Þjóðviljinn - 10.03.1961, Side 6

#>' — — lEÖStudagor 1Ö. imarz 1961
(IIÓOVIU
Útgefandl: Sameinlnprarflokkur alþýðu — Sósíalistaflokkurlnn. —
Ritstjórar: Magnús Kjartansson (áb.), Mapnús Torfi Ölafsson, Sig-
urður Guðmundsson. — Fréttaritstjórar: Ivar H. Jónsson, Jón
BJarnason. — Auglýsingastjóri: Guðgeir Magnússon. — Ritstjórn,
afgreiðsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Sími
17-500 (5 línurj. - Askriftarverð kr. 45 á mán. - Lausasöluv. kr. 3.00.
Prentsm’ðja Þjóöviljans.
Makalaus fflálflutningur m
E’itt hið furðulegasta í málflutningi stjórnarinnar um =
landhelgina er sú staðhæfing að Brétar hafi gefið §j§
ckkur grunnlínubreytingar í trássi við lög og rétt! §§§
.*vlþýðublaðið orðar þessa kenningu svo í forustugrein m
i gær: „Viðurkenning Breta á hinum nýju grunnlínum |§§
er hreinn vinningur fyrir íslendinga, sem ekki jengist m
■ oeð alþjóöadómi. Þess vegna er samið um þetta atriði.“ m
Alþýðublaðið lýsir semsé yfir því að grunnlínurnáh nýju’ §§§
,'éu brot á alþjóðasamþykktum, en okkur Íé óhætt é§|
íð fremja brotið vegna þess að Bretar leyfi okkur þpð! . al
T»etta er makalaus málflutningur en raunar d samræmi -§3
við það, að stjórnarliðið reynir mjög að halda |§1
þeirri kenningu að þjóðinni að Bretar og alþjóðalög séu §§|
eitt og hið sama. Varla ætti þó nokkrum að dyljaSt, að §|§
ef breytingar okkar eru ekki í samræmi við þá alþjóða- =§
í amninga, sem við höfum sjálfir undirritað, getur hvaða §§l
þjóð sem er kært okkur og fengið aðgerðum okkar m
hrundið. Myndi þá lítið stoða að standa eins og barn =
írammi fyrir alþjóðadómstóli og segja: Við héldum §g
að allt væri í lagi af því að Bretar leyfðu okkur það! m
Hugsanlegur kærandi myndi meira að segja geta stutt §|§
^gól sitt með ívitnun í Alþýðublaðið: málgagn íslenzka §§§
utanríkisráðherrans hefur sjálft viðurkennt að grunn- m
únubreytingarnar séu brot á alþjóðalögum! §§f
ITæri málstaður okkar eitthvað hæpinn mætti telja m
þessi ummæli Alþýðublaðsins jafngilda landráðum. p§
Sn auðvitað er málstaðurinn ekkert hæpinn; við höfum §§§
nulla heimild til að breyta þessum grunnlínum án þess §§§
að spyrja nokkurn leyfis og gátum gert margar aðrar §§|
igrunnlínubreytingar eins og rakið hefur verið hér í §§j
blaðinu. Rökfærsla Alþýðublaðsins er aðeins dæmi um §§§
hinn algerasta undirlægjuhátt; skyldi ekki senn koma m
að því að okkur verði sagt að þakka Bretum daglega §j§
. fyrir það að þeir gefi okkur enn leyfi til að draga and- II
ann í landi okkar? ss
Ósærnileg frainkoma
í^uðmundur í. Guðmundsson er alveg vafalaust óheið-
arlegasti stjórnmálamaður á íslandi, og raunar
myndi hann vart finna nokkurn sinn líka í keppni á
ulþjóðavettvangi þótt ekkert tillit væri tekið til mann-
fjölda. Starfsaðferðir hans eru undirferli og svik; hann
virðist eiga mun auðveldara með að segja ósatt en satt,
og honum bregður ekki minnstu vitund þótt ósann-
indin séu sönnuð upp á hann á sjálfu. Alþingi íslend-
inga.
Jjessir siðferðilegu eiginleikar ráðherrans hafa komið
einkar skýrt fram í sambandi við landhelgismálið.
í vinstristjórninni fór hann sífellt á bak við samráð-
herra sína, sagði þeim ósatt og hélt fyrir þeim gögn-
um. Undanfarið hálft ár hafa öll svör sem hann hefur
gefið á Alþingi um landhelgismálið verið vísvitandi
ósannindi. Og eðlið er svo ríkt að jafnvel nú í lokaá-
tökunum leggur hann mest upp úr leyniskjali sem
hann segist hafa en enginn skuli þó fá að sjá!
jpramkoma af þessu tagi væri óhugsanleg í nokkru
nálægu landi. Til dæmis eru ekki ýkjamörg ár
síðan danskur ráðherra — sósíaldemókrati — varð að
vikja úr ráðherrastóli og af þingi vegna þess að hann
reyndist uppvís að því að hafa sagt ósatt opinberlega.
Enginn býst við að forusta Alþýðuflokksins íslenzka
bregðist eins við — en hvað segja kjósendur? — m.
Aðalmálgagn Sjálfstæðisflo
máfstað launþega í ölfum deil
í kaupdeilum eigast jafnat.
tveir aðilar við, vinnukaupend-
ur og vinnuseljendur. Og þegar
ekki nást samningar milli þess-
ara aðila eftir eðlilegum sam-
komulagsieiðum, verður verk-
fall eða verkbann lokaúrræði
þess aðila, er á sækir um breyt-
ingar á fyrri launasamningum.
Nú munu flestir óhlutdrægir
menn líta svo á að sjaldan
valdi einn, þegar tveir deila.
En þrátt fyrir það hefur sú
regla alltaf gilt í frásögnum
Morgunblaðsins af kaupdeilum,
að telja þar annan aðilann,
vinnuseljandann sekan, en hinn
aðilann, vinnukaupandann sak-
lausan af öllu því er af slík-
pm deþpm leiðir.
•Vinnustöðvun vegna verk-
falis er, þá talin einhliða sök
launaiólksins, en hins aldrei
getið; að þrjózku og skamm-
sýni atvinnurekenda sé um að
kenna, þótt svo hafi raunar
oftast verið.
Með þessum hætti hefur
Morgublaðið ætíð tekið sér
stöðu með harðsviruðustu at-
vinnurekendum á móti launa-
fólkinu. Frá þessu eru engar
undantekningar, nema í móður-
sýkisköstum þess í stjómarand-
stöðunni árin 1956—1958, og
verður sú undantekning raunar
ekki með sanngirni framtalin
sem heijbrigð afstaða, þar sem
blaðinu var þá ekki sjálfrátt,
vegna haturs síns á ríkisstjórn
sem þá var við völd og lagði
áherzlu á góð samskipti við
launastéttirnar.
Morgunblaðið bregður heldur
ekki vana sínum nú er það
ræðir um óskir verkafólks um
hækkuð laun. Munu þó allir
sanngjarnir menn sammála um
það að trauðla hafi í annan
tima verið færð gijdari rök
fyrir kauphækkunum en ein-
mitt nú.
Á síðustu tveimur árum hef-
ur ríkisstjórnin með ráðstöfun-
um sínum og lagaboðum, bein-
linis lækkað verulega kaup
allra launþega frá því sem það
var árið 1958.
Við þessar beinu kauplækk-
anir bætist siðan sívaxandi
dýrtíð. Verðlag brýnustu lífs-
nauðsynja hefur hækkað meira
en nokkru sinni fyrr, vegna
aðgerða ríkisstjórnarinnar.
Veldur hér mestu um gengis-
fellingin, vaxtaokrið og hinn
stórfelldi nýi söluskattur. Sam-
tímis þv: sem þessar ráðstafan-
ir ríkisstjórnarinnar hafa
magnað dýrtíðina, haía þær
einnig valdið óáran í athaína-
lífi þjóðarinnar og breytt góð-
æri frá náttúrunnar hendi í
hallæri fyrir allan þorra ís-
lendinga.
Framtak efnalítils fólks hef-
ur ríkisvaldið fært í fjötra með
ráðstöfunum sínum, svo að all-
ar Jefðir frjálsra athafna al-
mennings til bjargálna hal’a
torveldazt eða lokazt alveg.
AtvinnUrekstur til lands og
sjávar hefur mætt miklum erí-
iðleikum vegna vaxtahækkun-
ar, óheppilegraE stefnu í af-
urðasölumálum og síaukinnar
dýrtíðar. Þetta heíur leitt til
samdráttar í atvinnulífinu, svo
að nú stöndum við frammi fyrir
vágesti atvinnuleysisins, og
vonleysi og kvíði fyrir framtið-
inni grípur um sig meðal al-
mennings.
Rikisstjórnin hefur ekki
reynt að dylja það, að stefna
hennar sé mörkuð eftir banda-
rískum fyrirmyndum, eins og
þær voru á valdatíma Eisen-
howers.
Hinn nýkjörni forseti Banda-
ríkjanna hefur undanfarið ver-
ið að lýsa ávöxtum þessarar
fyrirmyndarstefnu íslenzku
ríkisstjórnarinnar. Sú lýsing er
ekki glæsileg:
Fimm og hálf milljón
bandarískra verkamanna at-
vinnulausir, heilbrigðis- og
hreinlætismái stórborganna í
hörmulegu ástandi, félagslegar
tryggingar engar eða ónógar.
einnig stafi þjóðinni stórhætta
af valdi auðhringanna og fjár-
glæfrum, sem þrífast í skjóli
þeirra. —
Ennfremur segir Kennedy
forseti, að utanrlkisstefna
Bandaríkjanna ,á síðari árum
hafi valdið þeim skaðlegum á-
litshnekki í augum alheims. Og
enn segir hinn nýkjörni forseti
að efnahagskerfi Bandaríkj-
anna sé svo illa komið, að þörf
sé efnahagsaðstoÖar frá Vestur-
Þjóðverjum, hinni sigruðu þjóð
úr síðustu styrjöld.
Það þarf því engan að undra,
þótt syrti í álinn hjá íslenzku
ríkisstjórninní sem reynt hef-
ur að hernáa eftir ólánsstefnu
Eisenhowers í efnahagsmálum.
Þeirri stefnu, sem núverandi
forseti Bandarikjanna telur að
hafi valdið þjóð hans stórkost-
legum. vanda, sem ekki verði
leystur nema með sterku átaki
allra Bandaríkjamanna í önd-
verða átt við stefnu fyrrver-
andi stjórnar.
Fyrstu ráð Kennedys forseta
við þeim vandamálum sem
samdráttarstefna Eisenhowers-
tímabilsins bar í slóð sína, eru
m.a. þau að hækka kaup verka-
manna, auka kaupgetu almenn-
ings, örva til athafna og greiðra
viðskipta og afnema atvinnu-
leysið.
Hinn nýkjörni forseti Banda-
Þó 1<
Ifigls þc
iiiiniiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiigmMiiiiiiiiiiiKiEEiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiui
Það er margt um mannlnn á blaðamannafundum Iíennedy forseta, og dómur lians úm stefnu
fyrlrrennara síns í efnaliagsmálum hefur vakið heimsathygli. Nýi Bandarúkjaforsetinn á
varla nógu sterk orð til að lýsa því livílík bölvun samdráttarstefna Eisenhowers hefur ver-
ið fyrir bandarísku þjóðina — einmiit sú stefna sem n.úverandi ríkisstjórn Islands tók upp
eftir bandarískri forskrift og nefndi viðreisn. Islenzkur almenningur getur borið um að sam-
dráttarstefnan liefur sízt haft heiHavænlegri áhrif hér á landi en vestan Iiafs. ^ ,