Þjóðviljinn - 01.02.1958, Blaðsíða 6

6) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagnr 3, febrúar 1958
ÓÐVIUINII
Qtgefandi: Samelnlngarflokkur alþýöu - SösiaUstaflokkurlnn. - EltstJórai
Magnús Kjartansson (éb.), Siguröur Guðmundsson. - Fréttarltstjórl: Jón
BJarnason. — Blaðamenn: Ásmundur Slgurjónsson, Guðmundur Vigfússon,
fyar H. Jónsson, Magnús Torfl Ólafsson, Sigurjón Jóhannsson. — Auglýo-
lngastjóri: Guðgeir Magnússon. — Rltstjórn, afgrelðsla, auglýslngar, prent-
•miðja: Skólavörðustíg 19. — Sími: 17-500 (5 línur). - Askriftarverð kr. 25 A
■iw 1 Reykjavik og nógrenni; kr. 22 annarsst. - Lausasöluverð kr- 1.50
PrentsmlðJa ÞJóðviljans.
Sameining kraftanna
k lþýðublaðið tekur í gær að
**• nokkru leyti undir þær
hugleiðingar, sem fram hafa
komið hér í blaðinu um úr-
slit bæjarstjómarkoSninganna
og orsakir þeirra. Að sumu
leyti slær þó út í fyrir grein-
arhöfundi Alþýðublaðsins, um-
mælí Þjóðviljans eru að nokkru
rangtúlkuð og í lokin virðist
ótrúlega lítið fara fyrir skyn-
samlegum ályktunum en fas't
haldið við þær kenningar sem
orðið hafa mest vatn á myllu
íhaldsins en skaðað báða
verkalýðsflokkana.
stæð. Alþýðuflokkurlnn hefur
hins vegar orðið fyrir því stór-
áfalli að hann kemur hvergi
að mann; í þingkosningum án
aðstoðar annarra. Hér í Reykja-
vík bætti Alþýðubandalagið
591 atkvæði við atkvæðatölu
Sósíalistaflokksins í bæjar-
stjómarkosningunum 1954 og
hélt sömu hlutfallstölu eða
19,3% greiddra atkvæða. Al-
þýðuflokkurinn tapaði híns
vegar 1414 atkvæðum í Reykja-
vík frá bæjarstjómarkosning-
unum 1954 og 'nlutfallstala
hans lækkaði úr 13,5% í 8,2%.
A Iþýðublaðið neitar því ekki
**■ að samvinna hægri manna
Alþýðuflokksins við íhaldið í
verkalýðshreyfingunni eigi
sinn þátt í ósigri flokksins. Og
augljóst er að greinarhöfund-
ur gerir sér ljós þau sannindi
sem bent hefur verið á hér
í blaðinu, að öðruvísi gat vart
farið, svo náin sem sú sam-
virma hefur verið og rekin af
blindu ofstæki gegn Alþýðu-
bandalaginu. Kjósendur hlutu
að hætfa að greina muninn á
krossförum beggja flokkanna
og íhaldið að uppskera ávext-
ina. Sú hefur líka orðið raun-
in.
T^að er hins vegar misskiln-
V* ingur hjá Alþýðublaðinu
að Þjóðviljinn hafi borið fram
kröfu um fiokkshreinsun í Al-
þýrðuflokknum. Það er eintóm-
ur hugarburður og annað ekki.
Hitt benti Þjóðviljinn á, og
vill enn undirstrjka, að eigi
ekki að afhenda íhaldinu verka-
lýðshreyfinguna og öll völd í
iandinu, er það nú hlutverk
heiðarlegra Alþýðuflokks-
manna að taka ráðin af þeim
óheillaöflum sem knúið hafa
fram samvinnuna við íhaldið
og reka opinskátt erindi þess
Önnan Albýðuflokksins. Auð-
vitað er öllum ljóst að kenn-
ingar sínar flytja þessir vand-
xæðamenn undir því yfirskyni
að vinna þurfi bug á Alþýðu-
bandaiaginu. En er ekki nóg
komið til þess að góðir verka-
lýðssinnar og einlægir vinstri
menn innan Alþýðuflokksins
sjái til hvers kenningin og
framkvæmd hennar leiðir?
Þurfa fleiri verkalýðsfélög áð
lenda í klóm íhaldsins og
landsstjórnin að falla í hend-
ur þess til þess að menn
rumski? Það gæti vissulega
orðið dýr lærdómur fyrir
verkalýðsstéttina og alla vinstri
hreyfingu í landinu.
Ekki er ástæða til að métast
um úrsiit kosninganna, en
ekki verður þó með sanngirni
borin saman hlutur Alþýðu-
bandalagsins og Alþýðuflokks-
ins. Aiþýðubandalagið kemur
sterkt og öflugt út úr kosning-
unum, þótt úrslitin í Reykja-
vík hafi ekki orðið því hag-
T^etta er eðlilegri samanburð-
* ur en við úrslit þingkosn-
inganna 1956. Því ráða önnur
viðhorf í Alþingiskosningum
en bæjarstjómarkosningum
enda vitað að ýmsir studdu
Alþýðubandalagið 1956 til þess
að knýja fram aðra stjórn í
landinu, en voru því ekki fylgj-
andi að öðru leyti og kusu nú
sína gömlu flokka við bæjar-
stjórnarkosningamar. Hins er
svo ekki að dylja að Alþýðu-
bandalagið vænti betri árang-
urs nú, þótt orsakir þess að
hann náðist ekki liggi að mestu
í augum uppi. íhaldinu var
lögð glundroðagríman upp í
hendur einu sinni enn af þeim
hægri mönnum hinna ílokk-
anna sem hindruðu það sam-
starf í kosningunum sem Al-
þýðubandalagið beitti sér fyr-
ir. Árangur vinstra samstarfs
liggur hins vegar fyrir úti
um landið, þar sem íhaldið er
lagt að velli með samstilltu
og sameiginlegu átaki alþýðu
og vinstri manna.
Þjóðviljinn sér ekki ástæðu
til að karpa um það við
A])iýðublaðiðí, bve mikið af
fylgistapi Alþýðuflokksins eigi
rót sína að rekja til ótta við
forustustöðu Alþýðubandalags-
ins í bæjarmálum Reykjavík-
ur. Séu þær orsakir raunveru-
ieiki mætti Alþýðublaðið líta
í eigin barm og spyrja hver
hafi skapað hann með þeim
óhuggulega árangri að hundr-
uð gamalla Alþýðuflokkskjós-
enda hlaupa beint yfir á iista
íhaldsins og færa því stóran
kosningasigur. Æti; það hafi
ekki skapað aðra og sterkari
aðstöðu fyrir verkalýðsflokk-
ana hefði Alþýðublaðið og
hægri menn Alþýðuflokksins
ekki ræktað árum saman blint
og ofstækisfullt hatur í hug-
'um fylgismanna sinna í garð
þeirrar róttæku alþýðu,
menntamanna og vinstri sinna
sem eru grundvöllur Alþýðu-
bandalagsins? Það var vissu-
lega heimskulegur leikur og
endir hans gat aldrei orðið
annar gn sá sem nú blasir við.
Þessi blindi hatursáróður hef-
ur vafalaust skaðað Álþýðu-
bandalagið nokkuð, en höfuð-
Um daginn komu fréttarit-
arar helztu fréttastofnana
Bandaríkjanna, Bretlands og
Frakklands í Moskva þeirri
frétt á kreik, að maður hefði
verið sendur hundruð kíló-
metra upp í loftið með
sovézkri eldflaug og komizt
lifandi aftur til jarðar. Frétt-
in skartaði í tvo daga á
fremstu síðum heimsblaðanna,
en þá kom í Ijós að hún var
úr lausu lofti gripin. Líklegast
þykir að fréttaritararnir hafi
misskilið orðræður manna um
geiinferðakvikmynd, sem ver-
ið var að byrja að sýna í
Moskva um þessar mnndir,
eða geimferðadagskrá í út-
varpinu þar.
Athyglin sem þessi óstað-
festa kviksaga vakti, sýnir að
menn víða um heim vænta
nú á hverri stnndu stórra tíð-
inda af viðleitni mannsins tíl
að leggja undir sig geiminn.
Þeir sem öllum hnútum eru
kunnngastir telja þó, að enn
mnni nokkur tími ljða áður en
fyrstu mennimir komist út-
fyrir aðdráttarsvið jarðarinn-
ar. Áður verði áð senda
marga spútnika á loft, til að
kanna betur öll skilyrði útí í
geimnum. Eins og kunnu.gt er
vonast Bandaríkjamenn til að
geta komið fyrstu spútnikum
sínum á loft á næstunni, og
sovézkir vísindamenn liafa
skýrt frá því að þeir muni
senda margvísleg. ný gcini-
rannsóknartæki á loft áður en
alþjóðlega jarðeélisfræðiárintt
lýkur.
Svo bollaleggja Værðir jnenn
og leildr um, hvað í vændum
sé. Til skamms tí'ma toldui
flestir allar bollaleggingar nn®
rannsóknarferðír út í geÍMiimt
f jarstæðukenndan skáldskap.
Nú hafa allir orðið áð viður-
kenna, að mannlegt hng;it
hefur fundið ráð sem öUga
iniinu tiLað Ieysa böndin sena
hingað tíl hafa rigbundið
mennina við reikistjörhu sína.
tJti í geimnum biðá óþrjót-
andi verkefni fyrir mannlega
ævintýralöngun og þekkingar-
þrá.

Fyrstu menn-
irnir hafa ient
heilu og höldnu
á tunglinn og
stjga nú fyrstu
sporin út úr
geimfari sínu.
Þyngdaraflið er
svo lítið á jþess-
um litla hnetti,
að þá numar
ekkert um að
ganga í geim-
I búningum, sein
! væru níðþúngir
■ heinia á jörð-
! inni.
|
Ekkí diigir að
láta tunglfar-
ana skorta neitt
sem þeir kwnna
að þurfa með
tii að leysa
rannsóknarstarf
sitt vel af
hemli. Þeiisi eru
því sendar
birgðip eftir
þörfuni með
birgðaeldflaug-
um, sem standa
♦
hér í röð búnar
til flugtaks.
Síðan gervitungl urðu næstum livers-
dagslegur hlutur, hefur athyglin beinzt
að næsta nágranna okkar í geimnum,
tunglinu. Prófessor Térbotaéff í Lenín-
grad hefur skýrt frá því, áð í Sovétríkj-
unum sé nú unnið að undirbúningi að
þvi að koma tvennskonar rannsóknar-
eldflaugum til tunglsins. Báðar verða
auðvitað mannlausar. Ætlunin er að
láta aðra lenda á tunglinu en láta
hina fara umhverfis það og snúa aft-
ur til jarðar. Eldflaug þarf að ná
40 000 km hraða á khikkustund til
að komast til tunglsins, en það er
11.000 km meiri liraði en þurfti til
að koma spútnikunum á loft. Þegar
þessi fjarstýrðu könnunartæki bafa
unnið sitt starf, verður fyrst fyrir al-
v'Vru liægt að byrja að undirbúa för
fyrstu mannanna tíl tungMns. Mynd-
irnar hér á síðunni eru úr sovézkri
kvikmynd, „Leiðin til stjarnanna", þa.r
sem sýnt er hvernig menn hugsa sér
eldflaugarleiðangur tíl tunglsins. Á
neðstu myndinni sést géinvfarið lent
á tunglinu.
Fraxnhald á 10. síðu.