Þjóðviljinn - 18.03.1961, Blaðsíða 10

$)' — ÓSKASTUNDIN
ÓSKASTUNDIN — (3
ÞJOFUR E R HANN
DALAMANN
Einu sinni kom dreng-
* - vestan úr Dölum i
Ækálhölt á laugardaginn
#rrir- pásk’a og bað að
lofa sér að vera þar
tfram yfir hátíðina og
var honum heitið því.
i*að orð haíði ieikið á
\im dreng þenna að hann
vaeri ekki vandur til
iiandanna og væri jafn-
vel sauðaþjófur; þó fór
|<að ekki í hámæjum og
«idrei hafði hann orðið
tippvís að stuldi. Þetta
vissu skólapiltar þeir er
voru úr sania byggðar-
■ iiagi og hann og ásettu
$«eir- sér að gera honum
-einhverjar glettur eða
kinnroða ef verða maetti.
Þegar farið var að
• bringja til hámessu á
• ibáskadaginn var eins op
•iög gera ráð fyrir hringt
• Jtremur kiukkum, einni
•ákaflega stórri og hljóm-
• ■dimmri, einni nokkuð
• minni og hljómhvellari.
• •og hinni þriðju lítilii
• fa.jöllu, en ákaílega
• tiljómskærri. Þegar hring-
■ ingarnar byrjuðu íóru
akólapiltar út fyrir stað-
•ttnn'- og höfðu drenginn
■ með sér, og voru að tala
við hann á víð og dreif
: meðan á hringingunum
■stóð. En þegar farið var
. að samhringja með öilum
• flílukkunum í einu beiddu
• •lieir—hann- að • taka vel
- -eftir hvað klukkurnar
• «egðu. Strákur gerir svo
- -cg hlerar til, en þykist
skki heyra neitt annað
en venjulegt klukkna-
hljóð. Þá segir einn aí
skólapiltunum: „Gáðu að
þér maður; heyrirðu ekki
að stóra klukkan drynur
með dimmri rödd;
Þjófur er hann Dala-
mann, Dalamann.
Miðklukkan tiltekur
Anna María Halldórs-
dóttir heitir 5 ára stúlka
á Clafsfirði. Hún á
ömmu hérna í Reykjavík
og stundum sendir hún
ömmu sinni myndir.
Anna María kann ekki
að skrifa ömmu sinni
bréf. en hún getur sagt
henni margt af því sem
gerist fyrir því. Hún
teiknar ljómandi fallega.
Þessi mynd er ein af
myndunum sem amma
hefur fengið. Það er
mikið líf í þessari mynd.
Við getum lesið ýmislegt
hvað mörgu t'é þú hefur
stolið:
Tólf tók liann liimbin.
tólf tók hann lömbin,
tólf tók hanii liimbin.
En þó er hljómhvellasta
klukkan verst; því hún
segir í mjóa rómnum:
Takið ’ann.
takið ’ann.
takið ’ann.
Framhald á 3. síðu
út úr henni, þó engar
skýringar fylgdu. Þarna
er bíll á fleygi ferð og
mamma við stýrið, en
I'til stúlka í aftursætinu
veifar vasaklútnum í
kveðjuskyni. Stór hund-
ur eltir bílinn. Kannski
er Anna María að segja
ömmu i'rá einhverju sér-
stöku ferðalagi með þess-
ari mynd.
Það getur meira en
verið að við leyíum ykk-
ur seinna að sjá fleiri
teikningar eftir Önnu
Mar.’u hérna í blaðinu.
Anna María teiknar myndir
handa cmmu sinni
SÓLIN og VINDURINN
Sél og vindur deildu
einu sinni um það, hvort-
þeirra væri sterkara.
Loksins urðu þau ásátt
um. að það skyldi telj-
ast sterkara. sem fyrr
gæti neytt gangandi.
HORNFIRZKA
Einu sinni komu Horn-
firðingar í kaupstað, sem
var vant, og þótti fles't'
dýrðlegt umhorfs og ólíkt
því sem þeir voru vanir
í Hoi-nafirðinum. MeðaT
annars varð þeim litið
upp í tunglið sem skein’
í heiði. ,.Tarna er al-
mennilegt tungl“ sögðú
þeir, „það er munur eða
máninn“.
(Þjóðsaga).
G A T A
Sólinn rií'inn festing frá, .
íótum troðin jörðu á. . .
Skjóta aðgerð þurfti þ£.
Þessa gátu ráða má.
mann. er þau sáu á und-
an sér. til að fara úr
•kápunni. Vindurinn byrj-
aði og gerði hvassviðri
svo mikið sem hann gat
með regni og hagli.
Göngumaðurinn barst lítt
aí og lá við að guggna:
en því meir sem hvessti.
þess fastara vaíði hann
að sér kápunni. Nú átti
sólin að sýna hvað hún
gæti. Hún lét ylgeisla
sína falla þverbeint nið-
ur, og glaðnaði þá yfir
himni og' jörð með feg-
urstu heiðrikju; loftið
hlýnaði meir og meir, og
að síðustu varð svo heitt,
að maðurinn þoldi ekki
lengur við i kápunni.
Fór hann þá úr henni, og
settist til hvíldar í for-
sæluna undir tré nokkru.
en sólin fagnaði fengnum
sigri.
Mörgum sinnuni meira
vinnst með blíðu en
stríðu.
S K I P — Þessa á'gætu
teikningu sendi Björn
Dúason, 10 ára. Hann á
heima á Húsavík. Auður
8 ára gömul systir hans
sendi okkur prýðilega
mynd, sem þvi miður
komst ekki i þetta blað.
Myndin þin kemur bara
seinna. Auður litla.
D A L A M A N N
Framhald af 2. síðu.
Þá beið strákurinn
ekki lengur boðanna.
hljóp úr páskaveizlunni
og þorði aldrei að koma
á staðinn upp frá því. '
Þjóðsögur J.Á.
S T Ö K U R
Blessuð sólin el'ikar ailt,
allt með kossi vekur.
Kaginn græni, hjarnið
kalt
hennar ástum tekur.
Geislar hennar út um allt
eitt og sama skriía
um hauðrið græna,
hjarnið kalt:
Himneskt er að lifa.
H0) — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 18. marz 1961
Scmnleikuriitn er sá
Framhald af 6. siðu.
Rússa og vera handbendi
þeirra. En þetta er alls ekki
illa meint. Þetta eru aðeins
•ósjálfráð viðbrögð og í geð-
leysi gerð. Hver einasti Islend-
ingur, sæmilega vitiborinn,
veit, að Rússum stendur ná-
kvæmlega á sama um þessar
vígstöðvar hér, ef til stríðs
kemur. Svo írjálslyndir eru
valdamenn á íslandi, að þeir
láta sitt eigið útvarp útskýra
það nákvæmlega. hvers vegna
IRússum er sama. Fyrir aðeins
laum dögum var útvarpið t.d.
látið segja frá því, að svo
rnikil væri hún orðin hin nýja
Hertækni, að hægt væri að út-
rná allt mannkyn jarðarinnar
á hálfum tíma. Enginn er svo
skyni skroppinn, að hann ef-
ist um, að þetta sé rétt, fáir
svo heimskir, að þeir sjái ekki,
hve gagnlaus yrði okkar her-
verndin, ef strið kæmi. Eng-
um kemur til hugar að neita
þv:, að herstöðvarnar munu
lialla yfir okkur tortímingu,
■ef stríð verður. Enginn neitar
því heldur, að fámennri þjóð
sé það voði á alla vegu að
hafa fjölmennan, útlendan her
í landi sínu til langframa.
Samt er herinn hér og samt
mun hægt að íá stóran hluta
þjóðarinnar til að biðja um
fleiri hermenn og fleiri víg-
stöðvar.
Ég þekki nokkra stuðnings-
menn núverandi ríkisstjórnar,
greinda menn og fyrirtaks-
menn i alla staði. Aldrei kæmi
þeim annað til hugar en játa
Pser staðreyndir, sem hér hef-
ur verið látið liggja að várð-
andi herstöðvarnar. Það segja
þeir hátt, en það er dálítið
eftir og þá fara þeir að hvísla.
Þeir vita, að hin vísu átrún-
aðargoð þeirra hljóta að hafa
einhvern tilgang, sem ekki má
segja hátt. Þá er farið að
hvísla og í augun kemur
glampi hinna skyggnu stjórn-
málamanna og í íramgönguna
alla þokki mikillar ábyrgðar,
sem ekki lætur allt uppi, en
hvíslar og byrjar svona: —
Sannleikurinn er því miður sá
., . Það er þetta hvísl, sem
nú Jeggur undir sig landið.
Vegna þess hve iágt það fer,
er talsvert heillandi að hlusta
eftir því og vegna þess geigs,
sem það setur í brjóstin, verð-
ur það áhrifamikið. Mikill
hluti ísienzks æskufólks hefur
þegar látið heillast. Það setur
upp svip hins ábyrga og tekur
undir hvíslið: — Sannleikurinn
er því miður sá, þó að forráða-
menn þjóðarinnar vilji ekki
segja það beinum orðtirh, að
landið okkar er bölvað útsker,
þar sem ekki verður lifað
menningarlífi nema til komi
peningagjafir og mútur erlend-
is frá. Þess vegna verðum við
að hafa herinn.
Eðiilagt er, að ungu fóiki
sýnist svo. Þannig hefur þetta
gengið til síðan það fyrst leit
dagsins ijós og einhver leynd
rök hljóta að liggja því að
baki, að herinn skuli vera hér,
úr þvi að þau rök, sem beitt,
er, eru i augum hvers einasta
manns fals og fyrirsláttur. En
er það þá svo, að forráðamenn
Horgunblaðið ærssf
Framh. af 12. síðu
maður Sjálfstæðisflokksins og
fyrrverandi ritstjóri Morgun-
blaðsins.
Mcð viðbrögðum sínum er
Morgunblaðið að lýsa yfir
Jiví a.ð slík rannsókn myndi
að fiiliu sanna sekt Eðvalds
Hinrikssonar, að sú niður-
staða væri svo alvarleg að
Bjarni Benediktsson gæti
Gjsldeyrissvik
Framhald af 1. siðu.
urstöðum hennar mun frekari
rannsókn málsins fyrir Saka-
dómi byggð. Er á þessu stigi
ekki hægt að segja um hve
viðtækt þetta gjaldeyrissvika-
mál er.
Yfirheyrslur hafa þegar far-
ið fram yfir nokkrum forstöðu-
mönnum þessara fyrirtækja
en frekari yfirheyrslur munu
væntanlega biða eftir niður-
stöðum endurskoðuriarinnar.
Haraldur Faaberg h.f. er
skipamiðlunarfyrirtæki en Eim-
skipfélag Reykjavíkur skipafé-
lag og rekur skipin Öskju og
Kötlu. Framkvæmdstjóri beggja
fyrirtækjanna er Haraldur Faa-
berg og hafa þau sameiginlega
skrifstofu, þótt hér sé um tvö
sjálfstæð fyrirtæki að ræða.
þjóðarinnar vilji útbreiða
þessa skoðun á larídi sínu?
Ekki veit ég það, en sann-
Jeikurinn er því miður sá, að
þeir gera það.
Stefán Jónsson.
ekkert annað gert en fram-
selt hann og lians hljii þá
að bíða dauðadómur. Þetta
er ályktun Morgunblaðsins
sjálfs.
Mjög alvarleg viðbrögð
Ritstjórar Morgunblaðsins
eru þannig sannfærðir um fulla
sekt Eðvalds Hinrikssonar,
enda liefur hann sjálfur ekki
treyst sér til að mótmæla einu
einasta ákæruatriði sem fram
kemur í skýrslunni um atliafu-
ir hans, samkvæmt framburði
nalngreindra vitna og opinber-
um skjölum. Þeim mun alvar-
legra er það að Morgunblaðið
skuþ gerast, trylltur málsvari
slíks manns og telja athafnir
hans innan ramma þeirra póli-
tísku verka sem sæmi Sjálf-
sfæðisflokknum.
Enda J ótt stéttaátökin á
Islandi hali oft verið hörð
hefur J;að aldrei komið fyr-
ir að maður hafi verið veg-
inn í þeim átökum. Þetta
hefur verið gæfa íslendinga
og allir sæmilegir menn vona
að þessi sérstaða áslenzku
Jijóðarinnar ha.Iilist um alla
framtíð. En þá skiilu menn
gæta sín alvarlega þegar
hingað til lands er koininn
maður sem liggur undir al-
varlegri ákæru um liin
verstu afbrot af pólitískum
ástæðum, og J egar málgagn
íslenzks stjórumálafloklcs
gerir verk þessa manns að
sínum.
Á undanförnum árum hafa
setzt hér að býsna margir út-
lendingar, sumir svokallaðir
„pólitískir flétlamenn”, án þess
að fortíð þeirra hafi verið
kumi. Ákærurnar á Eðvald Hin-
riksson gefa sannarlega einnig
tilefni til þess að stjórnarvöld-
in gæti meiri varúðar í þessu
efni en verið hefur til þessa.
Ættu skjTisamari menn Sjálf-
stæðisflokksins að gefa þessu
atriði fullan gaum ekki síð-
Ur en aðrir.
I
Bera persónulega ábyrgð
Krafan um rannsókn vegna
sakargiftanna á Eðvald Hin-
' riksson er svo sjálfsögð að ekki
■ ætti að þurfa að ræða hana.
Tjninn hefur þegar tekið und-
í ir þá kröfu og Frj.áls Jijóð seg-
ir í gær: „Það er því skýlaus
skylda islenzka ríkisins að kom-
asl að hinu sanna í málinu og
skýra frá niðurstöðum . . . á ís-
lenzka ríkið tvímælalaust að
fara fram á að fá í hendur öll
gögn sem að þessu máli lúta
og láta ÓVTLHALLA menn
rannsaka þau.“ Þrált fyrir hin
siðlausu viðbrögð Morgunblaðs-
ins skal því ekki enn trúað að
st jórnarvöldiu bregðist aug-
ljósustu skyldu simii í þessu
máJi.
Fari hinsvegar svo ?.ð
rannsókn wrði eldti fram-
kvænul kallar Þjóðviijinn rit-
stjóra Morgunblaðsins og
stjórnarvöldin persónulega
til ábyrgðar á Eðvald Hin-
rikf'syni og öllum athiifnum
hans.
í dag kl. 3 síðdegis verða
myndir Ósvalds Knudsens sýnd-
ar í síðasta sinn í Gamla bíói.
Myndirnar haí'a verið sýndar í
viku við mjög góða aðsókrí.
*