Þjóðviljinn - 03.06.1958, Blaðsíða 11

Þjóðviljinn - 03.06.1958, Blaðsíða 11
Þriðjudagur .3, júni 1958 — ÞJÓÐVILJINN — (11 DOUGLAS RUTHERFORD: ~mÐ DMIDXNN 24. dagur sínu, næturklúbbum og lausakonum freistaö'i hins létt- lynda Gavins. En Gavin var efablandinn. ,,Vyvian segir að staðurinn sem þau fara á, sé stór- kostlegur. Það væri kannski ekki svo vitlaust að fara þangað.“ Martin var það sár raun að horfa á Susan og Vyvian saman. Hann var ekki sérlega sólginn í að fara þangað sem þau voru. „Helduröu ekki að viö verðum dálítið utangarna? Eg á við það að Vyvian og Susan eru trúlofuö og Fiona og Tucker virðast ekki hafa þörf fyrir annað fólk: í kringum sig.“ Hann fann samstundis að hann hafði talað af sér. „Eg held að Fiona væri ekki sérlega mótfallin dá- lítilli hvíld frá Tucker,“ sagði Gavin settlega. „Mér sýnist hann miklu fremur troða sér inn á hana.“ Martin var bersýnilega kominn út á hálán is. Hann féllst á það að Gavin hringdi og pantaði herbergi fynr þá í San PaólQr^iijgi Martin vissi að bíll hans var hraðskreiðastur, svo að hann og Gavin fóru ekki frá Mðhdano fyrr en nokkru á eftin Jhinum. Hjagn hafði fkið Frasér Nash bírRÍcliafds; gg yíási’Vð háhn átfí. skemmtilega ökuferð fyrir höndum. Þeaar þeir vom komnir út fyrir Mondano og út á sléttan þióðveginn var leikur að aka honurn hundrað kílómetra á klukkustund. Þeir höíðu verið á ferð í svo sem tvo tíma, þegar kunnuglegur blár bíil birtist á veginum framundan. „Bíll Vyvians," kallaöi Gavin gegnum þytinn í vindi og dekkium. Vvvian virtist ekki hugsa mikið um spegil sinn. Hanjn beygði snöggt út á vegbrúnina þegar Fráser Nashirtn þevtti póstlúðra sína fyrir aftan hann. Tvímennings- bíilinn baut framúr eins og ör af streng. *• „Fínt,“ sagði5 Gavin ánægiulega, hagræddi sér í sæt- inu og horfði á veginn framundán. „Hvað skyldufn við vera langt á eftir Fionu?“ Það levndi sér ekki að Gavin vai* kannakstur í blóð borinn. Jafnvel ferðin frá Mondano til .San Paolo var honum keppni. Hálftíma eftir að þeir höfðu farið fram- úr Vyvian og Susan, sagði hann allt í einu: „Ei' þér sa.ma þótt ég taki við honum dálitla stund?“ Martin hikaði við að láta annan taka við bíl sem hann átti ekki sjálfur, en það var erfitt að neita Gavin án þess að gefa með því í skvn að hann værí ófær um að aka. Hann stöðvaði bílinn og þeir skiptu um sæti. Gavin ók Fraser Nash eftir veginum með ofsahraða. Martin varð að viðurkenna að hann var miög glöggur^ og snarráður ekill. Fyrstu 15 kílómetrana lokaði hann augunum þrisvar og beið eftir árekstrinum. En Gavin var hárriákvæmur og vissi alveg hvað hann var að gerá. Hundrað og tuttugu kílómetrar voru eftií af leiðinrii þegar þeir náðu Triumpbílnum. f fyrsta skínti á allri leiðinni var eins og Gavin slakaði á taugunum. Harin hægði ferðina og ók á eftir bíl Fionu í nokkra kílómetra, eins og fálki sem hnitar hringa. En í dálít.illi brekku með liótri „S“beygiu í lokin, baut hann framhiá og tók beygjuna með ýskrandi hjólum í öðrum gír. Hann var svo greinilega að sýna hvað hann gat að Martin gat ekki varizt brosi yfir barnaskap Gavins. Eftir þetta ók Gavin með ágætum. Búið var að taka farangur beirra og leggia Fraser Nashinu.m áður en TriumphbíIIinn kom á vettvang. Gavin þeilsaði Fionu og Tuoker með yfirlætislegri handsveiflu. „Við héldum að þið ætluðuð aldrei að komast híng- að.“ íþróttir í Framhald af 9. síðu. Björgvin og Skúli féllu ekki inn í leik þeirra, Skúli er enn ekki kominn i æfingu. Heimir verður tæpast sakað'- ur um þau mörk sem komu. Dómari var Hannes Sigurðs* son og dæmdi vel. „Sama. segjum við,“ svaraði Tucker. „Þú varst hepp-' inn að mæta engum á þessari beygju.“ „Það var ekki neitt. Við fórum hundrað og tuttugu á klukkustund áður en við fórum framúr ykkur.“ Fiona sagði: „Þá þakka. ég mínum sæla fyrir að ég var ekki í bílnum hjá ykkur.“ Það varð að viðurkenna að Vyvian hafði valið góðan stað. Gistihúsið var alveg út af fyrir sig og hafði eigin baðströnd. Á báða vegu voru háar heiðar og lítil á rann til hafs framhjá klettunum að norðanverðu. Tucker stóð með þumalfingurna í buxnavösunum og horfði á gula sandræmuna. „Það verður ekki dónalegt að fá sér sundsprett fyrir morgunverð í fyrramálið. Hvemig lízt þér á það Fiona?“ Það fór hrollur um Fionu og hún horfði með skelf- ingarsvip á vatnið. „Það er ekki fyrir mig, Tuck. Eg skal fara i sióinn þegar búið er að hita hann almennilega upp, ekki fyrr.“ Þjónustustúlkan breiddi stóran dúk á tvö borð svo að .. i allur hópurinn gat setiö saman við kvöldverðinn. Mat- j ^99ur leiðin urinn var góður og þjónustan röskleg. Hljómsveit lék i_______________ dreymandi Mið-Ameríku tónlist á palli og nokkur pör! dönsuðu fjörlaust. Þaö var í senn látlaust og uppgerö- ariegt. Martjiri fappst sem loftíð væri hlaöið rafmagni eftir , yíS-'rf' 1_T7____________„j: —____í M1R því sem leið á kvoldið^ Vyvian reyndi eftir megni að hafa framkomu sína við Susan samúðarfulla og við- eigandi. Nýja svarta silkibindið sem hann hafði keypt í Mondáno stakk í stúf við köflóttu sportfötin hans. En hann virtist með engu móti geta gert Susan til geðs og varð æ- óheppnari í oi’ðum. Gavin hafði náö sér í sætið gegnt Fíonu og virti hana undirfurðulega fvrir sér og það var augljóst að það kom henni úr jafnvægi á ein- hvern hátt. Þjómiinn var kominn með kaffið og karlmennimir sátu á ská í stólunum með krosslagða fætur, þegar ó- véðrið skall á. Allt í eínu sagði Gavin: „Hversve°na dönsum við ekki? Allir nema Fiona litu á Susan. Vyvian setti stút á munn inn og leit vanþóknunaxaugnaráði á Gavin. , „Það er varla góð hugmynd." „Því ekki það?“ spurði Susan hörkulegri röddu. „Tja, ég hefði haldið. . . . “ • Susan hélt áfram: „Eg hefði haldið að allt væri góðj hugmynd sem gæti fjörgað þetta samkvæmi lítið eitt.“ Það varð stutt þögn. Vyvian rauf hana á óheppileg- an hátt. ,,Það er ekki lengra síðan en í morgun — ég á við að það er varla viðeigandi — “ Susan fölnaði og hendur hennar skulfu. „Viðeigandi! Hvað kemur það málinu við hvað er viðeigandi? Eg hata þennan gervihátíðleik. Heldurðu að Richard yrði hrifinn ef hann sæi okkur sitja svona eins og aula?“ Rólyndi Vyvians var að víkja fýrir vandræðalegri undrun. : ’ | : ±:: :: \ r 1 n JH E t M111S 1> AT T U R,{ .liVH Reykjavíkurdeilcl MÍR sýnir í kvöld hina glæsilegu músik og ballett-kvikmynd Konserfc Listsnillínga. Þama koma fram ýmsir frægustu smllingar Sovétríkjanna. } þáttum úr Spaðadrottningimni eftir Tsjæ- kofskíj og Púskihn, Gajane eftir Katsjatúrían, Ivan Súsan- in eftir Glinka og frægum ballettum. Sinfóníuhljómsveit- in í Leníngrad leikur. Og síð- ast en ekki sízt eru svo þjóð- dansar, stignir af ótrúlegri. list. Sýningin he.fst kl. 9, og er MÍR félögum og öðrum bent á að framvegis verða ekki sýningar á sunnudögum eins og verið hefur, heldur á þriðjudags- og föstudagskvöldum. kl. 9, að minnsta kosti fram eftir sumri. C'/'Jk' * r • ðioari syning dönskn leikar- anna í kvöld i Skfurgðnga Regnhlífin hefur ekki alltaf borgarinnar með uppspennta átt auðvelt uppdráttar og það regnhlíf hvemig sem viðraði. Meðal farþega með Gullfaxa til Reykjavíkur á sunnudaginn var leikflokkurinn frá Folke- teatret í Kaupmannahöfn. Með- al þeirra sem tóku á móti lista- fólkinu á flugvellinum voru þjóðleikhússtjóri og útvarps- stióri. |í gærkvöld hafði leikflokkur- :nn fvrri sýningu sína í Þjóð- íéijchúsinu á leikritinu „30 ára Irestur" eftir Soya. Leikhúsið var þéttskipað og leiknum for- kunuar vel tekið. Síðari sýning leiksins er í kvöld. *»• K‘ V -A é-. Með hlýjum hug þökkum við öllum þeim, er sýndu okkur samúð og heiðruðu minningu móður okíkar og tengdamðður, Frú ELÍSABETAR SIGURBAJtDÖTTUR frá Stóra Hrauni. Rörn og tengdaböm. em ekki nema svo sem tvær aldir síðan henni tókst að ná fótfestu eða öllu heldur hand- festu hér í Evrópu. Hún hafði lengi átt góða daga í Japan, Kína og Síam og Eriglendingur einn að nafni Jonas Hanway varð svo sann- færður um gæði regnhlífarinnar að hann hafði hana með sér til Lundúna árið 1755 til að sannfæra samborgara sína um hina feikilegu gagnsemi grips- ins. < 1 hellirigningu birtist hann með hana á götum Lundúna. En vei, ó vei! Blessaðir Lund- únabúamir héldu að hann væri alveg snarbrjálaður og götu- Smátt og smátt vandist fólk Norræim bygging- ardagur í Oslo -Dagaria 15.-17. sept. n.k. held- ur Norrænn byggíngardagur (Nordisk byggedag) sjöundu réðstefnu sína í Osló. Aðalum- ræðnefni á ráðstefnunni verða hyggingar smáíbúðarhúsa og heildarskipulag byggingarfram- kvæmda. í samhandi við ráð- stefnuna verður opnuð bygg- ingariðnaðansýning, hin-stærsta sem haldin hefur verið á Norð- urlöndum, þar sem sýndar verða helztu tækninýjungar og f jölhreytt bvggingarefni. Öllum ðhugamönnum er heimil þátt- taka ? ráðstefnu þessari. Þátt- þessum kynjagrip og þar kom ber *ð tilkynna fyrir 15. ^ b * þ m., en allar upplysingar strákar sendu honum tóninn.að það vildi sjálft eignast «1^ |éeitlr" Ferðaskrifstofa ríkisins og kðstuðu í hann grjóti. tak. Og skömmu seinna hófst ;og Gunnlaugur Pálsson arki- En Jónas karlinn lét ekki; sigurganga regnhlifarinnar umjtekt Borgartúni 7, ritari ts- hugfallast og gekk um götur! öll lönd Evrópu. .landsdeildar samtakanna.

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.