Þjóðviljinn - 08.03.1961, Blaðsíða 7

öv —ÞJÓ^yiLJINX -^„.Mið.vikudagyir B, marav.1961 -
Útgefandl: Samelningarflokkur alþýðti — Sósíalistaflokkurinn. —
Ritstjórar: Magnús Kjartansson (áb.). Masnús Torfi Ólafsson, Sig-
urður Guðmundsson. — Préttaritstjórar- ívar H. Jónsson, Jón
Biarnason. — Auglýsingastjóri: Guðgeir Magnússon. — Ritstjórn,
afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Sími
17-500 (5 línur). - Askriftarverð kr. 45 á mán. - Lausasöluv. kr. 3.00.
Prentsmíðja Þjóðviljans.
Árangur af baráttu
T umræðum á Alþingi í fyrradag reyndi Bjarni Bene- |§|
diktsson dómsmálaráðherra að réttlæta landhelgis- §|j
'amninginn við Breta með því að réttarfarsþróunin í g
heiminum væri okkur hagkvæm að því er tekur til fisk- |||
eiðilögsögu. Enda þótt við afsöluðum okkur nú endan- §=|
iega réttinum til einhliða stækkunar innan endimarka §§
andgrunnsins, væri öll ástæða til að ætla að alþjóða- |||
reglúr um stærð fiskveiðimarka héldu áfram að breyt- §|[
&St okkur í hag, þannig að við myndum engu að síður |||
: Á landgrunninu að lokum. m
¥»að er rétt hjá ráðherranum að þróunin á þessu sviði ||f
hefur verið okkur hagkvæm að undanförnu. En þessi |j|
oróun hefur ekki orðið sjálfkrafa, hún er afleiðing af m
rnrðri baráttu, og það hefur verið okkur íslendingum m
il sóma og mikils gagns að við höfum verið þátttak- m
•endur í þessari baráttu og verið í fylkingarbrjósti um 1|§
i keið. Það er engum efa bundið' að framlag okkar hef- H§
rr stuðlað mjög að því að reglan um 12 mílna fisk- m
veiðilögsögu er að öðlast almennt gildi í veröldinni og m
grannríki okkar flest telja hana óhjákvæmilega, þótt |g|
þau hafi streitzt á móti meðan þau gátu. Ef íslendingar m
hefðu ekki háð hina hörðu baráttu sína hefði þróunin g
án efa orðið mun hægari og trúlega farið aðrar braut- §1
'r sem okkur hefðu hentað verr. §H
'C’n nú leggur ríkisstjórnin til að íslendingar felli nið- m
•^ ur baráttu sína og láti sér nægja að hirða smátt |||
og smátt þann ávinning sem öðrum þjóðum tekst að |g
gera að alþjóðlegum reglum og alþjóðadómstóllín tel- s
ur sig verða að taka tillit til. En þessi afstaða er ekki =
aðeins smámannleg, heldur er hún stórhættuleg. Því m
nefur oft verið lýst að við íslendingar höfum algera íjj
sérstöðu, sökum þess hversu háðir við erum fiskveið- m
um. Af því leiðir, að það skiptir okkur meginmáli að m
geta haft áhrif á þróunina og stuðlað að því með at- m
höfnum okkar að alþjóðlegar reglur taki sem mest tillit |§
zil þarfa okkar og hagsmuna. Þess vegna var það að- m
alatriði að við afsöluðum okkur ekki hársbreidd af rétti m
okkar heldur öfluðum honum viðurkenningar með ein- m
hliða aðgerðum, þegar aðstæður hentuðu, á sama hátt m
og við höfðum fengið 12 mílurnar viðurkenndar áður m
en svikasamningurinn kom til sögunnar. Ef við látum |||
oðrum þjóðum það eftir að móta þróunina, verður hún §§§
■; samræmi við sjÓJiarmið þeirra og ekki sniðin eftir m
sérstöðu okkar. §§§
'Oeynslan .af stækkuninni í 12 mílur sannar þetta ótví- =|
rætt. Ef núverandi stjórnarflokkar hefðu fengið að pf
ráða 1958 hefði landhelgin ekki verið stækkuð, held- §§|
ur hefði verið samið við Breta og Atlanzhafsbandalag- m
ið. Þá hefði sennilega verið samið um breyttar grunn- m
línur og sex mílna landhelgi. Sá samningur hefði aft- m
ur haft áhrif á Genfarráðstefnuna 1960 og valdið því =
að gerð hefði verið alþjóðasamþykkt að vilja Breta og §§§
Bandaríkjamanna. Við hefðum þannig setið uppi með |||
mun verri hlut en nú (jafnvel eftir að svikasamn- m
mgarnir hafa verið gerði-r) og alþjóðasamþykktir hefðu m
verið gerðar okkur í óhag. m
C'inmitt vegna þess að engin alþjóðalög eru enn til um |=
víðáttu landhelginnar og réttarfarsreglur á þessu m
sviði allar í deiglunni, máttum við ekki láta binda m
©kkur að neinu leyti. Óvissan var öll okkur í hag, en =
andstæðingum okkar í óhag. En verði svikasamning- m
urinn gerður og látinn standa um aldur og ævi þurfa m
Bretar ekki að hafa áhyggjur af okkur framar. — m. =§
Árið 1910 var haldið alþjóða
kvennaþing í Kaupmannahöín.
Þar var samþykkt að gera 8.
marz að almennum baráttudegi
kvenna. Var það einkum kraí-
an um jaínrétti kvenna við
karla, sem var á dagskrá þessa
þings, en þá mátti segja að
heiminum væri stjórnað af
körlum og elmenn mannrétt-
indi kvenna voru af harla
skornum skammti.
Þýzka stjórnmálakonan
Clara Zetkin var aðalhvatar-
maður þess að halda þetta þing
og er nafn hennar órjúfanlega
tengt baráttunni fyrir friði og
jafnfrétti fyrstu þrjá tugi ald-
arinnar. Clara Zetkin var
fædd í Widerau í Saxlandi, en
menntun sína fékk hún í París.
Gerðist hún s'ðan kennari en
var jafnframt ritstjóri biaðsins
„Jafnréttið“ og þingmaður
kommúnistaflokks Þýzkalands
frá 1920 til dauðadags, en hún
dó árið 1933.
Clara Zetkin var einlægur
niannvinur og trúði fastlega á
friðinn, heimsstyrjöldin fyrri
var henni því mikið áfall, en
þrátt fyrir það hélt hún ótrauð-
lega áfram friðarbaráttu sinni
og fékk því áorkað að friðar-
þing kvenna var haldið í Sviss
1915. Geta menn rétt ímynd-
að sér hvert afrek það var að
halda íriðarþing í miðjum
hörmungum styrjaldarinnar.
Eftir styrjöldina herjaði svo
fasisminn Þýzkaland. Clara
Zetkin sá glögglega hvert
stefndi í þeim málum, og þeg-
ar Kitler var að ná völdum i
Þýzkaland sendi hún gervöllum
heimi brennandi hvatningu um
að öll frjálslynd öfl tækju hönd
um saman gegn vá fasismans.
Eítir seinrii heimsstyrjöldina
var Alþjóðasamband lýðræðis-
sinnaðra kvenna stofnað. Það
var stoínað í Par's árið 1945.
Það voru franskar konur, sem
öðrum fremur áttu þátt í stofn-
un þess. Stofnendur þess voru
konur írá 44 löndum heims.
af þjóðum sem bjuggu við af-
ar mismunandi menningu. En
þær áttu eitt sameiginlegt mál
r)
að vinna fyrir, það að varð-
veita friðinn í heimi þar sem
öllu mannkyni váeri sköpuð
mannsæmandi lífskjör.
Krafan um frið á jörðu hef-
ur því ætíð verið ein fyrsta og
helzta krafa Alþjóðasambands
lýðræðissinnaðra kvena, þó að
auðvitað hafi fjölmörg önnur
vandamál verið þar á dagskrá,
svo að heita má að sambandið
hafi ekkert mannlegt talið sér
óviðkomandi.
Á þingi þessu átti einnig ís-
land sinn fulltrúa, Laufey
Valdimarsdóttir sem þá var for-
maður Kvenréttindafélags ís-
lands, sat þingið fyrir íslands
hönd. Hún kom ekki aftur úr
því ferðalagi, en andaðist í
París í desember, sem kunnugt
er. ísland varð þvn ekki form-
legur aðili að Alþjóðasambandi
lýðræðissinnaðra kvenna fyrstu
árin sem það starfaði. En sam-
bandið við Alþjóðasamband
lýðræðissinnaðra kvenna féll
ekki niður, því að frú Þóra
Vigfúsdóttir hélt allan tímann
uppi bréfaskiptum við það og
fyrir hennar forgöngu var svo
„Telpa með úúfu“, málverk eftir Picasso.
- Mlðvikudágúr 8;. marz 1961 — ÞJÓÐVlLJINN — (7
stofnuð hér friðarnefnd kvenna
og árið 1951 voru Menningár-
og friðarsamtök íslenzkra
kvenna stofnuð.
Alþjóðasamband lýðræðis-
sinnaðra kvenna gerði 8. marz
að baráttudegi sínum. og þann
dag ár hvert hljómar kraían
um algera afvopnun, um al-
heimsfrið og um freisi til handa
undirokuðum þjóðum af vör-
um milljóna kvenna víðsvegar
um heim allan. Og þar fylkja
sér hlið við blið í baráttu fyr-
ir þessum sameiginlegu áhuga-
málum al’ra kvenna konur frá
austri og vestri og einnig kon-
ur frá nýlenduveldunum i
Evrópu og konur úr hinum
undirokuðu nýlendum.
Ef litið er um öxl yfir þessi
15 ár sem Alþjóðasamband
lýðræðissinnaðra kvenna hefur
staríað, fer ekki fram hjá okk-
ur sú staðreynd að mikið hef-
ur áunnizt, og heldur ekki hitt
að verkefnin eru ærin framund-
an. Á þessum árum hefur kon-
an í Kína hlotið futlt jafnrétti
við karla og þar í landi gegna
konur nú mörgum ábyrgðar-
mestu störfum ríkisins, svo sem
ráðherrastöðum. Hið sama er
að segja í Austur-Evrópu, hún
hefur einnig varpað af sér úr-
eltum þjóðfélagsformum og
tekið upp þjóðfélagshætti sósí-
alismans, sem veitir konum
fulit jafnrétti við karla, ekki
einungis á pappírnum heldur
einnig í framkvæmd, og síauk-
inn styrkleikur þessara landa
veldur því um leið, að úr ó-
friðarhættunni dregur til muna
með hverju árinu sem líður,
það verður æ erfiðara að æsa
fólk upp til blindrar andstöðu
gegn því þjóðfélagsformi • sem
þessar þjóðir hafa tekið upp,
eftir því sem lengra líður og
yfirburðir þess koma greini-
legar í Ijós og fleiri og fleiri
kynnast því af, eigin raun. Og
fleiri lönd koma á eitir. Kúba
hefur tekið mál sín í eigin
hendur og rekið bæði erlenda
og innlenda kúgara af höndum
sér. Konurnar láta þar sann-
arlega ekki sitt eftir liggja,
heldur taka virkan þátt í upp-
byggingu landsins og njóta
jafnréttis við karla í hvívetna.
Á Ceylon gegnir nú kona emb-
ætti forsætisráðherra, frú Siri-
mavo Bandaranaike er fyrsta
kona í heimi sem gegnir því
embætti. Þá má ekki gieyma
baráttu kvennanna í nýlendun-
um, en þar standa konur alls-
staðar við hlið karla í frelsis-
baráttu þjóðanna. í hópi
blökkukvennanna, sem fram
undir þessa tíma hafa hvorki
verið læsar né skrifandi, koma
fram gagnmerkar forystukon-
ur sem geta sér ódauðlegan
orðstír og vekja á sér athygli
alls heimsins fyrir þátttöku í
sjálfstæðisbaráttu þjóða sinna.
Þessar konur hafa þolað fang-
elsi, pyntingar og verið rekn-
ar í útlegð, en ekkert fær bug-
að þær.
Það kostai; hvorki fengelsi
né útlegð a0 berjast fyrir friði,
sjálfstæði landsins eða. j-afn-
rétti kvenna hér. ,á íslandi í
dag. Það er því ekki úr -vegi
Ávarp til íslenzkra kvenna vagns
alþjóða baráttudagsins 8. merz
að staldra ofurlítið við að at-
huga hver hlutur okkar er,
íslenzku kvennanna, hvert er
iramlag ókkar ■ til varðveizlu
friðarins í heiminum, til þess að
afkomendur okkar megi búa
hér irjálsir í landinu við
manhsæmandi lífskjör í fram-
tíðinni. og hvert er iramlag
okkar til jafnréttisbaráttu
karla og kvenna. Við skyldum
nú halda að aðstaða okkar öll
væri tiltölulega góð, þó að við
séum að v.'su tröllriðin af ó-
svífnum áróðri þar sem ekki er
skirrzt við að segja hlutina
öðruvisi en þeir eru. Þegar
erlendur her er svikinn inn á
þjóðina, er henni sagt að það
sé gert í því skyni að vernda
okkur. Og þjóðin tók við þess-
um óróðri tiltölulega möglun-
arlítið, þó að altaf hafi verið
allveruleg andstaða gegn her-
setunni og mörgum verið ljóst
hve skaðleg hún er. Við höfum
búið við þessa hersetu svo
lengi að sú kynslóð sem slitið
hefur barnsskónum í landinu
síðasta mannsaldurinn þekkir
ekki föðurland sitt öðru vísi en
hersetið af erlendu stórveldi.
Þessi herseta sem er þjóðernis-
leg niðurlæging og stórhættu-
Jeg fyrir alla okkar menningu,
hefur haft meiri spillingu í för
með sér en okkur er í fljótu
bragði ljóst, hverskonar smygl
og svartamarkaðsbrask hefur
siglt í kjölfar hennar. Það þyk-
ir t.d. engum tíðindum sæta að
maður klæðist sokkum, reyki
síðarettur sem eru keyptar á
flugvellinum og é&' tala nú ekki
um ef maður fer til útlanda,
þá er nógur gjaldeyrir fáanleg-
ur á flugvellinum þó að l'tið
sé um hann í bönkunum. Og
þó eru þetta tiltölulega mein-
laus viðskipti við setuliðið. Þau
alvarlegustu og óbætanlegustu
fara fram á „sjoppum“ og
skemmtistöðum hér í bænum
og suður á flugvelli. Alvarleg-
ust af öllu er sú hætta sem
herstöðvarnar bjóða heim, ef
til styrjaldar dregur og sú
hætta sem friðinum í heimin-
Ávarp Alþjóðasambands lýðræÓis-
sinnrðra hmm 8. marz 1961
Um aílan heim mun Alþjóða-
baráttudagur kvenna. hinn 51.
í riiðinni, verða haldir.n hátíð-
legur.
Á hinu ógleymanlega þ'.ngi
sem halclið var í Kaupmanna-
hiifn sl. \or í tilefni 50 ára af-
mælis baráttudags kvenna
lögðu þúsund fulltrúar frá 73
liindum álierzlu á mikilvægi
framfara þeirra, sem áunr.izt
hafa' fyrir atbeina kvenna sl.
50 ár.
Sambandi lýðræðissinnaðra
kvenna hefur ekki gleymzt
þáttur Alþjóða baráttudags
kvenna í þessum framförum.
Við verðiún að keppa að því að
áhrif hans aukist enn í fram-
tíðinni.
Á Alþjóða baráttudeginum
gefst milljónum kvenna dýr-
mætt tækifæri til að staðfesta
vináttu milli allra kvenna
heirns og sanna mátt samtak-
anna; tækifæri til að sameina
krafta sína til baráttu fyrir
málstað sínum, og hvatning til
að meta réttilega hve mikinn
þátt þær geta áít í því að móta
ahnenningsálitið í heiminum,
og mátt þess.
Markmið baráttu kvenna eru
margvísleg og eru háð ástand-
inu í hverju einstöku landi. I
rómönsku Ameríku og Asíu, til
dæmis, miðasta kröfurnar fyrst
og fremst við veritdun fjárhags-
legs sjálfstæðis og þegnfrelsis,
og baráttunni gegn fáfræði. Af-
rískar konur skoða sjálfstæðis-
baráttu þjóða sinna ofar öðrum
kröfum.
En eitt mál hlýtur að sam-
eina allar konur lieims: Af-
vopnunarmálið.
Siöðugt fullkomnari hel-
sprengjur halda öllu mannkyni
í helgreipum ótíans við tortím-
ingu alls lífs.
Fjármagnið, sem vígbúnaður-
inn sogar til sín hindrar þjóð-
irnar í að vinna bug á hungr-
inu, fátæktinm, sjúkdómum og
fáfræði.
Kjarnavopniii eru ægilegasta
he'mska mannkynsins; vegna
heirra lifa konur og mæður í
sífelldri angist.
Konur, leggjnm enit harðar
að okkur svo 8. marz megi
verða sameiningardagnr allra
kvenna heims
um kröfuna um öryggi og
ævarandi frið
um kröfuna um alþjóðlega og
algjöra afvopnun.
um vissulega stafar af her-
stöðvum hvar í heiminum sem
þær eru því að „vopn eru
gerð til víga og vopnunum
fylgir stríð.“
Það hjýtur því að vera öllu
friðarunnandi fólki ljóst að það
er skylda okkar gagnvart
sjálfum okkur, afkomendum
okkar og heiminum í kring
um okkur að losa okkur við
herinn. Þá er okkur ekki síð-
ur skylt að koma í veg fyrir
það að hér verði látin af
hendi landsréttindi, svo sem
eins og þau að færa út grunn-
línur á landgrunninu án þess
að spyrja Breta að því. Það
kann svo að fara að afkomend-
um okkar finnist hér þröngt
iyrir dyrum, ef núlifandi kyn-
slóð hefur lagt þeim það á
herðar að ráðíæra sig' við
Breta, ef þeir ætla að stækka
landhelgina, en það má hverj-
um íslendingi vera ljóst hve
geysimikið atriði það er fyrir
afkomu þjóðarinnar að hún
rúði sjálf yfir landgrunninu.
Jafnréttisbarátta kvenna hefur
borið góðan árangur hér, ef
dæma skal efti.r því sem á
pappírnum stendur. Öðru vísi
er þetta þó í reyndinni. Konur
hafa verið ótrúlega tómlátar
um mál sín og fáar þeirra
gegna trúnaðarstöðum þjóð-
félagsins, þrátt fyrir rétt
þeirra til þeirra, og óumdeilan-
lega hæfni margra kvenna, en
það held ég að sé almennt við-
urkemit að konur ræki störf
Framh. á 10. síðu
Á þessu ári verða liðin 10
ár frá stofnun Menningar- og
friðai*samtaka íslenzkra
ltvenna í Reykjavík.
Félagið gerðist |á þegar
aðili að AlJ.jóðasambandi lýð-
ræðií sinnaðra kvenna og
helgaði sér alþjóðabaráttu-
daginn 8 marz. I'ann dag
hefur jafnan verið reynt að
kjmna stefnumál M.F.I.K. og
sameina konur til baráttu
fyrir þeim, með greinum íog
ávörpum í blöðuin og. fundar-
liöldum. Sá h-áttur verður
einnig hafður að þessu siimi.
Við snúum okkur til ísl.
kvenna og biðjum þær að at-
liuga hvað félag vort hefur
til málanna að leggja. M F.I.K.
vinnur að aukmun réttindum
kvenna og öryggi og meðferð
barna, eí'tir því sem kraftar
hrökkva til hverju sinni. Við
teljum að íslenzkum konum
sé nauðsjmlegt að kjmna sér
störf og viðhorf kjmsystra
sinna um heim allan, einnig
að nauðsyn beri til að kjmnt
sé staða og viðhorf ísíenzkra
kvenna meðal kvenna heims-
ins.
Sérstök áherzla virðíst okk-
ur til að fylgjast með af at-
hygli og kynnast samtöknm
kvenna hinna ungu ríkja. sem
fleygia nú sem óðhst af sér
hlekkjum nýlendukúgúnar og
skipa sér á beldt fullvalda
ríkja. og þeirra J ióða sem
standa í eldi heitrar herá.ttu,
við margskonar ofheWi «g
ofurefli, þjóða eem hevja
þjóðfrelsísstríð eða. sæta kvn-
þáttaofsóknum, enda mun þar
að finna þær konur sem af
mestri djörfung og hrótti
vinna að réttindabaráttu
kvenna jafnframt hví sem
þær helga sig frelsisharáttu
þjóða sinna osr mannréttinda-
baráttu kynl’áttar síns.
Við viljnm vera í hópi
þeirra hvítra kvenna. sem
rétta hönd þe>m kjmsrstrum
sínum, sem hafa um aldaraðir
verið hrennimerktar s\rivirð-
inga.rtákni þrælahalds. Tr>ennt-
unarskorts og nrð-áns hins
hvíta kvnstofns, til réttar og
sameiginlegrar baráttu fvrir
fegurra mannlífi. fyllra jafn-
rétti, öryggi allra harna og
verndun friðarins. Þetta telj-
mn við að bezt verði gert með
þátttöku í Aljijóðasambandi
lj'ðræðissinnaðra kvenna, sem
er langfjölmennustu kvenna-
samtök í heiminum. Það -er
skoðun M.F.Í.K. að Islénding-
um beri sem vopnlausri og
friðalskandi menningarþjóð,
að gerast virkur Játttakandi
í þeirri baráttu almennings
að siðleysi og tortíming nýrr-
ar lieimsstyrjaldar skuli aldrei
framar ógna mannkyninu,
vinnur að allsherjar afvopnun
og alheimsfriði. í þeirri bar-
áttu teljum við Heimsfriðar-
hreyfinguna öflugasta og á-
rangursríkasta og styðjnm af
lie’Ium hug starf hennar og
stefnumið.
M.F.Í.K. vilja leggja sitt
lóð á vogarskálina til að
vernda og treysta sjáifstæði
íslenzku þjóðarinnar. Þar telj-
um við nærtækast og mest að-
kallandi verkefni að vinna
gegn hersetu Bandaríkja N.
Ameríku hér á landi. M-F.Í.K.
liefur frá upphafi stutt og
tekið þátt í hinni marlmssu
baráttu sem Samtök hernáms-
aml tæðinga hej ja á þessuni
vettvangi.
Við unphaf tiunda starfs-
árs félagsins vill stjórn
M.F.Í.K. staðfesta þá sam-
stöðu og samstarf og brýna
starfskrafta sína og sam-
takahrótt til að skíra s:álf-
siæðisvil iann í brjósti þjóðar-
innar. skerpa siðgæðisvitund-
ina. og efla frelsis* rána,
Við leggium á það ríl<a
áherzlu. að fvrir okkar litlu
þjóð er hað dýrmæ+as.ta eign-
in ?ð eiga frjálshuga menn,
sjálfstæða í skoðunum, ó-
deiga í huara, sem erera sér
grein/ fvrir því hvað það gild-
ír að vera hégn hessa unga,
fáinenno ríkis, menn sem
kunno «».ð meta sörrulega arf-
leifð 1 ’éð'irinno r, trúa á sjálf-
stæðn. t.ilveru hennar í nútíð
og fremtfð og láta aldrei föl
réttindi hennar eða vfirráð
landsins. hvorki gegn bfbeldi,
heinu eða dulbúnu né mútu-
fé.
Við he’tum á íslenzka.r kon-
iir eð Klósa hinni unpvaxandi
kvnsióð þessu viðíangsefni í
hrjóst.
Stjórn Menuingar og friðar-
samtaka íslenzkra kvenna.
Rejiiiavík.
ijnii 11 m 1111 i i e 1111111111111111111111111111 m 1111111111 m 11 e 11111:111111111111111 i 1111111 m 11111 m 111 m i i i i 1111111111111111111 m 11 n 111:11 n t m
Vegna ummæla sem fallið
hafa í blöðum og útvarpi um
fund þann, sem haldinn var í
Selfossbíói 1. þ.m. á vegum Al-
þýðubandalagsins og Kjör-
dæmasambands Framsóknar-
manna í Suðurlandskjördæmi
vil ég sem fundarboðandi
þakka íhaldi og krötum fyrir
þ«nn mikla stuðning sem þeir
veittu málstað okkar með því
að smala sínu fólki á þennan
íund. Þá vil ég ekki síður
þakka Alþýðublaðinu, Morgun-
blaðinu og dómsmáiaráðherra
fyrir sínar umsagr.ir um fund-
inn.
Meiri stórlygar haía aldrei
verið bornar sér í munn eða
settar á prent. Og ekki hvað
sízt vegna þessara ummæla og
skrifa fækkar þeim dag frá
degi hér á Selfossi og í ná-
grenni, sem styðja stjórnina í
landhelgismálinu.
Hér tala menn almennt um
það, að ef málflutningur stjórn-
arsinna um landhelgismálið
he.fur allur svipað sannleiks-
gildi inni að halda og fréttirn-
ar af Seifossíundinum, þá sé
ekki á góðu von.
Af fyrxnefndum fundi er það
að segja, að strax og hann
hafði verið auglýstur voru í-
haldsþjónar sendir um nær-
iiggjandi sveitir til smölunar
eftir fyrirmælum frá æðri stöð-
um. Öllu þcssu brambolti var
haldið vandlega leyndu fyrir
fundarboðendum. Nú átti að
gera stórt átak. Með hjálp
sveitanna og nærliggjandi
þorpa átti að lyfta íhaldinu á
Selfossi úr þeim öldudal, sem
það hefur verið í frá því
hreppsneíndarkosningar . f óru
hér fram síðast.
En hér fór fyrir 'haldinu
eins og oft áður, að lítið verð-
Framh. á 10. siðu