
sjálfan mig: Þetta er barg,,af
því að' röddin er svöna falleg.
Nei, svara ég sjálfum mér,
það er eitthvað a.nnað. Hann
hefur eitthvað til síns máls,
hann hefur ráðið lífsgátuna,
iþað er bara á yfirborðinu
sem þetta er ein's og skóla-
stíll.
OG NÚ vitum við þá af hverju
allt okkar böl stafar, nú vit-
um við allt í einu hversvegna
við höfum orðið að þiggja
hjálp frá Bandaríkjunum til
að drepast ekki úr vesaldómi
og síldarleysi og markaðsvand
ræðum, ó, nú vitum við hvers
vegna við höfum ekki sigrað
heiminn: Við höfum gleymt
að spara. Ekki ráðherrarnir,
þeir eru alltaf að spara, þeir
unna sér engrar hvíldar,
skreppa í flugvélum til út-
landa af því að það er svo
miklu tímafrekara að ferðast
á skipum, og þaimig spara
þeir heiimikinn tíma, mikil ó-
sköp, og allir vita að tíminn
er peoingar svo að þanhig
spara þeir he’lmikla peninga,
spara heil ósköp fyrir rikis-
sjóð, því að þeir eru alltaf að
spara fyrir ríkissjóð. Og dá-
samlegt er það hvað þeir hafa
verið ötulir að spara og hvað
ætli þeir hafi til dæmis sp?.r-
að mikið méð því að Iátá
menn vera atvinnúlausá og
fría og frjálsa, já, það er ekki
smáræðisfúlga seni hefði þúfft
' að gjaldá öl!u því fólki ef
það hefði verið látið vinna.
Ó, áð við hefðum stórkost-
legar vélar til að spara fyrir
ríki3sjóð. ,^jiý þarf ,,tíV dæmis,
margá menn til að reisa Sogs-
virkjun, sementsverksmiðju og
áburðarverksmiðju. Ó, þú
mikla Ameríka, ef þu gæfir
af þínu margrómaða eðallyndi
eina stóra vél sem gæti byggt
allar okkar verksmiðjur svo
að við gætum hætt að nota
mannslíkamann, þetta dýra
vinnuafl sem er alveg að sliga
okkur og hefur þann ókost að
geta hugsað sjálfstætt, ó, hví-
líkur sparnaður yrði það ekki.
Ó, nei, það eru ekki ráð-
herramir sem ekki kunna að
spara, heldur erum það við,
ég og þú, sem höfum ofurselt
okkur lesti allra lasta, eyðslu
seminni. Hversu oft hefur þú
ekki farið í bíó? Á, kemur
sektarsvipur á þág. Og keypt
iþér bækur? Á, vissi ég ekki!
Og farið I ferðalag í sumar-
fríinu þínu? Ha, ha, tíl Búka-
rest! Datt mér ekki í hug.
Það er von þú sért skömm-
ustulegur á svipinn! Ó, hvar
lendir þessi þjóð? Og þegar
ég hugsa til þess að ég hef
farið fjórum sinnum í leik
hús á síðasta. leikári og tvisv
ár sinnum á sinfóníutónleika
þá liggur mér satt að segja
við að tárfella. Ó, mig auman!
Frnimta slkállidæini
Sveins Haildórssonar
Ke5—Be7 ííUA. mynd).
Hvitnr á aS máta í 2. leik.
Lausn á 2. síðu.
ABCDEFGH
Taflstaðan eftir 16. leik svarts.
Þegar litið er á taflstöðuna þarf
engan að undra þótt menn ættu
erfitt með að sætta slg við að
skákin væri kölluð jafntefli án
þess að lengra væri teflt. Staðan
er mjög tvísýn og það er ljóst,
að mjög hættulegt er að þiggja
biskupinn. Við getum reynt að líta
á þann möguleika:
17 e4xf5
A
18 Dc4—a4
19 Dd3xb5
20 a2xb3
21 Kcl—bl
22 Kbl—a2
Ha8—c8
Da5xa4
Bf6—g5f
Bf6—g5f
HdSxdlt
Hc8xc2

B
18 Dc4—d3 Rd4xb5
19 Dd3xb5 Bf6—g5f
20 Kcl—bl Hd8xdlf
21 RcSxdl • Da5—d2
C
18 b2—b4 Hc8xc4
19 bixaS Bf6—g5t
20 Kcl—b2 Hc4—b4t ,
og mát ínæsta leik
En hvernig stendur þá á því að
Boleslafskí þiggur boð andstæð-
ings síns um jafntefli? Slcýringin
kom frá teflendunum sjálfum:
Hefði Boleslafski neitað jafnbefl-
inu mundi framhaldið hafa orðið
á þennan veg:
17 b2—b4!
Da5—a6
18 Rb5xd4 Da6xc4
19 Bflxc4 e5xd4
20 e4xf5 d4xc3
21 Hdlxd8t Há8xd8
22 Bc4—d3 — —
og vegna mislitu biskupanna
er jafnteflið óumflýjanlegt.
Kaupum hreinar léreftstuskur
Píeaiistniðja Þjóðviljjans
BIFRÖST
Eram fluttir frá Hverfisgötu 6, að
Vitatorgi
>íl, þá hringið í síma 1508.
SIFRÖST
TITAT0RG — Simi