Þjóðviljinn - 08.05.1956, Blaðsíða 9

RlTSTJÓRl: FRÍMANN HELGASON
tsms:
Þríðjudagar 8. mai 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (S
ALP«R UTANGARBS:
Gróðaveffurinn
C7
LcmdsMH kiremnamiia iéll vel
samcm esi karEcdlðið ekki
Hinn árlegi „landsleikur“
milli landsliðsins og „pressu-
3iðsins“ fór fram sl. föstudags-
kvöld, og var það lokaþáttur
á stuttu en ströngu keppnis-
tímabili í handknattleiknum í
vetur.
Báðir voru leikirnir skemmti-
legir þó nokkuð væri það sinn
á hvern hátt. Landsliðið í
kvennaflokki hafði í síðari hálf-
leik mikla yfirburði, jafnvel
meiri en búast hefði mátt við. 1
hálfleik stóðu leikar 12:8 fyrir
landsliðið, en í síðari hálf-
leiknum settu landsliðsstúlk-
urnar 11 mörk og „pressan" 2.
Það mátti sannarlega sjá á leik
landsliðsins að þessar stúlkur
voru ekki að leika saman fyrst
þetta kvöld. Þær léku með
meiri hraða og öryggi en ís-
lenzkur kvennaflokkur hefur
áður gert hér. Búa þær yfir
töluvert: mikilli skaphörku, þó
að Sigríður Lúthersdóttir sé
þar í sérflokki.
Stúlkur þessar hafa þegar
fengið mikið úthald og þegar
maður hefúr það í huga að þær
eiga eftir hálfan annan mánuð
að keppa fyrir bæ sinn og land
á erlendri grund, ætti þetta að
’batna enn til mikiila muna.
Virðist hér vel að verki staðið
og gaf leikur þessi nokkrar
vonir um að stúlkurnar ættu
að geta staðið sig forsvaran-
lega.
Landslið karlanna féll ekki
eins vel saman og má e.t.v.
kenna það samæfinga-rleysi, en
það gekk jafnt yfir bæði liðin.
„Pressuliðið“ náði aftur á móti.
oft verulega léttum samleik,
sem ruglaði landsiiðið í ríminu.
Einstaklingar landsliðsins voru
margir góðir, skotharðir og
sterkir, en þeir áttu erfitt með
að brjóta sér braut inn á línu
og skjóta þaðam, og skutu þvl
í ótíma án árangurs. Fyrri hálf-
leikurinn var ójafnari hvað
mörk snertir, endaði hann 18:
13 fyrir „pressima" en siðari
13:12. í raun og veru er marka-
munurinn ekki eins mikill og
munur liðanna i leiknum sjálf-
um.
Eins og geta handknattleiks-
manna er i dag, má segja að
15—20 þeirra komi til greina
þegar velja á landslið. Það er
því ekki vandalaust að velja þá'
10 útvöldu, og satt að segja'
vorum við heppin að landsleik-1
ur þessi skyldi ekki vera al-'
vöru landsleikur, því eftir á'
hefði verið fullyrt að liægt'
hefði verið að velja sterkara'
lið, og ugglaust munu margir'
hafa talið sig hafa
un fyrir því að svo
í þessum leik. f alvöru leik(
hefði hver og einn orðið að eta^
úr poka sínum og enginn getað,
sannað neitt.
Þessi leikur er því góður<
skóli fyrir þær nefndir, sem<
velja landslið í framtíðinni.
nunu margir \
fengið sönn- l
o hafi verið, %
omnokkuð á óvart
Lið KR :
Heimir Guðjónsson, Hreiðar
Ársælsson, Ölafur Gislason,
Hörður Felixson, Hörður Ósk-
arsson, Sverrir Kærnested,
Reynir Þórðarson, Sigurður
Bcrgsson, Grétar Jónsson,
Gunnar Guðmannsson og Atli
Helgason.
Lið Vals var skipað sömu
mönnum og móti Fram, nema
Sigurður Sigurðsson lék í stað
Páls Aronssonai’ sem vinstri út-
herji.
Til að byrja með var leikur
Her?nes-stúlknaflokkurinn sœnski er talinn einn bezti fim-
leik&flbkkur heims. Hér er mynd af einni stúlknanna.
þessi fremur tilþrifalítill. Send-
ingar ónákvæmar og nokkuð tO-
vil janakenndar, og einsog mönn-
um gengi illa að finna. hvern
annan. KR-ingar voru ágangs-
samir til að byrja með og skutu
nokbrum skotum á og utanvið
mark Vals. Voru þau þó ekki
hæítuleg. Valsmenn voru ekki<
eins oft við mark KR en samt .<
tókst þeim í tvö skipti að skapa
sér svokölluð opin tækifæri, <
fyrst Hilmar og nokkru síðar<
Gunnar Gunnarsson, en bæði
þessi dauðafæri voru herfilega
misnotuð. -Smátt og smátt fóru
Valsmenn að finna hvern ann-
an og leikur þeirra fór að
verða virkari. Spyrnurnar urðu
styttri og meiri hreyfing á
hverjum einstökum. Varð það'
lykill að samleik, sem við og
við kom fram hjá liðinu. Ár-
angur af þessum samleik kom á
28. mín. Knötturinn gengur'
fram völliim vinstra megin,
Sigurður fær hann og sendir til
Hilmars, sem hafði staðsett sig'
vel ög skorar. Hinn ungi mark-
mnður KR hefði átt að lilaupa
fram og gera tilraun til þess að
toka markinu.
í síðari hálfleik gerðu KR-
itlgar tilraunir til þess að jafna
og áttu nokkur’nærgöngul skot.
Ekki voni þessar aðgerðir þó
með hnitmiðuðum samleik,
heldur fremur með löngum
sendingum og nokkrum krafti,
og þó saknaði maður KR-krafts-
ins, þegar mikið er í húfi. Val-
ur hafði því forustu um sam-
leikinn. Grétar Jónsson átti
skot í stöng og á 23. mín. átti
Gunnar Guðmannsson ágætt
skot aðeins ofan við þverslá og
litlu síðar gekk lmötturinn milli
fjögurra maima og endaði það
með skoti frá Sigurði Bergssyni
er fór yfir þverslá. Ennfremur
átti Atli gott skot á markið, en
hinn ungi markmaður Vals
bjargaði meistaralega í horn.
Framhald á 4. siðu.
79. d&gur ^
Þaö var ekki með reiði heldur öllu fremur sársauka-
fullri furöu aö Dáni snerist við og leit uppá þessa glens-
miklu fulltrúa. heimsmenníngarinnar. Maöur sem ævin-
lega er reiðubúinn aö bera í bætifláka fyrir aóra og legg*
ur sig í líma til þess aö gera skyldu sína, jafnvel fram-
yfir getu, á erfitt meö aö ætla öörum þá fúlmennsku aö
sparka í rassinn á gömlum manni alsaklausum. Og þeg-
ar um er aö ræöa þá menn sem hann hefur nánast
tignaö og taliö sig standa í óborganlegri þakkarskuld viö
fyrir aö foröa honum frá sveit, verður slíkt áfall einsog
reiðarslag. Höggiö sjálft meö sínum þjáníngarfullu af-
leiöíngum er næsta meinlaus tilkenníng áviö þann sárs-
auka sem það veldur aö horfa uppá þá bregöast honurn,
sem hann heíur trúað á af allri þeirri hollustu og trú-
mennsku sem honum er eiginleg. Og ofaná allt annað
draga þessir menn dár aö’ þjáníngum hans. Þaö hlaut
aö vera dýrleg skemmtun aö sjá þennan litla, teerðai
mann standa í keing af kvölum og meö blóötauma niöur-
úr nösunum, því þeir létu sér ekki nægja aö hlryja
venjulegum hlátri, þeir blátt áfram öskruöu af kæti. Og
kannski var þaö öllu frekar hláturinn en höggiö sem
varð orsök þess aö Dáni funaöi alltíeinu upp.
Já, hlæiö þiö bara, bannsett skoffínin ykkar! sagði
hann titrandi gamalmennisrödd og steytti hnefann
framaní þessa brosgleiöu valdsmenn heimsmenníng-
arinnar. ÞaÖ eru aöeins ótuktir og lánleysíngjar sem
gera sér leik aö því, aö níöast á gamalmennum. Þiö þurf-
ið ekki aö halda aö þiö getiö kennt mér aö gánga, þvl
þaö læröi ég laungu á undan ykkur. Og ég get sagt ykk-
ur þaö í fullri alvöru, aö ég læt ekki oftar sparka í rass-
inn á mér fyrir að' leika allskyns hundakúnstir han.dá
ykkur til að hlæja aö. Það getið þiö gert sjálfir héreftir,
bölvuö kaplafylin ykkar. Já, hlæiö þiö bara. En sá hlær
best sem síöast hlær. '<
Þegar Dáni hafði hellt úr mestu skálum reiöi sinnar
yfir Iærifeöur sína og velgerðamenn, sneri hann við
þeim baki og hökti burt í áttina til vinnustaöar síns,
því haldbesta meöaliö viö þeim sársauka sem nísti hold
hans og anda var aö vinna. En þó hann hætti aö finná
til veröur hann aldrei samur maður eftir. Honum fer nán-
ast einsog sanntrúúöum manni, sem alltíeinu hlýtur aÖ
horfast í augu viö þá staöreynd aö sá guð sem henn
trúöi á og tilbaö er einginn guö heldur loddari sem
hefir haft hann aö ginníngarfífli. Og þegar ein? úa
haldreipi mannsins í lífinu slitnar veröur þaö aldref
hnýtt aftur svo traust sé aö._
Hláturinn stirönaði skyndiiega á andlitum foríngj-
anna viö heitíngar Dána, þó þeir væru ílla að sér i
túngu innfæddra. Auk þess bryddi á grunsamlegu e >;a-
•Ieysi í rööum gaungumanna. svo frekaiT. gamans' mf
varö að bíöa betri tíma. Forínginn hrein fyrirskipp úr
sínar að nýju, en fáir sýndu sig í því aö taka vinstri fót

Nauðungðruppboð
veröur haldið hjá Áhaldahúsi bæjarins við Skúla-
tún hér i bænum eftir kröfu tollstjórans í Reykja-
vík, bæjargjaldkerans í Reykjavík o.fl. miðviku-
dagimi 9. maí n.k. kl. 1.30 e.h. Seldar verða eftir-
taldar bifreiöar:
R-958, R-1909, R-2057, R-2242, R-3096, R-4475.
R-4649, R-4766, R-4893, R-5452, R-5724, R-6279,
R-6362, R-7097, R-7642, R-8150 og R-8589.
Greiösla fari fram viö hamarshögg.
Borgarfógetinn í Reykjavik.
iee«eS8B8eSBeeseB8S5S83BESSiJISSSSSSSS!fBBS8e*SS589aS9eS9«558S2S5elSe23Seí3B5-5Mes5S5B5a5e3«CSe229