Þjóðviljinn - 20.06.1961, Síða 11

Þriðjudagur 20. júní 1961 — ÞJÖÐVILJINN — (».
Útvarpið
i®m*i
Fluqferðir
1 dagr er þriðjudágurí?b;;i:j<jiil^ ÍVæntanleg
— Tungl í hásuðri kl. 18.09.
jVæntanleg aftur , Ut. ReykjayLk.ur
kl. 22.30 í kvöld.
.Oslóar, Ka.upniannahafnar og
ÍHamborgar kl. 08.30 í fyrramálið.
Næturvarzla vikuna 11.-—17. júní
er í Vesturbæjarapóteki.
BlysavarQstofan er opln allan sól
arhrlnginn. — Læknavörður L.R
&r & sami* stað kh .18 ti! 8, sím:
1-50-30
Bókasafn Dagsbrúnar Freyjugötu
27 er opið föstudaga kl. 8—10 e.h.
og laugardaga og sunnudaga kl.
&—7 e.h.
CTVARPH)
1
DAG:
12.55 Við vinnuna 20.00 Tónleik-
ar: „Furutrén í Róm“, sinfónískt
ljóð eftir Respihi. 20.20 Erindi:
Kennslu- og félagsmál (Bjarni
Bjarnason á Laugarvatni). 20.55
Píanótónleikar: Artur Rubin-
stein leikur tvö skersó eftir
Chopin. 21.10 Tjr ýmsum áttum
21.30 Júgóslavnesk þjóðlög. 21.45
íþróttir. 22.10 Lög unga fólksins.
23.00 Dagskrárlok.
1 dag þriðjudag 20.
júní er Leifur Eiríks-
son væntanlegur frá
N.Y. kl. 09.00. Fer til
Gautaborgar, Kaupmannahafnar
og Hamborgar kl. 10.30. '
Millilandaf lug:
Miliilandaflugvélin
Hrímfaxi fer til
Glasgow og Kaup-
mannahafnar kl. 08.00 í dag.
Hvassafell fór 16.
þ.m. frá Onega áleið-
is til Grimsby. Arn-
arfell fór 14. þ.m. frá
Archaiigelsk áleiðis til Rouen.
Jökulfell er á Eskifirði. Dísarfell
fór 18. þ.m. frá Riga áleiðis til
Ventspils. Litlafell er í Reykjavík.
Helgafell er í Reykjavik. Hamra-
fell er væntanlegt til Batumi 22.
þ.m. frá Hamborg. Flores er i
Reykjavik.
•L Hekla fer frá Berg-
'9 en í kvöld til Kaup-
V r / mannahiafnar. Herj-
ólfur fer frá Vest-
mannaeyjum kl. 12 á hádegi i
dag til Reykjavíkur.
Langjökull er á
Akranesi. Via.tnajök-
ull fór frá Vest-
mannaeyjum 17. þ.m.
áleiðis til Grimsby, Hamborgar,
Amsterdam og Rotterdam.
Ijialvikur, Hriseyjar og Húsavik-
úr. Selfofcj fiónjfi{ác» Rij , 16-
til Rcyk^ctimm 4’fit'lðíiJ&--' i
Reykjavík. Tungufoss fór frá
Mántyluoto 16. þ.m. til Reykjavik-
ur.
17. júní sl. opinber-
uðu trúlofun sína
ungfrú Margrét Örn-
ólfsdóttir, Langholts-
og Kristján Eyjólfsson,
Brúarósi, Kópavogi.
vegi 20,
stúdent
vikudaginn 21.
safnaðarheimili
ar við Sólheimal
Orlofsnefnd Itvenna:
Tekið verður á rnóti umsóknum
um dvöl fyrir konur á Laugar-
vatni i dag á skrifstofu Mæðra-
styrksnefndar kl. 2—4 e.h.
^tn^pbiiMllð Vfjþ'bápinii.
ÉiM'ií eiga ilVera á barna-
Heinalími:'', Ra^iðfelSm í sumaf,
mæti, miSVikudiaginn 21. þ.m. kl.
1.30 í porti Austurbæjarbíós. Far-
angur barnanna komi þriðjudag-
inn 20. þ.m. kl. 9.30 á sama stað.
Starfsfólk heimilsins mæti á
sa.ma t ma.
Laíidslelkurinn við Holland

Brúarfoss er 1 Rvík.
Dettifoss fer frá
Dublin 21. þ.m. til
N.Y. Fjallfoss er i
Reykjavík. Goðafoss fór frá
Kaupmannahöfn 17. þ.m. til
Gautaborgar og Reykjavíkur.
Gullfoss fór frá Leith siðdegis í
gær til Reykajvkur. Lagarfoss
kom til Hamborgar 18. þ.m. Fer
þaðan til Antwerpen, Hull og
Reykjavíkur. Reykjafoss fer frá
Siglufirði í dag til Ólafsf jarðar,
l.árétt:
1 reið 6 flýtir 7 skst. 8 hljóð 9
vafi 11 ihár 12 óværð 15 óvíðar.
Lóðrétt:
1 visa 2 hæðir 3 frumefni 4 fugl
5 drapst 8 máttur 9 kvennafn 10
vafi 11 hár 12 nýt 14 óværð 15
vænn 12 trylla 13 tónar 14 hljóð.
Prestastefna . Islands hefst með
guðþjónustu i Dómkirkjunni á
morgun miðvikudag 21. júní kl.
10.30 f.h. Séra Bjarni Jónsson
vígslubiskup predikaði og þjónar
fyrir altari ásamt biskupi lands-
ins herra Sigurbirni Einiarssyni.
Altarisganga.
Prestkvennafélag Isiands:
Aðalfundur félagsins verður mið-
Giftingar
Framhald af 9. síðu.
skoraði óverjandi (Sjá mynd)
3:1.
Mínútu síðar fær miðherjinn
Kerens háa sendingu inn á
miðjuna. Rúnar var of framar-
lega og skoraði Kerens annað
mark Hollands, 3:2.
Síðari hálfleikur
Fyrstu 10 mínúturnar voru
mjög jafnar og báðir aðilar áttu
tækifæri, sem þó voru ekki
hættuleg. Á 13. mínútu lék
hægri innherjinn Hainie að
marki, leikur á Árna Njálsson
og jafnar fyrir Holland, 3:3.
Nú ríkti gífurlegur spenning-
ur meðal áhorfenda og allt
ætlaði um koll að keyra er Ingv-
ar lék til Steingríms er gaf há-
an bolta fyrir markið er Þór-
ólfur skallaði óverjandi fyrir
hollenzka markvörðinn Zanten.
Þetta skeði aðeins mínútu eftir
að Hollendingar jöfnuðu og stað-
an var 4:3 fyrir ísland.
Á 17. mínútu hljóp Þórólfur
upp að marki og skaut, en knött-
urlnn fór í hliðarnet.
Nú bar ekkert sérstakt til tíð-
inda fyrr en á 29. mínútu að
Ingvar er í góðu færi. en er
hindraður, nær ekki ,að skjóta,
knötturinn rúllar áleiðis í mark
og bakvörður hreinsar rétt við
marklínu, þar sem markvörður
var hlaupinn út.
Á 31. mínútu var óbein auka-
spyrna á ísland. Einn hollenzki
liðsmaðurinn gaf boitann til
næsta manns er skaut viðstöðu-
laust rétt framhjá.
Á 41. mínútu skoraði Stein-
grímur mark, en var dæmdur
rangstæður af dómara, en ekki
Hnuverði.
ísland
Skot á mark og skalli 7 sinn-
um. Aukaspyrnur 10. Horn-
spyrna ein og fjögur mörk.
Holland
13 sko.t og skallar á mark.
Aukaspyrnur 10. Hornspyrnur
12 og þrjú mörk.
Margevy Allingham:
Vofa fellur frá
54. DAGUR.
Hvernig fór hann að þvi að
koma nikótíninu í áfengið, eða
hafi hann gert það, hvernig
gat hann vitað að hún mundi
drekka þetta áður en hann
hringdi?“
Campion hugsaði sig um.
„Ég held að svarið við þess-
ari spurningu sé það, að áfeng-
ið með eitrinu í hafi ekki ver-
ið lengi í eigu hennar eða þar
sem hún náði í það“, sagði
hann ,að síðustu. „Jafnvel Max,
sem er sá mesti angurgapi, og
væntir þess jafnan að allt
gangi sér að óskum, hefði ekki
viljað eiga á hættu að hún
drykki það of snemma. Þess-
vegna er svarið við fyrri
spurningunni það, að hann hafi
náð í þetta einhverntíma á
fimmtudaginn11.
„Kom hann hingað á fimmtu-
daginn?“
„Nei“.
„Eða í vikunni?“
„Nei. Þetta veit ég allt, en
hún var talsvert slyng að fara
í kringum mann og fela. Þetta
gaiti hafa komið í póstinum.
Hann kynni líka að hafa feng-
ið henni það einhversstaðar
úti í borginni. Möguleikarnir
eru svo margir, að okkur geta
«kki hugkvæmst þeir allir.
Þess vegiia vona ég eins og
þér að okkur auðnist að finna
flöskuna, eða hvað það nú var,
sem áfengið var í.
Fulltrúinn horfði í kringum
sig í þessu litla herbergi.
„Við skulum finna það“,
sagði hann með skyndilegri
ákvörðun. „Við finnum það.
Þangað til látum við ályktan-
irnar liggja á milli hluta. En
vonin er raunar veik. Við skul-
um leita sjálíir í þessu óláns
húsi“.
Fulltrúinn leitaði af því-
líkri kunnáttu, enda þótt hann
jafnaðist ekki á við æfða sér-
hæfða lögregluménn, að Camp-
ion varð hissa. Hvert húsgagn
i þessu troðfulla herbergi var
vandlega athugað, fjalir tekn-
ar upp úr gólfinu, ef noklcur
grunur gat fallið á að við þeim
hefði nokkurntíma verið hrófl-
að, gætt vandlega að leynihólf-
um í hverjum krók og kima.
Dagstofan, þvottahúsið og litla
byrg'ið fyrir utan, allt var þetta
síðan vandlega kannað. Aftur
og aftur fann Champion vott
um ýmislegt í lífi Pottersjón-
anna sem leynt átti að fara og
leynt hafði farið, fátæktina, og
trassaskapinn, og þetta varð
svo óþolandi sorglegt í ljósi
hins slðasta harmieiks. Hve
margt sem frú Pottcr varð
fundið til foráttu, þá hafði
morðingi hennar einnig myrt
það heimili. sem hún hafði
haldið upp úr og án hennar
myndi verða að ftjllkQnlíiii
bæli.
Belle bauð þeim vinsamíeg-
ast að borða hádegisverð. en
því neituðu þeir, og héldu á-
fram að leita þangað til klukk-
an var orðin hálffjögur, þá
hættu þeir. Þeir voru þá orðn-
ir uppgefnir, heitir og sveitt-
ir, en árangurinn enginn, og
þeir kveiktu sér í sígarettu í
þessu óþrifalega herbergi.
,,Nú er mér hætt að lítast á“,
sagði fulltrúinn. „En ég er
íeginn að við gengum í þetta.
Nú sjáið þér það að Richard-
son og ungfrú • Peters höfðu
rétt fyrir sér. Hér er ekkert að
finna“-
Campion hlaut að kannast
við það. þó að ho.nura væri það
þvert um geð. og. þeir sátu
þarna saman þegjandi og
stúrnir þegar Lí^a bajpði að
dyrum.
„Frú Lafcadio . sjggír , að þið
verðið aí fá te að cirekka“,
sagði hún og setti bakka á
borðið. „Fyrst þið vilduð ekki
koma, varð ég' að koma með
það“. Síðan hellti hún í boll-
ana og Campion tók vel eftir
því hvernig hún gjóaði björt-
um augunum fyrst á allan um-
snúninginn eftir þá og síðan á
þá sjálfa.
Og aftur tók hann til þar
sem hann hafði hætt síðast.
„Eftir að frú Potter dó og
þangað til ég kom, kom þá
enginn hingað neraa þú og frú
Lafcadio og Fred Rennie?“
spurði hann.
„Manstu ekki að ég sagði þér
það?“ sagði Lísa með talsverð-
um virðuleika. ,.Það sagði ég
yður líka“, sagði hún og kink-
aði kolli til fulltrúans.
Hann brosti til.. hennar
þreytulega um. leið -og hann,
setti bollann aftur á bakk-
ann. „Það gerðuð þér, ungfrú
Capella", sagði hann. „Og ég
held þér hafið verið búin að
fá nóg af .spurningunum hjá
mér“.
Campion hnyklaði brýrnar.
“Einhver hlýtur að hafa kom-
ið,“ sagði hann. „Einhver hlýt-
ur að hafa komið þó ekki væri
nema að dyrunum. Þetta er
það sem ég þarf að vita, Lísa.
Kom nokkur að sækja nokkuð
á þessu tímabili? Smátt eða
stórt?“
„Ég er búin að segja það“,
sagði gamla konan höst. „Eng-
inn nema sendisveinninn írá
ilistasafninu".
Þeir litu báðir á hana agn-
dofa. Fulltrúinn. sem hafði
•kveikt sér í sígarettu og var að
-bera hana upp að vörunum,
.istanzaði á miðri leið, en,
Campion sat beinstífur- í sæt-
inu, svipurinn galtómur.
Svo sem við mátti búast
varð Lísa meira en lítið hissa
á því hvernig þeir tóku þessu.
Það komu rauðlr dilar í gul-
leitar kinnarnar.
„Ekki skil ég að það hafi
haft nokkuð að þýða“, sagði
hún. „Hann er einmitt vanur
að koma á þessum tíma. Ég
fékk honum blakkirnar og
hann fór með þær. Ég hleypti
honum ekki inn í vinnustofuna.
Þetta var þegar írú Lafcadio
var farin í símann“.
Fulltrúinn tók rögg á sig.
Hann horfði fast á konuna og
augnaráðið var kalt.
„Þetta hefðuð þér getað sagt
mér fyrr“, sagði hann. „En
raunar gerir það ekkert til.
Hvað var klukkan nákvæm-
lega, þegar drengurinn kom“.
Það kom óttasvipur í augu
hennar.
„Frú Lafcadio var farin í
símann, „sagði hún aftur. ,.Ég
var þá nýkomin hingað inn o.g
búin að sjá frú Potter. Þá var
barið. Ég hrökk við. Ég fór
til dyra. Og þegar ég sá hver
það var, varð ég fegin.Ég bað
hann að bíða. Ég lokaði dyrun-
um svo hann sæi ekki inn.
Svo sóttt ég blakkirnar. Þær
voru vafðar inn í klút og ég
fékk honum þær og svo fór
hann. Meira veit ég ekki.“
„Allt í lagi“, sagði Oates.
„Allt í lagi. Hvaða blakkir
voru þetta?“
„Tréblakkir — tréskurður“.
Lísa var hissa á því hve full-
trúinn spurði barnalega. Og
hún fór að tala mjög hægt og
skýrt eins og talað er við
útlendinga, eins og hann raun-
ar var. „Stórar tréplötur. Hún
hreinsaði þær fyrir hann og
prentaði á þær“.
„Fyrir hvern?“
„Fyrir Max. Ég var að segja