Þjóðviljinn - 11.10.1953, Blaðsíða 4

4) _ ÞJÓÐVILJINN — Sunmidagur 11. október 1953
SKÁK
Ritstjóri:, Guðmundur Arnlaugsson
Snjail3 snjallari...
Þegar fyrra helmingi skák-
mótsins í Sviss la.uk var pólsk-
argentíski taflmeistariim Naj-
dorf í fjórða sæti, með Smys-
■ 'loff, Bronstein og Reshevsky
fyrir ofan sig, en aðra ekki.
Þetta má teljast góður ár-
angur, enda er Najdorf vel
'þjálfaður, nýkominn úr síðara
einvíginu við Reshevsky. Hann
Ibeið þar ósigur, þótt mjórra
væri á munura en í fyrra sinn-
ið (R. 6, N5, en 7 jafntefli).
Skáksftyrkleik verður víst að
mæla við árangur manna, og
sarokvæmt því er Reshevsky
sterkari skákmaður en Naj-
dorf, þótt munurinn sé ekki
mikill, og vandi sé að segja
um, hvor þeirra er snjallari,
ef miðað er við þ;að sem þeir
hafa bezt gert. Najdorf er
nefnilega hugkvæmur, djarfur
==^KS=
Sovétskákmeistarmn
| Alatortsev teflir annað
kvöld ki. 8 fjölskák í
Mjóikurstöðinni, Lauga
veg 162.
og glæsilegur taflmaður þegar
honum tekst upp, en hann er
dálítið ójafn, taflmennska hans
á morgun veltur nokkuð á því
hvemig honum gengur í dag.
Aftur á móti virðist mótlæti
og meðlæti engin áhrif hafa á
Reshevsky, jafnaðargeð hans
og öryggi gera úr honum ein-
hver.n hættulegasta andstæð-
ing í einvígi sem hægt er að
hugsa sér. Þessvegna væri
það einhver skemmtilegustu
úi'sl.t þessa skákmóts, sem nú
stendur sem hæst, aö t.d. Smys
loff og Reshevsky yrðu jafnir
efstir og þyrftu að reyna með
eér. Að vísu hefur Smysloff
•unnið Reshevsky þrívegis, en
Reshevsky enga skák unnið af
Smysloff til þessa, en einvígi
miili þeirra mjmdi engu að síð-
ur verða tvísýnt og spennandi.
En það verða sýnilega fleiri
sem vilja hafa hönd í bagga
um úrslit á mótinu, komimi
góður skriður a Bronstein og
Kotoff búinn að taka hressi-
legan sprett, en bilið milli
fremstu manna hins vegar svo
lítið að ekkert má út af bera.
Hér kemur svo einhver fall-
egasta skákin úr fyrri hluta
mótsins, tefld í fjórðu umferð.
Þar teflir Najdorf eins og hann
er beztur, stíll hans minnir
stundum á Aljeehin.
K(Sngsiixdver.sk vöm.
Tajmanoff Najdorf
1. d2—d4 Rg8—f6.
2. c2—c4 g7—g6
3. Rbl—c3 Bf8—g7
4. e2—e4 d7—d6
5. Rgl—f3 0—0
6. Bfl—e2 e7—e5
7. 0—0 Rb8—c6
8. d4—d5 Rc6—e7
Með þessu er skákin komin
i.nn í afbrigði, sem kennt er
við Spasskí, yngsta taflmeist-
ara Sovétríkjanna, það hefur
reynzt hagstætt svarti og reyn-
ist svo enn. Sóknarfæri svarts
kóngsmegin eru öflugri en færi
hvíts hinum megin. Áþekk
staða kom fram á skákþingi
íslendinga síðastliðið vor í
skák milli Priðriks Ólafsson-
ar og Sveins Kristinssonar,
þótt byrjunai-leikir féllu þar á
nokkuð annan hátt.
9. Rf3—el Rf6—d7
10. Bcl—e3 f7—f5
11. f2—f3 f5—f4
12. Be3—f2 g6—g5
13. Rel—d3 Rd7—f6
Hér lék Spasskí fyrst Hf8—
f6—g6 og er hvorttveggja
framhaldið gott.
14. c4—c5 Re7—g6
15. Hal—cl Hf8—f7
16. Hcl—c2 Bg7—f8
17. c5xd6 c7xd6
18. Ddl—d2 g5—g4
19. Hfl—cl g4—g3!
Þessi peðsfóm er einhver
snjallasti leikurinn í allri skák-
inni, peðið ryður sókn svarts
brautina eftir g- og há-línunum..
20. h2xg3 f4xg3
21. Bf2xg3 Rf6—h5
22. Bg3—h2 Bf8—e7
23. Rc3—bl Bc8—d7
Hótar að vinna skiptamun
með Bg5, en það dugði ekki í
þessum leik vegna Hxc8!
24. Dd2—el Be7—g5
Nú er orðið ljóst að biskup-
inn hefði betur farið til f2 í
22. leik.
25. Rbl—d2 Bg5—e3f
26. Kgl—hl Dd8—g5
Framhald á 11. síðu
Tlfilok efilff Hindc
A B C D E F G -H
Tafllo'k Rincks þau er hér ‘
eru preotuð ei’u löngu lieims-
fræg, enda gerð um hugmynd,
sem allir ættu að þékkja. Eng-
ir menn vegast oftar á í lokum
en hrókar og peð, og oft er sem
hér að einn leikur getur ráðið
úral'tum. „Hróbar eiga heima.
að peðabaki — bæði sinna eig-
in og andstæðingsins," ritaði dr.
Tai-rasch e'nhverju sinni og hef
ur oft sannast..
Hvítur á að viiuia — Lausn á 2. síðu.
Að heilsa á hermannavísii Bidstrup teiknaoi
YNGSTI maðurinn í fjölskyld-
xxtxni átti afmæli og það var
dýrleg veizla. 6 eða 8 krak-k-
ar gengu í hring á stofugólf-
inu og sungu hástöfum „Fram
fram fyF.dng". Og svo end-
aði leikurinn á því að þau
toguðust á, þeir sem vildu
txmglið unnu með yfirburðum,
en þeir sem vildu sól'na lutu
í lægra haldi. Leikir bamaxma
eru margir þeir sömu og voru
notaðir þegar ég var krakki.
Þó sungum við sjaldixar
„Fi’am fram fylking", heldur
,,Bi-ú brú og brilli, brotinn
stokkur í miðjxmni" og þegar
við vildum vera voðalega
meiikileg með okkur sungum
við það á dönsku og þá hljóð-
aði það svo „Brú brú og brilli,
kokke ríká rinnevík og keisar
inn stökk út í hæðanna mó.“
Þeir þóttú menn með mötonxxm
sem kunnu Ixenxaan danska
texta. Því miður er ég bú:n
að gleyma nema -þessum lín-
um. en fyrir stuttu rakst ég á
danska barnaþók og þar var
þessi texti á álvöru dönsku:
j bro brille,' klokken ráxg-
/ \a3 yot- urtr in
„Brú, bm óg brilli" — Bóndinn í Bráðagerði —
Vinningaskrá - áheit á Þjóðviljann
er elleve og kejseren bor í sit
höje hvide slot.“
OG HVERNIG skildi þessi þula
vera á alvöru dönsku: „Enika,
menika súkkan dí, obbel,
dobbel domm og dí, dú ska go
í austi ven, lilli bitti spansi
sí.“?
NÝJA framhaldssagan í Þjóð-
viljanum eftjr hann Álf Utan-
garðs hefur vakið mikla at-
hygli og umtal og það rign-
ir yf;r okkur fyrirspurnum
um höfundinn. Við erum líka.
forvitin hér, en þeir sem eitt-
hvað vita um höfxindinh verj-
ast allra frétta og eru þögul-
ir eins og gröfin. Það er sama
hverxxig við þráspyrjum, biðj-
■um og hótum; þeir horfa fram
fyrfr sig íbyggnir á svip eins
og þeir vildu segja: „Bíðið
hæg. Það kemur að því að þið
fáið að vita það,“ og við sitj-
um eftir með forvitnina eina
rýnum í söguskaxnmrinn á
degi hverjum ef ske kyxmi að
við gætum haft upp á einhverj
um höfundareinkennum. Og
nógar eru tilgátumar. Álfur
Búandkarl er l£ka. forvitinn.
Hann sendir Bæjarpóstinxun
eftirfarandi bréf um nýju
f ramhaldssöguna:
KÆRI bæjarpóstur. I Þjóðvilj-
anum er xiýbyrjuð framhalds-
saga um Bóndann í Bráða-
gerði. Okkur hér lízt vel á
byrjunina og viljum benda les-
endum á að fylgjast með frá
byrjun. Það sem komið er er
skrifað í léttum kímnum tóni
og týpurnar virðast lifandi og
hressilegar. Manni skilst að nú
á fimmta degi sögunnar sé í
ráði að senda fulltrúa úr sveit
inni suður á fund valdhafa og
gæti ég trúað, að það gæti orð
ið sögulegt ferðalag, ef höf-
undur hefur áræði til að sjá
og segja frá hofmennsku og
skrifstofu fargani, sem þeir
verða að kynnast sem lenda
í slíkum sendifei’ðum. En
hversvegna er höfundur, sem
býr yfir þessum stíl og frá-
sagnargleði, að lcyna nafni
sínu? Ekki þarf hann að ótt-
ast okkur í>vegleysu sveitum
landsins. Takist honum að
halda svo fram sem horfir
munum vér fylgja sendimanni
af áhuga suður í ríki ykkar,
sem hafið forajón okkar í skrif
bojrðsskúffunni andlega jafnt
og líkamlega. Til hamingju
með framhaldið. — Álfur Bú-
andkarl."
SIGGI skrifar: „Heyrðu mig
nú, Bæjarpóstur minn. Get-
urðu ékki komið þvi á fram-
færi við rétta aðila, að Þjóð-
viljinn birti vinningaskrá í
lxappdrætti.g.I.B.S. og Háskól-
ans að staðaldri ? Mér er allt-
af forvitni á að vita hvort ég
hef fengið vinning á miðann
minn, þótt það komi ekki oft
fyrir, og mér finnst afleitt að
þurfa að fá Moggann lánað-
an til þess að aðgæta það. Eg
vil geta lesið vinningaskrána
í blaðinu sem ég kaupi og ég
veit að fjölmargir taka utidir
þessi orð min. Sem sé: við
viljum að Þjóðviljinn birti
vinningaskrána a.ð staðaldri
og birti hana ekki seinna en
sama dag og Mogginn, Og hér
með heiti ég hálfum næsta
vinningi mínum á Þjóðviljann,
svo framarlega sem ég fæ
vitneskju um hann úr Þjóð-
viljanvrm fyrstum blaða. >
Með beztu kveðjum. - Siggi.111