Þjóðviljinn - 09.06.1954, Blaðsíða 8

S) — ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudagur 9. júní 1954
Loftur Einarssou húsasmiður
Mmningarorð
1 dag verður gerð í Foss-
vogi jarðarför Lofts Einars-
sonar húsasmiðs, sem lézt þar
að heimili súm 30. maí sl., 32
ára að aldri.
Hann var fæddur 26- júní
1921 að Vestri-Geldingalæk á
'Rangárvöllum. Faðir hans var
I fimm mánaða sjúkdóms-
stríði, þar sem fánýt urðu
öll bjargráð hérlendra og er-
lendra lækna, var heilsteypt
skapgerð hans og karl-
mennska reynd til þrautar.
Meinsemdin sem læsti um
hjarta hans hlaut að draga
hann tiT dauía méð sárustu
þjáningum- Þó heyrði aldrei
til hans kvörtun eða stunu,
og ástvinir háns, sem yfir
honum vöktu nótt með degi
hinar síðustu vikur, sóttu
styrk í hetjulegt þolgæði
hans, unz yfir lauk.
Þeim sem trega hann, er for-
dæmi hans hvatning að taka
æðrulaust orðnum hlut, og
þannig ber að kveðja hann
liinztu kveðju. — Þ. Vald.
# ÍÞRÚTTIR
RÍTSTJÓRJ. FRÍMANN HELGASON
Akraneslíimu fékst að sigra Þjóðverf-
ana 3:2 i
! Einar bóndi Jónsson, alþing-
! ismaður Rangæinga árin 1908
til 1919 og 1927-32 (d. 1932),
• en móðir Ingunn Stefánsdótt-
1 ir frá Glúmsstöðum í Fljóts-
dal, af Gunnars- Mela- og
Hellisfjarðarættum (d. 1952).
Var heimili þeirra að Geld-
ingalæk þjóðkunnugt fyrir
1 myndarbrag og risnu, og þar
ólst Loftur upp ásamt eldri
| bræðrum sínum, Nikulási og
Pétri, til 16 ára aldurs, er
móðir þeirra brá búi að manni
sínum látnum og fluttist með
: þeim til Reykjavíkur.
Hóf Loftur þá gagnfræða-
• nám við skóla Ingimars Jóns-
sonar og tók þaðan próf 1940,
en síðan trésmíðanám hjá ól-
afi Jónssyni húsameistara.
Lauk hann iðnskólaprófi 1945,
1 en sveinsprófi ári síðar. Hann
1 stundaði íþróttir jáfnframt
' vinnu og námi og var í úr-
' valsflokki firnleikamanna und-
! ir stjórn Vignis Andréssonar,
! sem sýndi á þessum árum
! víða um land og sumarið 1946
• á Norðuriöndum og í Bret-
! landi.
Loftur kvæntist árið 1944
Guðrúnu dóttur Einars E.
Sæmundsen skógfræðings og
konu hans Guðrúnar Guð-
mundsdóttúr frá Hrafnhóli í
Hjaltadal; voru þau samhent
um að reisa af litlum efnum
öðrum en mikilli atorku hið
vistlegasta heimili, mótað af
sama fegurðarþokka, hlýju og
höfðingslund og foreldrahús
þeirra beggja. Synir þeirra
eru þrír, Jón, Einar og Ingvi,
all;r í frumbernsku.
Lofti brá í ættir um gjörvi-
leik og gáfnafar. Hann var
fríður sínum og íturvaxinn:
vandvirkur völundur að
hverju starfi og þó ofur-
kappsmaður og féll aldrei
verk úr hendi; hann bar næmt
skyn á listir og bókmenntir,
og traustur skilningur, festa
og hreinlyndi markaði af-
stöðu háns t’l manna og mál-
efna og örlagaátaka samtím-
ans; hann var geðríkur og þó
dagfarsprúðari og hógværari
hverjum manni og bjó í öllu
yf:r meiru en hann lét í Ijós-
Grimidasgur Schevisg
Bmmiugiir í gær
Framhald af 7. síðu.
mönnum með því að moka yfir
þá mærðartimbri þegar þeir
eiga afmæli.
Nú stendur til að ónáða einn
ágætasta listamann fslands
með því að sýna honum sóma
á fimmtugsafmæli hans. Að
vísu hlýtur þetta að vera plat
' og blekking bæði við okkur
públíkúm og . listamanninn
sjálfan að hann eigi afmæli
því starf manna eins og Gunn-
laugs Schevings gerir tíma-
mælingar með almanökum og
klukkum kjánalegar.
Eg veit um vandaða lista-
menn á þessu landi sem hafa
Gunnlaug Scheving að fyrir-
mynd í lífi sínu og hafa sótt
siðferðisþrek til hans. Því
Scheving hefur aldrei slegið af
kröfum til sjálfs sín. Það er
pkki svo langt síðan hann naut
þess heiðurs að einn aðalfor-
ingi vandala hér á Jandi, þá-
verandi formaður menntamála-
ráðs, lét setja mynd eftir hann
í glugga til sýnis ásamt fleiri
myndum eftir beztu listamenn
héðra sem dæmi um það hvern
ig ekki ætti að mála. Og sú
var tíðin að Scheving varð að
stunda uppskipunarvinnu til að
afla sér viðurværis og hefja
svo sitt aðalstarf að öðru erf-
iði loknu. Nú selur Scheving
ábyggilega hverja mynd sem
hann lætur frá sér fara en
það hefur engin áhrif á list-
vöndun hans. Hann er hinn
sami og fyrr: strangur og ó-
væginn í kröfum til sjálfs sín.
En hann hefur ekki gleymt
baráttu sinni eins og stundum
vill brenna við hjá listamönn-
um þegar þeir hafa sigrað
heldur hefur hann reynzt skiln-
ingsríkur og hollráður ungum
listamönnum sem gjarnan er
varpað hnútum að af mönnum
sem ekki þurfa að kynna sér
né kanna það sem þeir dæma.
Ungir listamenn hugsa hlý-
lega til Gunnlaugs Schevings
og hylla hann og list hans og
fordæmi hans er þeim hvatn-
ing og örvun að vera sannir
og heilir í list sinni og hafa að
engu skilningstregðu og fálæti
því það kemur alltaf að því að
sönn list verður metin og
þökkuð.
Thor Vilhjálmsson.
Það verður tæpast dregið í
efa að þessi leikur ér einn sá
bezti sem leikinn hefur verið
hér. Akranesliðið er alltaf að
sækja í sig veðrið og vann þessa
létt leikandi Hamborgara verð-
skuldað 3:2 og á sama hátt og
á Akranesi er það Ríkarður
sem gerir mark fáum mínútum
fyrir leikslok, þá var það til
að jafna en nú til að sigra.
Leikur Þjóðverjanna var
mjög oft byggður upp af ná-
kvæmni og öruggum spyrnum,
og á því svíði voru þe:r betri
en Akranes og tókst þeim
þó oft mjög vel, en Þjóðtærj-
ana vantaði þá skothörku og
kraft þegar upp að vítateig
kom, sem Akranes hafði. Er
það næsta undarlegt hve svo
leiknum mönnum sem þessir
Þjóðverjar eru er ósýnt um að
skjóta, og í þetta sinn var
það þeirra fall.
★
Strax og liðin ltomu hlaup-
andi út á völlinn byrjuðu
fagnaðarlæti áhorfenda, og það
þótt þáu kæmu nær 10 mín,
of seint. Hver Akranesingur
hafði meðferðis lítinn blóm-
vönd, og þegar liðin höfðu rað-
að sér upp fyrir framan stúk-
una til að heilsa gekk Akra
nesliðið fyrir . gestina og af-
henti hver sinn blómvönd, en
að því loknu hlupu bæðin lið-
in jafnnærri áhorfendum að
austanverðu og lieilsuðust- —
Smekkleg kveðja.
★
Fyrstu fimm mínúturnar lá
heldur á Akranesingum, annars
virtust liðin vera að leita fyrir
sér. Það er ekki fyrr en á
9. mín. að stórtíðindi gerast:
þýzkir sækja fram með hraða
miklum vinstra megin, Hannig
sendir síðan knöttinn yfir til
Nors sem miðjar samstundis,
en Ahrens er þar fyrir og
skorar óverjandi. Á næstu mín-
útu eiga þeir annað tækifæri,
en Akranes bjargar. Næstu
fjórar mínúturnar eiga Þjóð-
verjar harða sókn á Skaga-
menn, en þeir standast storm-
inn og á 14 mínútu tekst
Þórði að losa sig við tvo Þjóð-
verja og komast innfyrir og
æðir að marki Þjóðverja en
v'nstri bakvörður hyggst að
hindra og hleypur í veg fyrir
hann, Þórður sér það og eins
hitt að Halldór fylgir fast
eftir á hægri hlið. Þórður send-
ir knöttinn til hans sem er
frír og skorar óverjandi uppi
undir slá. Oeigingjarnt hjá
Þórði, því margur hefði skotið.
— Akranes er nú meira í sókn
og fá 3 horn í röð á Þjóðverja,
og sækja hart að Bamborgur-
um. Guðmundur á skot fram-
hjá, Ríkarður tók eina af
hinum kunnu einleiksferðum
sínum en skotið fór framhjá.
Á næstu mínútu fær Halldór
knöttinn eftir góðan samleik
fyrir utan vítateig og skorar
aftur föstu óverjandi skoti 2:1.
Tveim mínútum síðar er Rík-
arður kominn einn inn fyrir
alla og áhorfendur eiga ekkert
eftir annað eu sjá Ríkarð
skjóta og knöttinn sitja í
netinu — en skotið misheppn-
ast, eða hann skaut of seint.
Þjóðverjar eiga mörg góð
áhlaup upp a'ð vítateig en þar
stranda þau.
Akranes á meira í síðari hálf
Ieiknum. Ríkarður á skot í
stöng á 10. mín. og rétt á eft-
ir á Þórður skot framhjá. Á
14. mín eiga Þjóðverjar sókn á
Akranes sem endar þó með
skoti er Magnús bjargar í
horn.
Á 21. mín. leika Akranes-
ingar gegnum vörn Þjóðverja,
baki. Staðsetningar og spark-
öryggi Dagbjarts kom vel
fram í viðureigninni við hinn
síhvika og leikna Ahrens.
Bæði Pétur og Halldór sýndu
að þeim er fyllilega treystandi,
og þeim var af þeim Þórði og
Ríkarði fyllilega treyst sbr.
fyrsta mark Halldórs, og í því
tilfelli sýndi Halldór að hann
fylgist með og sér möguleikana
fram í tímann, en það eru
leyndardómar góðra leikmanna.
Guðmundur Jóns. er ekki enn
búinn að ná þe’rri getu sem
hinir framherjarnir.
Tæpast verður sagt lengur
að vörn Akranesinga sé veik;
þar er bilið Hka alltaf að
minnka. Þriggja þeirra hefur
verið getið, Ólafur Vilhjálms.
Þegar þýzku knattspyrnuiriennirnir fóru héðan s.I. Iaugardag
áleiðis til Ilamborgar með flugvél Loftleiða.
Halldór, Ríkarður og Þórður
sem skaut framhjá, og á 32.
mín. á Þórður skot í stöng.
Á 37. mín. skorar Schintze
fyrir Þjóðverja, og herða þeir
nú sóknina til að reyna að ná
yfirhöndinni, og eitt sinn er
Ahrens kominn inn fyrir og á
aðeins eftir að skjóta en þá
stöðvar dómarinn leikinn fyrir
brot sem framið var gegn Ahr-
ens augnabliki áður! — Þetta
er ekki í anda laganna.
Á 43. min tekst Þórði að ná
knettinum alveg úti á hægri
jaðar vallaríns, tekur hann með
sér — með hendinni — sendir
hann til Ríkarðs, sem skilar
honum vægðar’Iaust í markið-
Sigurmarkið hefði sannarlega
átt að koma úr öðru áhlaupi,
og tækifærin voru nógu mörg
til þess. Ekki er ósennilegt að
Hamborgarar hyggi á hefndir í
sjálfri Hamborg í haust.
Þetta er tvímælalaust bezti
leikur Akraness í vor, og ekki
kæmi það á óvart þótt þeir
kæmu heilsteyptari til fslands-
mótsins en nokkru sinni fyrr.
Þórður og Ríkarður eru enn
hinir sterku menn liðsins, en
bilið milli þeirra og annarra
leikmanna er stöðugt að
minnka. Leikur framvarðanna
er að sínu leyti eins sterkur,
sérstaklega Sveins Teits, og
Guðjón er þar ekki langt að
er alltaf að fá meiri og meiri
reynslu og nýliðinn Kristinn
lofar mjög góðu með hraða
sínum, töluverðu sparköryggi
og hneigð til að leita að næsta
manni fremur en sparka eitt-
hvað, og hvernig honum tókst
að hindra hinn snjalla Hannig,
talar sínu máli. Okkar gamli
góði Magnús í markinu er síð-
ur en svo farinn að láta á
sjá og tæpast verið betri í
annan tíma en í vor-
Þýzka l:ðið lék vel, og sam-
leikur þeirra var oft betri en
við eigum að venjast; leikni
þeirra meiri og flýtir, en eins
og fyrr segir voru það skot-
in sem vantaði. Bezti maður
liðs'ns var Ahrens miðfram-
herjinn. Slanna, sem sýnilega
var settur til höfuðs Ríkarði,
þó hann næíi aldrei verulegum
tökum á honura, var einnig á-
gætur; annars er liðið jafnt
og fáir sem skera sig úr.
Hinir 6-7 þús. áhorfendur
munu sammála um að þetta
hafi verið e!nn skemmtilegasti
leikur sem hér hefur verið
leikinn í langan tima. Hitt
verður svo ráðgáta hver hinn
„2. stórleikurinn" verður, eins
og boðað var í auglýsingum um
leikinn.
Dómari var Haukúr óskars-
son. Veður var hlýtt; nærri
logn.