Þjóðviljinn - 16.05.1961, Page 11
Þriðjudagur 16. maí 1961 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Útvarpið
Fluqferðir
1 dag er þriSjudagur 1G. maí.
Tuitgl í luisuöi'i kl. 14.03. Ár-
degisháflieSi kl. 6.21. Síðdegis-
hál'larði kt: 18.40.
!;
Næturvarzla vikuna 14.—21. mai
K'æturvar/la vikuna 14.—20. maí
BlysavarJistofan er opln allan sól
arhringinn. — Læknavörður L.R
er á sama stað kl. 18 tii 8. sím
1-60-30
Bókasafn Dagsbrúnar Freyjugötu
27 er opið föstudaga kl. 8—10 e.h.
og laugardaga og sunnudaga kl.
4—7 e.h.
12.55 Við vinnuna. 18.30 Tónleik-
ar: Þjóðlög frá ýmsum löndum.
20.00 Tónlist e.ftir Jean-Philippe
Rameau. 20.35 Erindi: Úr sögu ís-
lenzkra bankamála; IV. (Harald-
ur Hannesson hagfræðingur).
21.00 Frá tónleikum Sinfóníu-
hljómsveitar Is’.ands í Þjóðleik-
húsinu; fyrri hluti. Stjórnandi:
Eohdan Wodiczko. Einleikari á
píanó: Tadeusz Zmudsinski. 21.40
Verjið itennurnar skemmdum!,
stutt erindi frá Tannlæknafélagi
Islands ORafn Jónsson tannlækn-
ir). 22.30 Lög unga fólksins. 23.00
Dagskrárlok.
Millllandaflug: —
Cloudmaster leigu-
flugvél Flugfélags Is-
lands fer til Giasgow
og Kaupmannahafnar kl. 08.00 i
fyrramálið.
Innanlandsf lug:
1 dag ,er áætlað að fljúga til Ak-
ureyrar (2 ferðir), Egilsstaða.
ísafjarðar, Sauðárkráks og Vest-
mannaeyja (2 ferðir). Á morgun
er áætlað að fijúga til Akiireyr-
ar (2 ferðir), Hellu, Húsavikur,
Isafjarðar og Vestmannaeyja (2
ferðir).
Hvassafell fer vænt-
anlega í dag frá
Gufunesi til Húna-
flóa og Skagafjarð-
ar. Arnarfell losar á Austur’.ands-
höfnum. Jökulfell fór 14. þ.m. frá
Reykjavik álelðis til Hamborgar,
Grimsby, HuJl, London og Calais.
Dísarfe.l fer í dag frá Hamborg
áleiðis til Gdynia og Mantyiuote.
Litlafell er í ol uflutningum i
Faxaflóa. Helgafell er í Vent-
spils. Hamrafell er í Hamborg.
Brúarfoss kom til
Reykjavíkur 13. þ.m.
frá N.Y. Dettifoss
kom til N.Y. 14. þ.m.
frá Reykjavík. Fjallfoss kom til
Kotka 11. þ.m. Fer þaðan til
Gdynia og Reykjavíkur. Goðafoss
fer frá Haugesund í dag til ís-
lands. Gullfoss fer frá Kaup-
mannahöfn 20. þ.m. til Leith og
Reykjavíkur. Lagarfoss fór frá
Antwerpen 13. þ.m. til Reykjavík-
ur. Reykjafoss fór frá Isafirði 15.
þ.m. til Flateyrar, Húsavíkur. Dal-
vikur, Ólafsfjarðar, Raufarhafn-
ar, Norðfjarðar, Hamborgar og
Nörresundby. Selfoss fór frá
Hamborg 12. þ.m. kom til Norðfj.
15. þ.m. Fer þaðan til Eskifjarð-
ar og Reykjavikur. Tröllafoss fór
frá N.Y. 15. þ.m. til Reykjavíkur.
Tungufoss fór frá Akureyri 15 þ.
m. til Húsai\rikur, Ólafsfjarðar,
Patreksfjarðar,' Stykkishó’ms,
Grundarfjarðar og Faxaflóahafna.
Hekla er , á Aust-
f joröum á'' suSúrleið.
■Esjá' íer í'rá Rvík á
morgun vestur um
land til Húsavíkur. Herjólfur fer
frá Vestmannaeyjum kl. 22 í
kvöld til Reykjavíkur. Þyrill er í
Reykjavík. Skjaldbreið fer frá
Reykj.avík í dag vestur um land
til Akureyrar. Herðubreið er í
Reykjavík.
Langjökull er í N. Y.
Vatnajökull er d R-
vík.
éSm
1 dag þriðjudag 16.
maí er Snorri Sturlu-
son væntanlegur frá
N.Y. kl. 09.00. Fer
til Gáutaborgar, Kaupmannahafn-
ar og Hamborgar kl. 10.30.
Lárétt:
1 forvitinn 6 fljót 7 frumefni 9
til 10 ull 11 afkvæmi 12 eins 14
samtök 15 ríki 17 masaði.
Laxá lestar timbur á Vestfjarða-
höfnum.
Styrktarsjóður ekkna og munað-
arlausra barna ís'enzkra lækna.
Minningarspjöld sjóðsins fást i
Reykjavíkurapóteki, skrifstofu
borgarlæknis, Heilsuverndarstöð-
inni, skrifstofu læknafélagsins
Brautarholti 22 og í Hafnarfjarð-
ar apóteki.
VERKAMENN 1
-óskast nú þegar. j ' 1
! Eyrún Ilelgadóttir Hverfisgötu
I 100B liér í hæ er sjötug í dag.
Bæjarbókasafn Reykjavíkur. Simi
1-23-OX.
Aðalsafhið, Þirigholtsstmti 29 A: j
Útlán: 2—10 alla virka daga,
nema laugardaga 1—4. Lokað á
sunnudögum. Lesstofa: 10—10 i
alla virka daga, nema laugardaga j
10—4. Lokað á sunnudögum.
Ctibú Hóimgarði 34:
5—7 aJla virka daga, nema laug-j
ardaga.
Útibú Hofsvallagötu 16:
5.30—7.30 alla virka daga, nema j
laugardaga.
Orðsending frá Lestrarfélagi
kvenna í Reykjavik. Bókainuköll-
un. Vegna talningar þurfa allir
félagai', sem hafa bækur frá fé-
laginu að skila þeim dagana 15.
—31. maí. Útlán verða engin-
fyrst um sinn.
Lóðrétt:
1 afg'jald 2 ending 3 auðug 4 end-
ing 5 þráði 8 afkvæmi 9 siða 13
stafur 15 eins 16 eins.
BYGGINGAFÉLAGIÐ BRÚ II.F. }
Símar 16298 og 16784. ' ]
Margery Allingham:
Vofa fellur frá
28. DAGUR.
minnast á svo ruddalega hluti
sem brúnan maskínupappír í
þessu hálistræna umhverfi.
„Góði Campion. annaðhvort
væri nú.“ Max var höfðinglega
lítillátur. „Ég er búinn að gera
boð fyrir manninn sem pakkar
inn fyrir okkur. Engin teikning
á kartoninu, segið þér? Þetta
er stórfurðulegt. En ég skal
segja yður að það gerist ým-
isiegt furðulegt í sambandi við
fráfall. þessa veslings pilts, fár-
ánlegustu hlutir. Ég' hef sjálfur
lent í því. Ég skal segja yður
frá því. Ef þér hafið hitt Lindu
— vesiings barnið; hvað sorgin
fer henni vel — þá vitið þér
sjálfsagt um sýningargluggann
'hjá Seigal. Þarigað til í morg-
■un hélt ég að þér væruð síð-
asti maðurinn í London, já, ef
til vill í öllurn heiminum, sem
ætti eintak af verki eftir
Dacre.“
Með handsveiflu sem sæmt
hefði ballettdansara " benti
".hann á fagurlagaðan stálkassa
sem stóð einn ó glæsilegu
borði úr hnotutré, en það var
eina húsgagnið í herberginu
auk tveggja gamalla og íag-
urra stóla.
Campion afþakkaði egypzka
sígarettu sem var undarlega
löguð, heldur ógirnileg og trú-
lega rándýr.
„Þér eruð þá sammála Lindu
um. að einhver sé að reyna að
fjarlægja allt sem Dacre hefur
einhverntíma látið frá sér
fara?“ spurði hann.
Max Jyfti brúnum og rétti
fram langar, hvítar hendurnar.
,.Hver getur sagt um það?
sagði hann. „Ekkert er ómögu-
legt eins og þér vitið, Campion.
Sjólfur hef ég ekki mjög mik-
inn áhuga á því til eða frá.
Dacre hafði hæfileika, skiljið
þér, en hver hefur það ekki nú
á dögum? Hann var einn meðal
þúsunda, — þúsunda! Hæfi-
leikar eru elvki einhlítir. Cam-
pion. Nútírriamaðurinn leitar að
snillingum. Veslings DacreJ.
Vesjings riieðalmaðurinn! Að-
eins lát hans gerir hann at-
hyglisverðan."
Campion brosti við. ..Það á
hann sameiginlegt með mörg-
um öðrum haSíurém/1 sagði
hann.
Lítil , og glampandi augun
urðu hvöss sem snöggvast.
„Það er satt og víst,“ sagði
liann. „En við ættum ef til vill'
að vera þakklát Dacre fyrir
það,,að dauði hans var þó að
minnsta kosti raunverulega
spennandi. Og það er æsilegt
að verk hans skuli hverfa á
þennan hátt. Það var undarlegt
\°m kom fyrir mig. Ég var
ekki sérlega hrifinn af verk-
um Dacres, skiljið þér, én það
var eitt sem ég átti — teikn-
ing af hendi — smámynd og
einskis virði, en mér féll vel
við hana. Það var eitthvað í
línunum, eitthvað- — hvað á ég
að segja — upphafið, skiljið
þér. Ég lét innramma hana á
skemmtilegan hátt. Það er eig-
in hugmynd og nokkuð ný;
bakgrunnurinn var skorinn í
stein. Það fellur sérlega vel
við margar blýantsteikningar.
Gráu litirnir renna saman. Ég
hafði hana í borðstofunni
minni fyrir ofan skemmtilegan
Stúart skenk.“
Hann þagnaði í einkennileg-
uta stellingum og Campion héjt
að það setti að tákna að hann
sæi fyrir sér hinn ónægjulega
vcgg. , : - ■ ,
„Þáð’ er séfvifeka úr rrrér“,
liélt hann áfram í sama sjálf-
umglaða tóninum, „að hafa.-rós
í ákveðnum lit örlítið til vinstri
við myndina. Það myndaði dá-
litla uppstillingu, rauf línuna,
féll mér í geð. Um kvöldið þeg-
ar ég kom heim til min, varð
mér undir eins ljóst að einhver
hefði verið þar á ferð. Aðeins
smámunir. skiljið þér. StóJl
sem var ekki alveg á réttum
stað, sófapúði ekki alveg í
skorðum. Smámunirnir sem
stinga í augun. Engin ringul-
reið, skiljið þér, en þó vissi ég
að einhver hefði farið um íbúð-
ina og ég flýtti mér inn í
svefnherbergið.
„Það var sama sagan. Aðeins
smátilfærslur. Um leið og ég
kom inn í borðstofuna sló það
mig. Klukkan með rósinni stóð
beint undir myndinni. Ég flýtti
mér þangað og þar hékk ramm-
inn tómur. Teikningin liafði
verið telcin úr horium á hinn
snyrtilegasta hátt.
„Ég get viðurkennt það við
yður, Campion. að í fyrstu
grunaði mig Lindu, þótt ég
gæti ekki skilið hvernig hún
hefði komizt inn í íbúðinna til
mín. En eftir að ég hitti hana
og talaði við hana varð mér
auðvitað ljóst að hún vissi ekk-
ert um þetta og var eins
undrandi og ég. Þetta er svo
fáránlegt allt saman, finnst yð-
ur ekki?“
„Var teikningin horfin?“
sagði Campion. sem virtist hafa
verið gripinn skvndilegum- sljó-
Jeika.
,,Gersamlega“. . Max baðaði
út höndunum. „Gufuð upp. Er
það ekki dæmalaust?“
„Furðulegt“. sagði Campion.
Samræður þeirra voru rofn-
ar við það að fölleitur, næst-
um hræðsjulegur unglíngur
birtist, klæddur stælingú af
fötum Max.
„Þetta er herra Creen. sem
býr um myndirnar okkar“,
sagði Max og látbragð hans var
eins og hann væri að halda
sýningu á einhverjum merki-
legum grip. ,,Þér hafið heyrt
um vandræði okkar, herra
Green?“
Pilturinn var ringlaður á
svip. ,,Ég skil þetta ekki. herra
Fustian. Það var allt í lagi með
teikninguna þegar ég bjó um
hana“.
„Og þér eruð vissir um að
hún hafi verið þar?“ Max leit
gljáandi augunum hvasst á
piltinn.
„Þar? Hvar?“
„Ég á við“, sagði Max. blíð-
ur en einbeittur. „Ég á við,
kæri herra Green. hvort þér
séuð vissir um að það hafi
verið teikning í umbúðunum
sem þér genguð frá og senduð
tij herra Campions?“
Roða brá fyrir í fölum vöng-
um piltsins. „Auðvitað er ég
viss um það. Ég er ekki tjúll.
— Ég' á við, að ég er viss um
að hún var það, herra Fusti-
an“.
..Þarna sjáið þér, Campion“,
Max sneri sér að gesti sáura
með látbragði töframanns sem
sviptir burt svarta dúknum.
Campion vék sér að piltin-
um.
„Hvað var gert við pakkann
þegar hann var tilbúinn. Var
hann sendur undir eins?“
„Nei, herra minn. Mér skild-
ist að þér vilduð ekki að hann
yrði sendur strax, svo að hann
stóð í grindinni í herberginu
riiðri, þar sem við hitum teið,
í um það bil viku“.
„Herberginu þar sem þið hit-
ið teið, herra Green?“ sagði
Max kuldalega.
Pilturinn, sem Campion hélt
að væri svo sem fjórtán ára,
varð vandræðalegúr.
„Jæja, herberginu, þar sesa