Þjóðviljinn - 13.05.1956, Blaðsíða 11

Sunnuaagur 13. maí 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Jarnes M. Cain
Mildrect Pieirce
G. dagur
. hljóö'færi, og þess vegna kom hún alltaf dálítið seinna
virskólanum en Ray.
Hún lýsti viöureign sinni viö Grand Valse Brillante
leftir Chopin og haf ði nafnið yfir nokkrmn sirniiun Mildr-
ed til nokkurrar skemmtunar, því að hún viðhafö'i ná-
kvæman franskan framburð og naut þess sýnilega. Hún
talaöi meö skyiTi, tildurslegri röddu sem algeng er hjá
börnum sem koma fram opinberlega með þeim afleiöing-
um aö þaö var eins og allt sem hún sagði hefði verið lært
utanbókar uppúr siðareglubók. Þegar lýsingunni: á vals-
, inuirrvar lokiö, gekk hún að tertunni til að skoöa. hana.
„Handa hverjum er hún, mamma?“
„Bob Whitiey".
„Ó, blaðastráknum“.
Veda léit á aukastarf Whitleys litla sem. niöui’lægingu,
en hann safnaði áski'iferidum aö blöðuœ. eftir skólatíma,
og Mildred brosti. „Hann verðm* tertulaus blaðástrákur
ef ég hef ekkí einhver ráð með að koma tertunni til hans.
Ljúktu við kökuna þína og hlauptu svo yfir til afa og
spurðu hvort hánn vilji ekki aka rn.ér til frú Whitley
i bílrlum sínum“.
„Getum viö ekki notað ókkar bíl?“
„Pabbi þinn er meö hann, og —haim kemur kannski
seint. Hlauptu nú. Taktu Ray með þér og afi ekm' ykkur.
báðum til baka“.
Veda gekk út án þess að fiýta sér og Mildred heýrði
aö hún kállaði á Ray. En éftir andanak kom hún altur.
Hún lokaði dyrunum varlega og taiaði meö émi meiri
’ nákvaémni en venjulega: „Mamma, hvar er páhbi?“
„Hann — þurfti aö fara burt“.
„Hvers végna fór hann meö fötin sín?“
Þegar Mildred hafði lofaö Bert aö „sjá um þeita“ hafði
hún imyndaö sér óljósar skýringar, „mamma, seigir ýkk-
ur frá því seinna", eða eitthvaö í þá átt. En hún haföi
gleymt hrifningu Vedu af fötum fööur síns, fitli hennar
við smókinginn hans, reiöfötin, gljáburstuð stígvélin og
skóna, sem var dagleg athöfn sem sendiferð til afa gat
ekki komiö í veg fyrir. Og hún haföi gleymt því líka, aö
það var ekki hægt að gabba Vedu. Hún fór aö' rýna í
tertuha. „Harin er farinn burt“.
„Hvert?“
„Ég veit það ekki“.
,^emur hann aftur?“
,,Nei“.
Henni leiö illa ög hún vonaði áö Veda kæroi til hennar,
svo aö hún gæti tekiö hana í fang sér og sagt henni í'rá
þessu án þess að sýnast skömmustuleg. En augnaráö
Vedu var kuldalegt, og hún hreyföi ;sig ekki. Hún var
augasteinn Mildredar vegna fríöleika, hæfileika og upp-
skafningsháttar sem gerði hana ólíka fjöldanúm. En
Veda var hrifin af fööur sínum vegna. glæsileiks í fram-
komu, og þótt hann hliöraði sér hjá þ\ú áö irinna. og afla
fjár, var hún áöeins hreykin af honum þess vegna. í
hinu óendanlega nuddi og nagi sem einkennt haföi und-
ánfarha niánuöi, hafðí hún jafnan hallazt á' sveif meö
íþöur*sinum og iöulega með yfirlætisfullar athuga-
semdir í garö móður sinnar. Nú sagði hún: „Ég skil,
mamma. Mig langaöi bara til aö vita þaö'“.
Innan skamms kom Ray inn, bústin, ljóshærð hnáta,
fjórum árum yngri en Veda-og lifandi eftinnynd Mildred-
ar. Hún dansaði um allt, þóttist ætla aö stinga fingrin-
um í tertuna, en Mildred stöðvaöi hana og sagöi henni
það sem hún var nýbúin að segja Vedu. Hun íór aö gráta
og Mildred tók hana í fang sér og talaöi vió hana eins og
hana hafði langáö' til aö gera í fyrra skiptið. Hún sagði
að pabba þætti ósköp vænt um þær báðar, að hann heföi
ekki kvatt þær vegna þess aö hann vildi ekki áö þær yröu
hryggar, áó' það væri ekki honurn aö kenna heldur ýmsu
ööru sem hún gæti ekki sagt þeim frá núna en skyldi
útskýra fyrir þéim seinna. Állt þetta sagð'i hún við Ray,
en í rauninni var hún aö tala við Vedu^em stóð þarna
emi og hlustaöi alvarleg í bragö'i. Eftir nokkrar mínútur
virtist Veda finna lijá sér hvöt til aö vera vingjarnleg,
því áö hún greip fram 1 og sag'öi: „Ef þú átt viö frú
Biederhof, mamma, þá er ég þér sammála. Hrin er ákaf-
lega lítilsilgd“;
Mildred gat hlegiö aö þessu, og hún greip tækifæriö til
aö draga Vedu til sín og kyssa hana. Síöan sendi hún
bæði börnin til afa síns. Hún var því fegin aö hún hafði
sjálf ekkert minnzt á frú Biederhof og ákvað að' nefna
aldrei nafn hemrar í návist þeirra.
Herrá Pierce kom meö bílinn og bauð þeim til
kvöldveröar, og eftir stutta umhugsun þekktist Mildred
boöið. Það yröi að segja. Pierce hjónummi frá þessu, og
ef hún segöi þeim þaö núna að loknum kvöldverði meö
þeim, sýridi það að hún lét-i þetta ekki bitna á þeim,
iMSMII'
-AUgaveg 30 — Sími 82209
Fjöibreyti árvai
steinhrinsuna
— Póstsenönm —
efmiltsþáítur
: Gerum við
■
J
: saumavélar og skrifstofuvéi- *
ár. Sylgrja, Laufésvegi 19. ■
: Simi 2656, heimasími 82035. :
1 ,,k la Carté'' j
■
ailan daginn.
• m
■ m
• ■
iSv .'. ■
Boiðið að Röðii
: :
■ ■
■ ■
■ ■
: Hljórnsveitm leikur klukkan :
: 9 til 11.30 á hverju kvöldi :
Teppafilt
Verð.'kr. 32,00 meterinn.
Skemmtiiegir ítalskir jakkar
Dragtarjakkar burfa ekki
endilega að vera gersneyddir
skrauti og skemmtilegum smá-
atriðum. ítalir gera mikið að
því að lifga upp á dragtar-
jakka. Hér eru sýnd tvö dæmi.
Fischersundi
Móðír mín og tengdamóðir
Máá T«s!aáóSflí
frá ísafirði
| -ýerður jarðstíngin frá Fossvogiskapellu má.nudagmn
11. mai kl. 3 e.h.
Gnðrún Guðmumlsdóttir
Friðberg Kristjánsson
mmmmjmmm^mmmmmmammammmmmmmmmmmmtammmm
Jarðarför eiginkonu minnar og móður okkár
fer fram frá Fossvogskirkjii mámídaginn 14. maí kl. 1.30.
Athöfninni verður útvarpað. Blóm afþökkuð. Þeim
sem vildu minnast hinnar látnu skal bent á Krabba-
meinsfélagið.
”• VaJtýr'MagiríáRáon " "
.. . •. bora- r - ' '
i:,É
Fyrst er einlitur dragtarjakki
úr mjúku ullarefni með hvorki
meira né minna en sex vasa,-
lokum, þ:- m á hverjum boð-
angi. Jakkaermin er með rauf
unn í að neðan eh að öðni
leyti er jakkinn. með iátlaúsu
sportsniði.
Fínmynstraði jakkinn er ger-
ólíkur hinum. Á honum eru
fjórir vasar þar sem kaflarnir
eru látnir snúa beint eins og i —------------------------------
pilsinu, en annars: snua þeir á Ódýrara er að sjálfsögðu að
ská í sjðJiúin jakkamnn. Stóra hafa slaufuna úr stinnu silki-
svarta slaufan er gerð úr pers- efni og það lítur mjög vel út
íánskimiT éins' og litla húfan. líka.
f rjinningafðpjold
SJ.'RS.'
Nýbakaðac kökur
með nýlöguðu kaffi.
RÖÐULSBAR

J. Írtgelíindl: Samei'nlngarnokkur ívlþýðu — Sóslalistallokkunnn. — Rltstíórar. .Mas^ós’.Kjsrtansscs
lób,).:.'Sl6ur6ur .GuSœundsson. Prétfaritstjóri: Jón. Bjnrnason.' — Blaðamenir. Isaumdur Sisfur-
jónsson, Bjarnl Benediktsson. GuSmundur Vigfússon. ívar H. Jónsson, Toiít Ólaísson. —
V Aueií-sinwiiStJértr Jóhstretrrar HaroJðssimi'Rttstiówt, nleröSMA,'aiielysincarV prentsmlsia- SlcóiávöESustlg js. —'Sbni 7500 O
■ Unurt. — ÁskriftariAore kr. S!S, á utáhuSJ S RBytJavDc óe aióBrennfc |qr, 32 annaraitaSAT. — lUousasöJitverS kr. - • - Fwrtenjí«Ja
' írtóBviUans hJ.