Þjóðviljinn - 17.04.1955, Blaðsíða 11

Sunnudagrur 17. apríl 1955 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Erich Maria REMARQUE:
Að eisha m. .
... og deifjja

104. dagur
,,Ekki nóg rúm?“ Katrínarkirkjan var stór bygging.
„Nei. Kirkjan sjálf er ekki notuð sem skýli. Aöeins
kjallarahvelfingarnar og hliöargöngin“.
„Hvar sefur fólkið sem kemur seint?“
„í þeim súlnagöngum sem enn standa uppi. Margir
sofa líka úti í garðinum“.
„Eru hvelfingarnar undir kirkjunni sprengjuheldar?"
Kirkjuvöröurinn leit á Gráber með mildum svip. „Þeg-
ar kirkjan var byggö hafði engum dottið slíkt í hug.
Það var á hinum myrku öldum“.
Rauðnef jaða- andlitiö var alveg sviplaust. Þaö vottaði
hvergi fyrir brosi. Viö höfum náö fullkomnun á ýmsum
sviðum, hugsaöi Gráber. Næstum allir eru snillingar á
sína vísu.
Hann gekk yfir garðinn og út gegnum súlnagöngin.
Kirkjan hafði oröiö fyrir miklum skemmdum; arinar
turninn haföi hruniö og sólin skein miskunnarlaust
á eyðilegginguna. Fjöldi glugga hafði einnig brotnaö.
Kvakandi spörfuglar sátu 1 þeim. Skólinn hafði hrunið
til grunna. Rétt hjá honum var loftvarnaskýlið. Gráber
gekk inn í þaö. Það var styrkur, ævagamall vínkjallari,
sem áður fyrr haföi verið í eigu kirkjunnar. Tunnugrind- j
urnar stóðu þar enn. LoftiÖ var rakt, svalt og ilmandi. j
Ilmur af aldagömlu víni virtist yfirsterkari þef af ótta ,
og sprengjum. Aftast í byrginu sá Gráber allmargaj
þunga járnhringi sem festir voru upp í ferhyrnda loft-1
steina. Hann minntist þess aö áður en þetta varð vín-
kjallari hafði þaö veriö pyndingarklefi fyrir galdrakvendi
og trúleysingja. Þau höfðu veriö hengd upp á höndun-
um með járnklumpa bundna við fæturna og þau höföu
verið klipin meö glóandi töngum þar til þau játuöu af-
brot sín. Þá höfð'u þau veriö tekin af lífi í nafni guös og
kristilegs mannkærleika. Lítiö hefur breytzt, hugsaöi
hann. Kvalararnir í fangabúöunum hafa ágætar fyrir-
myndir. Og sonur trésmiösins í Nasaret á kynlega fylgis-
menn.
Hann var á gangi eftir Adlerstræti. Klukkan var sex
að kvöldi. Hann haföi leitaö allan daginn aö' herbergi og
ekki fundið neitt. Þreyttur og vonsvikinn ákvað' hann aö
hætta leitinni.
Hverfiö var mjög illa farið. Alls staðar voru rústir
á nistir ofan. Hann gekk -meðal þeirra dapur í bragði.
Svo sá hann allt í einu sjón sem hann gat vaiia áttaö
sig á. f miöri eyöileggingunni stóö lítiö tvílyft hús.
Þaö var gamalt og dálítið undiö en alveg óskemmt. Um-
hverfis þaö var garður með nokkrum trjám, blómstrandi
runnum og allt var óskert. Þetta var vin í eyðimörk
rústanna. Blómstrandi runnar lágu fram á rimlagirö-
inguna og ekki einn einasti rimill var brotinn. Sitt
hvorum megin var auön og rústahrúgur; en þessi litli,
gamli garöur og þetta litla, gamla hús höfðu komizt
hjá eyðileggingu fyrir eitt af þessum kraftaverkum,
sem stundum vilja til. Witte Greiðasálan stóö letraö yfir
útidyrunum.
Garðshliöiö var opiö. Hann gekk inn. Hann varö ekkert
undrandi þótt allar gluggarúöur væru heilar. Þaö hlaut
næstum aö vera. Kraftaverkiö leynist ævinlega skammt
frá örvæntingunni. Brúnflekkóttur veiðihundur lá og
svaf við dyrnar. í nokkrum blómabeðum blómstruöu
páskaliljur, fjólur og túlípanar. Honum fannst sem
hann hefði séð' þetta allt einhvern tíma áöur. Hann
vissi ekki hvenær; honum fannst vera langt síðan. En
ef til vill haföi hann aðeins dreymt þaö. Hann gekk inn
um dyrnar.
Veitingasalurinn var tómur. f hillunum stóðu aöeins
nokkur glös; engar flöskur. Ölkraninn var gljáfægður
en geymirinn undir honum var þurr. Þrjú borö meö stól-
um umhverfis stóöu meðfram veggnum. Mynd hékk
yfir miðborðinu. Það var landslag frá Týról. Þaö var
stúlka aö leika á sítar og veiöimaöur laut yfir hana.
Engin mynd var af Hitler, og Gráber haföi ekki átt þess
von.
Miðaldra kona kom inn. Hún var í upplitaöri blárri
blússu með rykktum ermum. Hún sagöi ekki „Hæl
Hitler“. Hún sagöi „Gott--kvöld“ og í oröunum var raun-
verulega ósk um gott kvöld aö loknum góðum degi.
Svona var til hér áður, hugsaði hann. Hann hafði aðeins
ætlaö aö fá sér eitthvaö að drekka; rústaiykiö haföi gert
hann þyrstan, en nú far.nst honum allt í einu mikilvægt
aö mega dveljast hér kvöldstund með Elísabetu. Hann
sá fram á aö það yrði gott kvöld, fjarri hinni skugga-
legu auðn sem leyndist öllum megin við þennan töfra-
garð. „Er hægt aö fá keyptan kvöldverð hér?“ spuröi
hann.
Konan hikaði. ,,Ég á skömmtunarseöla“, flýtti hann
sér aö segja. „ÞaÖ væri dásamlegt að mega boröá hér.
Jafnvel úti í garði. Leyfinu mínu er aö ljúka. Ég hef
seöla fyrir mig og konuna mína. Ég get líka komið meö
niöursuöuvörur 1 skiptum“.
„ViÖ höfum bara baunasúpu. Eiginlega erum viö hætt
aö framleiða mat“.
„Baunasúpa er afbragö. Ég hef ekki bragöað hana
lengi“.
Konan brosti. Bros hennar var róandi og kom innan-
frá. „Ef þiö eruö ánægð meö það, skuluö þiö koma. Þiö
getiö líka setiö í ganginum, ef þiö viljið. Eöa hér inni ef
kólnar úti“.
DV
eimillsþáttu]*
*sv
Býti-
ur
Býtiskápar og
býtibúr voru al-
geng í íbúðum
hér áður fyrr
og nú eru þau
farin að tíðkast
á ný, en í nýrri
og hentugri út-
gáfu. Það eru
ekki stóru býti-
skáparnir og
borðin sem urri-
fram allt voru,
miðuð við veizl-
ur og samkvæmi
heldur litlir
skápar til dag-
legrar notkunar. Mjög gott er^
að hafa slíka skápa á mörkum
eldhúss og borðstofu. Skápur-
inn á myndinni er með hillu
sem hægt er að draga fram og
leggja frá sér ýmsa hluti á og
ennfremur rúmar hann mikið
af bökkum og borðbúnaði.
Enn eitt afbrigði af
rúmí og sófa
Efri myndin sýnir rúmið til-
búið til notkunar en á neðri
myndinni er sýnt hvernig hægt
er að breyta því á daginn.
Madressan er fjórskipt og tveir
hlutarnir eru settir upp sem bak
en rúmgöflunum er smellt niður
svo að þeir mynda lítið borð sitt
hvorum megin. Hugmyndin er
frönsk.
Að vísu er ekki að vita hve-
nær við getum farið að nota
vordragtina fyrir alvöru, en
það kemur ekki að sök þótt
við förum að hugsa um dragtir.
g*JÍ
QiSaaBtfiíaa
Gljóir v«l
' Drjúq 1
•f.
Drengja-
nærbuxur
síðar. Verð frá kr. 16.50. —
Bolir með ermum kr. 15.50.
Toledo
Fischersundi ^
M.s. Dronning
Alexondrine
Fer til Færeyja og Kau 'manna-
hafnar fimmtudaginn 21. þ.m.
Farseðlar óskast sóttir á
morgun, mánudag.
Skipaaf greiðsla I
Jes Zimsen 1
Erlendur Pétursson
Sumar- og vorkjólar
í tvennu lagi
Tvískiptu kjólarnir hafa náð
miklum vinsældum og vor- og
sumartízkan boðar kjóla af
þessu tagi í stórum stíl, öllum
til ánægju sem lítið eiga af
fötum. Flegni sumarkjóllinn er
saumaður úr efni sem ber sig
vel og við hann notaður lokað-
ur jakki sem gerir þennan
búning að eins konar dragt.
Ótal útgáfur eru væntanlegar
af breytingakjólitm og ástæða
er til að benda fólki á þessa
lientugu tízku.
Falleg
Hér á myndinni er frönsk dragt
sem hugsuð er sem vordragt og
er einmitt hlýleg í hálsinn en
,þó hæfilega fyrirferðarlítil til
þess að hægt er að nota hana
undir kápur.
160 cm. breið á
kr. 31.00 mtr.
Cretonefni
T20 cm. breið á
kr. 14.85 mtr.
Storesefni
falleg og ódýr
Khakiefni
rautt — ljósblátt
— dökkbrúnt.
H. Toft
Skólavörðustíg 8. Sími 1035
•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■^■••■■■■■■■■■»
Blómarabb
Hvítir blettir á blómapottum
hverfa ef þeir eru núnir með
stálull. Ef þið viljið halda
grænu blöðunum gljáandi getið
þið strokið af þeim með blöndu
af mjólk og vatni til he’minga.
Salatolía og vaselín stífla æð-
arnar og verða plöntunni til ó-
gagns þegar til lengdar lætur.
Blómapottar úr leir út-
heimta mun meira vatn en
blómapottar úr þéttara efni,
svo sem plasti eða postulíni.
En leirpottar eru betri fyrir
plöntuna vegna þess hve gljúp-
ur leirinn er.
Græðlingar haldast sem nýir
í nokkra daga ef þeim er
stungið niður í hráa kartöflu.
Ef maður blamlar ögn af baðsa’.ti
í vatnsskálarnar á ofnunum verð-
ur hressandi og þægilegur ilmur i
stofunum.