Þjóðviljinn - 08.05.1958, Blaðsíða 4

I) ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 8. mai 1958
ÆSK.ULYÐS
Hitstjórn: -Loftur Guttormsson (áb), Hörður Bergmann og
Sigurjón Jóhannsson,
Hvert á að fara?
Nokkur orð um ferðir og ferðalög
Bílar, bílar
Það hefur verið mikið um
góðviðrasama frídaga undan-
farið. Sá tími nálgast að.
menn fer að langa til að
bregða sér úr bœnum um
helgai ,, ,og - sumarleyfi ekki.
ýkjalangt undan með lengri
og skemmri ferðum innan-
iands og utan.
Nú er víst hvert ár metár
um utanlandsferðir, og ekki
nema gott um það að segja.
Aftur á mcti er gpurnjng,
hvort ísienzkir ferðalangar
leita ekki oft langt yfir
skámmt. Að m'su höfum við
ekki bjór eoa hvítvín í mjólk-
ur stað jsé kvenfól’r. útí búð-
argluggum eins og tíðkast ku
í útlöndum, ert ætii allir þeir
sem gána eftir nöfnum eins
og Ka.prí og Rívera hafi lit-
ið . þá staði íslenzka, scm
indælast er að sækja heim
um. sumur. Ot.þr'i cr eðlileg á
afekekktu eylnndi, c:i þó ekki
fyrr en rcenn hafa kynnzt því,
sem hér er að hafa.
Þess gætir oft, þegar fólk
bollaleggur um surnarleyfi og
ferðal"g, að því finnst það
,,ekki .komast neitt“ af því
það eigi ekki bíl. Þetta er
furðuleg bábilja. Allir vita að
ekki er til leiðinlegra né and-
lausara uppátæki en ferðalag,
sem ekkí er annað en akstur
i bíl og skiptir þá ekki máli
hvernig bíllinn er. Að horfa
á fja.ll eða fo.-s gegnum bíl-
rúðu mætti líkja við það að
tala við kærustuna í sima —
kannski hetra en ekkert. Því
skemmri tíma, sem ekið er í
bíl, þeim mun akemmtilegra
ferðalag. Það er mikill mis-
minna og ódýrara að ferðast
en í eigin bíl. Það getur ver-
ið ágætt að eiga bíl til að
fara á í vinnuna, eða til að
bjástra við í tómstundum fyr-
ir þá sem gaman hafa af
slíku, en til að ferðast í —
nei takk.
Langar og leiðin-
legar leiðir
Önnur algeng firra er, að
ekkert sé varið í að ferðast
innanlands, nema farið sé yf-
ir landið þvert eða endilangt,
rétt eins og ekki sé annar
skógur en Hallormsstaðaskóg-
ur, né annað vatn en Mývatn.
Að vísu eru þetta indælir
staðir en óþarfi fyrir þá, sem
njóta vilja náttúrufegurðar á
íslandi að sitja heima, þótt
ekki komist þeir þangað. Á
Suðvesturlandi er fjöldi vatna
og skógarlunda, sem jafngott
er að dvelja við og þá frægu
staði.
Einnig er algengt að heyra,
Nú fer menn að langa úr bænum um helgar og tími til
kominn að fara að hugsa um hvernig eyða eigi sumarleyfinu.

skilningur að halda að menn
þurfi að eiga slíkt tæki til að
geta farið góða sumarleyfis-
ferð eða skroppið úr bænum
um helgar. Áætlunarbílar
ganga um flestar þær leiðir,
sem menn fýsir að aka og
með þeim er bæði áhyggju-
;>>r
/*•- ( t '
Fjallgöngur oru erfíði sem borgar sig.
ef menn langar að fara eitt-
hvað út úr bænum einn dag
eða dagsstund, að þeim dett-
ur ekki annar möguleiki í
hug en Gullfoss og Geysir, éða
hringferðin austur fyrir f jall,
einhverjar margþvældustu og.
. leiðinlegustu leiðir, sem hægt
er að fara á Suðurlandi. Hví
að þeysa austur fyrir fjall
hvað eftir annað, þegar hægt
er að taka sér far með stræt-
isvagni að engu síðri stöðum
í nágrenni Reykjavíkur?
Skemmtilegir staðir við
bæjardyrnar
Það getur verið mjög
skemmtileg tiibreyting í að
taka sér far með Hafnarfjarð-
arVagninum og labba út á
Álftanes eða upp með Vífils-
felli. Staðir eins og Heiðmörk
eru að vísu nokkuð heimsótt-
ír en aðrir undarlega lítið.
Meðal þeirrá ér svæðið austur
af Kaldárseli. Á því svæði er
einn fegursti staður á Suð-
vesturlandi, Helgadalur, tæpa
20 km frá Reykjavík. Skammt
austur af honuin er Valból,
frumlegt sæluhús sem Far-
fuglar hafa byggt í helli. Það-
• an er tilvalið að fara i göngu-
•ferðir á Valhnúka, Helgafell
eða Húsfell. Ennþá fegurra er
á svæðinu norður af sæluhús-
inu, en þar er sérkennileg gos-
sprunga, Búrfellsgjá, og
skemmtilegar líamramyndanir.
Állmargir eril nú farnir ð
aka Krístlvíkurveginn, þegar
vel viðrar, og hrífast af út-
sýninu að svo miklu leyti sem
það er hægt gegmun bílrúðu.
Færri leggja leið sína út af
veginum þótt þar séu ýmsir
fagrir staðir svo sem hvamm-
arnir og kjarrið vestur af veg-
inum, þar sem gróna hraunið
byrjar, Fjallið eina vestur af
Vatnsskarði, þar sem vegur-
inn beygir ofan að Kleifar-
vatni, Trölladyngja og Græna-
• dyngja, sem blasa við vest-
ur af því, jarðhitasvæðin og
eyðijörðin Vigdísaivellir þar
suður af. Þangað má líka
komast með því að ganga yfir
Sveifluháls, en uppi á honum
er fjölbreytilegt landslag,
tindar, hnúkar og dalverpi
með tjörnum. Aðra skemmti-
lega en lengri og erfiðari leið
að þessum stöðum er hægt
að fara frá Reykjanesveginiun
með því að halda með hraun-
jaðrinum, ganga á Keili yfir
Höskuldsvelli og á dyngjum-
ar.
Á alla þessa staði og marga
fleiri í næsta nágrenni
Reykjavíkur er auðvelt og ó-
dýrt að komast, en allt of
fáir hafa uppgötvað þá. Far-
fuglar og Ferðafélagið hafa
unnið gott starf við að kynna
þá, en þó mun það rera að
miklu leyti saraa fólkið, sem
heimsækir þá ár eftir ár.
En þeir geta tekið á móti
miklu fleirum og bíða rólegir,
ef þú vilt koma einhvern tíma
í sumar. H.B.
Bréf um vorprófin
Æskulýðssíðunni hefur bor-
izt bréf frá skólanemanda,
sem ekki vill láta nafns síns
getið og fjallar það um próf
og próflestur. Síðan tekur
enga .afstöðu. til þeirrar hug-
myndar, sem bréfritari setur
fram en telur sér skylt að
koma þeim á framfæri. Bréfið
er á þessa leið:
„Enda þótt skólanemendur
sem slíldr ihafi við mörig
vp.ndamál að stríða, er eitt
sém mér þykir bera hæst eftir
10 ára námsféril og það er
sú staðreynd, sem blasir við
að ætlazt er til að nemend-
ur taki mest á þegar sól er
hæst á lofti. Þegar sól fer
að hækka hyrjar lokasprettur
og ,,panik“ í skólunum og
svo einn góðviðrisdag í byrj-
un maí er maður kominn í
upplestrarfrí með bókastafl-
ann dottandi á borðinu og
prófin yfir höfði sér. Og
sólin brosir að þessum vesa-
lingi gegnum gluggann.
Vorin eru sá óhentugasti
tími, sem hugsazt getur til
próflesturs. Gróskan og góð-
viðrið draga athyglina til sín,
og eru dæmi þess að þetta
hafi riðið samvizkusömum
nemendum að fullu.
Aftur á móti er eðlilegt að
skólaári Ijúki með prófum og
hér lýkur skólaárinu venju-
lega í maí. Mér er sagt að
Danir hafi leyst þennan vanda
með þvi að láta skólaárinu
Ijúka í marz og hfífa prófin
þá. Síðan hefst nýtt skólaár
og er þá kennt fram á sumar
farið í sumarleyfi og byrjað
svo aftur að hausti.
Eg tel að þetta væri mjög
athugandi fyrir okkur. Láta
skólaárið byrja í apríl og
halda áfram út maí, hafa síð-
an sumarleyfi, taka þráðinn
síðan aftur upp í október og
hafa lokaurófin í marz.
Að vísu hefur þetta vanda-
mál í för með sér, þráðurinn
siitnar yfir sumarið og hætt
er við að lítið verði úr lestri
vormánuðina, en ég held að
þetta sé þó mun hetra en það
sem við búum við núna“.
ÆSKULÝÐSSlÐAN hvet-
ur íesknfólk til að sentla
bréf eða greinar um störf
síu og áhugamál. — Efni
sent síðunni sentlist Þjóð-
viljanusn, Skólavörðustíg
19, merkt: Æskulýðssiðan.
Afnám áfenals-
veitínga ríkisins
Framhald af 3. síðu.
Jónson, stendur ekki að þessu
áliti.
Björn Ólafsson hafði fram-
sögu fyrir meirihluta nefndar-
innar, en að ræðu lians lokinni
tók einn flutningsmanna, Al-
freð Gíslason, til máls. Kvaðst
hann vera hræddur um að
meirihluti allsherjarnefndar
hafi ekki gert sér ljóst hvað
fyrir flutningsmönnum tillög-
unnar vekt.i, en tilgangurinn
með flutningi hennar væri fyrst
og fremst sá að gefa gott for-
dæmi í áfengismálunum. Minnt-
ist ræðumaður á ummæli, sem
Krústjoff forsætisi’áðherra Sov-
étrikjanna viðhafði fyrir nokkm
í ræðu um drykkjuskap og
drykkjutíizku þar í landi og gat
einnig greinar, sem eitt Reykja-
víkurblaðanna birti nýlega um
áfengisvandamálið í Bandaríkj-
unum. Það væri snmeíginleg
skoðun austanhafs sem vestan,
að berjast yrði gegn drykkju-
tízkunni af krafti. Einhver að-
ili yrði að ríða á vaðið og
færi bezt á bví að það gcrðu
ráðamenn þjóðarinnar með sam-
bvkkt t.illögunnar.
Er Alfreð Gíslason hafði
lokio ræðu sinni var liinn venju-
legi fundatími þings liðtnn og
frekari umræðum því frestað.
ÚfbreiBJS
ÞjóBviíjann
SKEMMTUN
halda vinafélög alþýðuríkjanna í Tjarnarkaffi
föstudagskvöldið 9. maí kl. 8.30.
Fjölbreytfc skemmtiskrá.
Hapiidrætti lun listmuni.
Dans.
Hijómsvíáfc Gunnars Ormslev.
SkeitimtÍReíndiii.