Þjóðviljinn - 16.05.1961, Qupperneq 7

Myndarlegt ársrit Gagnfræða-
skólans í Vestmannaeyjum
Nýlega er kominn út 22. ár-
gangTir Bliks, ársrits Gagn-
fr;eúaskólans í Vestmannaeyj-
um. Ritstjóri er Þorste'.nn t>.
Víg'iundsson skólastjóri.
Blik er að þessu sinni 18
arkir í Skírnisbroti og mun
vera stærsta og myndarlegasta
skólarit, sem gefið er út á ís-
landi. Ritið er að venju mjög
fjölbreytt að efni og prýtt
fjölda mynda. Er efni þess
jöfnum höndum tengt skólalíf-
inu og sögu Vestmannaeyja.
Skal hér nefnt hið helzta: Hug-
vekja, flutt í Gagnfræðaskólan-
um haustið 1960 (Þ.Þ.V.),
Minningarorð um Örn Tr.
Johnsen (Þ.Þ.V.), Gamalt bréf
úr Eyjum (Á.Á.), Búnaðarskól-
inn á Stend í Noregi (Þ.Þ.V.),
Minervuslysið (Ingibjörg Ól-
afsdóttir), Kafari við Vest-
mannaeyjahöfn í 25 ár (Frið-
finnur Finnsson), Hjónin í
Svaðakoti (Þ.Þ.V.), Hjónin í
Brekkuhúsi (Þ.Þ.V.), Saga ís-
félags Vestmannaeyja, 2. kafli,
(Þ.Þ.V.), Þáttur nemenda,
Ingibjörg Tómasdóttir kaup-
kona, minningarorð, (Þ.Þ.V.),
Fyrstu mormónarnir, sem
skirðir voru á í.slandi (S.M.
Johnsen), Skýrsla skólans
1959—1960, Fyrsti Vestmanna-
eyjabíllinn og hauskúpan (Árni
Árnason), Myndlistarskóli
Vestmannaeyja (Þ.Þ.V.), Anna
V. Benediktsdóttir ljósmóðir
(Þ.Þ.V.), TíundaskýrsJa Vest-
mannaeyja 1860, Ferðaminn-
ingar (E. Sigurfinnsson),
Gagnfræðaskólinn 30 ára (Þ.Þ.
V.) og Þáttur spaugs og spés.
Vmislegt fieira smávegis er í
ritinu og ber sérstaklega að
nefna, að í því eru birtar marg-
ar sögulegar myndir frá Eyj-
um auk mynda úr skólalíí-
inu. Frágangur ritsins er allur
hinn vándaðasti en það er
prentað í Prentsmiðju Þjóð-
viljans. — Á myndinni til
vinstri sjást nokkrir af mun-
um í Byggðasafni Vestmanna-
eyja. Til hægri: Hluti af nátt-
úrugripasafni Gagnfræðaskól-
ans í Vestmannaeyjum. Sauð-
nauíshausinn efst til vinstri eú
frá Gottuleiðangrinum 1929.
Homablásfur Ljósvetnlngagoðans
Baldur á Ófeigsstöðum
Ljósvetningagoði geisar
fram á ritvöllinn í Tíman-
um 26. apríl s.l. og lætur sig
ekki muna um að gerast máÞ
svari allra „filistea“ heimsins.
Tilefnið er bæklingur sem
kom út á vegum Samtaka
hernámsandstæðinga s.l. vet-
ur og innihélt m.a. grein eft-
ir Þórcdd frá Sandi og stíl-
uð var til Þingeyinga. Telur
hann að hensetuvinum á ís-
landi sé háski búinn af grein-
um sem þessari og vandar
Þóroddi ekki kveðjurnar.
Þingeyinga kveður hann
hingað til hafa komizt af án
leiðsögu fjarlægra árcðurs-
manna og á þar bersýnilega
við „Fosshólshreyfinguna“
sem hafi verið og sé allra
meina hót fyrir Þingeyinga.
En eins og allir vita hefur
foringi hennar lengi verið í
pólitískri útlegð og gerist
nú ellimóður. Baldur telur
sig sjálfskipaðan eftirmann
foringja síns og sér nú al-
staðar rússneskar stjömur á
lofti. Kuldagiott Krústjoffs á
mánanum, og heyrir milda
tóna alla leið atistan frá
Volgubökkum. Austanmenn
segir hann eiga sök á öll-
um stríðum í veröldinni, en
vestanmenn berjist ætíð fyr-
ir frelsinu. Honum þykir
miður að við íslendingar
skulum ekki gera betur en
að lána „sandskaga“ til af-
nota. Eisenhower kveður
hann ekki hafa dugað nógu
vel livorki í köldu né heitu
stríði, en bindur hinsvegar
meiri vonir við Kennedy til
vask'egrar framgöngu. Þá er
minnst á Kongó og Laos, en
Alsír hefur af einhverjum á-
stæðum gleymzt. Ekki er
ljóst hvort þessi mikli stríðs-
maður vestursins telur að
nýlenduveldin séu að berjast
fyrir frelsinu með því að
eiga í styrjöldum við nýlend-
urnar og halda þeim með því
móti í ánauðinni. Eða t.d.
Stóra-Bretland sem sendi
flota 'hennar hátignar inn í
landhe’.gina til okkar íslend-
inga til að sanna okkur
minnsta bandamanni sínum
áþrsifanlega hverjir séu í
raun og sannleika vinir og
vernclarar smáþjóðanna.
Maður er nefndur Bjarni
Benediktsson. Var áður aðal-
ritstjóri Morgunblaðsins
en nú dómsmálaráðherra. Sá
er ákafasti striðsmaður
NATO á ísiandi. 'Hontun hef-
ur fundizt leika napur
kuldanæðingur um staksteina
Morgunblaðsins undanfarnar
vikur og mánuði, enda fáir
orðið til að veita hernáms-
vinum lið í baráttunni
gegn hernámsandstæðingum.
Bjarni hefur mikið ritað og
rætt um frelsi, en vanrækt
að rita fyrir hinn fjölmenna
lesendahóp Morgunblaðsins
æfiágrip þess manns sem nú
er yfirmaður alls herafla
Vestur-Þýzkalands, sem hann
þó væri allra manna bezt til
fallinn. Bjarni og Baldur eru
miklir aðdáendur Eisenhow-
ers og Kennedys sem þeir
telja fánabera frelsisins, það
hafa margir verið forsetar
Bandaríkjanna á undan þess-
um tveimur. 'Einn þeirra hét
Abraham Lincoln og var
myrtur af filisteum“ sinnar
samtíðar. Þeim manni má
heimurinn aldrei gleyma.
'Honum fórust orð um frelsið
á þessa leið. „Heimurinn hef-
ur ekki skilið enn, hvað
felst í orðinu frelsi, og ame-
ríska þjóðin hefur eigi rétt-
an skilning á því. Allir þykj-
umst vér vilja vinna fyrir
frelsið, en okkur kemur ekki
saman um hvað frelsið er.
Sumir halda því fram að það
sé frelsi að hver maður sé
sjálfráður um það hvernig
hann fer með sig og það
sem hann aflar með vinnu
sinni. Aðrir lialda því fram
að það sé frelsi, að hver
maður megi breyta gagnvart
öðrum eins og honum sýnist
og fara með arðinn af ann-
ai-a vinnu eins og honum sýn-
ist“.
Það hafa áður verið skipt-
ar skoðanir á Islandi um
hvað sé frelsi. Séra Bjöm í
Laufási kvað um hina kon-
ungskjörnu á sínum tíma.
Ég er konungskjörinn
kross og nafnbót fæ
í mér eykst svo mörinn
að ég skellihlæ.
Hlæ þótt gráti þögul þjóð.
Fyrir danska sæmd og seim
sel ég íslenzkt blóð.
Enn heimta feitir þjónar hins
erlenda valds frelsi til að
mega se’ja íslenzkt blóð. Þeir
hafa gert íslenzku þjóðina!
hvorutveggja í senn aumkun-
arverða og hlægilega í aug-
um alls heimsins, með því að
leiða hana i stríðsmannafélag
til þátttöku bæði í köldu og
heitu stríði.
I þessum félagsskap unir
Baldur á Ófeigsstöðum glað-
ur og þeytir gjallarhorn norð-
ur í „Djöflaskál" þar sem
eftirlegukindur „Fosshóls-
hreyfingarinnar“ hafa tekið
sér bólfestu.
Halldór Þorgrimsson.
Aðfaranótt sunnudagsinst
fóru ungir Framsóknarmenni
í eggjaleit á Akrafjall. Rign-
ing var um nóttina og þokaj
á fjallim, og er halda skyldfc
'i bæinn kl. 6 um morguninrx
kom í ljós, að einn vantaði
í hcpinn, Ólaf Hallbjörnssoit
prentara, Hagamel 22.
Beðið var til kl. 8 um mcrg-
uninn eftir manninum, eri þái
hélt fararstjóri á fjrdlið viðí
þriðja mann og hóf leit. Lög-
reglunni á Akranesi var til-
kynut um hvarfið og flugvéf
fengin til að aðstoða við lcit-
ina. Var hún á sveimi yfir-
fjallinu í tvo tíma án árai:ig-
urs.
Eftir því, sem Þióðviljimsí
frétti, fannst maðurinn á baa
einum í grenndinni. Hafði harni
komist niður af fiallinu heill
á húfi og svaf á bænum sælf
og rólegur er leitsrmen’-fna fcar-
að. Hann mun fá eða enjja
egg hafa fundið.