Þjóðviljinn - 04.10.1960, Blaðsíða 10

10) — ÞJÓÐVILJINN — Þriðjudagur 4 október 1960
Glötum ekki því sem hefur áunnizt
Framhald af 6. síðu.
Þá sýndu brezkir líka vin-
áittuna 'í verki eins og
reyndar oft áður. Við sjó-
menn fengum þær fregnir
á öldum ljósvakans í
sumar, að hinn þjóðkunni skip-
stjcri og aflamaður nefndur
Binni í Gröf kallaði á varð-
skipið Þór sér itil hjálpar
gegn brezkum veiðiþjófum við
SA-strönd landsins. Svo náin
var hin brezka vinátta, að
hann varð hvað eftir annað
að gæta ýtrustu lagni og
snarræðis til að forða bát sín-
um frá ásiglingu Bretanna,
sem sýndu þar með ljósu dæmi
hina hefðbundna kurteisi
•hnefaréttarins og ágirndarinn-
ar, sem hefur geymzt þar í
landi cmenguð frá dögum
(Búastríðsins
Enn á ný skal Bretum veitt
hjálparhönd; það höfum við
fengið að sjá svart á hvítu
í blöðum stjórnarflokkanna nú
síðustu daga. Enda er þjóðin
þegar vöknuð og er á verði
gegn gamla draugnum, sem
þegar er uppvakinn. Nú skal
semja við Bretann, þvert við
allar áður gerðar samþykktir
alþingis þar að lútandi, og
með því framið brot á íslenzk-
um landslögum.
Fyrir hverja er verið að
semja? Ekki er verið að
semja fyrir okkur vinnustétt-
irnir. Nei! það er verið að
semja fyrir brezka auðvaldið
svo þeir verði sér ekki frekar
til skammar á alþjóðavett-
vangi en þeir þegar eru orðn-
ir, og það er verið að semja
fyrir fáeina auðmenn hér á
Islandi svo þeir geti lifað hér
áfram í vellystingum á her-
mangi og öðru svindilbraski
eins og þeir hafa leyft sér,
alltof lengi.
Við sáum það á öftustu
siðu Morgunblaðsins í fyrra-
dag hvað hér er á ferð, það
er verið að semja fyrir Breta
og þessa fámennu klíku hér-
lendra auðmanna, um löndun-
arbannið sem þeir beittu okk-
ur fyrir nokkrum árum. —
Um leið og auglýstur er fund-
ur í stjórnmálafélaginu Verði,
um landhelgismálið, er í sama
dálki fagnað yfir einstakri
kurteisi Englendinga viðvíkj-
andi löndun fisks úr íslenzk-
um togara þar í landi.
Löndunarbaiinið er þegar
yfirstigið af íslendinga hálfu
og landhelgismálið 1‘íka!!
Um hvað á þá að semja?
Eigum við að gera eins og
Norðmenn og hörfa inn að 6
mílunum?
E’gum við að hleypa
brezka togaraflotanum upp í
landsteina, ásamt öðrum er-
lendum fiskiskipum, sem á því
hefðu áhuga? — Ekki getum
við sagt við Norðmenn og
Færeyinga t.d. og allar aðr-
ar þjóðir, sem vildu fá sömu
fríðindi: Þið fáið ekkert, þið
sýnduð okkur allt aðra kurt-
eisi og vináttu en Bretarnir,
þeir komu fram við okkur
sem mikla menn og vildu berj-
ast við okkur vopnlausa. Nei!
Þetta getum við ekki verið
þekktir fyrir. Heldur fáum
við yfir okkur allan fiskiskipa-
flota þeirra þjóða, sem kæra
sig um að veiða hér við land.
Ef til vill væri sönnu nær,
að geta sér þess til, að slík
óheillaspor séu ekki stigin án
einhvers þankagangs og vitn-
eskju um að hér sé 'ekki vel '
á málum haldið, og þjóðin
mundi ekki í fram.íðinni veg-
sama slíkar aðgerðir. Þá ligg-
ur næst fyrir að halda, að
reyrt verði með einhverjum
ráðum að ná sem flestum at-
kvæðum flokkanna eftir darra-
dansinn, sem á eftir mun
'fýlgja. — Cg það mundi helzt
gert með því að reyna að friða
einhvern hluta kjósendanna
í þéttbýlinu hér sunnanlands
á kostnað dreifðari byggð-
anna. Með því til dæmis að
lofa Bretum að veiða við j
austur. og norðurland eins og !
þeim henitaði, gegn því að
færð yrðu út einhver önnur
friðunarsvæði.
Með þeim samningum, að
brezka togaraflotanum og
öðrum erlendum fiskiskipum
yrði hleypt upp að ströndum
landsins til veiða aftur yrði
gengið svo freklega á fiski-
stofninn íslenzka að þess bið-
um við aldrei bætur, alveg
sama þó ekki væri nema
hluti af strandsvæðinu sem
opnað væri, því það vitum við
fullvel, að fiskistofninn er sá
eami á öllu grunnsævinu við
landið.
Og með þeim samningum,
mundum við einnig glata unn-
um sigri 'í þeirri viðleitni okk-
ar að fá viðurkennda friðun
landgrunnsins alls.
Reykvíkingar! og aðrir
fundarmenn! Við skulum gera
okkur það ljóst, að slíkir
samningar, sem þessir eru
svik við þjóðina.
•Þeir sýna okkur að við er-
um ekki taldir siðmenntaðir
menn heldur skepnur á mjög
lágu þroskastigi! Við skulum
einnig gera okkur það ljóst,
að allir slíkir samningar
hvernig sem þeir yrðu, eru
svik við þjóðina í heild, og
væru hnefahögg í andlit allra
sannra íslendinga. — Með
þeim værum við að lítilsvirða
öll áðurgefin heit þjóðarinnar
í landhelgismálinu og öllum’
öðrum frelsis- og réttlætismál-
um ihennar fyrr og nú!
Með því að mæta hér á
þessum útifundi, erum við að ^
sanna öllum út um hinar |
dreifðu byggðir landsins, að
við þéttbýlismennirnir verð-
um ekki ginntir með fag-
urgala og gylliboðum.
Við erum einhuga þjóð í
þessu máli.
Með því að mæta hér, sýn-
um við þeim óheillaöflum,
sem hér eru að verki að þeim
ihefur ekki itekizt að dreifa
huga okkar frá þessu máli,
ýmist með skjalli eða gifur-
yrðum, og við sýnum einnig
hinum eimþá lítilsigldari, sem
ekki eru einu sinni eyðandi
orðum á eins og t.d. framá-
mönnum Farmanna- og fiski-
mannasambands íslands, að .
við hc.fum ekki í hyggju að !
veita hrautargengi, hvorki
þeim né öðrum óheillafuglum
sem að þessum afglö'um
standa. Við munum heldur
víkja að þeim hinum gamal-
kunnu orðum Skallagrims er
hann mælti við Harald kon-
ung hárfagra forðum:.
„Eigi mun ek þér þjóna,
því ait ek veit at ek mun
eigi gæfu til að bera at .
veifa þér þá-þjónustú sem skulum ekki líða neina samn- hefur Stýrt því svo glæsilega
ek munda vilja ok vert inga við Breta um þetta mál. í höfn.
væri.“ Við skulum ekki rjúfa þá ein- Glötum ekki, því sem þegar-
Gcðir fundarmenn! Við ingu þjóðarinnar sem þegar hefur áunnizt!
'gum landhelgismálinu með órofa samsföðu allra
Framhald af 7. síðu.
Þeir samningar, sem nú eru
áíormaðir við Breta um fisk-
ve'ðiiandhelgi ísiands, hafa
verið undirbúnir áis samráðs
eca vilunlar þjóðarinnar.
Því hefur jafnvel verið neitað
í stjórnarblöðunum að hér
væri um sammngaviðræður
um landhelgismá'ið að ræða,
heldur aðeir.s um kurteisis-
viðtöl varðandi árekstrana á
íslandsm'ðum. En auðvitað
er s'ikt blekking. Bretar tala
umbúðalaust um samiiinga-
viðræður og nú í fyrradag
játaði Bjarni Benediktsson á
Varðarfundinum, að viðræð-
urnar verði um landhelgis-
málið cg liann bætir því við
að það eitt sé takmark,
grundvallarskilyrði og ófrá-
víkjanieg rcgla að af!a fram-
tíðarviðurkenningar á 12
mílna fiskveiðilögsögunni. Og
annar ræðumaður á Varðar-
fundinum sagði, að land-
helgismálið yrði að leysa með
samkomulagi við Breta.
Það er athyglisvert, að
Bjarni Benediktsson skuli
segja að það eitt sé takmark-
ið að afla framtíðarviðurkenn-
ingar Breta.
Bretar hafa lýst yfir, að
þeir fallist á 12 mílna fisk-
veiðlögsögu, ef þeir fái að
veiða upp að 6 mílum í 10
ár. Þeir þykjast fallast á
framtíðarviðurkenningu.
En um megin stefnuatriði
þjóðarinnar, að í engu verði
hvikað frá 12 mílna mörkun-
urn þogir ríkisstjórnin og
Bjarni Benediktsson þunnu
hljóði.
Eins og undirbúningur
samninganna hefir verið gerð-
ur á bak við þjóðina, eins er
ætlunin að villa um fyrir
þjóðinni um raunverulegt
innihald samninganna.
Undanhaldið skal ekki heita
undanhald, heldur nýr sigur.
Það að hleypa Bretum inn í
helming fiskveiðilandhelginn-
ar skal ekki heita afslátturg-
frá 12 mílna landhelginni
vegna þess að Bretar eiga að
lýsa yfir friðunarsvæðum
fyrir utan annarsstaðar.
Og það að afhenda Bretum
Iiluta af s pildunni til afnota
í nokkur ár, skal aðeins sanna
] að, að við eigum spilduna
og getum ] ar með leigt hana
frá okkur. Þannig eigum við
að fá rétt okkar viðurkennd-
an með 1-VÍ að láta af hendi
yfirráðin. Þannig eru og
verða rokin, eða öllu heldur
blekkingarnar. Á Varðarfund-
inum í fyrradag tck Bjarni
Bencdiktsson það dæmi þess-
um máif utningi til rökstuðn-
ings, að eins og húseigandi
gæti le'gjt út íbúð í húsi sínu
vegna þess að hann væri eig-
andi, eins gætu íslendingar
leigt út hiuta af 12 mílna
landheig’.nni af því að þeir
væru viðurkenndir, sern eig-
endur hennár.
Þanng á Ieigan, að jafn-
gilda viðurkenningu á rétti
okkar til landheiginnar.
Skyldu Bretar ekki brosa
í kampinn þegar þeir heyra
þessa skýrlngu á þeim sigri
íslendinga að eftirláta Bret-
um það af islenzku landhelg-
inni, sem þeir hafa heimtað
af okkur ailan tíman.
Húseigendur, sem leigja
út íbúðir telja sig eflaust
hafa hagnað af því að ráð-
stafa lausum íbúðum.
En íslendingar eiga ekkert
autt eða ónotað pláss í fisk-
veiðilandhelgi sinni. Þar er
ekkert pláss til leigu. Að
hleypa þangað inn brezka
togaraflotanum myndi jafn-
gilda því, að húseigandi, sem
byggi í allof þröngu hús-
næði með fjölskyldu sína,
tæki inn í þá íbúð nokkrar
fjölskyldur til viðbótar.
Þannig leigu samþykkir
enginn heiðarlegur húsráð-
andi þvingunarlaust, eða að
eigin vilja.
Góðir fundarmenn!
Landhelgismálið er nú í
meiri hættu en það hefir ver-
ið í um langan tíma.
Svik hafa verið undirbúin,
en í veg fyrir þau verður að
koina. Sterkasta stoð okkar
í landhelgismálinu til þessa
hefir verið einhugur almenn-
ings í landinu, hefir verið sú
samstaða manna úr öllum
flokkum og öllum stéttum og
íbúanna um allt land, sem
tekizt hefir.
Málið hefir áður staðið
tæpt. Undansláttarmennirnir
hafa áður gert sig líklega til
þess að láta undan erlendum
kröfum í málinu og bregðast
óskum þjóðarinnar. En hið
einbeitta og sterka almenn-
ingsálit hefir bjargað okkur
hingað til yfir hætturnar
Þéir íslenzku stjórnmálamenn,
sem voru að bogna undan er-
lenda þrýstingnum voru réttir
við aftur og málinu var
bjargað.
En hvað verður nú?
Nú verður sagt við ykkur
hér í Reykjavík: viljið þið
ekki vernda ríkisstjórnina, ef
hún hleypir brezkum togurum
ekki (í þetta skiptið) inn á-
ykkur, heldur bara inn á mið
Austfirðinga og Norðlenöinga.
Viljið þið ekki styðja þá
stjórn sem jafnvel gæti krækt
ykkur út einhvern bita í
leiðinni ?
Þannig verður spurt á bein-
an og óbeinan hátt.
Þannig á að reyna að
skipta Islendingum upp í
málinu. Siðgæðið er prang-
arans, okurkarlsins — þess
sem vill selja allt, jafnvel selja
meðbræður sína.
En fiskimið Austurlands og
Norðurlands verða ekki seld á
leigu til Breta, án þess að
allir landsmenn verði fyrr
eða síðar að greiða fyrir þá
leigu. Rányrkja þar mun
bitna á fiskveiðunum einnig
annarsstaðar.
Samstaða íslendinga, fólks-
ins í öllum flokkum og um
allt land verður einnig nú að
bjarga landhelgismálinu.
Eitt verður yfir okkur alla Is-
Iendinga að ganga í jþessu
máli og getur aldrei airnað.
Ég þekki marga Sjálf-
stæðismenn og Alþýðuflokks-
menn víðsvegar um lar.dið,
sem eru heilsteyptir í landhelg-
ismálinu og eömu skoðunar
og meirihluti landsmanna um,
að sérsamningar við Bretá
komi ekki til m.ála og að úti-
loka eigi með öllu að ví.kja
um .þiimlung frá 12 mílna
mörkunum allt umhverfi^
landið, án undantekningar.
Ég veit að hér í Rvík er
fjöldi slíkra manna.
Ég skora alveg sérstaklega
á þá að sameinast okkur hin-
um um það að koma í veg
fyrir s\'ik í landhelgismálinu
og gera ríkisstjórninni það
ljóst, nú þegar i, upphafl
samningaviðræðnanna við
Breta, að þjóðin muni aldrei
þola neina svikasamninga.
Björgum landhelgismálinu
með órofa samstöðu allra.
Tilboð óskast
í nokkrar Dodge Weapon og Pick-up bifreiðar, enn-
fremur fólksbifreiðar til niðurrifs.
Bifreiðarnar verða sýndar í Rauðarárporti, í dag
kl. 1—3.
Tilboðin verða opnuð í skrifstofu vorri klukkan 5.
Sölunefnd varnarliðseigna.
Verkfræðinsar

Stjórn Stéttarfélags verkfræðinga beinir því til félags-
manna, að sækja ekki um stöður, án þess að ihafa
áður haft samráð við félagið.
Auglýsið í Þjóðviljanuin