Þjóðviljinn - 05.09.1954, Blaðsíða 4

/) — ÞJóÐVILJINN — Sunnudagur 5. september 1954
SKÍK
Ritsíj.: Guðmunchir Arnlaugsson
Samráðaskák
Skákin sem hér fer á eftir
•var tefld þann 26. ágúst í æf-
ingaskyni undir Holiandsför-
;na. Að tefia samráðaskák er
skémántileg tiibreytni og góð
æfing, menn kynnast hugsana-
gangi hvers annars og læra
-sitt af hverju við að bera sam-
an ráð sín. Að þessu sinni var
nmhugsunartíminn full naum-
ur, 36 leiki þurfti að leika á
klukkustund, og ber skákin
þess nokkrar menjar. Hlut-
kesti réði hverjir saman
tefídu.
Spænskur ieikur
Friðrik Ólafsson Guðm. S.
Guðm. Ág. Guðm. Pálmas
Guðm. Arnl. Ingi R. Jóh.
1. e2—e4 e7—e5
2. Rgl—f3 Rb8—c6
3. Bfl—b5 a7—a6
4. Bb5—a4 Rg8—f6
5. 0—0 BfS*—e7
6. Ilfl—el b7—b5
7. Ba4—b3 0—0
8. c2—c3 d7—d5
Mótbragð Marshalls, sbr.
skákina í síðasta þætti.
9. e4xd5 Rf6xd5
10. Rf3xe5 Rc6xe5
11. Helxe5 c7—c6
12. d2—d3
Tilraun, Ilcr er annars alltaf
ieikið d.4.
annað betra.
16. ... Rd5—f6
17. He4—el Df5—h3
Eftir 17. — Dxd3 18. Re4
Dxdl 19. RxíOf gxf6 20.
Hxdl eða Bxdl ætti hvítur
öllu betra tpfl vegna tví-
peðsins, en ekiii væri sá mun-
ur stórvægilegur. Svartur af-
ræður að liaida sókhinni á-
fram, og það með réttu eins
og framhaldið sýnir.
18. Ddl—f3 Bc8—f5
19. Rd2—e4 Rf6xe4
20. d3xe4 Bf5—gá
21. Df3—g2 Dh3—h5
22. Bcl—d2
22. Bf4 kom til greina, en
B<;3 mundi kosta e-peðið.
22. ... Ha8—d8
Bf3 er ekki eins góður leikur
vegna sama svars og kemur
í skákmni.
23. Bb3—dl
ITvítur á ekki á öðru völ,
hann getur ekki látið ógnuu-
ina Bf3 vofa- yfir sér leng'úr,
staið-n cr aö 'mjög hæ’ttulég.
23. ... Bd6—c5
Syartur á Mns vegar ó mörgu
völ m. a. kom Ea3 sterklega
til greina
24. Bdlxg4 Dh5xg4
25. h2—h3 Dg4—e6
26. Hel—e2
12. ... Be7—d6
13. He5—el Dd8—h4
Sennilega er 13: —: Bf5 hetri
leikur t. d. 14. Bxd5 cxd5
15. Rd2 Bd3 16. Rfl Bg6, eins
og leikar féllu í skák Smysl-
offs við Sokolski á skákþingi
Sovétríkjanna 1950.
14*. g2—g3 Dh4—h3
15. Hel—e4
Svartur hótaði Bg4. Nú
strandar Bf5 á ITh4 og hvít-
ur vinnur drottninguna. Hefði
hvítur leikið d4 í 12. leik
setti svartur nú hættulcgt
fmmhald í 15. — g5, er kern-
ur í veg fyrlr Hh4 og- ógnar
mjeð' Bf5 og síðan Bg4, hvít-
uf má þá ekki drepa á go
végJia Ðf5 og svaz’tur vinnur
nahnn. Nú er hrókui'inn hins
végar valdaður, og er það
kóstur við 12. d3. Aftur á
móti er Bg4 þá enn hættulegri
leíkur en ella vegna þess að
hyíta drottningin kemst ekki
til d3 og fl til þess að verj-
a$t mátógnunum. Ekki er
upnt að ,leika £3 . við Bg4
vegna þess að þá vinnur svart-
lir með Bxg3.
■Upphaf . á s.líeKpntUegri varn-
■aráæt’um, syartar- einráður - á
ddínuxpji,.■qn psð hvits kóngs-
meg.in . njyada mótyægi
26. ... Hd8—d3
27. Kgl—h2 Hf8—d8
28. f2—f4 De6—d7
29. Bd2—el Bc5—e7
Nú eru báðir aðilar komnir í
tímaþröng.
30. Bel—f2 Hd3—dl
31. Halxdl Dd7xdl
32. Bf2—e3 Ddl—bl
33. a2—a3 Ild8—d3
34. e4—e5 Hd3—d5
35. Be3—d4 li7—h6
36. De2—f3 Dbl—dl
37. f4—f5 c6—c5
00
t-
ta
tn
co
d
15. ... Dh3—f5
16. Rbl—d2
Hvííur afræður að skila peð-
íbu, hann virðist ekki eiga
Sjíákdæmi (eftir Schachmaty,
höfundar er ekki getið).
A B C [j E , F G H
Hvítur á að máta í 2. leik.
Lausn á bls. 2.
38. f5—f6
Nú færist líf í tuskurnar,
enda orðið áliðið og menn
teknir að gerast óþolinmóðir.
Nú dugar ekki 38 — exd 39.
fxe Hxe5 40. e8Dt
38. ... Be7—f8
39. e5—e6
Ógnar bæði með e6-e7 og
e6xf7t (Kxf7, He7t og Dxdl).
39. ... f7xe6
40. f6xg7 B£8xg7
41. Bd4xg7 IId5—f5?
En hér ieikur svartnr af sér.
Eftir Kxg7 er afar erfitt fyr-
ir hvít að kornast’ lengra, t.
d; 41. —u. Kxg7 49. Í>g4f> Kh7
43. Dxe6 Hd2! og þótt hvítur
eigi sitt peð ennþá yfir er
P-amhald á 11. síðu.
O-
Komplexar gagnvart útlendingum — Upprætum
íiómann vegna okkar sjálíra — Hrós um íslenzkan
mat — Stoínanir sem taka þarí til bæna
BÆJARpósturinn hefur verið
beðinn fyrir þakkir til Björns
Þorsteinssonar fyrir útvarps-
erindi hans síðast liðið fimmtu-
dagskvöld. Er þakklætinu hér
með komið á framfæri. Það
err, eitt .einkenni á okkur Is-
lpndingum að við höfum geysi-
lega..komplexa gagnvart út-
lendingum. Við bölvum kló-
settaómenningunni hér og
bætuin-iV.ið: Það væri hræði-
legt ef útlendingar sæju þetta.
En ég er nú þeiri’ar skoðunar,
að það sé alveg jafnhræðilegt
fyrir okkur sjálf að gera okk-
ur þetta að góðu. Við eigum
a&, miða að.því að bæta nm-
gfingni, og hreinlæti á veit-
inga, og gististöðum ,en ekki:
aðeins vegna þess að það get-
up hent sig að einhver útlend-
ingur só(.,y^ntarUegur, heldur,
l^a^vpgoa (þess. .að yið t yMjum.
sjálf, hpfa, þrigega, Qg-.snyrti-,
lega umgengni, þar sem Islend-
ingar eru á ferð. Þegar við
sjálf erum orðin sammála um
að uppræta ómenninguna hvar
so-n hún fyrirfinnst, vegna
hc'js að við gctum ekki um-
borið. hana, bá fyrbt er 'veru-
légra úrhóta vpn. Ef umbæt-
urnar- ei-u' aðeins gerðar fyrir
gestina.>á er hætt við að fljótt
sæki áftúr í sama gamla far-
ið. Og alltaí getur gesti bor-
ið óvænt að gárði.
•k
EITT AF ÞVl sem við höf-
um alltaf verið hálfsmeyk
við þegar um útlendinga er að
ræða ,er að maturinn okkar sé
lélegur. I sumar komst ég að
raun um að ýmsir úílending-
ar eru annarrar skoðunar. Ég
var að drekka kaffi í veitinga-
skálanum við Gullfoss og
sessunautar mínir voru dönsk
hjón sem drukku te. Og af því
að Danir hafa löngurn haft
vikna skeið, hvernig þeim
geðjaðist að íslenzka matnum.
Og vissulega varð ég glöð og
fegin, þegar þau svöruðu því
til að þau væru mjög hrifin
af íslenzkum mat, bragðið af
honum væri svo ferkst og gott,
fiskurinn afbragð, kjötið mjög
sæmilegt, grænmetið bragð-
meira og kjarnbetra en þau
ættu að venjast. Vatnið væri
stórkostlegt og fyrir bragðið
væri íslenzkt te göfugur
drykkur. En þó voru það ís-
lenzku pönnukökurnar sem
þau höfðu flest orðin um, enda
voru þarna í skálanum á boð-
stólum rjómapönnukökur af
allra bezta tagi. Og samtal-
inu lyktaði með því að ég gaf
dönsku frúnni uppskrift af ís-
lenzkum pönnukökum og það
var eins og ég hefði gcfið
henni. gull.
OG SVO VÆRI hægt að skrifa
heilan bæjarpóst um afgreiösl-
una á ferðaskrifstofunum, um
lélegar, villandi og alrangar
upplýsingar sem fólki eru
látnar í té, jafnt erlendu sem
innlendu. Það vantar mikið á
að afgreiðsla og upplýsinga-
starfsemi sé þar viðunandi, og
ef ætlunin er að koma hér upp
orð á sér fyrir að-zvðrá'mat- .reglulegri ferðamenningu
menn, datt mér í h,ug . að þyrfti að talca þær stofnanir,
spyrja þessi hjón, sem dvalizt sem byggja afkomu sína á
höfðu á Islandi um nokkurra ferðafólki, alvarlega til bæna.