Þjóðviljinn - 21.01.1956, Side 11

Lau.ga.rda.g-ur 21. janúar 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Hans Kirk:
26. KAFLI
;ÍJ'
Klitgaard
og Synir
96. dagur
hrærður og' skálaöi. Þú hefur veriö mér ómeta.nleg stoð
og stytta öll þessi erfiöu ár. Og ég veit aö þú munt
einnig verða það í framtíðinni.
Þeir sátu andartak þöglir, gagnteknir ánægju og mildi
í huganum og með keim af hinu góða portvíni á tung-
unni. Svo sagöi Abildgaard:
— Og viðskiptin? Ganga þau vel?
— Ganga afbragösvel. Ég ætlaði eiranitt aö færa þau
í tal við þig. Við erum búnir með Karup og hina fiug-
veliina, eða þaö áleit ég. En nú lítur út fyrir aö Banda-
ríkjamennirnir geri nýjar kröfur og allt bendir til þess
að þeiróski eftir flugvöllum fyrir sprengjuflugvélar. Þeir
munu fá okkur ný og stórkostleg verkefni í hendur. Ég
er nýbúinn aö fá boö frá hermálaráöuneytinu og viö
verðum að mæta á fundi með bandaiískum sérfræöing-
um.
— Ég er reiðubúinn, strax og þú hringir.
— Þetta er dálítið skiýtið, sagöi Tómas Klitgaard og
brosti. Áður voru þaö Þjóöverjar og nú eru það Banda-
ríkjamenn. Það hefði manni ekki dottið í laug ....
— Vegir örlaganna eru órannsakanlegir, Tómas, sagði
Abildgaard brosandi. ^
— Já, og sömu fyrirtækin og eitt sinn voru köliuð her-
mangsfjrirtæki eru nú þjóðholl fyrirtæki sem efla vamir
föðm’landsins. En hver er munurinn? Þá voru þaö Þjóö-
verjarnir sem vildu vernda okkur fyrir rauöliöunum, nú
eru það Bandaríkjamenn. Og ef þetta heldur svona á-
fram verður Damnörk bráölega eitt samfellt varnar-
virki. En fyrirtækiö þarf ekki aö kvarta. Okkur hefði
aldrei dreymt um aöra eins blómatíma.. Þaö sem við
gerðum á stríðsárunum var hreinasti bamaleikur hjá því
sem við gei'um nú.
— Og þú ferð auövitað varlega í sakirnar eins og endra-
nær?
— Ég skal aö minnsta kosti sjá um aö við sköðumst
ekki á viöskiptunum. En þaö er engin hætta á ferðum.
Hemaöarsérfræðingamir eru ekki smámunasamir í pen-
ingamálum. Manni virðist helzt sem kostnaöarhliöin
skipti engu máli. Já, þú getur vei’ið rólegur, Þorsteinn,
við gTæÖum á tá og fingri og eigum eftir aö græða meira.
Fyrirtækið er tryggt í bak og fyi’ir. En hvaö um afmælið?
,— Afmælið?
r- Ég hef ef til vill gieymt að minnast á þaö i ölium
önramum. Já, eftir nokki'a mánuði eru tuttugu og fimm
ár síðan pabbi breytti verktakastarfsemi sinni í fyrir-
tækið Klitgaard & Syni. Mér finnst við mega til með að
minnast dagsins á einhvern hátt.
— Ef til vill, sagöi Abildgaai’d hikandi. En samt sem
áður er vfst i'áölegra að láta lítið á því bera.
— Áttu við áð fyi'ii’tækiö hafi svo illt orð á sér, að ...
Fyrirtœkið heldur ajmceli sitt hátíðlegt með notalegum
glœsibrag, og örlögin búa svo um hnútana að sama \
kvöldið er önnur hátíð haldin. Og hér lýkur frásögninni
af hinu virta og mikilsmetna hermangsjyrirtœki,
Klitgaard & Sonum.
Afmælisdagurinn hófst með stórkostlegum atburði.
Þjónn frá oröunefnd hringdi dyi’abjöllunni hjá Tómasi
Klitgaard, og afhenti meö kurteislegri hneigingu pakka
til forstjórans. Stofustúlkan fór meö hann inn til Tóm-
asar Klitgaards. sem sat enn viö morgunveröarboröið.
— Hvað er þaö?
— Þaö er víst eitthvaö fi’á kónginum, sagöi stúlkan
ringluö. Þaö kom einkennisbúinn þjónn meö þaö. Hann
stendm' enn við dyi'nar.
Tómas Klitgaard spratt á fætur og gekk fram i for-
stofuna. Jú, konunglegur þjónn var það, það leyndi sér
ekki. Hann þreif upp veski sitt og fann hundraökrónu-
seöil.
— GeriÖ svo vel, sagöi hann. Og þökk fyrir .... íyrir-
höfnina ..
— Þetta er alltof mikiö, herra forstjóri, sagöi þjónn-
inn og hneigði sig eins og fyrir þjóðlxöfingja. Ég segi
kærar þakkir, heri’a forstjóri, og leyfi mér um leiö aö
óska. forstjóranum tii hamingju.
Þjónninn fór og Tómas Klitgaard flýtti sér inn og
opnaði skjálfhentur litla pakkann. Fyrir löngu haföi
hann veriö gerður riddari, þegar kóngurinn vígði brú,
er fyrii’tækiö hafði byggt. Nú fékk hann sjálfsagt danne-
bi’ogsorðuna, hún var vön aö fylgja á eftir. Og vitaskuld
var það heiður og viröingai’vottur, sem haxm kunni að
meta.. Ekki sízt nú eftir þessi leiðinlegu réttai’höld. Hon-
umöie cús
5i6UKmatmm60iL
| Minninfíarkortin eru til sölu i
; í skrifstofu Sósíalistaflokks-
; ins, Tjarnargötu 20; afgreiðslu j
Þjóðviljans; Bókabúð Kron;-]
; Bókabúð Máls og menningar, i
; Skólavörðustíg 21; og í Bóka- <
; verzlun Þorvaldar Bjarnason- <
ar í Hafnarfirði.
&
U V/Ð Aee/Aíki/ÓL
* * UTBREIÐIÐ *
* > ÞJÓDVILJANN ^
ÞaS á aS gœla viS börnin
Flest böra eru blið i sér með-
an þau eru lítil og gefa bliðu
si.nn.i útrás, en þetta hverfur oft
þegar þau stækka, og mæður
kvarta oft undan því að böm
þeirra 5 og 6 ára vilji ekki leng-
ur láta. gæla við sig. Hvers
vegna færast börnin undan
blíðnlátum, og á maður alveg
að hætta ' að gæla við börnin
þegar þau vilja ekki lengur láta
faðma sig eða kyssa sig á kinn-
ina.
Oft er urn að kenna afskipta-
leysi fullorðinna eða annarra
bama. Ef til vill segir einhver
frænkan; Viltu láta gæla við
þig, svona stóran strák ? Og
Pési litli sem er orðinn fimm
ára. og vill vera stór fær þá
Bezt er að tala um þetta við
barnið sjálft, ef þv.i verður við
komið. En það má aldrei ljóstra
upp um skoðanir bai’ixsins og
vanhugsaðar athugasemdir móð-
^ ] ur um bliðuþörf barnanna geta
i orðið til þess að börnin verði
alveg fráhverf blíðuhótum.
Maður á að gæla við börnin
sín meðan þau vilja það sjálf,
] en það á að gera það í hófi.
Maður þarf að minnast þess að
börnin ei'u mjög næm fyrár
gagnrýni annai-ra. Ef bömin
treysta foreldrum sinum, eru
þau yfirleitt móttækileg fyrir
blíðuhót þeirra, en ef þau óttast
að þau geri gys að þeim fyrir
það, forðast þau atlotin eins og
heitan eldinn.
hugmynd, áð maðbr megi alls
Svoxxa, Tómas, auðvitaö á ég ekki við þaö. Ég átti iata n®iaa s-’a iað
bai'a við það aö mikiö afmælisumstang er tilgangslaust.
Þú getur aö sjálfsögöu úthlutað hæfileg"um upphæöum
þyki gott að láta. gæla. við sig.
Striðni annarra bama hefur
líka áhrif og auk iþess er blíðu-
x afmælisgjafir til fastra starfsmanna fyrirtækisins og þörf barnanna mismunandi.
haldið síöan daginn hátíðlegan með einkaveizlu á heimili
þínu.
Tómas Klitgaard hugsaöi sig um andartak. Síöan sagöi
hann:
— Ég held þú hafir í’étt fyxii’ þér, Þorsteirm. Og eins
og venjulega raun ég fara eftir hinum skynsamJegu ráö-
um þínum.
Sumum börnum stendur alveg
á sama þótt þeim sé strítt, en
önmir em áhrifagjamari.
Hjartanlegar þakkir til allra, sem sýxxdu samúð og
hluttekningu við andlát og jarðarför mannsins míns,
Dr, BJÖRNS BJÖRNSSONAR,
hagfræðings.
Guðbjörg (5 uHmundsdóttir,
dætur, tengdasonur og dðttursomur ■;
og aðrir aðstandendur.
Látið barnið eiga sig þegar
aðrir eru viðstaddir
Skynsamlegast fyrir móðui'-
ina, þega.r barnið vex upp úr
því að láta gæla við sig, er
að spyrja. sjálfa sig, hvort hún
hafi ekki látið of mikið á gæl-
unum bera. Ef maður finnur
andúð hjá barninu, ætti maður
aldrei að sýna því blíðuhót þeg-
ar aðrir sjá til. Gælið við það í
einrúmi, því að þetta eru einka-
xnád barns og foreldra. Stór
böm verða feimin þegar aðrir
horfa. á slik blíðuhót.
II\ orki A, H né Y
Hér er skemmtileg dragt frá
Dior, sem hvorki er með A, H
né Y-Iínu, heldur með snotru
sportsniði. Það eru ekki allar
flíkur frá Dior skringilegar; að
minnsta kosti er þessi bæði
fátlaus og falleg og auðvelt að
færa sér sniðið í nyt fyrir venju-
legar manneskjur. Jakkinn er
allsíður og með nokkru túníku-
sniði. Vasarnir eru rétt neðan-
við mittið og lmapparnir og belt-
ið eru úr gljáandi leðri.
llftSI&^PSLBl&SiV Útgefanói'. San’einfngtirfioUkur alþvfiu — SósiaiiMaí.oKkurinr. -- Ritstjórar: Magnús Kiartansson
(áb.), Sigurður Guðmundsson. — Fréttaritstjóri: Jón Bjarnason. — Blaðamenn: Ásmunciur Sleur-
'ónsson, Bjami Benediktsson, Guðmundur Vigíusson, ívar H. Jónsson, Magnús Torfi Ólafson. —
Auglýsingastióri: Jðnsteinn Haraldsson. Ritstjórn, afgreiösia, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Simi 7500 (3
línur). — Áskriftarverð kr. 20 á mónuði i Reykjavík oe nágrenní: kr. 17 annarsstaðar. -«• LausasöJuverð kr. 1. — Prantsmlðía
Þjóðviljans h.f.