Þjóðviljinn - 21.04.1956, Page 4

4) — ÞJÓÐVTLJINN — Föstudagur 21. apríl 1956
■O
Gfifa-ginning Efsfeins fónss,
an við miklar hugsjónir, Um ódauðlegt verk Ey-
hræðslan við afrek í atvinnu- steins Ásgrímssonar var sagtí
málum, hræðslan við stórfelld- Allir vildu Lilju kveðið hafa.
J
Framhald af 7. síðu.
Það er sök Iiræftsluhanda-
lagsins og þess eins, að þetta
mál er ekki komið í fulla
framkvæmd nú þegar — og
það þarf meira en meðal
brjóstheilindi af svikurunum í
landhelgismálinu, allt frá
Cfunnlaugi Þórðarsyni og
CSylfa til Hermanns og Ey-
steins, til að dirfast að setja
þetta atriði í stefnuskrá sína,
eftir að hafa fótum troðið
það og' svikið sjálfir.
En hverskonar álit hafa
þessir doktorar og prófessor-
ar á almenningi, — þeirn þús-
undum, sem þjást nú af at-
vinnuleysi og aflaleysi um
allt land, af því hræðslubanda-
lagið hindraði að landhelgin
væri færð út, — ef þeir halda
að það þýði að henda í fólkið
pappírssneplum fyrir fisk,
svikaloforðum í stað fram-
kvæmda í landhelgismálinu ?
— En þetta er að vísu ekki í
fyrsta skipti sem lærðir menn
gefa alþýðu steina fyrir
brauð.
Fjölga skal togurum
Það er öllum Islendingum
Ijóst, — nema Eysteini Jóns-
syni og ef til vill hefur hann
nú líka sannfært Gylfa um
að togarar séu „gums“, —
að efnahagsafkoma vor bygg-
ist fyrst og fremst á stór-
aukinni togaraútgerð. Án slíks
er það blekking að tala um
frjálsa innflutningsverzlun og
aukna velmegun á næstunni.
Og hver er hin stórhuga
fyrirætlun Framsóknarbanda-
lagsins um aukningu togara,
eftir að Framsókn og ihald
hafa hindrað það í 8 ár að
nýr togari væri keyptur til
iandsins ?
Almenningur veit að þjóðin
lifir enn fyrst og fremst
á þeim stórhuga framkvæmd-
um, er Sósíalistaflokkurinn
beitti sér fyrir 1944—1946,
kaupum nýsköpunartogaranna
og annarri nýsköpun sjávar-
útvegsins. Og með hverju
ætla nú þessir menn, sem
segjast útvaldir til að bjarga
þjóðinni, íslendingum að efla
atvinnulíf sitt?
1 Gylfaginning segir: —
„Fjölga skal togurum."
Engin tala togara, ekki orð
um útvegun fjár, ekkert —
nema orðin.
En hver værii svo verkin,
sem töluðu?
Fyrir Alþingi lá frumvarp,
flutt af fjórum þingmönnum
allra flokka nema íhaldsins,
um heimild til kaupa á allt
að 15 togurum.
Framsóknarflokkurinn
hindraði að þetta frumvarp
væri samþykkt.
Og Framsóknarbandalagið,
þeir Hermann og Haraldur,
gátu myndað ríkisstjórn, er
sæti nú um kosningarnar,
gegn því að sainþykkja þetta
frumvarp, heimild handa
sjálfum sér til að liaupa tog-
ara. Og hræðslubandalagið
þorði ekki!
Þetta er alvara þessara
manna. Og svo halda þeir að
öll þjóðin hlaupi upp til handa
og fóta og fylki. sér um þá,
þegar þeir segja á eftir í
stefnuskrá: „Fjölga. skal tog-
*irum.“
„Litilla sanda, lítilla sæva,
lítil eru geð guma“. Aumur
var hugur þessara hægri
manng á Alþingi, er þeir
höfnuðu vinstri stjórn, vesöl
er frammistaða þeirra, þegar
þeir þurfa þó ekki nema segja
eitt orð, — og hvað langt
niður komast þeir í fram-
kvæmdaleysi eftir kosningar,
þegar þeir hugsa svona smátt
nú þegar?
,,Gera sal skipulegt
átak"
' Um húsnæðisleysismálin seg-
ir í Gylfaginningu að „gera
skuli skipulegt átak í húsnæð-
ismálunum, en ekkert orð um
raunhæfar framkvæmdir, eng-
in ákvörðun t. d. um útrým-
ingu herskálanna á næstu
fjóruip árum eða aðrar á-
þreifanlegar fyrirætlanir. Og
þó er það vitanlegt að sú
svívirða þjóðfélagsins að láta
þúsundir barna alast upp í
bröggunum hrópar til himins
og það er ekkert nema ræfil-
dómur og viljaleysi stjórnar-
valda, sem veldur því að
ekki er byggi tafarlaust yfir
allt það fólk, sem í heilsu-
spillandi húsnæði býr. Það
kostar elcki meira að byggja
yfir alla, sem búa í bröggum
Reykjavíkur, en sem svarar
eins árs tekjuafgangi rikisins,
um 100 milljónir króna. —
Það voru flokkar hræðslu-
bandalagsins, sem eyðilögðy
lögin um útrýmingu heilsu-
spillandi íbúða, og bera. á-
byrgð á tilveru bragganna í
dag. En þeir sýna ekki vott
af framtaki né vilja til þess
að bæta úr fyrri yfirsjónum
sínum, — ekki einu sinni þó
kosningar séu framundan og
þeir eigi pólitískt líf sitt að
leysa.— Hvað mun þá verða
með slíka menn eftir kosning-
ar?
TÉr Feimnismálin.
Þa.ð er ekki hægt að rekja
allar firrur og aumingjahátt
þessarar stefnuskrár í einni
grein. En að lokum skal
minnzt á þau mál, sem ekki
er þar á minnzt.
Gengislækkunin. Það er
ekkert orð um að varðveita
gildi íslenzku krónunnar,
tryggja verðgildi sparifjárins,
hindra vöxt dýrtíðarinnar. —
Það er ekki minnzt á þetta,
af því höfundar liafa gengis-
lækkunina allan tímarin 5
huga sem. eina „úi'ræi'ilð.“
Skattar og á'ögur. Það er
hvergi minnzt á að léttabyrð-
arnar á herðum alþýðu, né
láta hina ríku borga meira en
nú. Það er ekki talað um
tolla né skatta né aðrar álög-
ur. Hræðslubandalagið þorir
auðvitað ekki að nefna snöru
í hengds manns húsi.
Helmingaskiptin og spilling-
in. Það er ekkert orð um að
uppræta þá spillingu helm-
ingaskiptanna, sem sett hefur
soramark sitt á stjórnarfar
undanfarinna ára. Það eina,
sem virðist vaka fyrir höf-
undunum, er að ekki fái að
hallast á í helmingaskiptun-
unum í bönkunum, með öðr-
um orðum að Framsókn fái
eins marga bankastjóra og
íhaldið, — enda mun aðaltil-
gangurinn hjá Eysteini með
því að hnýta embættismönn-
um Alþýðuflokksins aftan í
sig, vera sá að standa betur
að vígi um alger helminga-
skipti við íhaldið í næstu
stjóm með því.
Olíusalan. Olíuhringarnir
eru eitt allra mesta gróðafyr-
irtæki landsins. Alþýðuflokk-
urinn hefur flutt ’ frumvarp
um einkasölu ríkisins á olíu.
Það er eitt af hans „stóru“
málum. — Það. sést ekki votta
fyrir því í Gylfaginningu. Það
er strikað út. — Og mikið
má vera ef ekki er um leið
samið við íhaldið um að fara
ekki í neitt „ölíustríð" fyrir
þessar kosningar eins og gert
var með afhjúpununum miklu
fyrir þær síðustu.
Áburðarverksmiðjan. Fram-^
sóknarráðherrarnir eru að
reyna að stela þessu stærst.a
iðjuveri landsins, 130 milljón
króna eign, úr eigu ríkisins.
Sósíalistaflokkurinn hefur á
Alþingi barizt gegn þessum
þjófnaði og Alþýðuflokkur-
inn staðið þar með honum.
En hvað verður svo er Gylfi
mætir Eysteini og á að semja
um að rikið fái að halda sin-
um eigum fyrir yfirgangi
ræningjanna? Gylfi guggnar.
Ekkert orð um að skila
Áburðarverksmiðjunni í eigu
ríkisins í Gylfaginningu.
Það er auðséð á öllu, að
það er sama hvort hræðslu-
bandalagið ræðii' Grænmetis-
verzlun ríkisins, Áburðaryerk-
smiðju ríkisins eða kaup
. verkalýðsins. Ef um það er
að ræða hvort stela skuli af
alþýðunni og ríkinu eða ekki
stela, þá verður það alltaf of-
an á: Þú skalt stela.
ar umbætiu’. Það er andlega
eymdin, sem einkennir alla
Eysteins-pólitík, sem myrkvar
þar hverja línu og dregur
hverja eðlilega hugsun niður í
aumlegt þvaður.
En það er hugrekkið og
stórhugurinn, sem íslenzk al-
þýða þarf fyrst af öllu, —
að hugrekkið og stórhugur-
inn, sem íslenzki verkamað-
urinn, sjómaðurinn, bóndinn
beitir í sinni daglegu liörðu
lífsbaráttu, setji líka sinn
stolta svip á örlagaríka við-
ureign hans við innlent og
erlent auðvald. —• En því
öllu virðast háyfirvöldin í
Reykjavík, fínu embættis-
mennimir, sem álíta sig eiga
að hugsa fyrir alþýðuna,
hafa gleymt.
En yfir Gylfaginningu Ey-
steins Jónssonar mun þjóðin
hrista höfuðið og rej'nslan
segja: Fáir vildu hans ginn-
ingarfífl gerast.
Eysteinn Jónsson getur
ginnt Gylfa og eínhverja emb-
ættismenn Alþýðuflokksins til-
þess að þjóna sér til undir-
búnings nýrra árása á alþýðu
með innantómu loforða-
skvaldri
En haim ginnir ekki alþýðu
Islands.
Hún mun einhuga, stolfe
og sterk, sýna auðvaldi ís«
lands og embættisflokkuni
jiess að hún er jafn fær inn
að sigra auðvald og afturhald
landsins í liarðvítugri kosu-
ingaharáttu eins og áður í við-
ureign verkfallanna miklu.
III.
Eysteinn Jónsson hefur
ginixt Gylfa Gíslason eins og
þurs i samningum þeirra.
Hann hefur ginnt hann til þess
að leggja Alþýðuflokkinn nið
ur sem pólitískt sjálfstæðan
flokk og gera hann að föst-
um taglhnýtingi Framsóknar.
Hann hefur ginnt hann til að
kljúfa Alþýðuflokkinn, sparka
frá honum verkalýðsfylginu
og gera hann algerlega bund-
inn flokki gerðardómslaga,
gengislækkunar og kaupbind-
ingar. Eysteinn hefur ginnt
Gylfa til að hafna öllu sam-
starfi við verkalýðshreyfing-
una og vlð Sósíalistaflokkinn,
einmitt þegar AlþýðuRokkur-
inn og Rósíalistaflokkurinn
í samstarfi jafningja, sem
áttu sömu hagsmuna verka-
lýðsins að gæta, gátu sigrað
íhaldið í flestöllum kaupstöð-
um landsins og tryggt sér
8—10 kjördæmakjöraa þing-
menn, eða minnst 19 þing-
menn alls, eins og þeir flokk-.
ar höfðu 1946.
Og til þessa óhappaverks
alls er Gylfi ginntur með þeim
lélegu loforðum, sem hér hafa
verið rædd, — og vafalaust
eiga í vændum enn verri efnd-
ir. — Aldrei hefur íslenzkur
stjórnmálamaður Iotið að svo
litlu sem Gylfi Gíslason nú.
Það er hræðslan, sem setur
sín ljótu fingraför á allt
þetta verk, — hræðslan við að
missa þingsætin, hræðslan um
fínu embættin. Þess vegna
einkennir stefnuskrána hræðsl-
Hugleiðingar á sumardaginn íyrsta — Meira ,,sól-
skin" handa börnunum að lesa — Hagsmunamál
barnanna og viðhorf til þeirra.
þekkasta lesefni allra barna. að
hugsa til þess að hasarblöð, og
þýddir reyfarar skuli ,hafa leyst
þá bók af hólini. Hv.ers vegna
er ekki hafizt handa um að
VONANDI LÁIR enginn „Póst-
inurn,, á nýbyrjuðu sumri, þótt
talsverðra álirifa frá hátíða—
• höldum sumardagsins fyrsta
gæti í rabbi hans. Pósturinn
er nú einu sinni þannig gerður
frá náttúrunnar hendi, að hann
hefur mikið dálæti ,á börnurn,
og íinnst innilega gaman að sjá
glaðan og áhyggjulausan bariia-
hóp fara í skrúðgöngu um göt-
ur bæjarins. Slík skrúðganga
ber öllum skrúðgöngum betur
nafn með rentu, af því að þar
er það sjálf Hfsgleðin, hinn
hjartanlegi fögnuður yfir því
að vera til sem ræður stemn-
inguimi. Og guð almáttugur
hjálpi þeirn íoreldrum eða öðr-
um vandamönnum barnanna,
sem finnst það fyrir neðan sína
virðingu að taka þátt í skrúð-
göngunni þeirra. Sem betur
fer held ég, að það séu ekki
margir, sem þannig hugsa. Það
er almannarómur, að jafnan
hafi verið prýðilega vel vandað
til allra skemmtiatriða á sum-
ardaginn fyrsta, og eiga allir,
sem leggja hönd að því verki,
skiiið heiður og þökk allra
barnavina. Pósturinn keypti
Sólskin strax á miðvikudaginn,
og las það sér til sálubótar þá
um kvöldið. Þetta Sólskin er
’ prýðilega úr garði gert — eins
að það er nú reyndar alltaf!;
enda eiga valinkunnir höfundar
efni í kverinu. Nægir að nefna
höfunda eins og Stefán Jóns-
son, Ragnheiði Jónsdóttur, Loft
Guðmundsson, Halldóru B.
Björnsson og Margréti Jóns-
dóttur, að ógleymdum H. K.
Laxness, sem góðfúslega leyfði
að birta í kverinu einhvern
kafla úr verkum sínum, (það
er raunar dálítið af prentvillum
í þessu hefti Sólskins, en þær
eru flestar meinlausar). Við
lestur Sólskins hvörfluðu ýms-
ar hugleiðingar að Póstinum,
hugleiðingar um viðhorfið til
bernskunnar. Það er ekki sárs-
aukalaust fyrir mann, sem
sjálfur iifði bernsku sína fyrir
20—30 árum, þegar Bernskan,
hin indæla bamabók Sigur-
björns Sveinssonar, var hug-
gefa út stórt og vandað tímarit
handa börnunum? Hversvegna
er ekki reynt að koma betra
skipulagi á útgáfu barnabóka
hér? Hinar íádæma vinsældir,
sem bækur Stefáns Jónssonar
hafa hlotið, sýna, að börpin
kunna vel að meta rammís-
• lenzkar sögur um hversdagslegt
líf og starf þeirra sjálfra, engu
síður en Pósturinn og hans
jafnaldrar kunnu að meta
„Bernskuna" áður.
ÉG GAT ÞESS um daginn, að
starf „Sumargjafar'* væri m. a,
í þvi fólgið að koma upp og
starfrækja dagheimili og leik-
skóla fyrir börnin. Og hvernig
er búið að börnunum í þessuiri
efnum? Við bjóðum þeim upp á
stöðuga lífshættu á götunuiri,
freistum þeirra með kóka-kóla,
lakkrísvindlum og hasarþlöðuln
á hverju götuhorni, sýnum
þeim bófahasar og aftur bófá-
hasar á hverju bíói. Og við tií-
kynnum talsmönnum bamanna
með köldu blóði, að það sé fjár-
skortur og lánsfjárkreppa, er
þeir vekja máls á því,. að okk-
ur vanti barnaspítala, barna-
leikhús, fleiri dagheimili, leik-
skóla og leikvelli. Það eru
nokkuð mörg ár, síðan byrjað
var að safna fé til þess að reisa
barnaspítala, og ennþá á það
langt í land að hami komizt
upp. Haldið þið, að það hefði
tekið svona mörg ár að koma
upp verzþinar- eða samkomu-
húsi handa einhverjum frammá-
rnanni einstaklingsframtaksins,
til þess að gera honum kleift
að græða nokkrar krónur til
viðbótar? Haldið þið, að fyrir-
bærin fjárskortnr og lánsfjár-
kreppa tæki í taumana, eí’
„rétttrúaðan" forstjóra vantaði
tvö hundruð þúsund krónua
bifreið? Og ég spyr: Er þetta
í samræmi við hátíðahöldin á
sumardaginn fyrsta? Eru ekki
alljr dagar ársins sumardagúr-
Framhald á 10. síðu.