Þjóðviljinn - 30.03.1961, Qupperneq 7

6)
ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 30. marz 1961
Fimmtudagur 30. marz 1961 — ÞJÓÐVILJINN — (7
glIÓÐVlLJINN
Útífefandi: Samelningarflokkur alpýðu — Sósíalistaflokkurlnn. -
Rltstjórar: Magnús KJartansson (áb.), Magnús Torfi Ólafsson. Sig-
urður Guðmundsson. — Préttaritstjórar: ívar H. Jónsson, J"ón
BJarnason. — Auglýsingastjóri: Guðgeir Magnússon. — RitstJórn,
afgrelðsla. auglýsir.gar, prentsmiðja: Skólavörðustíg 19. — Sími
17-600 (6 línur). - Askriftarverð kr. 45 á mán. - Lausasöluv. kr. 3.00.
PrentsmJðja Þjóðviljans.
■I!I!!III!II11
Herðum sóknina gegn 1
heniámsstefnunni |
Oöfnun undirskrifta gegn hernáminu gengur vel bæði |§§
hér' í Reykjavík og úti um allt land, og við- |||
'Vrögfð'^rianiia-; fabá* ekkí'”feftir flokk-vlm:: eða<jlfstöðu ;t41,
.-mnarra,málá. "Rök'Slfrttaka hefeáinsáttiiátæði'n'ga sagngjlj
.r^i^j^áj^inji eru hverjúm’ maniíí/til:féek,)ííþVf þátíríhafa ■ s
"T.erið sarneiginleg; iaísta$a þióðarinnaV aliVar.h0Íjafnt ~:lil
lorustumanna sem alls almennings. Hver einasti maður
sem nú á sæti á Alþingi hefur á sínum tíma flutt §11
ræður eða skrifað gegn hernáminu og borið fram al- j§§
gild rök. Og þessir forustumenn hafa ekki skipt um
;koðun, þeir hafa aðeins bognað fyrir erlendu valdi. §^
Þaö nægir ekki að vita hið rétta, menn verða einnig Hi
:,ð háfa manndóm til að fylgja sannfœringu sinni. §§1
Manndómurinn hefur brugðizt forustumönnunum á §§
grátlegan hátt, en nú 'hefur allur almenningur tæki- fzs
íæri til að bæta þeim upp þann missi. §§
l/'ið eigum okkar íslenzku rök gegn hernáminu, tengd |||
* heiðri og hagsmunum íslenzku þjóðarinnar, og þau =
eru okkur einatt efst í huga. En barátta okkar gegn §11
hernáminu er einnig þáttur í friðarbaráttu mannkyns- §§§
ins alls, brot af draumi þjóðanna um frið á jörðu. Við ||I
jslendingar lifum eins og aðrir í skugganum af hel- §§§
:prengjum og stríðshótunum; hvenær sem innanlands- §§i
átök verða í nokkru landi *dynja yfir okkur ógnanir §§§
am morð á mannkyninu, og þær hótanir styðjast vi𠧧
vald sem einnig hefur tangarhald á landi okkar. Marg- ||1
:r reyna að lifa í skugga helsprengjunnar líkt og ekk- Wjs
ert hafi gerzt, en ógn hennar mótar samt hvern ein- m
asta rnann 'hvort sem hann veit það eða ekki, veldur §§§
jryggisleysi og ótta, sljóvgar og lamar. Hver sem |§|
hugsar sig um veit að engin nauðsyn er mannkyninu §§§
brýnni en að losna undan þessu fargi, skipa lífinu í II
öndvegi í stað dauðans. En til þess þurfa menn að =!
'ielja sér málstað friðarins og þora að treysta honum. §§§
Engri þjóð er sá kostur nærtækari og auðveldari en m
Islendingum, vopnlausri smáþjóð sem á alla framtíð 11
íina undir því að friður haldist í heiminum. En sé §§
íramtíð okkar háð því að friður haldist er okkur eng- §§§§
:nn ,annar kostur sæmandi en að þora að standa vi𠧧§
' nálstað friðarins í einu og öllu. Þetta er meginatriði !§|
sem hver einasti hugsandi maður verður að gera upp i§§
við sig, og undirskriftasöfnun hernámsandstæðinga §1
igetur ráðið miklum úrslitum ef nægilega margir ís- §§j
lendingar eiga manndóm til að standa við það sem §§§
þeir vita að er satt og rétt. Og þá erum við ekki að- ÍJ
eins að velja okkur heiðarlegt hlutskipti, heldur leggj- §§§
um við fram það sem við megum til friðar og öryggis =
í heiminum. §§§
essa daga er okkur sagt að minnast þess að rúmar §§§§
19 'aldir eru liðnar síðan uppreisnarmaður í her- §§§
numdu landi var dæmdur til dauða af hernámsstjór- §H
anum og líflátinn af erindrekum erlends valds. Okkur
verður flutt sú forna saga afmynduð af mönnum sem §§§§
rurnir eru sjálfir handgengnir hinu erlenda valdi í |§§
sínu eigin landi, en kjarna hennar þekkir samt hvert §§|
rnannsbarn: uppreisn alþýðumanna gegn erlendri herra- §§§§§
þjóð og spilltri yfirstétt, baráttuna fyrir friði og frelsi. m
Hátíðisdagarnir verða ekki betur notaðir en með því m
i.ð fylkja sem flestum um kröfurnar um frelsi íslands m
og frið. — m. §§§
Eldur logar í ofni. Út
um súðargluggana sér ská-
allt upp í himininn svo
það er bjart inni. Hrúgur
af köðlum á gólfinu, blaut-
um köðlum, þurrum köðl-
um. Stafli af netum úti í
horninu. Hann hefur hengt
netdræsu á gaflinn gegnt
ofninum. Það er hengil-
rifið og hann er í óða önn
að losa tætlurnar af leggn-
um. Við hlið hans dreng-
ur sem keppist við viö.
sömu handtökin — hér
fær hann ókeypis tilsögn
í vinnubrögðum. „Já, þeir
koma margir til mín hing-
að ,greyin. Blessaður vertu,
iþað jyneir mann umi.mörg-
ár að hafa þessa drehgi'
'hjá sér.“
.rfijqijia !’í atTjjhlgía oiV
0
YNGIR
norður og austur undir Gríms- að sofa. — En það var ekki
ey. Nei, skúlurnar fóru yfir-
leitt ekki austar. Heyrði talað
um að Sigurður í Görðunum
og Magnús Magnússon hefðu
farið alla leið austur fyrir og
kringum landið, en slíkar
ferðir voru undantekningar.
— Komstu aldrei í hann
krappann ?
— Nei. Það er oft vitnað
tit -veðursins þegar " Ingvar-
fé'rstt-Við1 ■ höfðum fkríð'- inn
til- lléyk-jáVíkúrW'Úf 'fúí4 Ög'
kómnir út þaðan, vorum 'líom-n-'
HfíBsk ijiihöi.ina. go ðunsu
hentugt að sofa í sólarhring
eftir að hafa vakað í þrjá.
Eftir að vökulögin komu og
skipin stækkuðu var aldrei
farið í var.
Eg var á Jónl forseta fram
í sjómannaverkfallið 1916.
— Segðu mór frá sjó-
mannaverkfa.llinu.
— Við töldum okkur eiga
lifrina —^ höfðum al’taf haft
h-áiniá’.'1 Þeftáh^ EMéyiaríHJált-i
vkr rhéð Mafz tókú- þeir eftir
þVí' að brezkji' •'íógá!fá'sjöménri‘-
gS' .ussb .íniintí iBsíoct id- •!<
Hafið þið atliugað, að pottahlóm er það ódýr-
asta cg fegursta, sem hægt er að fá í alls konar
vinargjafir og ekkert prýðir meir hehnilið en, potta-
blóm frá gróðu.húsi
PAL'L MICHELSEN, Hveragerði
Þorsteinn Guðiaugsson segir frá
___z
— Nei, ég hef ekkert. að
tala við blaðamenn. Engu að
segja frá. 'Mitt líf hefur lið-
ið eins og lygn straumur.
Já, ég er að dunda við þessi
net. Hann lætur mig hafa>í
nefið fyrir það, — ég er kpm-
inn á ellilaun og þau eru eins
og allir vita ekki til að kaupa
fyrir þau í nefið.
Hann heitir Þorsteinn og er
Guðlaugsson; sjötíu og fimm
ára í dag, facddur 30. marz
1886. I gær bætti hann net í
Ver'búðunum.
— Þú ert einn hinna inn-
fæddu — og vitanlega Vest-
urhæingur
— Nei! Austurbæingur .—
sem betur fer! En svo var
þetta að ég gifti mig (kopa
Þorsteins heitir Ástríður Odds
dóttir, hin mesta heiðurskona)
og konan var úr Vesturbæn-
um, og þar hef ég átt heijna
síðan.
—Já, ég er fæddur í göml-
um bæ við ÍBergstaðastrætið.
Pabbi dó þegar ég var fimm
ára og þá fór ég með mömmu
austur í Ytrihrepp og ólst upp
þar ýmist í bæjum eða milli
'bæja.
— Nei, ég var ekki á neiri-
um hrakhólum. Mamma vár
lifandi og ég var alltaf msð
henni og þarna var gotl fólk'.
Hún dó alltof snemma; dó
eftir að ég fermdist. Þá fór
ég sem strákur til Stokkseyr-
ar, var við beitingu og snún-
inga.
— Sumarið 1902 var ég 15
ára/ocr fór þá á kútter, Önnu
Bre’ðfjörð, gem gerð var út á
skak héðan frá Reykjavík.
Ó’afur Sigurðsson var skip-
stiórinn. Síðan var ég á
skútum til 1913 .... Fengum
hálft annað rúgbrauð og 1
pd. af margaríni til vikunnar.
Soðning 'kvölds cg incrgna.
Þóíti gott.
Kaupið var helmingur þess
pom meður Gró. TJtgerðin
lagði til veiðarfæri. Afia-
ldærnar fengu frítt salt hin-
ir urðu að borga það sjálfir!
— Þegar ég byrjaði mitt
skútulif hófust veiðar um 1.
m.arz. Skúturnar lágu við
múrningar inni á Sundum og
voru sóttar síðast í febrúar
og byrjað að búa þær út.
Við vorum á veiðum fram í
septemberlok.
Veiðisvæðio? Við vorum á
svæðinu frá Selvogsbanka
ir í Garðsjóinn þegar við
fengum vitlausan útsynning.
Við slöguðum þar daginn og
nóttina. Þau skip sem komin
voru lengra út gátu ekki snú-
ið við. Tvö hrakti upp á Mýr-
ar. Björgvin var kominn það
langt út. að hann gat elcki
náð sér inn undir landið, en
einhvernveginn tókst honum
að komast við illan leik til
Iteykjavíkur.
— Afkoman hjá ykkur á
skútunum ?
— Hún var nú svona og
evona. Það var frekar ódýrt
að lifa, og ekki gerðar mikl-
ar kröfur. Meðalþénustan á
úthaldinu var 400—500 kr.
Verkamamskaupið var þá
25 aurar. Þetta var 1906,
þegar Dagsbrún var stofnuð.
Hún fékk ekki samninga en
auglýsti taxta. Hann var
framkvæmdur við höfnina,
þar voru borgaðir 30 aurar.
Annarstaðar rsyndu menn að
borga minna — nema þegar
þeim lá á mönnum. Ég vann
þá oft á haustin hjá Thor
Jensen sem rak bú í Bráð-
ræði.
— Varstu stofnandi Dags-
brúnar ?
— Nei, ég var þá í Bárunni
nr. 2. Var stofnandi Bárunnar
á Eyrarbakka, en Bárufélögin
voru fyrst stofnuð fyrir alda-
mót. Báran nr. 2 var stofnuð
eftir aHamót, líklega 1905.
Jón Daníelsson háseti gekkst
einkum fyrir stofnun hennar,
ég var stofnandi hennar. Já,
það var erfitt að eiga við að
halda siómannasamtökunum
saman. Um lokin fóru svo
margir sveitamenn heim að
skúlueigendurnir fóru að
bjóða í siómenn, og þá var
hægt að fá 35 krcnur á mán-
uði og aflaverðlaim.
— Nei, ég er ekki talinn
stofnandi Sjómannafélagsins,
er þar nr. 216 en það var
svo mikil óreiða á skránni
hjá þeim að þeir vissu ekki
hverjir voru stofnendur.
— Hvað svo árið 1913?
— Þá fór ég á togara með
Jóni á Blómsturvöl'um ....
Nei, þi voru engin vökulög.
Þá var staðið og staðið með-
an menn gátu. 'Hinsvegar var
það svo meðan vökulög voru
engin, og skipin lítil að farið
var í var í óveðrum og eftir
aflahrotu og þá fékk maður
irnir komu með lifur á tufin-
um og áttu hana sjálir. Hér
fengu sjómenn einnig lifrina.
Það hafði verið samið um 30
krónur fyrir tunnuna en svo
var hún komin upp í 90—100
krónur — og það verð vild-
um við fá.
— Og svo var verkfallið ?
— Já, þegar verkfallið
hafði staðið 2—3 vikur fóru
útgerðarmennirnir að láta
skipstjórana ganga á karlana
og bjóða þeim 60—70 krón-
ur fyrir tunnuna.
— Lentir þú líka í Blön-
dalss’agnum 1923?
Þorsteinn þegir við, brosir
og segir svo -— jú, víst gerði
ég það. Það var búið a.ð leggja
dallinum inni á víkinni og við
vorum 6—8 að vinna um borð
þegar við sáum Markús í
Svartagili koma fram á hafn-
haus veifandi tveimur fán-
um.
— Það var ákveðið fyrir-
fram ?
— Já, það var ákveðið á
Sjcmannafélagsfundi í skúrn-
um i grjóthrúgunni þar sem
nú er Albýðuhúsið. Þegar við
sáum Markús veifa fánanum
rérum við í land — og lent-
um beint í slagnum. Þegar
fylkingar tóku að dreifasl
mætt™" TAn; ó1^ fssvni og
RG ÁR“
Magnúsi Magnússjmi — út-
gerðarmönnunum.
— Voruð þið reknir?
— Já, það voru einhverjir
látnir fara. Eg átti það Guð-
mundi Markússyai að þakka
að ég var ekki rekinn, —
eins og svo margt annað.
Hann var fyrst og fremst
fyrirmyndarskipstjóri, en
einnig traustur maður.
,J4 þa'ð yap, töjpyerð áhættjT,
fyrjfriÞÁ; s$m,; hq|<5u.<fheijUjijli,
aójta'kp.^áttp-þ- þessu. vp,r .
Þ4i
vorum bolsar þeirra daga. Eg
var ‘i Jafnaðarmannafélag’nu
í gamla daga meðan Alþýðu-
flokkurinn var og hét. En
þegar þeir fóru að reka menn
í hópum, menn eins og Héð-
inn Valdimarsson og Sigfús
Sigurhjartarson þá gat ég
ekki verið í honum lengur.
Nei, ég hef aldrei verið i
Sósíalistaflokknum, en ég er
víst fæddur kommúnisti. Ann-
ars væri ég líklega orð'nn
íhaldsmaður fyrir löngu ef
ég hefði ekki lesið Morgun-
blaðið. Morgunbiaðið hefur
for'ðað mér frá því að fylgja
'íhaldinu.
— Og aftir sjómannaver'k-
fallið ?
— Þá var ég farlnn á relc-
netabát, Sigur.borgu, kollu
frá Patreksfirði. Þetta sum-
ar fór ég vestur á ísafjörð og
var þar um sumarið. Þá var
fullt af góðri síld í Djúp:nu
og úti fyrir. Þá voru 4 sölt-
unarstöðvar á ísafirði á
Torfnesi, Grænagarði, ein
þar á milli og loks hjá Sam-
einuðu úti á Tanga. Það hefði
verið mikið saltað ef ekki
hefði verið tunnuleysið. Það
gerði helvítis Bretinn, hann
tók öll skip svo við fengum
ekki tuunur fyrr en seint og
um síðir. 30 tonna bátar fengu
gott.
þá 3500 tunnur — og þótti
— Varstu lengi á bátum?
— Ne:, um haustið fór ég
á Rán. Við áttum að sigla
með aflann. Eirinbogi Finn-
bogason yar með hana út.
Þegar við áttum eftir um 100
mílur til Saint Kilda hittum
við þýzkan kafbát sem byrj-
aði að s'kjóta á okkur. Það
lentu nokkrar kúlur á dekk-
inu. Við tfórum í bátinn og
rérum beint á kafbátinn. Þar
varð að -samningum að við
snerum aftur til íslands; þeir
vildu fá skriflegt loforð um
aó; skipið sigldi ekki aftur
tön.i Bmetonáfr- • iS3.mhipgapnirf
up þetta ípru fr^ip :ái- enskqþ
Þaiír;. ,fep,gu, hjá «pkkur , f
brauð og smjörlík; -— ásamt
skriflegri yfirlýsingu Finn-
boga um að þetta væri látið
með friálsum vilja, enda var
það rétt.
Á sama- tímn vnr togarinn
Bragi á útleið. Hann tóku
Þióðverjar og fóru með til
Soánar, riotuðu hrnn sem
birgðask'p á leiðinni!
Næstu nótt fórum við á
fullri ferð í stefnu á Island,
staðnæmdi^m^t begar birti,
hreinsuðum öll rör oa fómm
s'íðan á ..drýgstu ferð“ heim.
Þá var Rán iagt, Flestir tog-
ararnir voru seldir um vetur-
inn, eo Rán ek'ci í marz fór-
um við e;nn túr, áttum að
Fív’a, en svo v^r hætt, við
h-ð. Þá yar al’t kolalaust
hér Það va.r l;tið sem ekk-
ert pð gera alisn veturinn.
Eg fór að róa á árabát með
Sigurði Sveinssyni, nú verk-
st.jóra. Hann var þá 18 ára
— og formaður á bátnum.
Seint í „æpríl var Jón for-
seti sendiir á veiðar og fór
ég þá á hann. Þá var tæt-
ingsnógur fiskur allsstaðar.
I siðasta túr eyddum við öll-
um ‘kolum. Og aftur var skio-
inu lagt og afskráð. En þá
kom hicigað stór franskur
kútter — fullur c.f kolum.
Alliance keypti kolin, þeir
fengu fisk í skipið í staðinn.
Þá var aftur farið á veiðar
— og síðan siglt til Englands.
Jú, þeir hittu einm’tt kaf-
bát! —- Eg var ekki með í
þeirri ferð. Þeir voru komnir
miög nálægt landi. Þeir fóru
í bátana og réru frá togar-
anum. Togarinei var mikið
hlaðinn a.f fiski — en kola-
laus. Það var töluverð alda
og þegar sást und:r hann að
aftan á öldunni gat litið svo
út að hann væri að sökkva.
Auk þess var að birta af
degi og þetta var skammt
frá landi .— nema kafbátur-
inn hafði sig 'í burtu. Þá fóru
þe.ir aftur um borð í da,llinn
og sigldiíiij honum áfram útitj'
Englartds..>;:-',?„-KÍ k-Ijjr- 'oh -
":iÖ8 Jii.fí'
— Við sigldum t’l skiptis,
en urðum aldrei fyrir neinu.
Njörður var þó einmitt skot-
inn niður á sömu siglingaleið-
inni, kominn töluvert inn í
írska sund:ð.
— Já, ég var áfram á Jóni
forseta með GuSmundi Mark-
ússyni skipstjóra. Sfðan var
ég með honum á Tryggva
gamla, Hannesi ráðherra og
Jóni Ólafssyni fram á árið
1941. Þá fór ég í land.
— Já, síðan hef ég verið
heima. Var 2 ár í netagerð-
inni Höfðavík —- þegar Hval-
fjarðarsíldin var mest. Svo
flakari 'í Isbirninum 8—9 ár.
Nú er ég bara í verbúðunum
að dudda mér t:l sáluhjálpar
og vinn mér fyrir neftóbaki.
— Hefurðu aldrei tekið þér
hvíldarstund í ellinni?
— Það er stutt síðan ég
skrapp til Ameríku. Við hjón-
in áttum 50 ára hjúskapar-
'kananum, hjá honum heita
allir bæir farmar, farmuh
Péturs, farmur Páls.
— Segðu mér svo eitt, er
heimurinn betri eða verri í
dag en á skútuöldinni ?
— Það er ekki hægt að
líkja því saman hvað heim-
urinn er betri 'i dag en á
skútuöldinni. Eftir því sem
fclkið verður heiðnara því
betra verður það.
— Hvað segirðu?!
— Já, það er alltaf verið'
a'ð tala um að fólkið sé hætt
að sækja kirkjur, en samt er
það betra en það var. Við
sjáum það, að alltaf þegar
verða brunar, slys eða önnur
'Mntófeii. Við éiguxö- 2 'dætriDrí u ’ýþöffipviji^ailiy þjálp^ ,nú,
íHneríkp, ,-^ra i Nfiw ,Yo,rk, . ^pgjin^rgup lætíír aí lithíf svo
: t\______ « rt.i___j . ttj* t'úa ’/s !p4ii»íab/íiilisjLvs
|h í, Denver í.pplorado. Við, við ,sjáum áð ’fólkiðK'er’‘elíki
Hprupp víða.þar., Þáð ,ep M'! illa ''gert'.. Eða fátMfálö^in
egt þar uppi í fjölluaúm"' — “ t
og fullt af skíðalyftum. V:ð
komum þar til þriggja ís-
lenzkra fjölskyldna. Þar hét
Pétursdalur að íslenzkum sið.
Annars er allt nafnlaust hjá
Og hreþpafíuthirígárn^r ‘ i
gamla daga. Nú fá ekkjur að
halda börnum sínum — og"
líftórunni í þeim.
Já, þetta hefur kostað
Framh. á 10. síðu
ummiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimmiitiiiiiimiiiiiii!iiiiimiiMiiiimmmiiiiiiiiimiimiitiiiii!itimimmmi!i!iiimi>
1 í) velja á milli vkln
= Varið ykkur á moskvuvíxlin- í öðru lagi: að þeir séu þess azt nema annað tveggja: annað-
= um, gólar Morgunblaðið og á fullvissir að NATÓ sé ÁRÁSAR- hvort hringavitleysa hræddra
= þar við undirskriftaskjal það BANDALAG með svo niikla fáráðlinga sem ekki vita hvað
= gegn erlendri hernaðarstefnu liernaðarlega yfirburði að því þeir eru að gera ellegar vísvit-
= sem er á ferðinni hér í bænum sé sigurinm vís í styrjöld, án andi og samvizkulaus glæpur
= um þessar mundir. þess vér þurfum annað að gera auðsvindlara og valdabraskara
= Það vill nú svo til að vel en fleyta rjómann ofan af nýj- sem með köldu blóði leggja líf
= mætti gera þetta varnaðaróp um stríðsgróða. Þjóðar sinnar að veði fyrir
= blaðsins að kjörorði hernáms- (Það er einróma álit allra vís- einkahagsmunum augnabliksins.
= andstæðinga, því eins og alhr indamanna og herfræðinga, jafnt Viðbrögð hernaðarsinnanna
= vita er natósamningurinn sagður austan tjalds sem vestan, að í nú- gagnvart baráttu hernámsand-
= til þess gerður að verjast fyrir- tímastyrjöld geti ekki orðið um stæðinga hafa alla tíð verið
= hugaðri árás rússa. Hann er því.
= beinlínis stílaður á ,,moskvu“.
= Hann er stærsti moskvuvíxillinn
= sem enn • hefur. verið g'efinn út i
Eftlr
Jóhannes ór Köllum
svo aum og smáskítleg að auð-
sætt er að þeir telja sjálfir mál-
stað sinn óverjandi. Það helzta
sem, mogginn hefur nú fram að
færa er það að ein frú bæjar-
heldur ins hafi beðið af þv: „líkamlegt
tjón“ á einhverri nuddstofu ,,-að
= heiminum. Hitt þarf varla að
= ræða hver verða mundi gjald- neinn sigur að ræða
E rnlði]l rússann-a ef þeir á ann- einungis ósigur ahra.)
E að borð greiddu þennan heljar- j þriðja lagi: að mennirnir neita að skrifa upp á fyrir
E víxil, hvort heldur tilneyddir treysti því fullkomlega að allt Krúsjeif“. Svikasamningurinn
E eða af fúsum vilja. kjaftæðið um árásarfyrirætlanir um iandhelgismálið var einnig
™ Hvoiki morgunblaðsmenn ne **’>séu fals eitt og rógur og* aIsakaður með þvi að ohja—
5 aðrir hérlendir hernaðarpostul- peir geti þessvegna áhættulaust kvæmilegt hefði verið að koma
= ar hafa nokkurntíma borið við haldift áfram að reka land og 1 veg fyrir að íslenzkir sjómenn
= að afsanna rök hernámsandstæð- haf og þjóð sem arðvænlegt lier- iikarRÍegt tjón í viðskiptun-
= inga fyrir þeim geigvænlegu af- mangsfyrirtæki. Unl við vini sina og bandalags-
E leiðingum sem það getur haft í (Víst hefur það ásannazt til menn’ bretana. Ojæja, ekki eru
“ för með sér að búið er að gera þessa að rússar hafa enga árás- nu áhyggjurnar út af blessuð-
E fsland að gíbraltarvígi norðursr ina' gert og eigum vér þeirri um salunum- En vist er þetta
E ins, eins og vinur vor bretinn staðreynd líf vort að launa, en iofsverð umhyggja fyrir líkam-
orðar það. Þessvegna spyr mað- ekki þeim hlægilegu
ogrunum
legri velferð íslendinga. Hitt
E ur mann þar í hópi sem á ann- sem stríðsfífl þessa þjóðarkrílis skytur óneiianlega skökku v:ð
að borð er eitthvað hugsað: hafa haldið uppi gagnvart vin-
hvað getur vakað fyrir þeim veittum ráðstjórnarþjóðum í
valdsmönnum sem staðið hafa einu og öllu.)
að þessu óheyrilega glapræði? í fjórða lagi: að þessir menn
Fjórar tilgátur virðast helzt elski svo moskvu og kommún
koma til greina. ismarn að það sé einskonar trú-
að þetta eru einmitt sömu menn-
irnir sem óðir og uppvægir vilja
beina hingað rússneskum tor-
tímingarvopnum til þess að
breyta tugþúsundum íslenzkra
líkama í eina öskuhrúgu. (Fyrr
= f fyrsta lagi: að þc'r trúi því arleg hugsjón þeirra að fórna mega nU vera rússadindlarnir!!)'
= :ið rússar hefðu gert kjarnorku- rússneskum helsprengjuni
- árás á íslendinga varnarlausa alls þorra þjóðarinnar.
lífi
Svo sannarlega á þjóðin um
tvo moskvuv.'xla að velja: ann-
= ef þeir hefðu haldið hlutleysi (Frá sjónarmiði blákalds arsveffar m°skvuvíxil hernáins-
andstæðinga — undirskrifta
skjalið — þar sem krafizt er
Þorste:nn Guðlaugsson við vinr.iu sína vestur í Verbúðum. Ilaukur Símonarson er einn af
drengjunum sem koma til hans og læra handtökin við netin (Ljósm. Þjóðviljinn, A. K.)
= smu gagnvart vígbúraðarkapp- veruleikans er þessi tilgátan ■
E lllauPi stórveldanna — og að langsennilegust, svo furðulegt
Ej kanarnir telji það frumskyldu sem það kann að þykja, því það uPPsagnar hernaðarsamningsins
E sina að vería OSS fyrir hvers- er fyrirfram augljóst að komi
E konar árásum. til styrjaldar verður það eitt
= (Amerísku strísspekúlantarnir fyrsta verk rússanna — eins og
= hafa margsinnis játað að erlend- líka kanarnir ætlast til — að
= ar herstöðvar þeirra séu, til þess gereyða gíbraltarvigi norðurs-
= ætlaðar að bægja svo sem auð- ins og um leið meginhluta þeirra isicUm vopnasmiðum og auðkóng-
= ið er hæt.tunni frá heimaland- hundrað og sjötíu þúsund sálna um fli Þess að forða þeim frá
E inu — og vöm þeirra oss til sem enn kaila sig íslendinga.) fyrstu °g Þyngstu skeliunum í
= handa fengum vér að sanna þeg- En frá einföldu og rökrænu ilugsanieSri styrjöld.
E ar natóþjóðin bretar óð upp að sjónarmiði getur hlutdeild ís- Getur sliki vafizt fyrir nokkr.
E íslandsströndum með vopnuðu lendinga í hernaðarbandalagi Um hei,Í3rigðum íslending-i?
= ofbeldi.) samkvæmt eðli sínu aldrei skoð- Jóhannes úr Kötlum,
og yfirlýsingar um lilutleysi ís-
lands , i vígbúnaðarkaupphlaup-
inu; — hinsvegar moskvuvíxil
natómanna — hernaðarsammng--
irai >— sem gefinn er út áf arher-