Þjóðviljinn - 31.07.1960, Qupperneq 4

4) *— ÞJÓÐVI.LJINN — Sunnudagur 31. júlí 1960
Ung sfjórn
Aðalfundur Taflfélags
Reykjavíkur var haldinn
fimmtudaginn 14. júlí Þáttur-
inn kom þvi efeki við að
sækja fundinn og er því ó-
kunnugt um þær málefnaum-
ræður, sem þar hafa farið
fram. Hins vegar er kunnugt
að stjórnarskipti urðu í fé-
laginu. Stjórn Ólafs Magn-
ússonar haðst undan endur-
kosningu, en Guðmundur
Lárusson tók að sér for-
mennsku nýrrar stjórnar.
Með honum sitja í jstjórn:
Halldór Ölafsson ritari, Guð-
jón Jóhannsson gjaldkeri,
Guðni Jónsson skákritari,
Kristinn (Bjarnason áhalda-
vörður, Sigfús Jónsson á-
haldavörður, Freysteinn Þor-
bergsson meðstjórnandi, vara-
maður Jónas Þorvajdsson.
Það sem sérsta'ka athygli
vekur er æska stjórnarmanna.
Sumir þeirra, þar á meðal
formaður, eru undir tvítugs-
aldri, en meðalaldurinn mun
vera um 21 ár. Ellihrumleiki
ætti því naumast að hamla
störfum stjórnarinnar í ná-
inni framtíð og kemur það
sér líka betur, a.m.k. í ár,
en þá þarf stjórn Taflfélags-
irs vissulega á fullu starfs-
þreki að halda.
Taflfélagið er 60 ára á
hausti komanda og það fellur
,í hlut þessarar stjórnar að
minnast afmælisins á verð-
ugan hátt. Varla kemur til
mála annað í þessu sambandi
en halda meiriháttar skákmót
til að minnast afmælisins og
bjóða þangað einhverjum er-
lendum gestum. Að því er
Guðmundur Lárusson tjáði
þættinum í lauslegu samtali
þá mun helzt hafa komið til
greina að bjóða einhverjum
sovézkum stórmeisturum
hingað, líklega tvéimur tals-
ins, en hverjir það verða mun
enn á reiki. Ekki virðist hug-
myndin slæm, því þar eystra
er mest úrval mikilla meist-
ara 'í skáklistinni.
Áður hafði þess verið get-
ið ; blöðum, að Skáksamband-
ið hefði í hyggju að bjóða
stórmeisturunum Szabo og
Larsen til þátttöku í minn-
ingarmóti um hinn látna
skákjöfur Eggert Gilfer, en
það mun vera fyrirhugað að
halda á hausti komanda.
Hvort ætlunin er að slá þess-
um tveimur mótum saman í
eitt eða halda þau sitt í
hvoru lagi er þættinum ekki
Reshevsky
Sem kunnugt er urðu þeir
jafnir og efstir á s'kákþinginu
á Buenos Aires Rússinn Kort-
snoj og Bandaríkjamaðurinn
Samuel Rcshevsky. Kortsnoj
höfum við tckið til meðferð-
ar hér í þrettinum, en ekki
nan i'g cftir þvi að hafa
birt c!:úk eftir Reshevsky
fram að þessu.
Það mætti þó virðast að
tími væri kominn til þess, og
ætla ég því loks að láta
verða af því, þótt ég seilist
nokkuð aftur í tímann.
iSká'kin sem ég birti er
tefld á kandidatamótinu 'í
Ziirich 1953 og andstæðingur
Reshevskys er hinn kunni
rússneski stórmeistari Aver-
bach.
Hvítt: Reslievsky
Svart: Averbach
Niemzo-indversk vörn
1. d4, Rf6; 2. c4, eG; 3.
Rc3, Bb4; 4. e3, 0—0; 5.
Re2, d5; 6. a3, Be7; 7. cxd5,
exd5; 8. Rg3.
(Þessi staða kom oft fram
fullkunnugt um, en sú hug-
mynd mun þó hafa komið
fram að slá þeim saman. Að
sumu leyti hefði verið
skemmtilegra að halda tvö
mót þar sem tveggja aðskil-
inna atburða er að minnast.
En hvað sem um það er,
þá er ljóst, að hin nýkjörna
stjórn Taflfélagsins kemur
til með að mæta umfangs-
miklum verkefnum, sem leysa
þarf með festu og dugnaði.
Við skulum Vona, að æsku-
þróttur stjórnarinnar vegi
þyngra en reynsluleysi henn-
ar á félagslegum vettvangi,
þegar i harðbakka slær.
Þátturinn óskar hinni ungu
stjórn farsældar 'í starfi.
- Auerbach
á kandidatamótinu. Reynslan
hefur sýnt að svartur má
ekki tefla of rólega. Hann á
að leitast við að leika c5 og
kæra sig 'kollóttan um ein-
angrað peð á d5.)
8. — Be6: 9. Bd3, Rb d7;
10. 0—0, c6; (10. — c5 var
rökrétt framhald.)
11. Bd2, He8; 12. Dc2, a5;
(Þessum leik er stefnt gegn
,,minnihlutasókninni“ b2-b4-
b5. 12. —------c5 kom enn til
greina.)
13. Rc-e2, Rb6; (Svartur
rýmir fyrir drottningarbiskup
sínum.)
14. Rf4, Bd7; 15. Hf-el,
Bf8; 16. 13.
(Áform hvíts koma nú í
ljós. Hann vill leika e4.
Svartur reynir með þrýstingi
á d4 að gera hvítum erfið-
ara fyrir með þetta áform en
ekki tekst honum að hindra
það til lengdar.)
16. — Bc8; 17. Ha-cl,
g6; 18. Rf-e2, Bg7; 19. h3.
(Mikilvægur undirbúnings-
leikur. Léki hvítur strax 19.
e4 þá fengi svartur hættulegt
mótspil með 19.---------dxe4;
20. fe4, Rg4! o.s.frv.).
19. —i — a4; 20. e4, dxe4;
21. fxe4. i
(Hv’ítur hefur náð sínu
strategiska markmiði. Að
vísu krefst miðborð hans sem
stendur allsterkrar verndar,
en hann getur flutt til lið-
styrk sinn í ró og næði.)
21.-------BeG; 22. Be3,
Bb3; 23. Dd2, Rf-d7; 24. Bg5,
f5. (Betra var 24.------Dc7.
Innilokun biskupsins á g7
léttir undir með hvítum að
treysta miðborð sitt.)
25. Be3, Rf8; 26. h4.
(Hvítur blæs til kóngssókn-
ar.)
26. — — Bf7;* 27. h5,
Re6; 28. Hfl. Bf8; 29. Hf2,
Rd7; 30. Hc-fl, c5;
(Að lokum kemur framrás
svarta c-peðsins, en hún
kemur of seint til að trufla
mið borð hvíts verulega).
31. d5, Rc7; 32. hxg6, lixgG;
33. Hf4, b5?
(Afleikur, sem ræður úr-
slitum skákarinnar. Rétt var
-------Bd6 til að opna kóngn-
um leið til e7 (Hh4, Kf8).
34. Hli4, Re5.
(Svartur getur í það
minnsta huggað sig við sterk-
an riddara á e5.)
35. Khl.
(Síðasti undirbúningur undir
árás á kóngsstöðu svarts.)
35.-------Dd7?
(Svartur vonast til að ná
biskupnum á e3 í skiptum
fyrir riddara með þvi að gefa
peðið á f6 í kaupbæti. Tæk-
ist honum það mundi „bisk-
upsparið“ tryggja kóngsstöðu
hans fyrir beinni árás. Þetta
áform strandar þó á óvæntri
gagnleikfléttu. 35. — — c4
eða 35. — — Ha6 hefði veitt
meira viðnám, T.d. 35. — —
Ha6; 36. Bh6, g5; 37. Rf5,
Rxd3; 38. Bxf8 með skemmti-
legum flækium, að vísu hag-
stæðum fyrir hvítan.)
36. Hxf6, Rg4
37. Bg5!
(Molar áætlun andstæðings-
ins. Svartur má ekki þiggia
skiptamunsfómina vegna: 37.
------Rxf6: 38. Bxf6 Bg7;
39. Bxg7, Kxg7; 40. Dh6|-
Kf6: 41. Hf4f, Ke7; 42.
Hxf7’f! osfrv.)
37.-------Bg7; 38. Hf4,
Re5; 39. Bf6.
(Uppskioti á kóngsbis'kupi
svarts leiða fljótt til leiks-
loka.)
39.-------Bxf6; 40 Hxf6,
Kg7; 41. *Dg5. Hh8: 42.
Rf5f. Dxf5: 43 Hxf5, Hxh4f;
44. Kgl! Svartur gafst upp.
Skýringar eftir bókinni
„Schach-Elite im Kampf“.
Sumarblóm
Begoniur
Dahliur
Animonur
Liljur
Garðrósir
Gróðrarstöðin við Miklatorg.
Símar 22-8-22 og 1-97-75.
Leiðir allra sem ætla að
kaupa eða selja
BlL
llggja til okkar.
BILASALAN
Klapparstíg 37.
Pósturinn heimsækir
verkamannaskýlið
Verkamaður hér í bæ kom
að máli við póstmn og bað hann
um að minnast á verkamanna-
skýlið í þætti sínum. Hann kvað
þar umtalsverða óreglu á gest-
um staðarins og væri þess
vert að minnast á hana. Póst-
urinn gerði sér bví ferð þarna
niðureftir sl. föstudag, til að
sjá „spillinguna“, með eigin
augum, en verkamaðurinn kvað
föstudaga þá verstu hvað óreglu
g:sti snerti.
Klukkan var rúmlega 5, þeg-
ar pósturinn kom niður í skýlið,
og var 'bar margt um manninn.
Þarna inni sátu verkamenn yfir
kaffi sínu og ræddu landsins
gagn og nauðsynjar. Nokkrir
þeirra tefldu skák. Pó-turinn
leit nú vel í kringum sig til að
réyna að sjá einhvern mann
undir áhrifum áfengis og hon-
um tókst það. Þarna sat full-
orðinn maður vinnuklæddur og
var bersýnilega ,,áðí“, en mað-
urinn var hinn stilltasti.
Pósturinn hitti nú Harald
Hjálmarsson að máli, en hann
veitir verkamannaskýlinu for-
stöðu. Við sögðum Haraldi er-
indi okkar og báðum hann um
að svara nokkrum spurningum
varðandi staðinn. Hann kvað
það velkomið og bauð pósti
inn á skrifstofu sína og upp
á kaffisopa.
„Hingað koma margir menn
daglega, mest eru það sömu
mennirnir og ég þekki þá
flesta.
Nei það kemur ekki fyrir að
slagsmál séu hér. Þessir menn
gera ekki, flugu mein.
Auðvitað er það með þenn-
an stað sem aðra, hér er mis-
jafn sauður í mörgu fé. Oft
verður maður að vera strang-
ur, við þá sem drukknir eru
en samúð hefur maður með
þeim,
Það eru svona 8—10 menn
sem segja má að vand-
ræði séu með, reyndar valda
þeir vandræðum hvar sem
þeir eru, þetta eru sjúklingar
og ætti að meðhöndla þá sem
slíka. Samskipti mín við lög-
regluna hafa því miður verið
misjöfn ef ég hef beðið um
aðstoð. Oftast fjarlægir hún
manngreyin, en þeim virðist
hleypt inn í lögreglustöðina
öðrumegin og út úr henni
hinumegin, því að þeir eru
oftast komnir fljótlega aftur.
En einn maður hiá rannsókn-
arlögreglunni veitir ætíð ein-
hverja úrlausn, sá heitir Ár-
mann Kristinsson, reyndar hef
ég aldrei séð hann! en hann
hefur verið sérstaklega liðleg-
ur ef ég hef þurft að leita til
hans.
Heldur virðist lögreglan
sinna þessum vandræðamönn-
um meira eftir að skemmti-
ferðaskipin fóru að koma til
landsins.
Annars mun nú vera nefnd
starfandi til að koma þessum
mönnum á hæli, því þar eiga
þeir að vera, því eins og ég
sagði áðan eru þeir sjúkling-
ar. Nokkuð mörgum hefi ég
komið á Bláa bandið, og' hef-
ur Guðmundur forstjóóri þess
verið sérlega liðlegur í þeim
samskiptum.
Árangur af þessu hefur ver-
ið nokkuð góður, ég held mér
sé óhætt að segja að um 30%
af þessum mönnum hafi lækn-
azt. Nokkuð margir hafa lag-
azt eitthvað, en sumir hafa
aðeins hvílt sig til að geta
byrjað á nýjan leik.
Nei hér er yfirleitt friðsælt,
og gestirnir góðir í umgengni,
það kemur til dæmis aldrei
fyrir að þeir séu með skæting
við þjónustustúlkurnar, og
það er meira en flestir aðrir
veitingamenn geta sagt.
Fólk sér þennan stað til-
sýndar, vinnuklædda menn, og
stundum drykkjumenn standa
hér fyrir utan, og dæmir stað-
inn eftir því. Alltaf er til nóg
af fólki sem gerir úlfalda úr
mýflugu.
Við afgreiðum ekki drukkna
menn, það vita þeir líka og
hegða sér eftir því. Það eru
yfirléitt góði.r félagar sem
sækja þennan stað, við erum
sem ein fjölskylda, já einS og
um borð í togara.
Nú er verið að byggja nýtt
verkamannaskýli, en það
gengur hægt og er ég efins í
að því verði lokið fyrir næstu
áramót eins og ráðgert hefur
verið.“