Þjóðviljinn - 29.05.1956, Blaðsíða 9

«?<

i
FRlMANN HELGASON
SumliiH Ístaramót íslands háð
Hafnarfirði um síðustu helgi
Sundmeistaramót íslands fór
fram í Sundhöll Hafttarfjarðar
um helgina.og stóð í tvo daga.
Formaður setti mótið
með ræðu. Minr,.tist hann for-
I)'t. Zafopkova
ustumanna sundsins og þá sér-
staklega Páls Erlingssonar.
tJrslit fyrri dags mótsins
urðu þessi:
100 m skríðsund
Pétur Kristjánsson ÍBR 1.02,7
Gylfi Guðmundsson ÍBR 1,04,6
Guðjón Sigurbjörnss. — 1,04,7
400 m bringusund
Sigurður Sigurðsson ÍA 6,06,1
Torfi Tómasson ÍBR 6,13,8
Björn Óskarsson ÍBR 7,20,3
100 m skriðsund drengja
Guðm. Gíslason ÍBR 1,09,1
Guðl. Gíslason ÍBH 1,11,2
Sólon Sigurðsson ÍBR 1,15,2
ÞJ0ÐVJLJESJN ÞriðjudoéW 29. mai 1956: —
ÁLFUR UTANGARÐ9
Gróðaveguriim
50 m skriðsund telpna
Sigr. Sigurbjömsd. ÍBR 4Í
Ágústa Þorsteinsd. ÍBR 4!
Sólrún Bjömsd. ÍBR 4E
100 m baksund kvenna
Helga Þórðard. ÍBR 1,31,9\
Hjömý Friðriksd. ÍBR 1,47,2)
100 m bringusund drengja
Einar Kristjánsson ÍBR 1,21,8}
Birgir Dagbjartsson ÍBH 1,24,7}
Guðm. Gíslason ÍBR 1,25,5)
200 m bringusund kvenna
Ágústa Þorsteinsd. IBR 3,27,5}
Dagný Hauksdóttir ÍA 3,29,4}
Björg Sigurvinsd. ÍBR 3,39,6)
L,0)
Fjórsund 4x100 m
A-sveit ÍBR 5,01,
B-sveit ÍBR 5,11,6,
1 A-sveit ÍBR vom þessirf
sundmenn: Ari Guðmundsson,(
Þorgeir Ólafsson, Pétur Krist-i
jánsson og Magnús Thóroddsen.l
Líttþekktur Ástralíubúi sigr-
Landy á mílunni
Eisiií. Zal-njj'ek
II
shaðmr ektei
— segir Zatopek
Hjónabandið getur aldrei
skaðað íþróttamanninn, í mörg-
um tilfellum getur það miklu-
fremur hjálpað honum, sagði
hinn frægi tékknesM hlaupari
Zatopek nýlega í viðtali
við blaðamenn frá Brasilíu sem
voru viðstaddir knattspyrnu-
kappleik milli Brasilíu og
Tékkóslóvakíu. Voru þau Zato-
pek og kona hnns Dana boðin
til leiksins. Zatopek sagði að
hann hefði hayrt að hinn frægi
finnski hlaupari, Nurmi, hefði
sagt að kona væri versti óvin-
ur íþróttamanns. Að vísu
þekki 'ég ekki Numri, en ég
hef sett öll heimsmet mín eftir
að ég gifti mig. En brosandi
bætti Dana við: „En því ver
sem liann hleypur því betri
eiginmaður er hann.“
Frá því var sagt hér í frétt-
um um fyrri helgi að hinn
frægi hlaupari John Landy
hefði orðið annar í miluhlaupi
en landi hans orðið fyrstur,
og báðir hlaupið undir 4 mín.
Nú hafa borizt nánari frétt-
ir af hlaupi þessu, sem fór
fram í Los Angeles. Sigurveg-
arinn sem er lítt þekktur hlaup-
ari utan Ástralíu varð 1/10 úr
sek. á undan Landy í mark 4
tímanum 3,58,6 og er það næst
bezti tími sem náðst* hefur í
míluhlaupi. Heimsmet Landy
er 3,58,0, setti hann það í Finn-
landi 21. júní 1954. Landy hef-
ur hlaupið einu sinni í sumar
á sama tíma og Jim Bailey en
það er nafnið á þessum nýja
ástralska hlaupara. Það eru um
það bil 2 ár síðan Bannister
hljóp fyrstur manna míluna
undir 4 mín. en nú eru það
6 sem hafa hlaupið hana undir
þeim tíma.
Meðan hlaupið um daginn fór
fram var 30 gráðu hiti og svo-
lítil gola. Yngsti keppandinn
sem aðeins var 19 ára, írlend-
ingur, Ron Delaneý að nafni, .
tók strax forustuna, en þeir
Landy og Bailey ■< oru næstir
á eftir. Þegar 800 m höfðu ver-
ið hlaupnir var Landy orðinn
fyrstur og á miðjum þriðja
hring töluvert á undan. Leit þá
svo út sem hann myndi setja
nýtt. heimsmet í hlaupinu. En
þá tók Bailey æðisgenginn enda-
sprett og þrengdi sér upp að
hlið Landy. Um það bil 30 m
frá marki reyndi Landy að
hrista hann af sér en allt kom
fyrir ekki, Bailey kastaði sér
á marksnúruna tæpu skrefi á
undan Landy.
Þetta er bezti tími sem náðst
hefur í Bandaríkjunum til
þessa. Wes Santee hljóp vega-
lengdina í fyrra á 4.00,5 mín.
Bailey, sem stundar nám við
háskólann í Oregon, hefur áðnr
keppt f jórum sinnum við Landy
í mílunni, án þess að geta sigr-í
að hann. Eftir hlaupið sagði(
Landy: „Jim er einnig frá(
Ástralíu svo við getum verið(
mjög ánægð.“
Delaney varð þriðji á 4.05.6J
Á eftir þeim komu þrír Banda-f
ríkjamenn sem á engan háttr
ógnuðu þessum þrem snjöiluf
hlaupagörpum.
Þess má geta hér, til gamans)
að í s.l. 4 ár hefur Landy/
hlaupið míluna 40 sinnum og)
auk þess aðrar vegalengdir, frá)
880 jördum til 5000 m, 40 sinn-}
um. Míluna hefur hann hlaupið)
4 sinnum undir 4 mín. og 10)
sinnum undir 4,10. 1 7 míluv
hlaupunum var tekinn tími áv
1500 m, og náðist þá betri tímiv
en ólympíumetið er á þeirri)
vegalengd, en það er 3.45.2.
10 bezíu míluhlaupin:
Hér fer á eftir skrá yfir 10}
beztu míluhlaupin:
3,58,0 John Landy Ástralía}
21. júní 1954.
3,58,1 Jim Bailey Ástralía 5.}
maí 1956.
3,58,6 John Landy Ástralía}
28. janúar 1956.
Framliald á 10. síðu
KiiaHspyritsaní
iiin
I fyrsta flokki varð jafntefliv
milli KR og Fram 1:1. Valur'
vann Þrótt 4:0. I öðrum flokkiv
vann KR Þrótt 5:0 og Valury
vann Víking 5:1.
Leiknum í meistaraflokki)
milli Vals og Þróttar var frest-
að, þar sem dómarinn Guð-
björn Jónsson taldi að veðurA
hamurinn gæti verið liættuleg-
ur heilsu manna og var þaðL
ekki fráleitur úrskurður, þóttV
erfitt muni verða að komav
leiknum fyrir á næstunni.
93. dagur
að hann bað þennan óvelkomna keppinaut sinn að farg,
til helvítis.
Kondu strax heiim með mér, Úrsúla, sagði Jón.-á|
byrstur, svo ekki færi á milli mála með erindi hans.
Hí, hí, hí, hnökti í stúlkunni þarsem hún st-uddisfe
uppvið vegginn. Jónsi kominn híngað, hí, hi, hí, Jónsl
fara heim. Ég ekki vilja fara heim. Voða gaman.
Jónsi brá við og ætlaði að vinda sér að stúlkunni og
hafa hana á brott án frekari orða, en á miðri leið mættí
honum þvílíkt hnefahögg á hægra auga að hami skall
kylliflatur afturábak en stjörnuhröp og eldglæríngar
leiftruðu allt umhverfis hann. Andartak lá hann kyrr
á meöan veröldin hríngsnerist og stakkst á endum %
kríngmn en hann, hélt þó nægilegri skynjun til þess aðl
heyra tístið í stúlkunni. Og kannski var það bjánalegar
hlátur hemiar að óförum hans, sem í einu vetfángi
svipti af honum þeim álagaham er hafði lagzt y rir
hami við höggið. Skjótur sem eidíng spratt hann upp og
réðist gegn keppinaut sínum, greip hann hryggspenrsu-
tökum og keyrði hann niður þvílíkt fall að hann bæ: ð£
ekki á sér frekar en mænustúnginn tarfur.
Hí, hí, hí, skríkti enn í stúlkunni. Jónsi voða sterkur,
Jónsi beið ekki boöanna eftiraö hann stóö upp. Greip
unnustu sína í fángiö og tók til fótanna beinustu lei'ð
útí myrkrið. Tókst honum að sneyða hjá umgángi og,
ná þángað sem ekki var leingur bráð hætta á fyrirsáfc
eða eftirför. Sýndi stúlkan eingan mótþróa og var nán; sfc
einsog heyvisk í fángi hans.
Þegar Jónsi taldi óhætt linnti hann sprettinum, sebtf
stúlkuna niöur og vildi fá hana til að bregöa fyrir :ág
fótum, en hún hafði eingan hug á þeirri íþrótt, liK
niðurá þúfu og bablaði eitthváð á móöurmáli sínu. Ga í'stí
honum þá fyrst tóm til að virða fyrir sér útgángi ua'
á henni, og reyndist hann vera í afleitu ásigkomul: yis)
sérílagi voru föt hennar í tortryggilegri óreiðu, og jsf-n-
vel mn vanheimtur áð ræða á bráönaunsynlegustu spi ör-
mn. Hann reyndi þó aö ditta að hemri eftir því s m
aðstæður leyfðu og lét stúlkan þáö afskiptalítið. Þe' a'C
nauðsynlegustu aðgerðum var lokiö tók hann h: iá
undir arminn og leiddi hana heimleiðis. Ferðalagið g< ’ds
þó skrykkjótt, því stúlkan heingslaöist áfram og var
ósýnt um aö hreyfa fætuma á eðlilegan hátt. Bab! :ð£
heilmikið á móðurmáli sínu og var tvímælalaust lán aö
túngumálakunnátta hans hrökk ekki til að skilja ] a'ð
sem hún sagði. Flutu þó innanum íslensk orð og
setníngar en flest til lítillar huggunar fyrir mannsef) ið„
Ööruhvoru tók hún uppá því áð vilja ekki fara leing aB
svo hann varð að lofa henni að stansa og jafna sig.
Ég ekki vilja fara- heim, Jónsi asni. Allh’ kallmc uí
asnar. Kanar voða sætir. Jónsi agalega sveitó. Ég V ja,
fara aftur til Kana. Voða gaman hjá Könum, hí, hí, 'iL
Láttu ekki svona Úrsúla, sagði Jónsi. Við skui m,
flýta okkur heim áðuren þau vakna, pabbi og mam: ca.o
Ég ekki vilja fara heim, endurtók stúlkan hiksta? IL
Úrsúla eiga hvergi heima.
Jónsi sá framá aö eftirgángssemi og fortölur v. ra
tilgángslausar svo hann neytti aflsmunar við að kc \s.
henni síðasta spölinn heim, og virtist hún kunna Iivg
best aö hann léti hendur skipta. Var dagrenníng gre ri-
lega á lofti er þau komu í hlaðið, en foreldrar Jó sa;
enn í svefni og þótti honum stórurn betra að ] xa
rumskuðu ekki við komuþeirra. Stúlkan ski’eiddist þe ar
oní rúm sitt og breiddi uppyfir höfuö, en Jónsi hátt öt
sig í sitt eigið rúm. Gekk honum ílla að festa svefn' rnt
því atburðir næturinnar höfðu orkáð óþægilega á sá' r-
ástand hans, en auk þess logverkjaöi hann í au; úS
eftir höggið. Við áþreifíngu fami hann greinilega
hvarmarnir voru sollnir og helaumir viðkomu. Var
honum þó nokkur fró að því að hafa borið sigur tö
af keppinaut sínmn, og vonaöi hann að stúlkan léti h: m
njóta þess helduren hitt er hún hefði áttaö sig.
Þáð var dauflegt heimilislíf í Bráðargerði dagi m
eftir. Stúlkan Úrsúla reis ekki úr rekkju og vildi s m
minnst afskipti af högum sínum. Jónsi haföi slæ la
tilkenníngu í auganu og hnykkti við er hann leit si í
spegli, því litarhátturinn umhverfis það var einsog þaif