Þjóðviljinn - 16.11.1956, Blaðsíða 11

Föstudagur 16 .nóvember 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (llj
Kadar ræðir við verkamenn
Framnald aí 12. síðu.
Ekki hafi nema nokkrir forustu-
mannanna aðhyllst þessar skoð-
anir en þeim hafi tekizt að hafa
sitt mál fram. Málsvarar þessara
röngu skoðana hafi verið menn
sem enn hafi aðhyllzt sjónarmið
Stalíns. Þeir hafi vantreyst sósí-
aiistiskum öflum í öðrum lönd-
um og unnið þeim tjón með því.
Tító kvaðst álíta, að þegar til
lengdar léti myndu önnur á-
hrifamikil öfl, sem fyigjandi
væru hraðri þróun til aukins
iýðræðis, kveða hinar rö'ngu
skoðanir niður.
íhlutun hafnað
í Póllandi sagði Tító, að sov-
ézkri íhlutun hafi verið vísað
á bug í tæka tíð og þess vegna
hefði gangur mála þar verið á-
kjósanlegur.
í Ungverjaiandi hafi annað orð-
ið uppi á teningnum. Leiðtog-
arnir Rakosi og Gerö, sem að-
hyllzt hefðu sjónarmið Stalíns,
hefðu daufheyrst við kröfum al-
mennings. Loks hefði Gerö gert
þá reginskyssu að biðja sovézka
herinn að bæla niður uppþot
Framkvæmdastjórn Alþjóða-
sambands frjálsra verkalýðsfé-
laga samþykkti á fundi í Ham-
borg í gær að beita sér fyrir
í Ungverjalandi.
ÚtbreiSiS
Þ}óSvit]ann
31. dagur
Kveiktu eld meö steinum og boröaðu úr niðursuðudós-
um. Bíddu heilan mánuð eftir póstinum, farðu 1 Eski-
móakofana á laugardagskvöldum og kenndu stelpunum
samba .... sama er mér. Gerðu allt, sem þú heldur aö
geri þig að meiri manni, en biddu mig ekki að taka
þátt í þessum ævintýrum þínum. Það verður víst nógu
slæmt að þurfa að borga þau.“ Hún sneri sér snúðugt
aö glugganum aftur.
Howard snart axlir hennar, en dró svo hendurnar
hægt til baka. „Er þetta þitt síðasta orð, Lydía?“
Hún svaraði ekki. Hann vissi, að hún mundi ekki
gráta. Það var ekki líkt Lydiu Stanley Rice, sem mat
hvern mann eftir fötum hans og peningum. Vesalings
stúlkan, sem þorði ekki að hverfa út fyrir fangelsis-
múra hinnar þysmiklu stórborgar.
Hann sneri sér frá henni og fór að nudda á sér aug-
un, hægt og rólega, og honum fannst einhver fróun í
þessari handahreyfingu. Rétt á eftir fann hann, aö ein-
hver var að toga í olnbogann á honum. Það var mað-
urinn hinum megin viö ganginn, þessi einkennilegi
herra Joseph, eða hvað hann nú hét.
„Heyrið þér, kunningi .... þér eigið í einhverjum
vandræðum, er það ekki?“ Howard leit á hann og reyndi ' afgreiðslubanni um heim allan
að leyna undrun sinni, meðan Ed Joseph hélt áfram á sovézum skipum og sovézk-
þessu hása og ákafa hvísli, sem virtist berast um alla um vörum til að mótmæla
flugvélina. „Hlustið nú á mig .... ég sé, að yður finnst hernaðaraðgerðum sovéthersins
þetta. afskiptasemi af mér. En svo er mál með vexti,
að við höfum klúbb heima, sem heitir „Góðir Nágrann-
ar“. Við komum saman til hádegisverðar á hverjum
fimmtudegi, og það er nú félagsskapur í lagi, skal ég
segja yöur. Þér yrðuð alveg undrandi yfir því, sem
viö höfum á stefnuskrá okkar .... þar á meðal eru
sumartjaldbúðir fyrir börn, skemmtanir til ágóða fyrir
sjúkrahús, og þar fram eftir götunum. Við höfum sér-
stakt einkunnarorð og félagssöng, sem einn af með-
limunum hefur ort; söngurinn heitir „Hjálpaðu ná-8^
granna þínum“, og þér getið ekki ímvndað yður, hvað
hann hefur góð áhrif .... ekki sízt a þessum tímum,
þegar enginn gefur fimm aura fyrir næsta nágranna
sinn---------“.
„Eg fullvissa yður, herra--------“.
„Ó, ég veit, hvað þér ætliö að segja....að allt sé í
lagi hjá yður og þér þurfið ekki á neinni hjálp að halda,
allra sízt frá ókunnugum. Það er alltaf vanaviðkvæðið
hjá beim, sem eru í vandræðum. Það er alls staðar fullt
af fólki, sem vill ekkert segja, annað hvort af þvi aö
þaö er hrætt við að segja sannleikann eöa það heldur,
að enginn annar muni skilja, hve slæmt ástandið er í
raun og veru. Þetta er bara mannlegt eðli, segja menn,
og við því er ekkert að gera. „Góðir Nágrannar“. eru á
öndveröri stoðun, og þeir hafa sannað það oft og mörg-
um sinnum, að þeir hafa rétt fyrir sér.“
Ed Joseph dró djúpt andann. „Áðan áttuö þér í smá-
erjum við konuna yðar .... nei, þér megið ekki taka
þetta sem móðgun .. ég var ekkert að hlusta, en þar
sem ég sit er ekki annað hægt en heyra það, og ég
' segöi ekki satt, ef ég kannaöist ekki við að það skerst
stundum í odda með okkur hjónunum, svona annað
veifið, en það er bara til að hlæja aö því . ...“ Hann
þagnaöi aftur til aö ná andanum og plokka skinnflyksu
af sólbrenndu nefinu. „Hafið þér nokkurn tíma heyrt
talað um AA-félagsskapinn? Starfshættir klúbbsins okk-
ar eru ekkert ósvipaðir. Og fundirnir hjá okkur eru
stundum sprenghlægilegir. Þegar félagarnir koma inn í
forstofuna fær hver þeirra eitt handklæði, sem hann
tekur með sér þegar hann sezt. Upp yfir bqrði fonnanns-
ins hangir stórt handklæði, sem á er letraö: „Til þess
að gráta upphátt“. Þannig hefur hver félagi sitt
gráthandklæði .. ef áhyggjurnar verða honum um
megn og hann lætur bugast. Stundum, þegar einhver
félagi er mjög illa haldinn, taka nokkrir félagsmenn
sig til að halda á handklæðinu fyrir hann, svo hann
geti einbeitt sér að grátinum og þurfi ekki að eyða
orkunni í annaö. Það er alveg ótrúlega skemmtilegt,
þegar einhver úr klúbbnum stendur á fætur og fer að
hrfna og þylja harmtölur ______.“
gegn stjórn stalínssinna. Af því
hefði hlotizt uppreísn, þar sem
kommúnistar hefðu nauðugir,
viljugir orðið að Berjast með
ýmsum afturhaldsöflum, sem
reynt hefðu að nota uppreisnina
sér til framdráttar.
Hefði Nagy verið ákveðnari
hefði máske verið hægt að halda
þessum afturhaldsöflum í skefj-
um, sagði Tító, en svo fór að þau
óðu uppi með hermdarverkum
og morðum, og af því spratt
síðari íhlutun sovéthersins.
Tító komst svo að orði að rik-
isstjórn Kíadars væri fulltrúi
alls þess bezta með ungversku
þjóðinni, en aðstaða hennar væri
mjög erfið.
Egyplalaffiá
Framhald af 12. síðu.
umim af brezkri árás á Egypta-
Íand. Nú hafi komið á daginn | borgarstjóra að koma holræsi
að Bretland hafi engu fengið steinbýggingar Mannvirkis h.f.
íhaldið samþ. að
loka saurlæk
Framhald af 3. síðu
inni með ðllu óviðkomandi.'
Ingi R. kvaðst ekki vera
umboðsmaður Mannvirkis h.f.9
heldur fólksins í sambyggunni.
Því væri ekki bjóðandi að búa
við þetta. Það væri skylda borg->
arstjóra og bæjarlæknis að láta
kippa þessu í lag, hvort heldur
sem bærinn gerði það á sina
kostnað og rukkaði svo Mann-
virki h.f., samkvæmt lóðar-
samriingi, eða léti beita fógeta-
valdi til þess að Mannvirki
framkvæmdi loforð sitt.
Urðu enn um þetta nokkur
orðaskipti, og flutti Geir Hall-
grímsson viðbótartillögu.
Tillaga Inga var svohljóð-
andi:
„Bæjarstjórn ályktar að fela.
áorkað með árásinni en sam-
við Kaplaskjólsveg í Iag“. Við-
búð þess við fjölda ríkja versn-|bót Geirs Hallgrímssonar var
að, beðið fjárhagslegt tjón og
fallið í áliti heimsins.
fþróttir
Framhald af 9. síðu.
sú frétt að Italir hefðu boðið
í hann sem svarar 4 til 5 millj.
ísl. króna. Það hefur enginn
snúið sér til leikmanna vorra,
sagði Ostreich, og þótt það
kæmu tilboð mundum við
ekki taka þeim.
Hann sagði að leikmennirnir
hefðu skilið eftir heima alla
æ’ttingja sína í Búdapest,
svohljóðandi: „enda greiðist
allur kostnaður í samræmi við
þann samning, sem gerður var
við lóðarhafa við lóðarúthlut-
un“. i
Voru tillögurnar fluttar I
einu lagi sem ein tillaga beggja,
og samþykkt samhljóða,
Ævintýrið
Framhald af 5. síðu.
lands í geð. Sambúð Vestur-
Evrópu og Bandaríkjanna verð-
ur aldrei söm og hún var.
og Bandaríkin telja sér nú frjálsfc
þeir hefðu ekki haft samband j að fara sínar eigin götur, ,,to
við þá í nokkra daga. „Við er- go it a!one“, sagði Christian
um allir mjög hryggir yfir ör- ‘ Winther.
lögum þjóðar okkar,“ sagði --------------------:------*
hann, en vildi annars
ræða frekar atburðina.
ekki!

wmm
elmilisþáttiir

Dánartala af vöídum lungna-
bólgu hefur lœkkaS um 80-
90% á síSustu 20 árum
Lungnabólgan, þessi drep-
sótt, sem fyrrum var, og eink-
um lagðist á þá sem gangast
þurftu undir uppskurði eða að
dveljast langdvölum á sjúkra-
húsum, er nú ekki framar sá
vágestur, sem áður var. Þetta
sést meðal annars á niðurstöð-
um rannsóknar, sem nýlega var
gerð af líftryggingafélaginu
Metropolitan Life í New York.
Rannsókn þessi sýndi dánar-
tölur félaganna í líftrygginga-
félaginu um þriggja ára skeið
í þremur köflum; frá 1932-'34,
1942-’44 og 1952-’54. Frá
1942-’44 var dánartalan af
völdum lungnabólgu rúmlega
helmingi minni en á árunum
1932-’34, að því er karlmenn
snerti, en 60% að því er snert-
konur, en eftir næstu tíu árin
hafði dánartalan lækkað enn
snerti, en um 67% meðal
kvenna.
Þessi lækkun er fyrst og
fremst að þakka súlfalyfjunum
og penisillíninu ekki síður, þó
að það kæmi seinna. Saman-
lagt hefur dánartala karla
yngri en tuttugu ára lækkað
um 82%, en kvenna á sama
aldri um 87%. Lækkunin er
mest meðal unga fólksins, en
heldur minni meðal hinna eldri.
Hættan á þvi að karlmaður,
sem er líftryggður, deyi úr
lungnabólgu er jöfn einum á
móti 10.000, og hin sama tala
gildir um ungbörn, en á ung-
lingsárunum er þessi hætta
minni, en aftur á móti hærri
hjá gömlu fólki, og um sjö-
tugt allt að því tífalt meiri
(einn á móti 1000). Um konur
gilda hinar sömu hlutfallstöl-
um 60% að því er 'karlmenn ur en lægri. Hættan af dauða
* * ÚTBR.EIÐIÐ
* * ÞJÓDVIL.JANN
Núithúfur eru
ísftur í tízhu
Rauð og hvítröndóttar nátt-
húfur úr ull eru orðnar hæst-
móðins meðal karlmanna í
Bandarikjunum. Samskonar
húfur nota skólastúlkur í
London. Þær eru framleiddar
í verksmiðju nokkurri í Hert-
fordshire, og þótti furðu gegna
þar, að allt í einu varð stór-
aukin eftirspurn eftir þeim til
útflutnings til Bandarikjanna.
Fyrst var fyrirtæki þetta spurt,
hvort það treysti sér til að
prjóna nátthúfur til útflutn-
ings til Bandaríkjanna, og síð-
an jókst eftirspurnin, en eng-
inn skildi hvað ætti að gera
við allar þessar nátthúfur. Þá
barst til ÍHertfordshire úrklippa
úr blaði einu sem gefið er út
í New York, og þar gaf að lita
mvnd af manni sem er að fara
upp í svefnherbergi sitt með
kertaljós og nátthúfu á höfði.
Það er orðin mikil tízka í
Bandaríkjunum að katlmenn á
ýmsum aldri sofi með nátthúfu.
af völdum lungnabólgu er
þannig hvergi nærri að engu
orðin, og ekki mun takast að
eyða henni til fulls, svo sem
tekizt liefur með ýmsa næma
sjúkdóma á þessari öld.
UjQOVllrlimi útRcfandl: Samctnlngorflokkur atbj-Ru - Sóalallataflokkurlnn. - Rltatlórar: Magnúa KJartansaOB
(áb.J. Slgurður Ouðmuncfsson. — Fréttarltstjórl: Jón BJarnason. — Btaðamcnn: Ásmunóur Slgur-
lónsson. Bjarnl Bcngdlktason. Ouðmuudur Vlgfússdn, ívar H. Jónsson, Magnús Torfl Ólafason. —
ðugUslngairtJórt: Jónatcinn Haratdsaon,— Rttstjórn. aígrclðsla, auglýsingar. prentsmiðja: Skólavörðusttg 19. — Simí 7500 (3
tlnur). — Askrutarverð kr. 25 á mánuðt i Reykjavlk og nágrenni: kr. 22 aanarsstaðar. — Lausasöluverð kr. 1. — PrentsmtOJ*
njóðvUJaBsfi.f. <