Þjóðviljinn - 04.02.1961, Page 10

£ — ÓSKASTUNDIN
ÓSKASTUNDIN — (3
STÚLKAN FAGRA OG
NJÖRÐUR EYSTRASALTSINS
LITHÁÍSKT ÆVINTÝIÍI
- Arnór Hannibalsson færði til íslenzks máls —
Eitt sinn voru þrjár
nngar stúlkur að baða
sig í sjónum við strönd
Eystrasaltsins. Þegar þær
komu í land og vitjuðu
fata sinna kom í Ijós,
að föt einnar þeirra
voru horfin. Hún gekk
um allt og leitaði. en
fann ekki. Hinar tvær
klæddu sig og fóru heim.
Loks sá stúlkan í'ötin í
runna nokkrum, og lá
Ljónið og músin
Framhald af 1. síðu.
Músin: Ég skal hjálpa
þér.
Ljónið: Ó. músin mín!
Þú ert svo lítil, að
það er engin hjálp í
þér.
Músin: Sjáðu nú!
(Hún fer að naga
netið. Nagar og nag-
ar).
Ljónið: Ég get hreyft
fótinn.
Músin: Ég skal naga
meira.
Ljónið: Ég er laus! Eg
er iaus! Ó. músin
smá, þakka þér fyr-
ir!
Músin: Þakkaðu ekki
mér. Ef þú hefðir ét-
ið mig, heíði ég ekki
verið hér til að
h.iálpa þér.
Nú skulum við vera
vinir. — (Þýtt).
slanga á þeim. Stúlkan
va.rð hrædd, en vildi þó
ná i’ötunum til að kom-
ast heim. Slangan ávarp-
aði þá stúlkuna á manna-
máli og sagði: ,,Ég er
konungur hafsins, Njörð-
ur Eystrasaltsins. Ég hef
séð þig, þegar þú hef-
ur verið að baða þig. og
ég hef fengið ást á þér.
Ég læt þig ekki fá föt
in nema þú heitir því.
að ganga að eiga mig“.
Stúikan varð undrandi og
rugluð; hugsaði sem svo,
að mannleg vera gæti
aldrei átt samleið með
skepnu og hét þessu til
að fá fötin. Slangan lét
þau síðan af hendi við
hana og fór hún heim
við svo búið.
Liðu nú dagar. Stúlk-
an gleymdi þessu atviki.
En einn góðan veðurdag
kom vagn heim að bæn-
um. þar sem stúlkan bjó.
Stjórnuðu vagninum tvær
slöngur, og sögðust þær
vera komnar til að heimta
stúlkuna, sem lofaði kon-
ungi þeirra eiginorði.
Stúlkan varð dauðhrædd-
og flýði út í skemmu.
(Skemman var ramm-
byggðasta húsið á bæn-
um, þar var því oft
svefnhús heimasætanna).
Það ráð var tekið, að
láta aðra stúlku fara
með slöngunum. Þær óku
af stað, en er til sjávar
kom krunkuðu krákurn-
ar, sem þar voru á ferii,
að þetta væri ekki hin
rétta stúlka.
Slöngurnar sneru þá
heim aftur og heimtuðu
réttu stúlkuna. Hún
fajdi sig sem fyrr og
vildi ekki fara. Bóndinn
faðir hennar setti önd í
vagninn, og óku slöng-
urnar með hana til sjáv-
ar. Krákurnar krunkuðu.
að enn hafi bóndinn
svikið þær. hin rétta
stúlka væri heima. Slöng-
urnar sneru enn við og
heimtuðu hina réttu, og
fór hún þá með þeim.
er þær komu í þriðja
sinn. Er til sjávar kom,
var þar fyrir konungur
hafsins, ungur maður og
föngulegur. StúJkan fékk
af honum stóran þokka.
og óku þau til hallar
hans á hafsbotni. Stúlk-
an bjó þar við gott at-
læ1i.
í f.vllingu timans ól
hún honum barn. það var
sveinbarn. En þriú urðu
] börn þeirra alls, tvö
sveinbörn og ein stúlka.
Liðu nú þau ár.
Þá var það dag einn,
að litla stúlkan kemur
að máli við móður sína
og spyr: Mamma, hvaðan
komstu hingað?
Við þessi orð barnsins
greip konuna slík heim-
þrá, að henni finnst sem
hún megi til að vitia
| gamalla stöðva. Hún fór
| því til eiginmanns síns
! og bað hann um leyfi til
að sjá ættfólk sitt og
heimabyggð uppi á landi.
Konungur sjávarins, mað-
ur hennar. sagði. að hún
yrði að inna af hendi
þrjár þrautir, áður en
hann gæfi henni vilyrði
fyrir því.
Hin fyrsta þraut var
að spinna þráð úr geysi-
lega stórum ullarhaug.
Hún tók til við verkið
og sá að það var óvinn-
andi á þeim stutta tíma.
sem henni var settur.
Hún fór því til gam-
allar konu, sem bjó
þnrria eigi álllangt í'rá
höllinni og spurði hana
ráða. Gamla konan gaf
það ráð að setja ullina
á eld; þá mundi fljótar
ganga að spinna úr
henni. Þetta gerir kon-
an og lauk hún verkinu
fyrir tilsettan tíma.
Önnur þrautin var í
þessu fólgin: Njörður
Fystrasaltsins fékk konu
sinni skó nokkra af
járni. Kvað hann svo á
að hún skyldi verða að
ganga niður úr skónum
innan tiltekins frests.
Konan sá, að engin leið
Hana vantar
Ég skrifaði stúlku í
Reykjav.’k bréf sam-
kvæmt auelýsingu frá
henni í Óskastundinni
seinnipartinn í desember.
Ég þakka svo bréf frá
henni aftur, en svo þeg-
ar ég ætlaði að svara
henni, vildi svo til, að ég
hafði glatað heimilis-
l'angi hennar. Ekki vildi
nú líklega svo vel til, að
myndi að siíta þessum
járnskóm á heilli manns-
ævi. hvað þá á nokkrúm
dögum. Hún spurði þv'
gömlu konuna ráða í
annað sinn. Sú gamía
ráðlagði henni að fara
til járnsmiðs og láta hann
sverfa neðan af sólunum.
Þetta gerði konan, og
voru sólarnir alsettir göt-
um. er fresturinn var út-
runninn.
Þriðja þrautin var
fólgin í því. að konan
átti að baka brauð úr
mikiu magni af mjöli.
sem maður hennar mældi
henni út. Flún sá, að inn-
an þess tíma, sem henri
var settur, var þetta ó-
gerlegt. Hún fór því til
gömlu konunnar í þriðja
sinn og fékk það ráð að
blanda mjölið með vatni
og h.vlja með þunnu deig-
lagi allan eldinn í hlóð-
unum. Þetta gerði konan
05 lauk brauðgerðinni
áður en fresturinn rann
út.
Hún fékk nú leyfi hjá
manni sínum að farn udd
á jörðina. En einungis tvo
heimilisfangið
,.Cskastundin“ gæti hjálp-
að mér að hafa upp á
heimilisfangi stelpunn-
ar. Hún heiiir Edda Reg-
ina Harðardóttir, Rvk.
Með fyrirfram þökk.
Hjördís Gunnþórsdótt
ir. — Tungu
Borgarfirði ey§tra.
Edda Regína á heirpa í
Álíheimum 56.
daga mátti hún dveljast
þar. II la færi, ef hún
brj'gðist þessu.
Konán fór nú heim til
sín og var hénni íagnað
þar allvé!. Þessir tveir
dagar liðu ótrúlega fljótt,
en að kvöldi seinna dags-
ins kvaðst hún mega til
með að fara.
(Framhakl verður í
næsta blaði).
Mér þykir vænt
um dýrin
Kæra óskastund.
Nú ætla ég að skrifa
þér og senda þér nokkr-
ar mynd'.r. Þær eru um
dýrin, sem mér þykir
svo vænt um. Kinöurnar
og hin dýrin. Svo .ætlá
ég að biðja þig að_ birta
myndirnar mínar.
Vertu blessuð og sæl.
Sæunn S'eríðuv Gests-
dóttir — Naustum 2.
við Akureyri.
PÖSTHÓLFIÐ
Ég vil gjarnan komast
i bréfasamband við
stúlku á aldrinum 11—
12 ára.
Sigríður Ása Ilarðar-
dóttir, Melg'erði, Gler-
árþorpi, Akureyri.
10) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 4. janúar 1961
Leiðrétting...
Framhald af 3. síðu.
svar að minna á, að aðeins
Iiálfur mánuður er liðinn frá
því að stjórnarkosning fór fun^ar-
fram !í félaginu og fékk þá listi
stjórnar og trúnaðarmanna-
ráðs 120 atkvæði og var sá
listi skipaður öllum1 sömu
mönnum og farið haía með
istjórn félagsins undanfarin tvö
ár, en B listinn fékk 89 atkv.
Varðandi þann lið greinarinn-
opinberum vettvangi á þann
hátt, sem gert hefur verið í
umræddri grein, enda er af
hálfu stjóroar félagsins um-
ræðum Iokið um störf aðal-
íþróftir
ar, sem við kemur fjármálum ,3
félagsins, vill stjcrn þess að-
eins geta þess, að eignaaukn-
ing félagsins sl. ár nam um
110 þús. krónum. Hins vegar
lagði stiórn félagsins til við
aðalfundinn, að þar sem fækk-
ím hefur orðið í félaginu og
jafnvel lí'kur fyrir enn frekari
fækkun vegna atvinnuástands-
ins. þá yrðu stöðvargjöld
hækkuð um 25 krcnur á mán-
vði
Þessi samþykkt var gerð af
öllum: fundarmönnum gegn ein-
ura, Friðleifi I. Friðrikssvni.
Harmar st.iórn félagsins að
innri félagsmál skuli rædd á
Framhald af 9. síðu
1. Sesselja Guðmundsdóttir
(svigm. Ármanns 1961),
2. Halldóra Árnadóttir
Kristjana Jónsdóttir
Teipnaflokkur:
(Samanlagður tími í sek.).
1. Guðrún Björnsdóttir
40.5
45,2
48,4
38,5
Athugasemd frá Fislddeild
Jón Jónsson fiskifræðingur, um um þetta atriði síðan 1952
forstjóri Fiskideildar Atvinnu-
deildar Háskólans, hefur sent
Þ’jóðviljanum eflirfarandi at-
hugasemd við frétt. frá frétta-
ritara úlvarpsins í Bretlandi.
í kvöldfréttum Ríkisútvarps-
ins sl. miðvikudag var getið
um s'kýrslu brezka Sjávarút-
vegsmálaráðuneytisins um; fisk-
veiðar og fiskistofna við ís-
land, sem samin er af J. Gul-
lard, fiskifræðingi í Lowe-
stoft.
Mér er vel kunnugt um rit-
gerð þessa, því ég gerði við
Mikill manníjöldi var i Jós- hana ítarlegar athugasemdir, er
og hafa niðurstöður þessar ver-
ið birtar í ræðu og riti, jafnt
á innlendum vettvangi sem er-
lendum.
Niðurstöður þessara rann-
só’kna sýna, svo að ekki verð-
ur um villzt, hin heillavænlegu
áhrif friðunarinnar og hafa
reynzt þýðingarmiklar til
styrktar málstað okkar á er-
lendum vettvangi.
Fullyrðing hlns brezka sjáv-
arútvegsmálaráðuneytis — sé
rétt með farið í fréttinni —
um að umrædd skýrsla sé
fyrsta fullkomna tilraunin til
sýni um frarfítíð þessara veiða
og kemur fram í skýrslu Breta.
Væri óskandi, að Bretar
legðu fram sinn slcerf til rann-
sckna á íslanismiðum, eiiis og
margar aðrar þjóðir, en hing-
að til hefur framlag þeirra
verið harla lítið miðað við hina
gífurlegu sókn þeirra á þessi
mið
afhentur norska
'íiiiiii
Sl. súnnudag afhenti forseli
eí’sdal um helgina, um 70 manns, hcf. sendi mér handrit hennar þess að leggja fram: vísindaleg-
og var yngri kynslóðin þar í til umsagnar fyrir rúmu ári j ar staðreyndir þessa máls, er íslands sendiherra Noregs bik-
meirihluta og er gott til þess síðan. Rtgerð þessi, sem að | því út !i hött og getur ekki ver- jar þann, sem forsetinn gaf í
að vita að vaxandi áhugi er miklu leyti er byggð á afla- j ið sögð með vitorði þeirra ; tilefni af hinni norrænu sund-
meðal hennar á skíðaiðkun j skýrslum brezkra togara hérfbrezku vísindamanna, sem til keppni 1960. Sendiherrann
veitt-i bikarnum móttöku fyrir
hönd sunösambands Noregs
við land, staðfestir ýmsar meg-
I ráði er að haida Stórsvig- imv.ðurstöður íslenzkra fiski-
mót Ármanns í Jósefsdal um fræðinga um áhrifin af út-
þessa helgi og verða allir beztu færslu landhelginnar 1950 og
sk'ðamenn Reykjavíkur meðal 1952. Hefur Fiskideildiii haldið
þekkja.
Mat íslendinga á þorskstofn-
inum hér við land er byggt á sem ekki gal komið því við að
y.fir 30 ára feerfisbundnum senda hingað ■ fulltrúa til að
rannsóknum og það gefur ekki taka við honum. Alhöfnin fór
keppenda.
uppi umifangsmiklum rannsókn- tilefni til jafn mikillar bjart- fram að Bessastöðum.
iiiimmiiiiiimiiimiiiinimimiimiiiiiiiiiiiimiiiiiiiuiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiHiinmmiiimiimiiimimiiimmiiiiiimimi imiiiiiimmiiimmiimiimiiiiimmmmmmmmmmmmmmmiimmm)
SÖLUSÝHINGUNNI lýkur á laugardaginn — Notið þetta einstæða tækiíæri til þess að
kaupa ódýr og ekta ilmvötn.
RAUÐA M0SKVA,
Aðalstræti 3.
iimimmmmmiimmmmmmmmmmmmmmmmiiiimmmmmimmimmmmmmmmmmmmmmmmimmmmmmmmmmmmmmmmmmimimmmm!m:i;m:m!fim;:!im