Þjóðviljinn - 24.10.1954, Blaðsíða 11

Sunnudagur 24. október 1954 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Árni Ilólm Magnússon
Framhald af 6. síðu.
sem sviptu einn mesta náms-
víking þeirra allra af miðri
framabraut æðri menntunar.
Skólaferill Árna hefur verið
eins og leiftur, sem bar að,
norðan komið undan bröttum
hlíðum í eyfirzkri dalakyrrð
og sló niður þar syðra og
brá ljóma yfir nafn þessa
yfirlætislausa unga lærdóms-
manns, sem hlaut virðing
állra skólapilta og félaga fyr-
ir hæfileika sína, svo lengi
var í minnum haft.
Þegar norður kom og hann
fékk smám saman heilsu á
ný, byrjaði hann kennslu og
búskap. 1890 kvæntist hann
núlifandi konu sinni Ragn-
heiði Jakobsdóttur prests
Björnssonar, síns gamla kenn-
ara, sem síðast sat að Saur-
bæ. Björn faðir Jakobs var
gullsmiður og af Húsafellsætt,
svo að ættir Árna og konu
hans renna þar saman. I
Húsafellsætt þykja jöfnum
höndum ráða gáfur og list-
rænn hagleikur, enda ekki tal-
ið fara svo sjaldan saman.
Árni reisti bú í Saurbæ, jörð-
in stór og tvíbýl. Þar var
hann oddviti um skeið 1900
til 1910. Hann eignaðist sex
börn við konu sinni og lifa
tveir synir, Magnús Hólm,
bóndi á Krónustöðum í Saur-
bæjarhreppi og Jakob bók-
sali, sem lengi var ritstjóri
Verkamannsins á Akureyri.
Báðir taldir geðfelldir greind-
armenn, Jakob listfengur,
drátthagur og afburðasnjall
skrifari sem faðir hans. Árni
stundaði heimiliskennslu ein-
göngu fyrstu árin framan af,
kenndi börnum og unglingum
þar í sveit ýmsar greinar:
lestur, skrift og reikning og
tungumál, einkum dönsku og
ensku og jafnvel þýzku, sem
hann nam af sjálfum sér mest
megnis. Á þeim árum hafði
hann samneyti nokkurt við
séra Jónas á Hrafnagili, og
fékk léð hjá honum þýzk
skemmti- og fræðirit. Bók-
menntirnar Göthe og Schiller
lagði hann sér snemma til
Hið íslenzka fornritaiélag
Ný bók
Brennu-Njáls saga
(íslenzk íornrit XII.)
EINAR ÓL. SVEINSSON gaí út
CLXIII + 516 blaðsíður, 12 myndir og 4 landabréf.
Verð kr. 100,00 heft og kr. 160,00 í skinnbandi.
FÆST HJÁ BÓKSÖLUM
AÐALIJTSALA:
Bókaverzlun
Sigfúsar Eymundssonar h.f.
Samkór Reykjavíkur
óskar eftir söngfólki: Sóprunum, tenórum og
bössum. Upplýsingar í síma 7348 og 81459 eöa
hjá söngstjóranum, Róbert A. Ottóssyni, síma
7473.
Mnnið Ijósmyndasýningu
Ljósmvndafélags Reykjavíkur
í ÞjóÖminjasafninu, 1. hæö. — Opiö frá kl. 13-22
í dag og næstu daga.
Nýju og gömlu
dansarnir
í G.T.-húsinu í kvöld kl. 9.
Hljómsveit Carls Billich leikur
Þaö, sem eftir er óselt af aögöngumiöum, veröur
selt í kvöld kl. 8. — Sími 3355.
munns jafnframt og las mikið
tímaritið. Die Áuslese, sem
þótti merkt. Klassisku málun-
um kvað hann líka hafa hald-
ið við að talsverðu leyti. Far-
kennari gerðist hann 1910;
er meðal fyrstu hér á landi í
þeirri grein, og á því sviði
starfaði hann samfleytt til
1928, að hann fluttist til Ak-
ureyrar og stundaði kennslu
þar á vetrum í einkatimum og
ýmsa algenga verkamanna-
vinnu á sumrum, þegar hún
gafst. Og kennslunni hélt
hann áfram óslitið þar til
fyrir 4-5 árum og hafði þá
unnið að henni hvorki meira
né minna en rúm sextíu ár.
Aldrei í skóla, heldur ein-
göngu eins og sá, sem á er-
lendri tungu heitir tutor, og
þess vegna aldrei verið háð-
ur neinu skólakerfi né hund-
inn á klafa fræðslulaga. Hann
miðlaði að nemendum sín
eftir kerfi hjarta síns í það
og það sinnið eins og góðra
kennara er háttur, og hann
lánaði börnum og unglingum
lykla að lífsnauðsynlegri þekk
ingu, sem honum tókst að
gera svo töfrandi og skemmti-
lega, svo sálrænt og persónu-
lega, að orðin kenuari og að
læra og að lesa urðu að róm-
antískri mynd, sem aldrei get-
ur fyrnzt í skugganum af
ögrandi kaldyrðinu skóli.
Eg heimsótti gamla kennar-
ann minn í fyrradag hér á
Akureyri. Hann býr í Ránar-
götu sex niðri á Oddeyri. Ég
gekk upp brattan stiga, og á
leiðinni þar upp vitjuðu göm-
ul atvik mín og urðu snarlif-
andi. Ég barði að dyrum,
spurði lítil börn, sem komu til
dyra, hvort Árni Hólm væri
heima. Þau ljómuðu og- bentu
mér á dyrnar til hans. Ég
hafði ekki séð hann nokkuð
lengi. Það var svarað kom
inn, og ég opnaði, og þar
sátu gömlu hjónin hvort
gegnt öðru við borð í litlu
eldhúsi, konan að vinda hnyk-
il og Árni á skyrtunni, ylhýr
í bragði og ern og þekkti mig
óðara og tók mér fagnandi
ems og ég væri að koma í
tima til hans sem forðum
daga. Hann bauð mér í stofu,
og þar rabbaði ég við hann.
Mér fannst ég læra mikið.
Akureyri, 21. október 1954.
Steingrímur Sigurðsson.
HeimilisþáStur
Framhald aí 10. síðu.
ekki of órólegt. Stundum geta.
köflótt eða röndótt teppi verið
dæmalaust freistandi í búðinni
én þau breyta um svip af þau
eru sett í stofu þar sem vegg-
fóðrið er mynstrað og sömu-
leiðis húsgagnaáklæðið.
Þegar þið horfið á teppi í
búð, reynið þá að gera ykkur
í hugarlund hvernig það litur
út innanum ykkar eigin hús-
gögn. Það hefur litla þýðingu
þótt teppið sé í sjálfu sér mjög
fallegt, ef það fer illa við hús-
gögnin sem fyrir eru á heimil-
inu.
Verkamannafélagið Dagsbrún
Félagsfundur
veröur haldinn mánudaginn 25. þ.m. í Iönó kl.
8.30 e. h.
FUNDAREFNI:
1. Félagsmál
2. Lagabreytingar
3. Samningarnir
4. Önnur mál.
Félagsmenn sýni skírteini við innganginn.
STJÓRNIN.
AÐALFUNDUR
Strandgötu 41 h.f., Hafnarfirði,
veröur haldinn í G.T.-húsinu (uppi) mánudaginn
1. nóvember n.k. kl. 9 e.h.
Dagskrá:
1. Venjuleg aöalfundarstörf.
2. Önnur mál.
STJORNIN.
.
ALLT
FVRIR
KJÓTVERZLAWÍR
^óaUf HTc.tnðn 'Grettisjótu 3, Jirot «0360.
Staða IL aðstoðarlæknis
viö lyflækningadeild Landsspítalans er laus til ulfi-
sóknar frá næstu áramótum. Grunnlaun á mán-
uöi kr. 2.587,50. Umsóknir um stööuna sendist
stjórnarnefnd ríkisspítalanna fyrir 1. des. n.k. 1
t>i9
Reykjavík, 22. okt. 1954.
Skrifstofa ríkisspítalanna.
’f
Vinnan og verkalýðurinn
er eina verkalýösmálatímaritiö, sem út kem-
ur aö staöaldri hér á landi.
Vinnan og verkalýðurinn
flytur greinar um verkalýösmál, erlend sem
innlend jöfnum höndum, ennfremur al-
mennan fróðleik, Esperantóþátt, kvœði,
vísnabálka o. fl.
Afgreiðsla Skólavörðustíg 19 — Sími 7500
einkasímar: Björn Bjarnason formaöur Út-
gáíufélags alþýöu 6297 -— Jón Rafnsson
ritstjóri 81077.
<é>.
Jarðarför mannsins míns
ÞORLEIFS JÓNSSONAR,
Breiðholti,
fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 26. þ.m. kl.
3 e.h. — Blóm afbeðin.
Fyrir mina hönd og annarra vandamanna
Jóhanna S. Ólafsdóttir.

S-íiB